ΠΡΟΣ ΜΕΤΩΠΙΚΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΗΠΑ ΚΑΙ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ

Γράφει ο Λεωνίδας Βατικιώτης

Όσο κι αν κανείς δεν πρόκειται να διαφωνήσει με τη διαπίστωση του πρώην βέλγου πρωθυπουργού και επικεφαλής των Φιλελεύθερων στην Ευρωβουλή Γκι Βέρχοφσταντ[1] ότι οι πολιτικές του Τραμπ αντιπροσωπεύουν μια «επιστροφή στον ωμό εθνικισμό και προστατευτισμό μιας περασμένης εποχής», το συμπέρασμά του ότι το σύνθημα «Η Αμερική πρώτα» σημαίνει «Ευρώπη ενωμένη» είναι εξαιρετικά αμφισβητήσιμο… Αν δεν έρχεται να συγκαλύψει μια εντελώς διαφορετική αλλά εξ ίσου ωμή πραγματικότητα.

Μέχρι στιγμής οι επιλογές του Τραμπ επιφέρουν πρωτοφανή και αδιανόητα πλήγματα στα μεγαλύτερα γερμανικά μεγαθήρια, ακόμη και στην ίδια τη γερμανική ασφάλεια!

Η ευχή του Τραμπ, που παραπέμπει σε πολεμική περίοδο, να μην ξαναδεί γερμανικό αυτοκίνητο στην 5η Λεωφόρο συμπληρώνεται από τα 20 δισ. δολάρια που συμφώνησε να πληρώσει η Volkswagen για το σκάνδαλο με το μαϊμού λογισμικό στα ντιζελοκίνητα αυτοκίνητά της.

Την 1η Ιουνίου δύο πανομοιότυπα δημοσιεύματα στις ιστοσελίδες της Wall Street Journal και των Financial Times, που αναρτήθηκαν «σχεδόν ακριβώς την ίδια ώρα» ανέφερε το γερμανικό περιοδικό Spiegel, κι αφορούσαν την αγαπημένη τράπεζα του Χίτλερ, την  Deutsche Bank, ρίχνουν την μετοχή της στα Τάρταρα. Το θέμα μάλιστα ήταν ένα πρόστιμο που είχε αποφασιστεί μήνες πριν!

Η εξαγορά της Monsanto από την Bayer χαρακτηρίζεται πύρρεια νίκη στον γερμανικό Τύπο, λόγω των όρων που επιβάλλουν οι ρυθμιστικές αρχές των ΗΠΑ, όπως για παράδειγμα η αποεπένδυση ύψους 9 δισ. ευρώ της γερμανικής εταιρείας για να κρατήσει ανοιχτή, υποτίθεται, την αγορά σπόρων στις ΗΠΑ.

Παράλληλα, ο ακήρυχτος πόλεμος των ΗΠΑ ενάντια στον αγωγό Nord Stream II (βλ. εδώ) που θα μεταφέρει φυσικό αέριο από τη Ρωσία στη Γερμανία κλιμακώνεται συνεχώς με την Δανία να ψηφίζει νόμο που ενδέχεται να απαγορεύσει τη διέλευση του αγωγού από τα εθνικά της ύδατα και το Spiegel να κατηγορεί στις 13 Ιουνίου τις ΗΠΑ ότι μόνο τυχαίες δεν ήταν οι δουλειές που απλόχερα μοίρασε σε κορυφαίες εταιρείες ανανεώσιμης ενέργειας της Δανίας!

Κι ακόμη μένει να δούμε το κόστος που θα καταβάλλει η Γερμανία από τους δασμούς στο χάλυβα και τον αλουμίνιο.

Το πρόβλημα του Τραμπ όμως δεν είναι η Ευρώπη, είναι η Γερμανία! Όπως εύστοχα έγραψε στις 19 Ιουνίου στους New York Times, που μόνο για φιλική στάση απέναντι στον Τραμπ δεν μπορούν να κατηγορηθούν, συντάκτης που αρθρογραφεί και στην Die Zeit «αν δεν υπήρχε το ευρώ, η Γερμανία θα έπρεπε καιρό τώρα να ανατιμήσει το νόμισμά της, παράλληλα με το τεράστιο εξαγωγικό της πλεόνασμα. Μετά βεβαιότητας, η ένταξη στην ευρωζώνη κάνει τις εισαγωγές πιο ακριβές απ’ ότι θα ήταν υπό το γερμανικό μάρκο… 

Υπό την Ευρωπαϊκή Ένωση, οι γερμανοί βιομήχανοι μπορούν να συναρμολογούν τα αυτοκίνητά τους σε χώρες με χαμηλούς μισθούς», αναφέροντας την Σλοβακία, τη Πολωνία, την Ουγγαρία και τη Βουλγαρία όπου οι μισθοί κυμαίνονται στα επίπεδα της Γκαμπόν «και να τα εξάγουν χωρίς να ανησυχούν για δασμούς ή άλλους εμπορικούς φραγμούς»! Τίτλος του άρθρου που δημοσιεύθηκε στη ναυαρχίδα του αμερικανικού φιλελεύθερου εκδοτικού κατεστημένου ήταν «Πού ο Τραμπ έχει δίκιο για την Ευρώπη»…

Σε αυτό το πλαίσιο ασυνήθιστης οξύτητας κραυγές και επιθέσεις κατά των ΗΠΑ  που δημοσιεύονται  στον πάντα μετριοπαθή γερμανικό Τύπο (πχ, «Είναι καιρός να απομονώσουμε τον Ντόναλτ Τραμπ», Spiegel 11 Ιουνίου) φέρνουν στην επιφάνεια την μετωπική σύγκρουση που ετοιμάζεται μεταξύ των δύο υπερδυνάμεων για χάρη των πολυεθνικών επιχειρήσεών τους!

[1] Guy Verhofstadt, Why ‘America First’ Means ‘Europe United’ https://www.socialeurope.eu/why-america-first-means-europe-united.

Πηγή: leonidasvatikiotis, μέσω http://teleytaiaexodos.blogspot.com/