Η ΕΕ και το Ευρώ εμπόδιο στη χρηματοδότηση έργων υποδομής

Του Δημήτρη Κυπριώτη

Τελικά αυτός ο μύθος που έχει δημιουργηθεί, για τον πακτωλό χρημάτων που παίρνουμε από την ΕΕ και τα προγράμματα ΕΣΠΑ, για τη χρηματοδότηση έργων υποδομής, πρέπει κάποτε να τελειώνει. Γιατί συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο, αφού η έλλειψη της ρευστότητας στο Ελληνικό κράτος και η πλήρης  απουσία συμμετοχής  σε έργα υποδομής των δημοσίων επενδύσεων, είναι τα στοιχεία εκείνα που στερούν τη δυνατότητα εκτέλεσης παρόμοιων  έργων,  ακόμη και των πλέον αναγκαίων.

Έτσι λοιπόν δικαιολογείται και το γεγονός ότι το κράτος περιμένει τα πάντα να γίνουν με την παρέμβαση της ΕΕ , μέσω των προγραμμάτων ΕΣΠΑ ή μέσω του ταμείου αλληλεγγύης σε περιπτώσεις μεγάλων καταστροφών, όπως αυτή που βιώνει αυτές τις ημέρες η Δ. Αττική. Με τον τρόπο αυτόν όμως, αποκρύπτεται η πραγματική αλήθεια και οι υπεύθυνοι αρχίζουν και επικαλούνται τη δήθεν έλλειψη ολοκληρωμένων και ώριμων μελετών, είτε από την κεντρική διοίκηση (υπουργεία), είτε από την αποκεντρωμένη (ΟΤΑ  Α΄ και Β΄ βαθμού).

Με τις δικαιολογίες αυτές,  το Κράτος παραμένει δέσμιο των προγραμμάτων που αποδεσμεύονται από την ΕΕ που με τη σειρά της τα προγραμματίζει κατά κύριο λόγο και προτεραιότητα στη βάση των συμφερόντων  πολυεθνικών ομίλων των κυρίαρχων δυνάμεων της ΕΕ.

Φανταστείτε λοιπόν πόσα πράγματα θα μπορούσαν να είχαν γίνει με ένα μεγάλο πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων που θα είχε σχεδιαστεί για τις πραγματικές ανάγκες της Χώρας, που δεν θα είχε ανάγκη ούτε τα προγράμματα της ΕΕ ούτε το σκληρό Ευρώ της. Ένα πρόγραμμα που θα στηριζόταν σε Εθνικές Δυνάμεις, κρατικές και ιδιωτικές και θα χρηματοδοτούταν  από ΕΘΝΙΚΟ ΚΡΑΤΙΚΟ ΝΟΜΙΣΜΑ!

Φανταστείτε λοιπόν, με βάση ένα τέτοιο  πρόγραμμα, το κράτος   να μπορεί να  εκτελεί δημόσια έργα χωρίς  να σκέφτονται οι κεντρικοί φορείς του από που και πως θα χρηματοδοτηθεί. Φανταστείτε τα τεράστια εργοτάξια που θα δημιουργηθούν, με αυτά τα προγράμματα,  που εκτός της ανακούφισης και της προόδου που θα φέρνουν στον τόπο, θα έχουν την ευχέρεια να δίνουν  δουλειά, σε εκατομμύρια άνεργους, σε νέους επιστήμονες, σε μικρές, μεσαίες και μεγάλες εταιρείες αντίστοιχων κλάδων.

Μόνο το σιδηροδρομικό δίκτυο της χώρας να ανανεωθεί και να εξαπλωθεί μέχρι και το τελευταίο χωριό  της Ελλάδας, από το ένα άκρο μέχρι το άλλο, θα δώσει εκτός από εξυπηρέτηση, επικοινωνία  και πολιτισμό, χιλιάδες θέσεις εργασίας. Η μνημονιακές κυβερνήσεις, αντί της πραγματικότητας αυτής, προτίμησαν να παραδώσουν την ΤΡΕΝΟΣΕ με δίκτυο και υλικό σε ξένους δήθεν επενδυτές, έναντι  πινακίου φακής. Για  45 εκατομμύρια ευρώ, έτσι γιατί αυτό θεώρησαν οι αριστεροί νεοφιλελεύθεροι, ότι είναι το συμφέρον της χώρας!!!

Να λοιπόν ακόμη μία σύγκριση πολιτικών που φανερώνει ότι αξία δεν έχουν τα μεγάλα και φανταχτερά λόγια, για ανάπτυξη και έργα αλλά η ουσία, που δεν είναι άλλη από τον ποιον εξυπηρετούν οι εξαγγελλόμενες  πολιτικές και  πως μπορεί αυτές να πραγματοποιηθούν.

Το ερώτημα  επομένως είναι:  Τι είναι προτιμότερο;  να περιμένουμε τη σχεδίαση και τη χρηματοδότηση έργων από την ΕΕ, με τις δικές της προτεραιότητες  ή να μπορούμε μόνοι μας με τα δικά μας σχέδια και τις δικές μας δυνάμεις και τις δικές μας προτεραιότητες, όχι μόνο να σχεδιάσουμε αλλά και να μπορούμε να χρηματοδοτήσουμε και ταυτόχρονα να εκτελέσουμε έργα και να παρέχουμε ως κράτος δουλειές σε εκατομμύρια πολίτες και χιλιάδες επιχειρήσεις;

Προφανώς και η απάντηση κάθε λογικού ανθρώπου τάσσεται με την δεύτερη εκδοχή και αυτήν την πασιφανή αλήθεια, έρχονται οι καταστροφολόγοι να την απορρίψουν, όχι με επιχειρήματα, αλλά ενσπείροντας το φόβο και την παραπλάνηση  στον κόσμο, χρησιμοποιώντας όλα τα διαθέσιμα ΜΜΕ και τα χρήματα του κρατικού κορβανά που διαχειρίζονται.

Όμως το θέμα της σχεδίασης και της εκτέλεσης έργων υποδομής και ανάπτυξης, όπως αναφέρθηκε προηγούμενα,  είναι ακόμη ένα μεγάλο επιχείρημα εκείνων  των πολιτικών δυνάμεων που παρουσιάζουν και υποστηρίζουν την εναλλακτική πρόταση εξόδου από την κρίση, μακριά από δανειακές συμβάσεις και μνημόνια,  μακριά από τις θανατηφόρες πολιτικές της ΕΕ και το Ευρώ, στηριζόμενες σε πολιτικές που εξυπηρετούν μόνο εθνικά συμφέροντα και τους Έλληνες πολίτες. Πολιτικές που είναι απαλλαγμένες από  δυσβάστακτα και παράνομα χρέη και οι οποίες χρηματοδοτούνται από ίδιους πόρους με Κρατικό Εθνικό Νόμισμα, και υποστηρίζονται από  Κρατικό Τραπεζικό Σύστημα.

Τις πολιτικές όμως αυτές δεν μπορεί να τις εφαρμόσει καμία κατεστημένη πολιτική δύναμη, αφού αυτές αποδέχονται το καθεστώς επιτροπείας που έχει εγκατασταθεί στη χώρα από τις δάνειες δυνάμεις και έχουν συνυπογράψει, στην πλειοψηφία τους, το μονόδρομο της καταστροφής της χώρας και της φτωχοποίησης του Ελληνικού λαού.

Μόνο πολιτικές δυνάμεις, όπως το Ε.ΠΑ.Μ., που έχουν σαν στόχο την ενότητα του λαού και τη συγκρότηση ευρύτερου μετώπου ανατροπής, μπορούν να αντιμετωπίσουν την τραγική κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στη χώρα και να φέρουν την Πατριωτική Δημοκρατική αλλαγή και Εθνική Αναγέννηση που απαιτείται, για να μπορέσουν να εφαρμοστούν  εθνικές και ανθρωποκεντρικές  πολιτικές, που είναι οι μοναδικές που μπορούν να βγάλουν τη χώρα από τη μιζέρια και από  τον κατήφορο που ακολουθεί.

Πηγή: https://dimtris-kypriotis.blogspot.gr/, μέσω https://epamhellas.gr/

Ο Δ. Κυπριώτης είναι στρατηγός ε.α., και Γενικός Γραμματέας του Ε.ΠΑ.Μ.