ΠΑΥΣΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΗΠΑ: ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΣΟΚ ΑΛΑ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΑ

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Δεν ήταν η πρώτη φορά που η αμερικανική κυβέρνηση «κατέβαζε ρολά», όπως συνέβη επί σχεδόν τριημέρου μεταξύ Παρασκευής 19 και Δευτέρας 22 Ιανουαρίου. Τα θύματα του λουκέτου ήταν όχι μόνο εκατομμύρια αμερικανοί δημόσιοι υπάλληλοι αλλά και πολύ περισσότερα εκατομμύρια πολίτες που εξαρτώνται από τις υπηρεσίες του δημοσίου.

Ωστόσο, το γεγονός ότι υπάρχει προηγούμενο στην αναστολή λειτουργιών της αμερικανικής κυβέρνησης, που συνέβη τον Οκτώβριο του 2015 (όταν η διακοπή είχε διαρκέσει δύο εβδομάδες κι επιβλήθηκε με ευθύνη των Ρεπουμπλικάνων ως ένδειξη διαμαρτυρίας στην προοδευτική υγειονομική μεταρρύθμιση του τότε προέδρου Μπαράκ Ομπάμα) μετατρέπει το αδιανόητο σε τακτικά επαναλαμβανόμενο κανόνα. 

Μαθαίνουν εκατομμύρια Αμερικανούς με σχετικά σταθερές θέσεις εργασίες να τις θεωρούν εφήμερες και το ύψος του μισθού τους να μην εξαρτάται αποκλειστικά και μόνο από τις μέρες ασθένειάς.

Χαρακτηριστικό δείγμα η Φελίσια Σαρπ, τεχνικός σε εργαστήριο του υπουργείου Εθνικής Άμυνας στη βόρεια Βιρτζίνια, με την οποία μίλησε το Associated Press στις 23 Ιανουαρίου. Με βάση όσα δήλωσε στο πρακτορείο ειδήσεων, κατά τη διάρκεια της προηγούμενης διακοπής λειτουργιών ανέλαβε δύο δουλειές μερικής απασχόλησης για να είναι σίγουρη ότι θα μπορεί να πληρώνει τους λογαριασμούς της. Η ίδια επίσης, που είναι και πρόεδρος στο τοπικό παράρτημα της Αμερικανικής Ομοσπονδίας Κυβερνητικών Υπαλλήλων, δήλωσε ότι μετά από τέτοιου είδους αναγκαστικές άδειες που χορηγεί η υπηρεσία και για τις οποίες εμφανώς δεν προβλέπεται αμοιβή, είναι όλο και πιο δύσκολο να σχεδιάσεις την επιστροφή στη δουλειά.

Πρόσφατα, άκουγα με έκπληξη πολύπειρο δημοσιογράφο μεγάλης ηλικίας με σημαντικές αποστολές σε εμπόλεμες ζώνες και κρησφύγετα διωκόμενων οργανώσεων και στελεχών σε πόλεις της Μέσης Ανατολής να μου επισημαίνει πόσο μοιάζουν εκείνα τα διαμερίσματα με τα μονίμως …μίνιμαλ διακόσμησης γραφεία πολλών νεοσύστατων εταιρειών. Επειδή και οι μεν και οι δε, δεν ξέρουν τίποτε για την επόμενη μέρα δεν αφιερώνουν ούτε μια ώρα για να κάνουν τους χώρους τους πιο φιλικούς προς τους …χρήστες, προσθέτοντας για παράδειγμα προσωπικά αντικείμενα ή διακοσμώντας τους. Το ίδιο πια θα αρχίσει να παρατηρείται και στα γραφεία του αμερικανικού δημόσιου τομέα… Για την ακρίβεια, όσων υπηρεσιών δεν χαρακτηρίσθηκαν κρίσιμης σημασίας όπως τα μάχιμα τμήματα του στρατού, της αστυνομίας, του δικαστικού σώματος των υπηρεσιών ασφαλείας και άλλων υπηρεσιών, που απασχολούν περίπου τους μισούς από τα 2 εκ. εργαζόμενους στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση.

Η άμεση αιτία για την προσωρινή (και κυρίως μερική και πλήρους ταξικής κατεύθυνσης) παύση δραστηριοτήτων του αμερικανικού δημοσίου ήταν οι Δημοκρατικοί. Η αντιπολίτευση του Τραμπ εκμεταλλεύθηκε την ενισχυμένη πλειοψηφία η οποία απαιτείται για να περάσει από τα δύο νομοθετικά σώματα των ΗΠΑ ο κρατικός προϋπολογισμός (μια από τις ελάχιστες περιπτώσεις στις οποίες κονιορτοποιείται η πλειοψηφία που απολαμβάνουν οι Ρεπουμπλικάνοι) για να απαιτήσουν υποχωρήσεις και συμβιβασμούς εκ μέρους του Λευκού Οίκου. Το αίτημά τους συγκεκριμένα ήταν να μην γίνει η πράξη η εξαγγελία του Τραμπ και φύγουν για τις χώρες καταγωγής τους περίπου 700.000 μετανάστες που έφθασαν στις ΗΠΑ ως ανήλικα παιδιά μεταναστών (οι αποκαλούμενοι «ονειροπόλοι») και να παραταθεί το καθεστώς προσωρινής άδειας παραμονής κι εργασίας τους που λήγει τον Μάρτιο. Σε αυτό το πλαίσιο η αντεπίθεση των Δημοκρατικών μπορεί να έστειλε το πιο νεοφιλελεύθερο μήνυμα ενισχύοντας το κλίμα απαξίωσης του ρόλου του αμερικανικού δημοσίου και των θέσεων εργασίας ακόμη και στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση, έφερε ωστόσο πιο κοντά τους τούς εκατομμύρια μετανάστες που θα κληθούν να ψηφίσουν το Νοέμβριο στις ενδιάμεσες εκλογές. Τουλάχιστον, όσους διατηρούν πολιτικά δικαιώματα και θα αποτελέσουν ένα από τα σημαντικότερα εκλογικά στρώματα επάνω στα οποία θα πατήσουν οι Δημοκρατικοί για να βάλουν φραγμούς στην εξουσία του Τραμπ, επιβάλλοντάς του να εξασφαλίζει τη συναίνεσή τους για την ψήφιση κρίσιμων νόμων, εάν φυσικά καταφέρουν να χάσει την πλειοψηφία που διατηρεί.

Από μια άλλη οπτική γωνία, η παράλυση του αμερικανικού δημοσίου, που συνέβη μάλιστα ακριβώς εκείνη την ημέρα που ο Τραμπ θα γιόρταζε τη συμπλήρωση ενός χρόνου παραμονής του στον Λευκό Οίκο, αναβάθμισε κι έκανε ευρέως γνωστό τον πρωτοφανούς βάθους διχασμό που κυριαρχεί στην Ουάσινγκτον από την πρώτη μέρα που αναδείχθηκε νικητής των εκλογών. Πρωταγωνιστή δε, έχει το αμερικανικό «βαθύ κράτος» που εξακολουθεί να δηλώνει πίστη στο κατεστημένο του Δημοκρατικού κόμματος.

Έναν πολύ εύστοχο ορισμό του αμερικανικού «βαθέως κράτους» έδωσε τις προηγούμενες μέρες το περιοδικό Foreign Affairs σε σχετικό άρθρο που φιλοξενούσε για την προεδρία του Τραμπ, γράφοντας ότι «μπορεί να μην υπάρχει στις ΗΠΑ κάτι αντίστοιχο αυτού που ήταν ο τούρκικος στρατός 30 χρόνια πριν ή εκείνου που ο στρατός και οι μυστικές υπηρεσίες του Πακιστάν παραμένουν σήμερα… αλλά δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι οι διπλωμάτες καριέρας, οι αξιωματικοί των μυστικών υπηρεσιών, οι δημόσιοι υπάλληλοι και η στρατιωτική ηγεσία μοιράζονται μια βαθιά εδραιωμένη συναίνεση για την αμερικανική εξωτερική πολιτική και ασφάλεια. Κι αυτή η συναίνεση αναμφίβολα αποκλίνει από την παγκόσμια οπτική του Τραμπ».

Επομένως η θεραπεία σοκ που δέχτηκαν οι Αμερικάνοι, παύοντας να θεωρούν αυτονόητο ότι θα είναι για πάντα ανοιχτές οι πόρτες των δημόσιων υπηρεσιών, ήρθε για να μείνει…

Πηγή: leonidasvatikiotis, μέσω http://teleytaiaexodos.blogspot.gr/