Στην εποχή του «Τσιπρολάντ»

Η κρυφή γοητεία της σοσιαλδημοκρατίας... Από τον «Ολαντρεού» στον «Τσιπρολάντ».

του Γεράσιμου Χολέβα

Μπράβο στον Αλέξη Τσίπρα! Ο πρωθυ-πουργός αντιλήφθηκε πως η σοσιαλδημο-κρατία είναι ο φυσικός πολιτικός του χώρος. Πήγε (ξανά) σε συνάντηση σοσιαλδημοκρατών ηγετών κι έκανε και προτάσεις για μια ανακαίνιση της σοσιαλδημοκρατίας στην Ευρώπη. Μην φανταστεί κανείς πως έγινε κάποιο «λεβέντικο» αστειάκι, όπως εκείνο το «Ολαντρεού» τον Μάιο του 2012, όταν ο Αλέξης Τσίπρας, κατά τη διάρκεια επίσκεψης του στο Παρίσι, είχε πει:

Πάνε (εδώ και καιρό) τα «Ολαντρεού». Οι επισκέψεις του Αλέξη Τσίπρα στο Παρίσι έχουν περάσει....
στην εποχή του«Τσιπρολάντ» και κάπως έτσι φτάνουμε στο χθεσινό δημοσίευμα της Deutsche Welle υπό τον τίτλο «Εξελίσσεται ο Τσίπρας σε Σοσιαλδημοκράτη;», όπου σημειώνεται:

«Η χθεσινή του παρουσία στη νέα συνάντηση των Ευρωπαίων Σοσιαλδημοκρατών στο Παρίσι ήρθε να ενισχύσει τις εκτιμήσεις εκείνων που κάνουν λόγο για ένα  στοχευμένο «φλερτ» του Αλέξη Τσίπρα με το χώρο της σοσιαλδημοκρατίας».

Μπράβο στον Αλέξη Τσίπρα! Πράττει εξαιρετικά. Του ευχόμαστε σε λίγο καιρό να μην είναι μόνο παρατηρητής σε αυτές τις συναντήσεις.

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, που είναι και «αριστερός» (μην το ξεχνάμε αυτό) τόνισε πως «χρειαζόμαστε επειγόντως ένα νέο όραμα για την Ευρώπη και τη στρατηγική των προοδευτικών δυνάμεων». Ο κ. Τσίπρας δεν ξέχασε να κάνει και «αριστερή» κριτική, διότι – όπως είπαμε – είναι και «αριστερός»:

«Χρειαζόμαστε, όμως, και μια πολιτική αποτίμηση της μέχρι σήμερα πορείας της σοσιαλδημοκρατίας: η συνεργασία της με τις συντηρητικές δυνάμεις σε κυβερνητικό επίπεδο έβλαψε και τη σοσιαλδημοκρατία και την Ευρώπη. Το στρατηγικό αδιέξοδο της Ευρώπης είναι εν πολλοίς αντανάκλαση και του στρατηγικού αδιεξόδου της ευρωπαϊκής Αριστεράς και σοσιαλδημοκρατίας».

Ο πρωθυπουργός έκανε και μερικές προτάσεις στους σοσιαλδημοκράτες: Τη δημιουργία ενός φόρουμ διαλόγου των δυνάμεων της ευρωπαϊκής Αριστεράς, που θα εκτείνεται από τη ριζοσπαστική Αριστερά, στην πολιτική οικολογία και τη σοσιαλδημοκρατία. Στόχος οι εναλλακτικές προτάσεις. Καταπληκτικά. Και ευρωπαϊκή Αριστερά (τύπου Τσίπρα) και ριζοσπαστική Αριστερά (τύπου Τσίπρα) και σοσιαλδημοκρατία (κλασικού τύπου). 

Επαναλαμβάνουμε: Μπράβο στον Αλέξη Τσίπρα!

Οι όροι για συνεργασία με τη σοσιαλδημοκρατία…

Το είχε πει με σαφήνεια, πριν γίνει πρωθυπουργός:

«Θα είμαστε ανοικτοί στη συνεργασία (με τους Σοσιαλιστές) υπό τον όρο ότι θα επιστρέψουν στις πολιτικές τους ρίζες και θα σταματήσουν να αποδέχονται ότι η λιτότητα είναι η μόνη επιλογή. Δεν θα συνεργασθούμε, εάν παραμείνουν υπό την ηγεμονία της Μέρκελ» (συνέντευξη στο πρακτορείο Bloomberg,30/5/2014).

Αλήθεια, πιστεύει κανείς σήμερα πως οι σοσιαλδημοκράτες αποδέχονται τη λιτότητα ως μοναδική επιλογή; Σίγουρα, κανείς…

Οι σοσιαλδημοκράτες άλλαξαν, γι’ αυτό και η λιτότητα -όπου κυβερνούν- έχει εξαφανιστεί! Επίσης, έχουν κάνει και μεγάλη πρόοδο στα εργασιακά, όπως -για παράδειγμα- ο Ολάντ και ο Βαλς, στη Γαλλία, που πρόσφατα επέβαλλαν ορισμένα από τα χειρότερα μέτρα…

Άρα, αφού οι σοσιαλδημοκράτες άλλαξαν, ο κ. Τσίπρας εντείνει τις προσπάθειες να γίνει ένας από αυτούς, επίσημα. Τώρα, πια, έχουν οράματα και με αυτά μπορεί να επικοινωνήσει ο πρωθυπουργός. Δεν είναι όπως παλιά, για παράδειγμα τον Δεκέμβριο του 2013, όταν ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ μιλούσε (στο 4^ο συνέδριο του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς) για τις «νεοφιλελεύθερες πολιτικές των κυρίαρχων δυνάμεων, της λαϊκής δεξιάς και της σοσιαλδημοκρατίας»…

Τώρα είναι αλλιώς οι σοσιαλδημοκράτες, διότι ο κ. Τσίπρας εφαρμόζει ο ίδιος τις «νεοφιλελεύθερες πολιτικές των κυρίαρχων δυνάμεων, της λαϊκής δεξιάς και της σοσιαλδημοκρατίας»… Καπιταλισμός λέγεται, αλλά στις σοσιαλδημοκρατικές παρέες δεν συνηθίζεται να ονομάζεται έτσι. Επίσης, η Ευρωπαϊκή (τους) Ένωση δεν έχει και δεν είχε ποτέ καμία σχέση με  την «Ευρώπη των κοινών οραμάτων, της αλληλεγγύης και της προόδου»

Ας επανέλθουμε, όμως, στην επιστροφή των σοσιαλδημοκρατών στις «πολιτικές τους ρίζες», μια προϋπόθεση που έθετε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ για να συνεργαστεί μαζί τους.  Μάλλον οι ρίζες βρέθηκαν! Ας ψάξει να βρει τις πολιτικές του ρίζες ο κ. Τσίπρας. Η ιστορία της σοσιαλδημοκρατίας, πάντως, δείχνει ότι αποτελεί τον πιο χρήσιμο υπηρέτη του συστήματος, ώστε να περνούν τα πιο αντιλαϊκά μέτρα με …προοδευτικό τρόπο.

Ο Αλέξης Τσίπρας σε προηγούμενη παρουσία του σε συνάντηση σοσιαλδημοκρατών, τον Μάρτιο του 2016. Φυσικά ήταν  εκεί και ο «Ολαντρεού»…

Η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Φώφη Γεννηματά, έδειξε
 στον Αλέξη Τσίπρα τη θέση του στην
 «οικογενειακή» φωτογραφία… (Μάρτιος 2016).

Η επιστροφή της σοσιαλδημοκρατίας στις ρίζες της ίσως έχει να κάνει με μια δυνατότητα της. Μια δυνατότητα που υπάρχει και σε εκείνο που φέρεται να είπε (όπως μετέδωσε τότε ο ανταποκριτής της Liberation, Fabien Perrier, με ανάρτηση του στο Twitter) τον Ιούνιο ο πρωθυπουργός της Γαλλίας, Μανουέλ Βαλς, δηλαδή πως ζηλεύει τον Αλέξη Τσίπρα, που πέρασε ένα κείμενο 7.500 σελίδων (με μέτρα) χωρίς τροποποιήσεις, χωρίς απεργίες.

Ας το ξαναπούμε: Μπράβο στον Αλέξη Τσίπρα!

Είναι μια χαρά εκεί με τους σοσιαλδημοκράτες, όπως ο Ολαντ. Ταιριάζει απόλυτα σε αυτή την πολιτική παράδοση του Μπλερ, του Σρέντερ, για να πάμε και σε προηγούμενους ηγέτες της σοσιαλδημοκρατίας. 

Το «νέο κοινωνικό συμβόλαιο» με το λαό…

Για το τέλος κρατήσαμε ένα μικρό απόσπασμα από την ειδική πολιτική απόφαση του πολιτικού του 5^ου συνεδρίου του Συνασπισμού (όταν εξελέγη πρόεδρος ο Αλέξης Τσίπρας πρώτη φορά). Τότε (Φεβρουάριος 2008) όταν μίλησε για ένα «νέο κοινωνικό συμβόλαιο» με λαό… Αυτό το συμβόλαιο που ζούμε σήμερα. 

Διαβάστε τι έγραφε η ειδική πολιτική απόφαση:

«Το περιεχόμενο της προοδευτικής εναλλακτικής λύσης που διεκδικούμε δεν είναι μια επανάληψη ή μια πιο σύγχρονη εκδοχή των σοσιαλδημοκρατικών μοντέλων διαχείρισης του καπιταλισμού που εφαρμόστηκαν σε σειρά από ευρωπαϊκές χώρες. Δεν αποτελεί μια απόπειρα κοινωνικότερης διαχείρισης του καπιταλισμού, εγχειρήματα που κατά καιρούς δοκιμάστηκαν, δεν μπόρεσαν να έχουν διάρκεια και βιωσιμότητα και προκάλεσαν σειρά ανισορροπιών και απέτυχαν.

Η προοδευτική μας πρόταση, όπως αναφέρεται στο Κείμενο των Θέσεων, είναι μια πρόταση περιορισμού και τελικής εξάλειψης των εκμεταλλευτικών καπιταλιστικών σχέσεων με στρατηγικό στόχο μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και μιας νέας ισορροπίας του ανθρώπου με τη φύση και το περιβάλλον.

Η προοδευτική εναλλακτική λύση που διεκδικούμε δεν είναι ένα μονόπρακτο έργο, ούτε αποτέλεσμα αδιατάρακτων εκλογικών περιπάτων με την παθητική απλώς ψήφο της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού».

Ακόμα μια φορά: Μπράβο στον Αλέξη Τσίπρα!

Μπράβο αυτή τη φορά επειδή δεν πραγματοποιεί απλά «μια πιο σύγχρονη εκδοχή των σοσιαλδημοκρατικών μοντέλων διαχείρισης του καπιταλισμού που εφαρμόστηκαν σε σειρά από ευρωπαϊκές χώρες». Έκανε και το κάτι παραπάνω, καταφέρνοντας να δώσει το όνομα του σε ένα μνημόνιο, ενώ έλεγε πως θα καταργούσε τα μνημόνια και τα λοιπά και τα λοιπά…

Πάντως, για την ιστορία, εάν κάποιος διαβάσει αυτή την ειδική πολιτική απόφαση θα αντιληφθεί πως από τότε (και νωρίτερα) υπήρχε μια σοσιαλδημοκρατική πρόταση εξουσίας. Όποιος θέλει να ρίξει μια ματιά μπορεί να τη βρει εδώ.

Υ.Γ: Μπράβο και στον Νίκο Παππά, που έβαλε τα πράγματα στη θέση τους…:

από το «Ημερόδρομος»