ΤΡΙΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ: Δραματικές περικοπές για τον λαό δώρα για το κεφάλαιο

του Λεωνίδα Βατικιώτη

Θέμα χρόνου μια νέα αναδιάρθρωση του δημοσίου χρέους

Σε τράπεζες και πιστωτές θα πάει όλη η επόμενη δόση

Ως χρυσή ευκαιρία για να επιτευχθεί στην ελληνική οικονομία μια τομή βάθους, που θα ξεπερνάει τις συμβατικές υποχρεώσεις οι οποίες απορρέουν από τις αναγκαίες εξοικονομήσεις, αντιμετωπίζει η κυβέρνηση την υπό εξέλιξη εξέταση της οικονομίας από την Τρόικα. Δημοσίως μπορεί τα δάκρυα να περισσεύουν κι η κυβέρνηση Σαμαρά νά εμφανίζεται ότι πιέζεται και με το πιστόλι στον κρόταφο αναγκάζεται να επιβάλει τα νέα μέτρα λιτότητας, αλλά η πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική, όπως εύγλωττα μαρτυρά η απόφαση της κυβέρνησης να υπερβεί τις προτάσεις του ΚΕΠΕ, το οποίο από...

κυβερνήσεως Παπαδήμου ακόμη ετοίμασε μια συνεκτική πρόταση περικοπών με το βλέμμα στην δόση του Αύγουστου. Η κυβέρνηση Σαμαρά όμως θέλει κάτι παραπάνω, κατ’ εφαρμογή της ρήσης «κάνουμε την κρίση ευκαιρία» που τόσο συχνά επικαλείται όλα αυτά χρόνια ο νέος υπουργός Οικονομίας.

Το οικονομικό έγκλημα που συντελέστηκε την Παρασκευή το απόγευμα με επίκεντρο την Αγροτική Τράπεζα είναι πέρα για πέρα ενδεικτικό για το τι σημαίνει στην πράξη λιγότερο κράτος. Η διάσπαση της Αγροτικής Τράπεζας σε κερδοφόρα και ζημιογόνα με την πρώτη  να περνάει στην προβληματική Τράπεζα Πειραιώς του Μιχάλη Σάλα, δίνοντάς της το πολυπόθητο φιλί της ζωής, κι η δεύτερη στους φορολογούμενους, επιβαρύνοντας τον κρατικό προϋπολογισμό και διευρύνοντας το δημοσιονομικό έλλειμμα δείχνει επίσης και τι σημαίνει στην πράξη η ρήση «να κάνουμε την κρίση ευκαιρία»: Εκμετάλλευση του καθεστώτος έκτακτης ανάγκης που δικαιολογείται από την επίκληση της κρίσης δημόσιου χρέους και του καθεστώτος χρεοκοπίας κι επιτήρησης για ένα πλιάτσικο επικών διαστάσεων επί της δημόσιας περιουσίας που θα σώσει τον ιδιωτικό τομέα από την χρόνια και δομική κρίση.

Για να μπορεί ωστόσο ο κάθε Σάλας να έχει να λαβαίνει, δεν αρκεί η μέχρι σήμερα αφαίμαξη. Το τρίτο μνημόνιο, βάπτισμα του πυρός για την Τρόικα εσωτερικού, θα δημιουργήσει νέες κοινωνικές ομάδες εξαθλιωμένων. Με τα μέχρι στιγμής δημοσιεύματα οι πηγές από τις οποίες θα καλυφθούν οι νέες μαύρες τρύπες περιλαμβάνουν: Επιβολή πλαφόν στις κυρίες συντάξεις τα 2.100 ευρώ και τα 300 ευρώ για της επικουρικές, αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης στα 65 έτη, καθιέρωση πολύ αυστηρών εισοδηματικών κριτηρίων για την χορήγηση 89 κοινωνικών και προνοιακών επιδομάτων που στην πράξη θα σημάνει την κατάργηση τους (με εξαίρεση τα επιδόματα ανεργίας και το ΕΚΑΣ), νέες μειώσεις μισθών στις ΔΕΚΟ και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα, καθιέρωση πλαφόν τα 1.500 ευρώ σε ετήσια βάση για τις ιατροφαρμακευτικές δαπάνες που θα καλύπτουν τα ασφαλιστικά ταμεία, επιβολή διδάκτρων σε όσους φοιτητές υπερβαίνουν τον χρόνο των κανονικών σπουδών και άλλα πολλά που κινούνται στον δρόμο τον οποίο άνοιξαν όλα τα προηγούμενα μνημόνια.

Αυτό ωστόσο που με επιμέλεια κρύβουν κυβέρνηση και Τρόικα είναι ότι η περιβόητη δόση των 31,3 δισ. ευρώ που θα έρθει από τα κοινοτικό ταμεία, χάρη της οποίας θα υποστούμε τις νέες αιματηρές θυσίες, σχεδόν όλη θα κατευθυνθεί στους πιστωτές ή τις τράπεζες. Συγκεκριμένα από τα 32,3 δισ. ευρώ που αναμένονται (31,3 από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας και 1 δισ. από ιδιωτικοποιήσεις) τα 23,8 δισ. θα πάνε για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, 4,6 δισ. για την πληρωμή τόκων και ομολόγων (εκ των οποίων 3,1 δισ. για την εξόφληση ομολόγων που έχει στο χαρτοφυλάκιο της η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα), 2 δισ. για την αποπληρωμή έντοκων γραμματίων του ελληνικού δημοσίου κι από τα «ρέστα», 1,3 δισ. θα κατευθυνθούν γα την πληρωμή ληξιπρόθεσμων οφειλών του δημοσίου στον ιδιωτικό τομέα και μόνο 600 εκ. ευρώ θα καταλήξουν στον κρατικό προϋπολογισμό. Για μια ακόμη φορά δηλαδή θα εξαθλιωθούμε, θα αποχαιρετήσουμε συντάξεις και περίθαλψη για να γεμίσουν τα ταμεία πιστωτών και τοκογλύφων με ζεστό χρήμα!

Η κατάσταση στην οποία έχουμε περιέλθει είναι τραγική γιατί ακόμη κι έτσι, ακόμη δηλαδή κι αν υλοποιηθούν τα μέτρα που ζητούν οι πιστωτές, η νέα χρεοκοπία δεν θα αποτραπεί. Η απροθυμία του ΔΝΤ να καταβάλει την συμμετοχή του στην επόμενη δόση – έστω κι αν μετά διαψεύστηκε -, η επίσκεψη του Μπαρόζο στην Αθήνα που έθεσε την πολιτική ηγεσία προ των ευθυνών της, η μετάθεση της ημερομηνίας εκταμίευσης της επόμενης δόσης για τις 14 Σεπτεμβρίου, αν μέχρι τότε δεν μεσολαβήσει κάτι άλλο, το αίτημα του ΔΝΤ προς την ΕΚΤ να δεχτεί ένα κούρεμα των ελληνικών ομολόγων και, το σημαντικότερο, η πιθανότητα 90% που πρόβλεψε η Citigroup να βγει η Ελλάδα από την ευρωζώνη, υπογραμμίζουν ότι τα χειρότερα είναι μπροστά μας. Ότι αργά ή γρήγορα θα βρεθούμε ενώπιον μιας νέας χρεοκοπίας που εφ όσον θα γίνει με τους όρους των πιστωτών θα συνοδευτεί από φτώχεια και πείνα.

Υπό αυτή την προοπτική δραματικών εξελίξεων που πλησιάζουν αποκτά τεράστια, ζωτική  σημασία η επιθετική προβολή του αιτήματος παύσης πληρωμών και διαγραφής του χρέους με ταυτόχρονη έξοδο από το ευρώ, κι όλα αυτά υπό όρους κυρίαρχου κράτους. Ταυτόχρονα η εθνικοποίηση των τραπεζών, οι φραγμοί στην κίνηση των κεφαλαίων, ο διοικητικός καθορισμός της ισοτιμίας του νέου νομίσματος και πριν απ’ όλα η χορήγηση αυξήσεων σε μισθούς και μεροκάματα μπορούν να αποτελέσουν ένα ασφαλές ανάχωμα στην επίθεση του κεφαλαίου.

Η άλλη λύση είναι ο σημερινός εφιάλτης χωρίς τέλος…

(Πριν, 29.7.2012)