Όπως τότε, έτσι και τώρα. Τούτα τα ιερά χώματα είναι δικά μας!

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Τι θα μπορούσε να πει κανείς για την επέτειο της εθνικής παλιγγενεσίας, της αναγέννησης του ελληνισμού, της γέννησης του νέου ελληνικού κράτους; Το μήνυμα του 1821 μας δίνει ξανά την διάσταση του ξεσηκωμού και της δίψας για ελευθερία.

Το ηρωικό ανάστημα που σήκωσε ο λαός μας εκείνη την εποχή εναντίον του ξένου δυνάστη και τα κοσμοϊστορικά κατορθώματα τα οποία πέτυχε, έδωσαν το έναυσμα για τον ξεσηκωμό και άλλων λαών στην Ευρώπη και σ' όλο τον κόσμο, αποτέλεσαν την ιστορική μήτρα για τις μεταγενέστερες πνευματικές και πολιτικές παρακαταθήκες της νεώτερης ιστορίας μας.

Αυτές τις παρακαταθήκες που μας οπλίζουν με ορμή, θάρρος και ελπίδα όταν χρειάζεται να προετοιμασθούμε ψυχικά και ιδεολογικά για να συστρατευθούμε στον ίδιο σκοπό, την απελευθέρωσή μας από τη νέα κατοχή!

Ο αγώνας του 1821 ενάντια στην τυραννία μας έμαθε ότι την θέληση του λαού για ελευθερία και εθνική κυριαρχία δεν μπορεί να την ανακόψει ούτε η υπεροπλία του εχθρού, ούτε οι διεθνείς συσχετισμοί δυνάμεων αλλά ούτε και οι κραυγές των προσκυνημένων που συνιστούν δήθεν σύνεση ενώ στην πραγματικότητα επιζητούν σκύψιμο του κεφαλιού και υποταγή στα κελεύσματα των κατακτητών.

196 χρόνια μετά και η εθνική ανεξαρτησία είναι το ζητούμενο…

196 χρόνια μετά και η άσκηση εθνικής κυριαρχίας είναι ανύπαρκτη…

196 χρόνια μετά το 1821, η Ελλάδα της χρεοκρατίας παρουσιάζεται ως διεθνής παρίας, ως...
αποτυχημένο κράτος! Η κυβέρνηση και το κοινοβούλιο περιορίζονται σε ρόλο πρωτοκολλητή των αποφάσεων των δανειστών. Οι εκλεγμένες ελληνικές κυβερνήσεις δεξιές και αριστερές προσπαθούν να πείσουν το λαό ότι τίποτε άλλο δεν μπορεί να γίνει, ότι δεν υπάρχει άλλη ρεαλιστική πρόταση, ότι είμαστε μόνοι μας χωρίς συμμάχους. Ότι διαπραγματεύονται σκληρά… Πολιτικά κόμματα και παράγοντες αλληλοκατηγορούνται για ανικανότητα, ανεπάρκεια, υποτακτικότητα στους δανειστές και τους «θεσμούς» τους.

Αγωνίζονται, δήθεν, ενάντια στον απομονωτισμό, όταν ποτέ η πατρίδα μας δεν ήταν περισσότερο απομονωμένη! Αγωνίζονται, δήθεν, για την αποκατάσταση του κύρους, την αξιοπιστία της χώρας, όταν ποτέ άλλοτε δεν τους ενδιέφερε τίποτα περισσότερο από την εξαπάτηση και χειραγώγηση του λαού, προς όφελος των διεθνών οικονομικών κατοχικών δυνάμεων. Όταν με την πολιτική που εφαρμόζουν καταστρέφουν την εθνική οικονομία, εμποδίζουν κάθε αναπτυξιακή προοπτική και παραδίνουν μπιρ παρά τις υποδομές, τον δημόσιο και ιδιωτικό πλούτο στις κατοχικές δυνάμεις των δανειστών. Μας κουνούν το χέρι: «όλοι μαζί τα φάγαμε»! Δανειστήκαμε; Πρέπει να πληρώσετε, μας λένε!

Μέχρις εκεί φτάνει ο ραγιαδισμός και η αναλγησία τους.

Ετοιμάζουν όμως τις εξέδρες και τις παρελάσεις. Ετοιμάζουν τις πομπώδεις δηλώσεις, για να καρπωθούν κάτι από την αίγλη του μεγάλου αγώνα και να κρύψουν την προδοσία τους. Μέχρις εκεί φτάνει η ξεδιαντροπιά τους.

Αυτή η επέτειος όμως δεν είναι των δωσίλογων, προσκυνημένων νεοκοτζαμπάσηδων ραγιάδων της δεξιάς, ή της αριστεράς!

Αυτή η επέτειος είναι του ελληνικού λαού. Είναι δική μας.

Πριν 196 χρόνια, οι πρόγονοί μας, δεν τα λογάριασαν όλα αυτά που και σήμερα μας απειλούν. Δεν λογάριασαν την Ιερά Συμμαχία! Τον προπάτορα της Ε.Ε.. Επαναστάτησαν.

Ο μεγάλος ιστορικός, Δημήτρης Φωτιάδης, που μας άφησε εξαιρετικό συγγραφικό έργο για την ελληνική επανάσταση έγραφε στο πρόλογο του έργου του «Η Επανάσταση του ‘21»: «Το Εικοσιένα, παραμένει η μέγιστη ώρα του λαού μας. Σ’ αυτή έπειτα από μια σκλαβιά που κράτησε 368 χρόνια, οι Έλληνες άδραξαν τ’ άρματα ενάντια σε μια πανίσχυρη και απέραντη αυτοκρατορία, αποφασισμένοι να πολεμήσουν ως τον θάνατο για ν’ αποχτήσουν την εθνική ελευθερία τους.

Ο εχθρός είχε τα πάντα. Στρατούς, στόλους, χρήματα και τη νομιμότητα του κυρίαρχου, που η Ιερή Συμμαχία ύψωσε σε δόγμα στο Συνέδριο της Βιέννης του 1815. Οι ξεσηκωμένοι είχαν, για μόνο αντιστάθμισμα, την απελπισία του σκλάβου. Κι όμως νίκησαν γράφοντας, στις σελίδες της παγκόσμιας ιστορίας, λαμπρότατο κεφάλαιο. Απόδειξαν, για μια φορά ακόμα, πως κανείς λαός δεν μένει υπόδουλος όταν πάρει την υπέρτατη απόφαση να ζήσει ελεύθερος ή να πεθάνει.»

Όμως, όπως σήμερα έτσι και τότε, 400 χρόνια ραγιαδισμού, βρήκαν τους εκφραστές τους κι ανάμεσα στο επαναστατημένο Έθνος. Δεν ήταν λίγοι αυτοί που αναζήτησαν νέα αφεντικά. Δύο τουλάχιστον εμφύλιοι χρηματοδοτήθηκαν με τα ληστρικά δάνεια της ανεξαρτησίας, όπως ονομάστηκαν! Δάνεια που ξεπληρώνονταν πολλές φορές και στο ακέραιο από το λαό μας σχεδόν ως τις μέρες μας.

Παρ’ όλα αυτά η επανάσταση ξέσπασε χάρη στη Φιλική Εταιρία και την αντίστοιχη δουλειά της για την συντριβή του ραγιαδισμού και την οργάνωση του λαού και τελικά πέτυχε αυτό που φάνταζε ακατόρθωτο!.

Το μάθημα αυτό από το ΄21 είναι περισσότερο επίκαιρο παρά ποτέ, σήμερα που η απώλεια της εθνικής μας κυριαρχίας θέτει υπό αίρεση όλα τα δικαιώματα του λαού μας, την ίδια την εθνική μας υπόσταση και συνέχεια.

Σήμερα οι αντίστοιχοι επικυρίαρχοι που θέλουν να μας γονατίσουν και να ακυρώσουν την αυθυπαρξία μας είναι η “Νέα Παγκόσμια Τάξη” των χρηματιστικών αγορών που επιβάλλονται με οικονομικά και πολιτιστικά μέσα διεθνών θεσμών, όπως το ΔΝΤ και η ΕΕ, με εξοντωτικό κοινωνικό πόλεμο, αλλά και με άμεσες στρατιωτικές επεμβάσεις όπου και όταν μπορούν. Το πνεύμα του 1821 αντιστρατεύεται τη κυρίαρχη ιδεολογία της ξενοδουλείας, της υποταγής και του ραγιαδισμού, της διάλυσης της κοινωνίας και της ιδιώτευσης, της άδειας ζωής χωρίς ιστορικές ρίζες και ανθρωπιστικές αξίες. Οδηγεί από την υπέρβαση του «Εγώ» στο «Εμείς», όπως έλεγε ο Μακρυγιάννης.

Είναι αυτή η υπέρβαση που έκανε πολλές φορές ο ελληνικός λαός στη μακραίωνη και πολύπαθη ιστορία του και που κρύβεται πίσω από τους τιμημένους και νικηφόρους αγώνες του. Είναι ό,τι πιο επικίνδυνο για τους ιμπεριαλιστικούς πολιτικούς στόχους και τις ολιγαρχικές δυνάμεις σε τοπική και παγκόσμια κλίμακα.

Όσοι, όμως, προσπαθούν να μας γυρίσουν σε συνθήκες προ του 1821, όπου το «χάλκαιον χέρι βαρύ του φόβου» και «ο ζυγός δουλείας» σκίαζε τον λαό μας, ας ξέρουν ότι απέναντι στη νέα κατοχή θα γεννηθεί μια νέα Επανάσταση. Όπως το 1821 η επιθυμία της ελευθερίας έπεσε ως βροχή, κατά τον Γέρο του Μωρηά, και «δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμεθα ούτε πως δεν έχομε άρματα…», όπως το 1942 οι νέοι της Εθνικής Αντίστασης, κρατώντας την ελληνική σημαία, με βαθουλωμένα μάτια από την πείνα, αντιμετώπισαν άοπλοι τους καραμπινιέρους, τις ναζιστικές ορδές και τους δωσίλογους συνεργάτες τους, έτσι και σήμερα θα βρούμε την αρετή και την τόλμη για την ελευθερία.

Δεν μας τρομάζουν τα μέτρα τους, ούτε η προπαγάνδα τους, ούτε τα βόλια τους, γιατί ετούτος ο λαός «αντάρτης, κλέφτης, παλληκάρι», πάντοτε θα μένει αδούλωτος αγωνιστής.

Ας είναι λοιπόν η επέτειος του ’21, η περήφανη παρακαταθήκη που θα οπλίσει με δύναμη κι ελληνική ψυχή τους αγώνες που μας χρειάζονται, για να ξανακάνουμε την Ελλάδα αγέρωχη, ανεξάρτητη κι ελεύθερη από κάθε είδους τυραννία.

ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΡΑ!

Αθήνα 23 Μαρτίου 2017

Η Πολιτική Γραμματεία του ΕΠΑΜ