Πριν στεγνώσει καν το μελάνι…

Γράφει ο Ρούντι Ρινάλντι

Οι υπογραφές πέφτουν με χαμόγελα και θριαμβολογίες συνοδευόμενες με καθησυχαστικά λόγια και μύθους. Μόνο που το «ζήσε το μύθο σου» δεν πολυπιάνει, γιατί τα γεγονότα είναι πυκνά, απανωτά και αποκαλυπτικά.

Μόλις, μα μόλις έπεσαν οι υπογραφές στις Πρέσπες, άρχισαν οι ανησυχίες από φίλιες δυνάμεις στην Βαλκανική. Η Βουλγαρία ανησυχεί και πάντως δεν αναγνωρίζει ποτέ μακεδονικό έθνος και μακεδονική γλώσσα, ενώ η Σερβία είναι σκεπτική γιατί τέτοια «συνολάκια» μπορεί να προωθηθούν και σε περιοχές κρίσιμες για αυτήν. 

Ταυτόχρονα, το ξεχασμένο «Ουράνιο Τόξο» παρενέβη για να θέσει θέματα της «μακεδονικής» μειονότητας στην Ελλάδα και δύο βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ άγνωστοι στο ευρύ κοινό κάνουν δηλώσεις που θυμίζουν πιο πολύ «Μακεδόνες», παρά Έλληνες πολίτες, περίπου σαν την συμπεριφορά που έχουν μουσουλμάνοι βουλευτές της μειονότητας στην Θράκη.

Ο μοχλός των μειονοτήτων στην υπηρεσία των σχεδιασμών των μεγάλων, για την διάλυση χωρών, επαναχάραξη συνόρων, ρευστοποίηση κρατικών οντοτήτων, προτεκτορατοποίηση κ.λπ. είναι πάλι στην ημερήσια διάταξη. Πειθήνιες κυβερνήσεις και προτεκτοράτα ή ημιαποικίες, επαναχάραξη συνόρων και διάνοιξη ασφαλών δρόμων για στρατεύματα ή ενεργειακά υλικά, πάνε όλα μαζί. Ετοιμάζονται για νέους «μεγάλους γύρους» και συγκρούσεις.

Μόλις, μα μόλις έπεσαν οι υπογραφές στις Πρέσπες, και η Ε.Ε. πανηγύρισε και ευλόγησε την «ιστορική συμφωνία», άρχισε η συζήτηση για το προσφυγικό και το ρόλο των Βαλκανίων. Στην συζήτηση αυτή αποκαλύπτεται ότι υπάρχουν σχεδιασμοί να στοιβαχθούν στα Βαλκάνια περίπου 1 εκατομμύριο πρόσφυγες σε hotspots. Επομένως έχουμε ΝΑΤΟ, ένταξη στην Ε.Ε., μνημόνια ή χρέος, με υποχρέωση να φορτωθούν στην Ελλάδα ένα εκατομμύριο πρόσφυγες και να μετατραπούν ολόκληρες περιοχές σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Μην ξεχνάμε ότι η ΠΓΔΜ ήταν από τις πρώτες χώρες που έκλεισαν τα σύνορα για τους πρόσφυγες στην κρίση του 2016.

Μόλις, μα μόλις έπεσαν οι υπογραφές στις Πρέσπες, ρίχτηκαν κι όλες οι τροχιοδεικτικές βολές για το ότι δεν χρειάζεται η Δημοκρατία στην χώρα μας. Τα ΜΑΤ έδειραν και ψέκασαν χιλιάδες διαδηλωτές στα γύρω χωριά χωρίς να μιλήσει κανείς για την καταστολή αυτή. Αλλά και ολόκληρος ο πολιτικός κόσμος της χώρας (πλην των αριστερών αντιμνημονιακών επίσημων και μη δυνάμεων που δεν έχουν πάρει ακόμα σαφή θέση) αρνούνται να προχωρήσουν σε Δημοψήφισμα για το ζήτημα. Η ανάγκη να μιλήσει ο λαός δεν πολυαπασχολεί τους αστικούς σχηματισμούς. Έχει άλλωστε δηλωθεί: στην μεταδημοκρατία δεν χρειάζονται δημοψηφίσματα γιατί με αυτά εκφράζεται ο «εθνολαϊκισμός». Το ηχηρό mea culpa που εκστόμισε ο Τσίπρας (νομίζοντας ότι αντιγράφει καλά τον Ανδρέα Παπανδρέου) ζητώντας από ευρωκρατία και ΗΠΑ συγγνώμη για το δημοψήφισμα του 2015, είναι μια παραδοχή πως εντάσσεται πλήρως στο συστημικό μπλοκ, καταγγέλλοντας το παρελθόν του και αποποιούμενος κάθε αριστερή ρητορική. Αυτή τώρα του είναι βάρος.

***

Μόλις, μα μόλις έπεσαν οι υπογραφές στις Πρέσπες, πληροφορηθήκαμε πιο επίσημα από το στόμα του αντιπροέδρου των ΑΝ.ΕΛ. κ. Σγουρίδη, ότι το ονοματολογικό παζαρευόταν με τους ευρωκράτες και Αμερικανούς σε σχέση με κάποια ελάφρυνση στο χρέος. Αυτό κυκλοφορούσε στα δημοσιογραφικά γραφεία αλλά επίσημα αναφέρθηκε από τον Σγουρίδη. Ο Καμμένος πήγε να τα μπαλώσει όπως ξέρει, αλλά δεν πείθει κανέναν. Οι Τσίπρας-Κοτζιάς-Τσακαλώτος παζαρεύουν τα πάντα, δεν σταματούν μπροστά σε οποιαδήποτε παραχώρηση και κατάργηση κυριαρχικών δικαιωμάτων, φτάνει να στέκονται στην κυβέρνηση ακόμα λίγο. Ο Κοτζιάς θα κλείσει και άλλους φακέλους όπως το Αλβανικό. Ο μεγάλος πονοκέφαλος θα αρχίσει με την Τουρκία σε λίγο… αλλά και με αυτήν παζαρεύουν χοντρά… Οι ιμπεριαλιστές ομιλούν περίπου έτσι: θα κλείσετε το Μακεδονικό έως 30 Ιουνίου, θα στείλετε γράμμα αμέσως για ένταξη σε ΝΑΤΟ και Ε.Ε., θα φορτωθείτε κι άλλους πρόσφυγες, θα εφαρμόσετε μέσα σε 4 μέρες όλα τα προαπαιτούμενα και θα τα ψηφίσετε. Ελάφρυνση χρέους γιοκ. Μια επιμήκυνση μόνο. Τέλος.

Το Καστελλόριζο άνοιξε την μνημονιακή φάση για την χώρα, τώρα οι Πρέσπες επισημοποιούν το πέρασμα σε μια άλλη οξύτερη και πολλαπλά επικίνδυνη για την χώρα μας και τους λαούς της περιοχής

Μόλις, μα μόλις έπεσαν οι υπογραφές στις Πρέσπες, εντάθηκαν τα προβλήματα μέσα στον πολιτικό κόσμο. Δεν είναι εύκολο να ασκηθεί γενικά πολιτική σε πλήρη αντίθεση με το κοινό αίσθημα και την αντίθεση με την παραχώρηση της ονομασίας, της εθνικότητας και της γλώσσας στην γειτονική χώρα. Όπως και στο Κυπριακό, έτσι και στο Μακεδονικό, τα τραντάγματα στο πολιτικό σκηνικό θα είναι έντονα και θα τροφοδοτήσουν όχι μόνο αντιθέσεις και εντάσεις στο πολιτικό κόσμο, αλλά και μέσα στην κοινωνία. Η αντίθεση Βορρά-Νότου μέσα στην Ελλάδα θα πάρει διαστάσεις γιατί το «κράτος των Αθηνών» θα απογυμνωθεί στην Βόρεια Ελλάδα και ο κόσμος στην Μακεδονία (πρέπει να γράψουμε ελληνική; Πού μας κατάντησαν…) θα βιώνει έντονα εγκατάλειψη και προδοσία.

Η Ν.Δ. μπορεί να καταφύγει σε μια γενικόλογη άρνηση της συμφωνίας γιατί με την γραμμή που είχε μέχρι τώρα (σύνθετη ονομασία) δεν μπορεί να αντιμετωπίσει και να επωφεληθεί από την λαϊκή δυσαρέσκεια. Καιροσκοπική βέβαια θέση, που δεν συμπληρώνεται καθόλου με πραγματική πίεση προς την κυβέρνηση Τσίπρα. Η «συνέχεια του κράτους» όποτε αναλάβει η Ν.Δ. θα είναι η σωτήρια λέμβος. Δεν τα ψηφίσαμε εμείς, είναι συμφωνίες κρατικές πρέπει να τις εφαρμόσουμε…

Οι ΑΝ.ΕΛ. και προσωπικά ο Καμμένος πληρώνουν το τίμημα αυτήν την στιγμή. Ο Καμμένος με ισχυρούς δεσμούς με τον αμερικάνικο παράγοντα, δεν μπορούσε τώρα να χαλάσει την δουλειά αφού η παραγγελία είχε δοθεί από εκεί. Η επιβίωσή του εκλογικά εντελώς αμφίβολη… Η διάλυση του κόμματός του πιο κοντά από ποτέ.

***

Μόλις, μα μόλις έπεσαν οι υπογραφές στις Πρέσπες, η γενικευμένη απουσία της Αριστεράς από όλες τις κινητοποιήσεις, όπως και η αφωνία της για τα εθνικά θέματα, άρχισε να ραγίζει σε ένα βαθμό. Εμφανίζονται δύο κατευθύνσεις που μαρτυρούν τον πονοκέφαλο και την σύγχυση-εκνευρισμό που υπάρχει. Ένα τμήμα θεωρεί –και ανοικτά το δηλώνει– πως η συμφωνία είναι γενικά καλή αλλά υπάρχει και το ΝΑΤΟ, όμως τα θετικά της πρέπει να τα προσμετρήσουμε και να κλείσει η πληγή. Ένα άλλο τμήμα τοποθετείται αρνητικά για την συμφωνία, βλέπει τον κίνδυνο του σλαβομακεδονικού αλυτρωτισμού. Δεν τοποθετείται βέβαια αυτοκριτικά για την προβολή της σύνθετης ονομασίας ως λύσης για δεκαετίες τώρα και την ζημιά που έκαμε η θέση αυτή. Στην κατηγορία αυτή ανήκουν το ΚΚΕ και η ΛΑΕ.

Δεν λείπουν βέβαια και εκτιμήσεις του είδους «η συμφωνία είναι νίκη του ελληνικού καπιταλισμού», ότι ενισχύεται «ο ηγεμονικός ρόλος του ελληνικού καπιταλισμού στα Βαλκάνια», εκδηλώσεις μιας στερεοτυπικής αντίληψης που θέλει σώνει και καλά την Ελλάδα ιμπεριαλιστική χώρα.

Κοινός παρανομαστής σε όλες τις τοποθετήσεις είναι η αντίθεση προς την κινητοποίηση του λαού, η καταγγελία των συλλαλητηρίων αλλά και η παντελής απουσία οποιασδήποτε πρωτοβουλίας για το ζήτημα αυτό, ή και για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Μοναδική εξαίρεση η Πλεύση Ελευθερίας για τα συλλαλητήρια, η ΛΑΕ για τους δύο αξιωματικούς που κρατούν ομήρους οι Τούρκοι.

Κοινός παρανομαστής, επίσης, ήταν η επίθεση και το μπούλινγκ σε όποιον είχε διαφορετική άποψη με την κατηγορία του εθνικιστή, του φασίστα κ.λπ. Έτσι, όμως, με την πλήρη απουσία από το πεδίο αυτό, ανοίγει ο δρόμος για την πραγματική ενδυνάμωση ακροδεξιών και εθνικιστικών απόψεων και δυνάμεων. Το «αυγό του φιδιού» δεν αντιμετωπίζεται με καταδρομικές επιχειρήσεις, αλλά με παρουσία στο σύνολο των κοινωνικών και εθνικών μετώπων.

***

Μόλις, μα μόλις έπεσαν οι υπογραφές στις Πρέσπες, εισήλθαμε και τυπικά σε έναν νέο πολιτικό κύκλο που δεν κλείνει εύκολα με οποιεσδήποτε πολιτικές ανακατατάξεις ή εκλογικές διαδικασίες: επισφραγίζεται και τυπικά το πέρασμα από τη μνημονιακή περίοδο στην εποχή του επικαθορισμού της κοινωνικής και πολιτικής ζωής από τη γεωπολιτική.

Το Καστελλόριζο άνοιξε την μνημονιακή φάση για την χώρα, τώρα οι Πρέσπες επισημοποιούν το πέρασμα σε μια άλλη οξύτερη και πολλαπλά επικίνδυνη για την χώρα μας και τους λαούς της περιοχής.

Πηγή: e-dromos, μέσω http://teleytaiaexodos.blogspot.com/