Η ειρήνη τους γεννιέται από τον πόλεμό τους

Του Γιώργου Γιαγκίδη

Πόσο χαρακτηριστικότερα άραγε αυτό το απόσπασμα από την ποίηση του Μ. Μπρεχτ, μπορεί να παρουσιάσει αυτό το κρεσέντο ή μάλλον εκσπερμάτωση πολιτικής ορθότητας από τα καθεστωτικά μέσα και την καθεστηκυία τάξη πέριξ της υπόθεσης Μπουτάρη;

Στα χρόνια του μνημόνιο και ειδικά έπειτα από την αρχή της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, έχει επιβληθεί ένας κατάμαυρος μανδύας του δηλητηρίου της εποχής:

Tην εφεδρεία της «Πολιτικής Ορθότητας».

Απαγορεύονται συγκεκριμένες λέξεις και συμπεριφορές που άμεσα σε κάνουν φασίστα, δύο μέτρα και δυο σταθμά σε όλα τα μέτωπα, κριτική και πολιτική σκέψη πληκτρολογίου…

Παράδειγμα: Το ξύλο στον Κ. Χατζηδάκη της Ν.Δ το πρωτομνημονιακό 2010 ήταν  «τίμιο», αλλά το χαϊδολόγημα στο Μπουτάρη είναι φασιστική επίθεση το 2018. Βλέπετε οι στρατηγικές των εξουσιαστών μας αλλάζουν με τα χρόνια.

Φτάσαμε στο σημείο να μιλάμε για Άγιο Μπουτάριο και να τον εξισώνουμε με το Γ. Λαμπράκη, καθώς όλο και περισσότερο ακούμε για «Γκοτζαμάνηδες» εντελώς έντεχνα από τους εγκεφαλομηδενιστές.

Συγκρίνουμε το θύμα (λαό) με το θύτη (μνημονιακό κατοχικό κράτος) ως προς τη βία:

Παράδειγμα το περιστατικό με το Δήμαρχο, που γίνεται υψηλότερης βαρύτητας σε ένταση με το στα μνημονιακά χρόνια αρνητικό ισοζύγιο Γεννήσεων / Θανάτων που διαμορφώνεται στα -110.000 (επίσημα στοιχεία από το ληξιαρχείο)! Δηλαδή από τις αρχές του μνημονίου έχουμε χάσει 110.000 ανθρώπους από την αύξηση θανάτων και μείωση γεννήσεων συλλήβδην!

http://teleytaiaexodos.blogspot.gr/2017/11/blog-post_4.html

Δεν μας κάνουν εντύπωση οι ΕΠΙΣΗΜΕΣ δηλώσεις στήριξης στον Μπουτάρη από την Κομισιόν και την πρεσβεία του Ισραήλ. Δεν μας βάζει σε σκέψη η στήριξη από όλο το «δημοκρατικό τόξο» της κεντροδεξιάς έως και τη σύσσωμη αριστερά σχεδόν, την ώρα που η πρώτη (κεντροδεξια) στοχεύει σε μια ψευδεπίγραφη δημοκρατική προβιά στα χρόνια που καταλύθηκε το σύνταγμα με τα μνημόνια και την οικονομικο-πολιτική κατοχή, ενώ η δεύτερη (αριστερά) χτυπά, καθώς πλήττεται ένας άνθρωπος που άνετα θα μπορούσε να την εκφράσει, όπως μετατράπηκε σήμερα, με το ψευδοπροοδευτικό νεοφιλελεύθερο προφίλ της.

Όπως πολύ σωστά ο Δημήτρης Καζάκης αναφέρει, ο Μπουτάρης προπυλακίστηκε λόγο της πολιτικής μπόχας που αποπνέει: Σορος, ΜΚΟ, «ΝΑΙ» στο δημοψήφισμα και στα μνημόνια, φτύσιμο στον τάφο των μαρτυρικών Ελλήνων του ΄22, καταστροφή του δήμου Θεσ/νίκης κ.α.

Ο ίδιος ακόμα αναφέρει πως η βία είναι έννομο δικαίωμα του σύσσωμου και ΜΟΝΟ λαού και όχι αποκλειστικά του κράτους όπως μας βολεύει να σκεφτόμαστε ηττοπαθώς, πότε άλλωστε ο λαός δεν άσκησε βια συντονισμένα για να σώσει την παρτίδα και πατρίδα ταυτόχρονα; Πως γεννήθηκαν οι μεγαλύτερες αναδιατάξεις στην παγκόσμια ιστορία;

Δεν διακηρύττουμε την τυφλή άρση των όπλων, αλλά ένα από τα μεγάλα στοιχήματα της ώριμης πολιτικής δύναμης του σήμερα είναι να αποδομήσεις τα συστημικά  ψέματα και να αναδείξει τις μεγάλες παραγνωρισμένες αλήθειες:

Στη δημοκρατία η βία του θύματος δεν εξισώνεται με τη βία του θύτη και μάλιστα του κατά συρροήν.

https://www.facebook.com/dimitris.kazakis.5/posts/1796437070495661

Καταδικάζουμε βέβαια το γεγονός, σε μεγάλο βαθμό γιατί έντεχνα συνέβει για να προστατευτεί όλο το πολιτικό προσωπικό κατοχής πίσω από τις πλάτες του Μπουτάρη, θα έλεγε κανείς πως είναι σχεδόν στημένο.

Διότι ούτε ξυλοδαρμός συνέβει (σε λίγες ώρες πήρε εξιτήριο), οι δράστες ήταν <20 ετών (μεταξύ τους εγκληματίας), άρα καταλαβαίνουμε πως κάποιος καθοδηγητής μάλλον υπήρχε και είναι γενικά μια υπόθεση που έχει άρωμα πολιτικής σπέκουλας, γιατί ήταν δεδομένο ποιος θα έχει πολιτικά οφέλη μετά από αυτό.

Δυστυχώς θλίβομαι απέραντα, γιατί ο λαός σε μεγάλο κομμάτι του υπερασπίζεται τον Μπουτάρη, λατρεύοντας κάποιον που εκπροσωπεί τον κατά συρροήν βιαστή του, το κατοχικό μνημονιακό πολιτικό σύστημα.

Γιατί το φως, η αλήθεια δηλαδή, σήμερα δεν βολεύει
καίει την όραση.

Όμως για εμάς παραμένει σχεδόν παθολογικά, ως ρεαλισμός της εποχής μας η ουτοπία της ανατροπής για την ελευθερία.

Μην τους κάνεις τη χάρη να σκύψεις το κεφάλι!

Αλλά αν εγώ έχω άδικο, ο Κύριος Μπρεχτ δεν έχει:

Όμως η ειρήνη τους κι ο πόλεμος τους
μοιάζουν όπως ο άνεμος κι η θύελλα.

Ο πόλεμος γεννιέται απ’ την ειρήνη τους
καθώς ο γιος από τη μάνα.

Έχει τα δικά της
απαίσια χαρακτηριστικά.

Ο πόλεμος τους σκοτώνει
ό,τι άφησε όρθιο

η ειρήνη τους.

ΟΤΑΝ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΨΗΛΑ ΜΙΛΑΝΕ ΓΙΑ ΕΙΡΗΝΗ

ο απλός λαός ξέρει

πως έρχεται ο πόλεμος.

Στρατηγέ, ο άνθρωπος είναι χρήσιμος πολύ.
Ξέρει να πετάει, ξέρει και να σκοτώνει.

Μόνο που έχει ένα ελάττωμα:

Ξέρει να σκέφτεται.

Γερμανικό εγχειρίδιο πολέμου (απόσπασμα).

Ο Γιώργος Γιαγκίδης είναι μέλος του Ε.ΠΑ.Μ. Ανατολικής Θεσσαλονίκης

Πηγή: https://epamhellas.gr/