Οι 53 νεοφιλελεύθεροι

του Απόστολου Διαμαντή

Είναι σαφές πως μετά την αποχώρηση της ομάδας Λαφαζάνη από τον ΣΥΡΙΖΑ, ελάχιστα πλέον στελέχη του σχετίζονται με την παραδοσιακή Αριστερά και το κομμουνιστικό - μαρξιστικό της παρελθόν. Διότι, στον ΣΥΡΙΖΑ παρέμειναν μόνον τα στελέχη του πρώην Συνασπισμού και όσοι αριστεροί ακτιβιστές έχουν συσπειρωθεί στην ομάδα των 53.

Ο φιλελεύθερος ακτιβισμός

Αλλά, υπάρχει μια διαφορά, ανάμεσα στον σημερινό ΣΥΡΙΖΑ και τον προηγούμενο: ο σημερινός έχει σαφείς αναφορές στον λεγόμενο “φιλελεύθερο” σοσιαλιστικό χώρο, καθώς ο αριστερός ακτιβισμός προτάσσει την υπεράσπιση του ατομικού, έναντι του κοινωνικού και πολιτικού δικαιώματος. Η τάση αυτή, διεθνώς, συνιστά το αριστερό παρακλάδι του νεο-φιλελευθερισμού. Και χρησιμοποιείται ως «αριστερό» στήριγμα των νεοφιλεύθερων καθεστώτων στην Ευρώπη. Από πολλές πλευρές ο....
σημερινός ΣΥΡΙΖΑ θυμίζει όλο και περισσότερο το καθεστώς Σημίτη - ήδη ο Τσίπρας κατηγορεί τη ΝΔ για λαϊκισμό!

Δεν είναι τυχαίο, πως τα βασικότερα αιτήματα του αριστερού φιλελευθερισμού σχετίζονται μόνον με την υπεράσπιση ατομικών δικαιωμάτων, όπως το δικαίωμα του ομόφυλου, του πρόσφυγα, του φυλακισμένου, του ποδηλάτη, του καλλιτέχνη, του διαφορετικού κοκ. Κοινή συνισταμένη είναι η έννοια της ελευθερίας, έννοια - κλειδί για τον πολιτικό και οικονομικό φιλελευθερισμό και τον νεο -φιλελευθερισμό.

Αυτά τα προτάγματα του αριστερού φιλελευθερισμού συγκλίνουν απολύτως με τα προτάγματα των νεοφιλευλευθέρων - άνετα θα μπορούσαν να τα προσυπογράψουν ο Στέφανος Μάνος και ο Θοδωρής Σκυλακάκης. Κοινή συνισταμένη τους είναι η παράκαμψη του κοινωνικού πλαισίου χάριν του ατομικού και εν τέλει η ανάγκη για υπέρβαση του εθνικού πλαισίου έναντι του υπερ - εθνικού. Αυτός είναι και ο λόγος που η τάση αυτή αποστρέφεται κάθε έννοια πατριωτισμού και υποστηρίζει φανατικά την ελίτ των Βρυξελλών.

Ωστόσο, για ένα αριστερό, για έναν μαρξιστή, η έννοια του δικαιώματος είναι σχετική, είναι μια έννοια που συσκοτίζει το πραγματικό ζήτημα που είναι η εκμετάλλευση, οι ταξικές σχέσεις, ο αποκλεισμός της πλειοψηφίας του λαού από τα μέσα παραγωγής. Με λίγα λόγια, εάν προτάσεις το ατομικό δικαίωμα έναντι του κοινωνικού και πολιτικού δικαιώματος, ουσιαστικά λειτουργείς ως ιδεολογικός εκφραστής της χρηματοπιστωτικής ελίτ.

Διότι, η πραγματική αντίθεση δεν είναι μεταξύ του ποδηλάτη και του οδηγού, ούτε μεταξύ του ομόφυλου και του στρέϊτ, ούτε μεταξύ του άνδρα και της γυναίκας. Η πραγματική αντίθεση εξακολουθεί να είναι μεταξύ του κατόχου μέσων παραγωγής, του κατόχου του κοινωνικού πλούτου και της μεγάλης πλειοψηφίας που είναι κοινωνικά, οικονομικά και πολιτικά αποκλεισμένη. Και η οποία πλέον έχει στερηθεί και την εθνική της κυριαρχία, που είναι προϋπόθεση της λαϊκής κυριαρχίας, δηλαδή της συνταγματικής τάξης.

Δέχονται τα πάντα

Υπό την έννοια αυτή, προφανώς και οι 53 του ΣΥΡΙΖΑ, με επικεφαλής τον Τσακαλώτο, στηρίζουν την νεοφιλελεύθερη πλέον κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Διότι δεν έχουν κανένα πρόβλημα με τις μαζικές ιδιωτικοποιήσεις, με την απελευθέρωση της αγοράς εργασίας, που πρόκειται προφανώς να υπογράψουν, ούτε και με το μαζικό ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας για έναν αιώνα ή με την παράδοση των δανειοληπτών στους διεθνείς τοκογλύφους. Είναι μέσα στη λογική τους. Είναι κατ' ουσίαν φιλελεύθεροι και εν ανάγκη νεοφιλελεύθεροι - εάν πρόκειται να μείνουν ακόμη λίγο στην εξουσία.

Μόνον με τη φορολογία έχουν ένα πρόβλημα, αλλά αυτό είναι απαίτηση των δανειστών. Οπότε το δέχονται και αυτό. Δέχονται τα πάντα. Ό,τι τους ζητηθεί. Διότι, μετά την αποχώρηση των τελευταίων μαρξιστών και κομμουνιστών από τον ΣΥΡΙΖΑ δεν υπάρχει κανείς πλέον που να θέτει κόκκινες γραμμές σε ζητήματα κοινωνικών δικαιωμάτων. Δεν τους ενδιαφέρουν η δημόσια υγεία, η δημόσια παιδεία, τα εργατικά δικαιώματα, η προστασία των επαγγελμάτων.

Τους ενδιαφέρει βεβαίως ο ψηφοφόρος. Αλλά εδώ έχει γίνει ένας λανθασμένος υπολογισμός. Οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ είναι κατά τα 3/4 πρώην ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι δεν έχουν καμμία σχέση με τον φιλελεύθερο ακτιβισμό του ΣΥΡΙΖΑ και φυσικά θα τον εγκαταλείψουν μόλις γίνουν οι εκλογές.

Πότε θα γίνουν; Σε τρία χρόνια λέει ο πρωθυπουργός. Θα αντέξει μια κυβέρνηση του 17% στις δημοσκοπήσεις για άλλα τρία χρόνια; Μα αυτό το 17 θα αλλάξει, θα γίνει 40, επειδή θα έρθει σε λίγο η ανάπτυξη. Μόλις έρθει, θα επανακτήσουμε τη δημόσια περιουσία, θα καταργήσουμε τους φόρους, θα αυξήσουμε τους μισθούς και μετά θα κερδίσουμε και τις εκλογές. Αυτό είναι το ευφυές σχέδιο των 53 φιλελεύθερων ακτιβιστών και των λοιπών σοσιαλδημοκρατών του ΣΥΡΙΖΑ.

από το «tvxs.gr»