​​​​​​​Πόλεμος και Ειρήνη

Γράφει ο Στάθης

Το πραγματικό όνομα της FYROM είναι ΝΑΤΟ-Μακεδονία.

  Αυτή η δυσλειτουργική συμφωνία που υπαγορεύθηκε στους Τσίπρα - Ζάεφ, δυσλειτουργική όπως το Σχέδιο Ανάν, επαναφέρει στα Βαλκάνια

  το πρόβλημα της «Μακεδονικής Σαλάτας» που χαρακτήριζε την περιοχή κατά την περίοδο που ο τότε «Μεγάλος Ασθενής», η Οθωμανική Αυτοκρατορία, ήταν στα στερνά της. 

Αυτή η συμφωνία, αν επικυρωθεί και ζήσει, είναι μια σπαζοκεφαλιά

  που θα παίρνει εκδοχές ανάλογες με τη διαμόρφωση των συσχετισμών ισχύος στα Βαλκάνια και την ευρύτερη περιοχή. Το πρόβλημα λύθηκε, ζήτω το πρόβλημα! Η Τουρκία έχειεπανακάμψει στα Βαλκάνια και, με τη συνενοχή των ΗΠΑ και της Γερμανίας, η αναδιαμόρφωσητης περιοχής έχει πάρει τον δρόμο της. Σημασία

  δεν έχει πώς θα λέγονται τα σαντζάκια, αρκεί να είναι σαντζάκια. Βιλαέτια και προτεκτοράτα.

  Οι αστειότητες Μακεδόνας παύλα σίτιζεν οφ Νόρθερν Μασεντόνια δεν λύνουν κανένα πρόβλημα, η δε αποκοπή της μεσαιωνικής (Βυζαντινής) Μακεδονίας απ’ την αρχαία είναιέγκλημα – το ίδιο όπως και η αποκοπή της Μακεδονίας από το παρελθόν της κατά την Τουρκοκρατία. Πρόκειται

  για μια έμμεση παραδοχή ότι κατ’ αυτούς τους αιώνες «στη Μακεδονία ζούσαν άλλοι» καθώς ωραία το γράφουν οι πράκτορες της Νέας Τάξης και όχι και Έλληνες. Αυτή η προσέγγιση που τονίζει

  την ασυνέχεια του ελληνικού έθνους, παίρνει απ’ αυτήν τη συμφωνία μια βαθιά επινίκια ανάσα.

  Όλα αυτά είναι τερατογενέσεις, που αν η Ελλάδα ήταν ισχυρή θα ήταν θνησιγενείς. Όμως η χώρα μας έχει περιέλθει σε θέση αδυναμίας και οι τυχοδιωκτισμοί στην περιοχή μας βρίσκουνπρόθυμους τυχάρπαστους και αργυρώνητους υποστηρικτές.

  Ο έντιμος συμβιβασμός μιας σύνθετης ονομασίας erga omnes, εκφυλίζεται σε έναν ασκό του Αιόλου, όπου το έθνος και η γλώσσα που πολιτογραφούνται «μακεδονικό» και «μακεδονική» θα λειτουργούν εις βάθος χρόνου κατά το δοκούν των πολεμοκάπηλων. Η (Γερμανική) Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ έχουν κάθε λόγο να πανηγυρίζουν, ο Τσίπρας τι ακριβώς πανηγυρίζει κι ετοιμάζει πτωχοπροδρομικές φιέστες στις Πρέσπες; Πανηγυρίζει που μια πρωτοβουλγαρική διάλεκτος ή ένα πρωτοσλαβικό ιδίωμα (οι γνώμες διίστανται) αναγνωρίσθηκε ως Μακεδονική - σλαβική γλώσσα; Πανηγυρίζει που οι Μακεδόνες παύλα Μακεδόνες αναγνωρίζονται ως σλαβικό έθνος – επιστρέφοντας έτσι

  όλοι μας στην εποχή που οι «Μακεδόνες» ως σλαβικό έθνος, ως Βούλγαροι, ως Πανσλαβιστές ακόμα, διεκδίκησαν τη Μακεδονία με τα Κομιτάτα και τους Κομιτατζήδες;

  Βεβαίως, σε καιρό ειρήνης όλα αυτά φαντάζουν ανώδυνα ή το πολύ σαν χύτρες που σιγοβράζουν στο κατώι. Σε καιρούς αναστατώσεων όμως, το κατώι γίνεται πυριτιδαποθήκη και τα απίθανα (όπως ο διαμελισμός της Γιουγκοσλαβίας) πιθανά.

  Η συγκυρία τώρα εξετάζει αν ο Τσίπρας, φερ’ ειπείν, διαθέτει στη Βουλή τη Δεδηλωμένη επί του προκειμένου θέματος ή άλλα τέτοια σχετικά, όμως η (προ)συμφωνία αυτή ακόμα και αν δεν κυρωθεί παράγει προηγούμενα (και εγείρει διεκδικήσεις). Η FYROM έχει κατοχυρώσει «έθνος» και «γλώσσα». Ακόμα και αν οι ίδιοι

  οι Σλαβομακεδόνες δεν επικυρώσουν τη συμφωνία Τσίπρα - Ζάεφ, το προηγούμενο έχει δημιουργηθεί, οι επιδιώξεις τους έχουν κατοχυρωθεί. Είναι οι Μακεδόνες μιας Μακεδονίας που μετά την αρχαιότητα έπαψε να είναι ελληνική.

  Μπορεί κάτι τέτοιο να ’ναι ανιστόρητο, μπορεί να είναι παράλογο, αλλά είναι η πρώτη ύλη για τον επανασχεδιασμό των συσχετισμών στην περιοχή (και των επίδικων ενός πολέμου).

  Δεν είναι τυχαίο ότι στις ημέρες ενός αδαούς (ακόμα και για το Ήλιντεν) «κλείνει ένα μέτωπο»(καθώς πολλοί ή λίγοι καλοπροαίρετα πιστεύουν) ενώ στην πραγματικότητα «ανοίγει μια κερκόπορτα»…

Πηγή: topontiki, μέσω http://teleytaiaexodos.blogspot.com/