Μπουλτόζα αντί Μπουλτόζας

του Θανάση Καρτερού

Τα στοιχεία για την ανεργία και την ύφεση που δόθηκαν στη δημοσιότητα προχτές, υπήρξαν άλλη μια ευκαιρία για να φανεί καθαρά το ελληνικό παράδοξο. Να αναλυθούν δηλαδή οι κρατούντες και οι επικροτούντες τους κρατούντες σε κλαυθμούς και ολολυγμούς, να τρίξουν τα τζάμια από το σπαραγμό των μεγάλων ΜΜΕ, να φτάσει μέχρι το τελευταίο σπίτι ο προβληματισμός και το δάκρυ εκείνων που κυβερνούν τη χώρα. Και ύστερα, σκουπίζοντας τα μάτια τους όλοι οι κλαμένοι και δαρμένοι, να επιστρέψουν στο επίπονο έργο τους: Πώς να κάνουν την ανεργία ακόμα μεγαλύτερη και την ύφεση ακόμα βαθύτερη.

Έχεις άδικο να το εισπράττεις ως το παράδοξο μιας διαδικασίας που από μήνα σε μήνα ρίχνει κόσμο στον Καιάδα, από τρίμηνο σε τρίμηνο ξεθεμελιώνει την οικονομία, από μέρα σε μέρα διαλύει την κοινωνία και τη χώρα; Και ενώ όλα γκρεμίζονται, ένα μένει σταθερό, κραταιό και ακατανίκητο: η συνταγή της κατεδάφισης, η οποία διαφημίζεται ως συνταγή σωτηρίας....

Αλλάζουν οι οδηγοί, αλλά η μπουλντόζα που ισοπεδώνει ανθρώπους, δουλειές, ελπίδες και προοπτικές συνεχίσει ακάθεκτη ολέθριο έργο της. Και όσο πιο καταστροφικά κάνει τη δουλειά της, τόσο περισσότερα εύσημα αξιοπιστίας εξασφαλίζει ο οδηγός της.

Εδώ σηκώνει κανείς τα χέρια. Διότι εύκολο είναι ο κάθε εκπρόσωπος και ο κάθε διαφημιστής της μπουλντόζας να μπουρδολογεί για την επερχόμενη σωτηρία, για την αξιοπιστία της Ελλάδας που αποκαθίσταται, για την ανεργία που θα πέσει στο μισό σε κάνα δυο χρόνια. Ακόμα ευκολότερο να του διαφεύγει η απόγνωση εκατομμυρίων ανθρώπων –εξάλλου στατιστική υπηρεσία απόγνωσης δεν διαθέτουμε ακόμα. Αλλά τα νούμερα, οι αριθμοί, οι λογαριασμοί, οι δυσοίωνες προβλέψεις; Αυτά πώς διάολο τα αγνοούν; Πώς επιμένουν στην ίδια συνταγή, με μεγαλύτερη μάλιστα ζέση; Πώς αρνούνται να ξεστραβωθούν και να δουν την πραγματικότητα που αποτυπώνεται μαύρη κι άραχλη σε αριθμούς;

Δεν έχει κανένα νόημα αν πίσω από τη στραβομάρα τους είναι το ιδεολογικό κόλλημα, η βλακεία, ή η συνειδητή προσπάθεια να μετατρέψουν τη χώρα σε φάρμα των ζώων -προς άρμεγμα, κούρεμα και σφάξιμο. Η σαρκοβόρα προσκόλλησή τους στη λογική της μπουλντόζας είναι δεδομένη. Δεν καταλαβαίνουν όμως ότι έτσι δεν εξασφαλίζουν τίποτε, εκτός ίσως από την εκπλήρωση του ρηθέντος υπό τον προφητών –και θα έχουν την ευθύνη: Μπουλντόζα αντί μπουλντόζας...

από την «Αυγή»