Η ποδοσφαιροποίηση της ελληνικής λογικής.


Του Γιώργου Γιαγκίδη

Η πρώτη επαναστατική μας πράξη έρχεται με το κλείσιμο της τηλεόρασης.

Ο νεοέλληνας καταμεσής μιας φουρτούνας της δίχως προηγούμενο, για τα τελευταία 20 χρόνια τουλάχιστον, τουρκικής ιμπεριαλιστικής δράσης και επιθετικότητας, αποφάσισε να προβάλει ως νο1 δεινό στην ατζέντα της μαρτυρικής μνημονιακής Ελλάδας, το ελληνικό ποδοσφαιρικό πρωτάθλημα με αφορμή του σκηνικού φαρ ουέστ του μεγιστάνα Ιβάν Σαββίδη.
Τα Ιμια χάθηκαν, τα γύρω νησιά ζούνε υπό ένα συνεχές καθεστώς τρόμου πιθανής εισβολής, η Θράκη κλείνει το μάτι στην τουρκική συγκυριαρχία, ενώ η Μακεδονία χάνεται εν μέσω του παιχνιδιού που έχει θέσει το ΝΑΤΟ πλάι με την Ε.Ε.

Η Ελλάδα έχει περιχαρακωθεί και μόνη της περιμένει την πανεθνική καταστροφή, με χειρότερο πιθανό σενάριο τον εδαφικό - εθνικό διαμελισμό. Οι ΄΄σύμμαχοι΄΄ μισούνε τα ισχυρά Βαλκάνια με ανεξάρτητα και ενωμένα έθνη (βλέπε το διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας).

Κάτω από εμάς η κόλαση: Στο Συριακό πόλεμο, που μόνο εμφύλιος δεν είναι, έχουμε Αμερικανούς, Εβραίους, Ευρωπαίους, Ρώσους, Τούρκους, Κούρδους, Σύριους και τη Χεζμπολάχ.

Αλλά σε μια Ελλάδα που μας διδάσκουν πως το ποδόσφαιρο αποτελεί μια θρησκευτική λατρεία, ποιος με πόνο θα μιλήσει για όλα αυτά;
Γιατί καθώς μας μαθαίνουν, κόμμα και θρήσκευμα αλλάζεις, μα όχι και ποδοσφαιρική ομάδα.

Και σε αυτή ακριβώς την αφροσύνη επένδυσε σύσσωμο το ελληνικό πολιτικό σκηνικό για τα οφέλη του πελατειακού συστήματος του κράτους.
Η ποδοσφαιρική θρησκευτική λατρεία, οι ιδεολογικοί πολιτικοί και κομματικοί δογματισμοί βλάπτουν σοβαρά την νοηματική ανάλυση, την κριτική σκέψη και το νου τον ίδιο.
Μας θέλουν εγκεφαλικά ανίκανους ως ένα ποίμνιο, το οποίο θα καταναλώνει έτοιμη τροφή.
ΠΑΟ η Παπαρήγα, ΠΑΟΚ ο Βενιζέλος, άλλοτε Άρης, άλλοτε ΟΣΦΠ ο Ιωαννίδης βάσει συμφερόντων.

Το παλαιό παρακράτος μάχεται λυσσασμένο να επιβιώσει με όχημα τα ΜΜΕ, τα οποία εξουσιάζει, ενάντια σε εκείνο νέο σύστημα που βλασταίνει, αυτό που θεωρεί πια πως με καλή πίστη δεν έρχεται η πρωτοκαθεδρία, αλλά παραμόνο με τα ΄΄όπλα΄΄.

Που πήγε όμως ο Βγενόπουλος της καμμένης και χρεοκοπημένης Μαρφίν, πως ξεχάσαμε τον πιστολέρο ΄΄καπετάνιο΄΄ Βαρδινογιάννη, τους τόνους ηρωίνης του NOOR1 του Μαρινάκη και τα ντου του τελευταίου στα αποδυτήρια του ΠΑΟ το 2011 και τον  Τ. Σισσέ, πως έσβησαν στη μνήμη οι απειλές του ΄΄Τίγρη΄΄ Μελισσανίδη κατά του δημοσιογράφου Λ. Χαλαραμπόπουλου και τα πετρελαιοπαιχνίδια του, πως λησμονήσαμε τα κοσκωτικά εκατομμύρια της Τράπεζας Κρήτης χάριν του ΟΣΦΠ ή και τα κοσκωτικά πέτσινα πρωταθλήματα εις βάρος μέχρι και ομάδων μεγέθους Απόλλωνα Καλαμαριάς;

Στην Ελλάδα η καμπάνα χτυπά πένθιμα μα κανείς δεν την ακούει. Ο κίνδυνος της εισβολής και απώλειας εθνικού εδάφους, με παράλληλη κατοχή του ντόπιου πληθυσμού είναι πιθανός στο άμεσο μέλλον, αλλά προτεραιότητα μας το ποδόσφαιρο τελικά (!).

Το ποδόσφαιρο, το πιο φιλολαϊκό και προσβάσιμο άθλημα, που δεν χρειάζεται παρά μια μπάλα ακόμα και στη φυλακή ή την αγαπημένη χωμάτινη αλάνα, έχει πάψει πολλές δεκαετίες να είναι εκείνου που μάθαμε να αγαπάμε, γιατί πλέον δεν υποστηρίζουμε εν μέσω αυτού παρά τα συμφέροντα της ντόπιας ολιγαρχίας.

Καταλήγουμε μοιραίοι να υπερασπιζόμαστε ολιγάρχες - νονούς πωρωμένοι, οι οποίο μάλιστα κατέχουν ως το 1% του ελληνικού πληθυσμού το 56% του συνολικού ελληνικού πλούτου (!).

Αυτοί είμαστε άραγε οι Νεοέλληνες;
Οι σύγχρονοι ραγιάδες και άφρονες που μαλώνουν για το ποιος μαφιόζος είναι λιγότερο διεφθαρμένος;
Εκείνοι που θεωρούν πρωταρχικό άξονα το ποδόσφαιρό και όχι την εθνική επιβίωση και κυριαρχία;

Δεν μας αξίζει αυτή η εικόνα:
Δεν αρμόζει στην Ελλάδα, τη χώρα και το ελληνικό λαό εκείνης, με την πιο σθεναρή αντίσταση του μεσοπολέμου στην κατοχή και τις μεγαλύτερες απώλειες (ποσοστιαία) κατά το Β' Π. Πόλεμο.
Δεν αξίζει στους προγόνους μας, πολλοί από αυτούς ζούνε ακόμα, που πολέμησαν με θεούς και ανθρώπους για το παρελθόν και σήμερα τους, μα και το αύριο μας.
Γιατί με θλίψη παρατηρώ φίλους να αναλώνονται σε τέτοιες συζητήσεις, που άλλοτε έχαιραν πολιτικής εκτίμησης μου, αποδεικνύοντας το θολό της σκέψης τους.

Επαγρύπνηση και πολιτική μετωπική συμπόρευση χρειάζεται.
Μας αξίζουν οι γεμάτες πλατείες με εκατομμύρια Ελλήνων και όραμα: Ανατροπή μνημονίνων / Διαγραφή - μη αναγνώριση χρέους / έξοδος από Ε.Ε / Εθνικό Νόμισμα / Δικαιοσύνη - τιμωρία ενόχων / Νέο Σύνταγμα - μεταπολίτευση δημοκρατίας.

Οι δυνάμεις υπάρχουν, ενισχύστε τες, συμπληρώστε εκείνες, διαφωτίστε με το φως σας, είτε λέγονται Ε.ΠΑ.Μ, είτε και όχι, γιατί μόνοι δεν είμαστε παρά βορά στους ελάχιστους πανίσχυρους και ο χρόνος εξαντλήθηκε, κάθε μέρα άλλη μια πρόκα στο σταυρό μας.

Ο δρόμος μας είναι το όραμα!
(Η εικόνα από το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2014 στη Βραζιλία, όταν η Ελλάδα υποβαθμίστηκε σε ποδοσφαιρική ομάδα από χώρα, χάριν των συμφερόντων εκείνων που σκότωσαν τους φτωχούς στις βραζιλιάνικες φαβέλες και επένδυσαν τα λεφτά για υγεία, παιδεία και ζωή σε γήπεδα και χορηγίες).

Ο Γιώργος Γιαγκίδης είναι Οργανωτικός Συντονιστής Ε.ΠΑ.Μ. Ανατολικής Θεσσαλονίκης & BSc διαιτολόγος - διατροφολόγος

Η ποδοσφαιροποίηση της ελληνικής λογικής. Η ποδοσφαιροποίηση της ελληνικής λογικής. Reviewed by Unknown on Σάββατο, Μαρτίου 17, 2018 Rating: 5

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Από το Blogger.