Μια νέα συνειδητότητα πλανάται πάνω από την Ευρώπη

του Ηλία Κοπανάκη

Ξάφνου, κι ενώ η κάθε μέρα που περνούσε ήταν κρίσιμη, να ζήσουμε ή να αφανιστούμε στη δραχμική ανυπαρξία μας, ως εκ θαύματος δεν καταποντιστήκαμε μετά από την απραξία δύο μηνών, όπου δύο εκλογικές αναμετρήσεις διεξήχθησαν στη χώρα και μία κουτσουρεμένη για μέρες τώρα νέα κυβέρνηση με παλιά υλικά, ψάχνει να βρει τον ευρω-δουλικό βηματισμό της.

Σκεφτόμουν πόσες ερωτήσεις προέκυψαν τις μέρες που πέρασαν. Ερώτηση προς τον κ. Κουβέλη: Φώτη, μπορείς να μας εξηγήσεις γιατί οδήγησες τη χώρα σε νέες εκλογές τη στιγμή που μια χαρά κυβέρνηση φτιάχνατε τα τρία μνημονιακά κόμματα (ΝΔ, ΔΗΜΑΡ, ΠΑΣΟΚ) με 168 έδρες; Αλλά τι να πει κανείς. Και μόνο ο όρος που έθετε προεκλογικά ο κ. Φώτης να μη διανοηθεί η Ελλάδα να βγει από το Ευρώ, αρκεί για να σκεφτούμε τα χειρότερα...

Προτιμά λοιπόν ο κ. Κουβέλης, ο κ. Σαμαράς και ο κ. Ευάγγελος από το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό...

Κίνημα το Ευρώ, ανεξάρτητα αν με αυτήν την απόφαση θα λάβουν χώρα εκατοντάδες απολύσεις, χιλιάδες αυτοκτονίες (!), δεκάδες χιλιάδες θα κοιμούνται σε χαρτόκουτες, οι βαριά ασθενείς συμπολίτες μας δεν έχουν πλέον φάρμακα (κάτσε τώρα μπερδεύτηκα, και με τον ΣΥΡΙΖΑ πάλι φάρμακα δε θα είχαμε...), στα παιδιά άρχισαν ήδη να διακρίνονται τα κοκαλάκια από τα πλευρά τους και η κατάσταση δεν σηκώνει άλλο περιγραφή...

Αλλά όπως ειπώθηκε «όταν η λέσχη Μπίλντεμπεργκ και οι κάθε λογής Μασόνοι ανησυχούν για την έξοδο της Ελλάδας από το Ευρώ, αυτό σημαίνει ότι η επιστροφή σε εθνικό νόμισμα αποτελεί τον μοναδικό ορθό δρόμο»! Κι έτσι είναι! Αυτό αποδεικνύεται με την «εις άτοπον απαγωγή». Διότι, η παραμονή μας στο δεσμωτήριο του Ευρώ, αποτελεί τον μοναδικό δρόμο που επί δεκαετίες ετοίμαζαν, προκειμένου να εγκλωβίσουν τα ανεξάρτητα ευρωπαϊκά κράτη, εκχωρώντας την εθνική τους κυριαρχία και χαρίζοντας στα τραπεζικά καρτέλ ως μποναμά τους λαούς και τα δικαιώματα αυτών (εργασιακά, πολιτικά, κοινωνικά, επικοινωνίας κ.ά.).

Μια πιθανή έξοδος της χώρας από το Ευρώ, όχι απλά θα επέτρεπε στη χώρα να αναπτυχθεί οικονομικά και όχι μόνο (η γνώση της αντίπαλης θεώρησης, σου επιτρέπει να εκτιμήσεις την προτέρα), αλλά παράλληλα θα αποτελούσε παράδειγμα προς μίμηση για τις άλλες χώρες της ευρωζώνης να ακολουθήσουν τον ίδιο δρόμο, αφήνοντας στα κρύα του λουτρού τους βέβηλους και βάρβαρους νεοταξίτες και το τρελό τους (εδώ η λέξη είναι με την κυριολεκτική σημασία της) όνειρο για τη δημιουργία ενός πανευρωπαϊκού φασιστικού υπερκράτους.

Ερώτηση προς νοικοκυρές και συνταξιούχους:

οι οποίοι σύμφωνα με την στατιστική ανάλυση του εκλογικού αποτελέσματος στήριξαν μαζικά τον κ. Αντώνη. Αυτά που θέλατε και ελπίζατε ότι με την ψήφο σας στον κ. Αντώνη θα διασφαλίζονταν, είστε πλέον σίγουροι ότι έχουν διασφαλιστεί; Η απάντηση ήδη θα έπρεπε να τους έχει δοθεί, από τις επιστολές του στους ευρωπαίους... Είναι εν τέλει περήφανοι και χαρούμενοι για την ψήφο τους; Ή μήπως αυτή ήταν προϊόν φόβου; Εκ των πραγμάτων και καθώς πουθενά δεν ακούγεται πανηγυρισμός για την εκλεγμένη κυβέρνηση, προφανώς πρόκειται για προϊόν εκφοβισμού και ψυχολογικής βίας. Όλες οι μέθοδοι (επιστημονικές ωστόσο, α, όλα κι όλα!) του Συστήματος απέδωσαν και ο λαός εκφοβισμένος αδυνατούσε να σκεφτεί ότι το δίλημμα δεν είναι ευρώ ή δραχμή, αλλά είναι και παραμένει: εγώ ή αυτοί, ο λαός ή οι τραπεζικοί φασιστικοί κύκλοι.

Ερώτηση προς τον κ. Αλέξη:

 Γιατί μπήκατε στο παιχνίδι του δίπολου αριστερά-δεξιά; Θεωρείτε ότι η ανεργία ή η πείνα χτυπά μόνο τις αριστερές ή τις δεξιές κοιλιές και πόρτες; Αναρωτιέμαι αν ο κ. Αλέξης μιλούσε προεκλογικά για «λαϊκή» και όχι αριστερή Κυβέρνηση μήπως σήμερα ήταν πρωθυπουργός... Καλό είναι να γνωρίζουν στον ΣΥΡΙΖΑ ότι πέρα από το αν θέλουν ή όχι να κυβερνήσουν (αυτό είναι δικό μας θέμα), είναι συνυπεύθυνοι στο μεγάλης πιθανότητας και ισχυρής «παγκαλικής» στήριξης σενάριο (;) εμφυλιοπολεμικού κλίματος, μετεξελιχθέντος σε κατάσταση.

Ερώτηση προς τον κ. Πρωθυπουργό:

Πρωθυπουργέ μου, μιλούσατε προεκλογικά για επαναδιαπραγμάτευση, τώρα μιλάτε; Και πάλι εκ του αποτελέσματος θα μετρήσει πόσο θα διαπραγματευτείς το Μνημόνιο ΙΙ. Πάντως μην έρθεις και μας πεις ότι το έκανες τη στιγμή που θα αυξάνονται ανεργία και αυτοκτονίες, που θα παίρνουν οι τράπεζες τα ακίνητα των πολιτών, που οι φασιστικές επιθέσεις από τα ακροδεξιά στοιχεία θα πάνε να καταστούν καθημερινότητα. Τότε αυτό δε θα μπορεί να χαρακτηριστεί επαναδιαπραγμάτευση, αλλά «κατά μέτωπον» κοροϊδία.

Αγαπητοί συμπολίτες,

Για όσους δε το κατάλαβαν ακόμα είμαστε ήδη εντός επίσημης χρεοκοπίας. Όμως η αφύπνιση του λαού, δείγμα της οποίας είδαμε στις δύο προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις, αποτελεί παρακαταθήκη, εγγύηση για πολλούς, ότι μια νέα συνειδητότητα διαμορφώνεται. Το τελευταίο δεν στηρίζεται μόνο από την πτώση των ποσοστών των δύο πρώην μεγάλων κομμάτων, αλλά και από το ποσοστό που κατέγραψαν το σύνολο των κομμάτων που μετείχαν στις εκλογές. Και η απελευθέρωση από τα δεσμά του παρελθόντος θα κάνει πράξη αυτονόητες πολιτικές όπως είναι η διαγραφή του χρέους, η επιστροφή σε εθνική κυριαρχία (συμπεριλαμβανομένου φυσικά του εθνικού νομίσματος) και η παραπομπή στην ανεξάρτητη λαϊκή Δικαιοσύνη των πρωταίτιων της σημερινής ανθρωπιστικής κρίσης στη χώρα.

Η αντίσταση σήμερα παίζεται στην γειτονιά. Εκεί θα πρέπει ο καθένας να βοηθήσει όσο μπορεί τον συνάνθρωπο του, γιατί κανείς δε του διασφαλίζει ότι σύντομα δε θα είναι και εκείνος στην ίδια κατάσταση. Ένα πιάτο φαί, μια κουβέντα, μια μικρή στήριξη, είναι σίγουρο ότι θα σώσει ζωές. Στη νέα συνειδητότητα δε χωρά ο παλαιός μικρόκοσμος του ατομισμού.

Καλή δύναμη, καλή λευτεριά,

Ηλίας Κοπανάκης