Έχει καμιά σημασία να ασκούμε εθνική κυριαρχία σαν χώρα;

του Δημήτρη Καζάκη

Το σίγουρο είναι ότι ζούμε σε περίοδο πλήρους παραλογισμού. Δείτε με τι απλότητα συζητούν όλοι τους, για το πώς χάθηκε η εθνική κυριαρχία της χώρας υπό το καθεστώς των μνημονίων. Λες και πρόκειται για κάτι εντελώς δευτερεύων. Σαν να βγήκαμε στη βροχούλα χωρίς ομπρέλα. Ε, θα βραχούμε κάπως, αλλά μετά θα στεγνώσουμε και έτσι όλα μέλι-γάλα.

Η θεωρία αυτή στην πιο χυδαία της εκδοχή διατυπώθηκε από την κ. Βαγενά, η οποία δήλωσε αρχικά: «Δεν μας τρομάζουν τα 99 χρόνια διάρκειας του ταμείου Αποκρατικοποιήσεων. Εδώ η Ελλάδα ήταν υπό Τουρκική σκλαβιά για 400 χρόνια και άντεξε.»

Μετά το σάλο που ξεσήκωσαν οι δηλώσεις της, η εν λόγω βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ επανήλθε: «Πριν καιρό, συνάντησα δυο γυναίκες στα Φάρσαλα. Και μου είπαν: «Μην στενοχωριέσαι μωρέ Άννα. Εδώ αντέξαμε τόσα. Αντέξαμε κατοχές. Θα τα πάρουμε πίσω». Αυτά τα λέει ο υγιής κόσμος και όχι τα φαρμάκια. Λυπάμαι πολύ αν μένουμε στις λέξεις. θεωρεί ποτέ κανείς ότι είχαμε εθνική κυριαρχία; Πότε είχαμε εθνική κυριαρχία σε αυτό τον τόπο; Γιατί είμαστε υποκριτές;»

Μάλιστα. Θαυμάστε λογική. Επειδή η χώρα τελεί υπό καθεστώς υποτέλειας από την ίδρυσή ....
της, δεν πειράζει που βουλευτές σαν την κ. Βαγενά και κόμματα σαν τα μνημονιακά παραδίδουν αμαχητί την εθνική κυριαρχία. Η κυριαρχία ενός έθνους, δηλαδή το βασικό, αναφαίρετο και αναπαλλοτρίωτο δικαίωμα στην αυτοδιάθεσή του, είναι απλές λέξεις!

Από κοντά κι ο συνταγματολόγος κ. Χρυσόγονος, νυν ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος δήλωσε: "Το βασικό πρόβλημα που υπάρχει είναι ότι έχουμε αποστερηθεί την εθνική κυριαρχία ή μέρος της εθνικής μας κυριαρχίας σε ό,τι αφορά την άσκηση της οικονομικής και δημοσιονομικής πολιτικής. Ουσιαστικά μας υπαγορεύουν τους όρους τους και όλα τα κρατικά όργανα, χωρίς να εξαιρούνται και τα δικαστήρια, βρίσκονται αντιμέτωπα, ρητά ή σιωπηρά, με το υπαρξιακό ερώτημα "και πού θα βρεθούν τα λεφτά;"".

Και λοιπόν; Από πότε το ερώτημα "και πού θα βρεθούν τα λεφτά;" συνιστά δικαιολογία ή άλλοθι για να παραδοθεί από το σύνολο των θεσμών του ελληνικού κράτους, συμπεριλαμβανομένης της δικαιοσύνης, η εθνική κυριαρχία; Δεν έχει ακουστά κανένας την απάντηση του κυβερνήτη Καποδίστρια στο συγκεκριμένο ερώτημα προκειμένου να θεμελιωθεί η εθνική κυριαρχία της χώρας; Απλούστατα φρόντισε να ιδρύσει νομισματοκοπείο στην Αίγινα και να τυπώσει εθνικό κρατικό νόμισμα.

Φυσικά οι Βαυαροί που ακολούθησαν και από τον λαό μας δίκαια χαρακτηρίστηκαν "ξένη ακρίδα", φρόντισαν να διαλύσουν το εθνικό νομισματοκοπείο και να δώσουν εντολή στον οίκο Ρόθτσιλντ του Μονάχου να τυπώσει δραχμή. Τη δραχμή της βαυαρικής κατοχής. Δεμένη στο άρμα του γαλλικού φράγκου. Φρόντισαν επίσης -από τότε μέχρι σήμερα- να έχουμε κυβερνήτες, πολιτευτές, καθηγητές πανεπιστημίου, κοκ για να μας λένε ότι χωρίς δάνεια και ξένη προστασία δεν μπορούμε να τα βγάλουμε πέρα.

Βέβαια, αν ήταν έτσι τα πράγματα, τότε γιατί οι παπούδες μας έδωσαν τη ζωή τους γι' αυτή τη χώρα; Γιατί αγωνίστηκαν και πολέμησαν για την ανεξαρτησία της; Δεν θα μπορούσαν να πουν αυτό που μας λέει σήμερα η κ. Βαγενά και το σύνολο του πολιτικού συστήματος της χώρας; Πάλι με χρόνια με καιρούς, πάλι δικά μας θάναι...

Γιατί οι παππούδες μας δεν ακολουθήσαν τη γνωστή δημώδη συμβουλή «Βασίλη, κάτσε φρόνιμα, να γένεις νοικοκύρης,...»; Το ίδιο δεν μας λένε και τώρα; Γιατί σε τούτον τον τόπο όποιον κάθισε φρόνιμα για να γίνει νοικοκύρης υπό ξενικό ζυγό τον χαρακτήρισε ο λαός μας γραικύλο, ή δοσίλογο; Γιατί ζητούσε πάντα στην ιστορία του να δικαστούν οι δοσίλογοι και οι γραικύλοι που παρέδιδαν την εθνική κυριαρχία και την υπόσταση της χώρας;

Γιατί το όνομα του Νενέκου έμεινε στην ιστορία ως βρισιά; Τι διαφορετικό έκανε από τους σημερινούς που ψηφίζουν και αποδέχονται την υποτέλεια της χώρας και του λαού της;

Μου είναι αδύνατον να αντιληφθώ πόσο αμόρφωτος και αστοιχείωτος, πόσο δειλός και ασυνείδητος είναι κάποιος που σκέφτεται σαν τις κυρίες εκ Φαρσάλων που επικαλέστηκε η κ. Βαγενά. Σίγουρα πολύ χειρότερος από τον παππού μου, ο οποίος αν και αγράμματος δεν χρειάστηκε πολλά για να αντιληφθεί ότι η ελευθερία και η κυριαρχία της πατρίδας του είναι το υπέρτατο αγαθό για τον ίδιο, την οικογένεια και τα παιδιά του. Κι έτσι -αν και εκ γενετής κουτσός- έτρεξε ποδαράτος από την Καλαμάτα να καταταχθεί στην Κόρινθο για να πολεμήσει τον φασίστα επιδρομέα.

Χωρίς να ξέρει τι θα αντιμετωπίσει, ούτε κανείς να του εγγυάται ότι θα τα βγάλει πέρα. Το ίδιο έκανε η μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων. Χωρίς να σκεφτεί ούτε στιγμή, τι μας ζητάνε οι Ιταλοί φασίστες; Μόνο να περάσουν μέσα από τη χώρα για να πάνε βόρεια Αφρική. Κατά τ' άλλα μας εγγυώνται την εθνική μας κυριαρχία. Που είναι το πρόβλημα; Γιατί να πάμε σε πόλεμο;

Αναρωτιέμαι γιατί ο παππούς μου δεν σκέφτηκε σαν την κ. Βαγενά; Γιατί εκατοντάδες χιλιάδες έδωσαν το αίμα και τη ζωή τους για την ελευθερία και την λαοκρατία της πατρίδας, αντί να λουφάξουν και να πουν ότι κατοχή, ξεκατοχή θα αντέξουμε;

Και ειλικρινά αναρωτιέμαι, αλήθεια πώς άντεξε αυτή η χώρα τόσα χρόνια με την εθνική της κυριαρχία διαρκώς υπό αίρεση; Άντεξε χάρις στο παρδαλό είδος της κ. Βαγενά, ή χάρις σ' εκείνους που με τους αγώνες τους και ενίοτε με το αίμα τους επαναλάμβαναν την αποστροφή από τον Θούριο του Ρήγα: "Κάλλιο για την πατρίδα, κανένας να χαθεί ή να κρεμάσει φούντα, για ξένον στο σπαθί."

Δημοσιεύτηκε στο kontranews, 12/6/2016