Με λένε Νώντα και προσαρμόζομαι γρήγορα!!

του Κώστα Γιαννιώτη

Με λένε Νώντα, αλλά τέλος πάντων.… μπορεί να με έλεγαν και Άκη, Σάκη, Ζιζέλ, Μισέλ, Μιχαλομινάκη….. τέλος πάντων, δεν έχει σημασία. Δε μου αρέσει να προβάλλομαι. Γιατί πέρα από τα δημοκρατικά ιδεώδη, από τα οποία εμφορούμαι, η σεμνότητα και η μετριοφροσύνη είναι τα χαρακτηριστικά μου γνωρίσματα !

Είμαι καμιά σαρανταριά χρονώνε και είμαι από κάπου εδώ γύρω. Δεν έχει σημασία. Από κάποιο κωλοχώρι -όπως όλα τα κωλοχώρια- της Ψωροκώσταινας.

Δικηγόρος στο επάγγελμα και την κουτσοβόλευα με κάποια πλημμελήματα, κάποια διαζύγια, κάποια ασφαλιστικά μέτρα και κάποιες μικροκλοπές.

Επαναστάτης από τα μικράτα μου, από τα φοιτητικά μου χρόνια!

Όπου κατάληψη, εγώ πάντα συμπαραστάτης των καταληψιών! Μέχρι και τσιγάρα τους πήγαινα! Το παρατραβούσαν, βέβαια κι αυτοί οι μαλάκες καμιά φορά και ζητούσαν πράγματα που…. ‘’δεν ....
έστεκαν’’, αλλά δεν τους κακοπήρα. Δεν τους γύρισα την πλάτη! Έφτασα να έρθω σε κόντρα, ακόμα και με τη μάνα μου, που στην αρχή με παρακάλαγε και στο τέλος μου φώναζε….. ‘’να μην ανακατεύομαι, να μην εκτίθεμαι και να φυλάγομαι’’. Την καταλάβαινα, αλλά πώς να το κάνεις, δε με άφηνε το…… αντρικό φιλότιμο να κάνω πίσω!

Μετά, στο ΔΣΑ ψήφιζα πάντα αριστερές παρατάξεις. Έτσι από ζοχάδα για τους κωλοπιασμένους, που μου έτρωγαν τις ‘’καλές’’ δουλειές! Ξέρεις, κάτι διακινήσεις, κάτι πλαστογραφίες και…. τέτοια !

Αφού έφτασα στο σημείο να ξαγρυπνήσω μέχρι και νύχτες, για να διαβάσω το Κομμουνιστικό Μανιφέστο, που βρέθηκε στα χέρια μου από κάποιον αλλοπαρμένο που την είχε ψωνίσει με το….. δίκιο, τη…. δημοκρατία.… την ελευθερία και την….. πατρίδα!! Μαλακίες! Ξέρεις! Που του έμειναν κουσούρι από τα φοιτητικά χρόνια.  

Με τα έτσι και τα αλλιώς κατάφερα να ορθοποδήσω οικονομικά, να κάνω ένα πρώτο καλό κομποδεματάκι. Για να λέμε και του στραβού το δίκιο….. τσοντάρησε απλόχερα σ` αυτό και η προίκα και οι γνωριμίες του πεθερού. Σημασία έχει πως η Ασπασία (Άσπα θέλει να τη φωνάζουν) και οι κολλητοί μου, καμαρώνουν για μένα. Στην πολυκατοικία και στη γειτονιά δεν με πολυξέρανε βέβαια. Αλλά δε βαριέσαι! Έτσι είναι ο κωλοέλληνας!

Οι συχωριανοί όμως με γνώριζαν πολύ καλά και μένα και την επανάσταση που κουβαλούσα στον καφενέ του χωριού, κάθε φορά που κατέβαινα, από τη λεβεντομάνα πρωτεύουσα στο ρημάδι το χωριό, να δω τι κάνουν τα ρημάδια τα γερόντια, να πάρω λίγο αέρα από τα βάσανα και να μεταφέρω τα νέα, στα ζωντόβολα, που έπαθαν κατάθλιψη με την κρίση που….. μας έλαχε! Δεν ήξεραν βλέπεις τι σημαίνει υπομονή και αγάπη για την πατρίδα και την οικονομία της που είχε τις ανάγκες της!

Χαίρονταν αυτοί που με βλέπανε αλλά και γω, που έβλεπα να με καμαρώνουν, για τις γνώσεις μου και καμάρωνα κάθε φορά στο καφενείο όταν ένιωθα να με χτυπούν στην πλάτη !

Τους εξηγούσα για την.… κρίση που μας βρήκε, και πώς θα τη φέρουμε στην κουφαλίτσα τη Μέρκελ και την καριόλα το Σόιμπλε, αν πολιτευτούμε με…… αριστερή επαναστατικότητα !

Η γριά μου, το χαβά της πάλι, με τις ορμήνιες της…… ‘’να μην ανακατεύομαι’’! Και δε φτάνει αυτό, αλλά έβαλε και το γέρο μου στον ίδιο ντορό!

Η τοπική οργάνωση όμως του ΣΥΡΙΖΑ φώναζε το όνομά μου με δέος κι ετοιμάζονταν να καταχωρίσει το όνομά μου δίπλα από τα ονόματα του Κολοκοτρώνη, του Καραϊσκάκη και του Άρη…. αυτουνού, μωρέ, με τα μαύρα μούσια!

Κάπως έτσι και με λίγη βοήθεια κάποιου μπάρμπα μου -που έτυχε να αρπάξει κάτι ψιλές από την Ασφάλεια του Παπαδόπουλου- έφτασε το όνομά μου και στα αυτιά κάποιων από τα.… στελέχια του ΣΥΡΙΖΑ κι από κει στα αυτιά του ΑΡΧΗΓΟΥ μας, του Αλέξη. Κάπως έτσι έλαχε και στις εκλογές μου ζήτησαν βάλω για βουλευτής.

Σκέφτηκα ότι τζάμπα θα χαραμίσω το μπόι μου μ` αυτό το κομματάκι του κώλου, του 3%, αλλά.… ‘’δε βαριέσαι’’ είπα ‘’ας βοηθήσω και γω, μπας και δουν άσπρη μέρα, οι φτωχομπινέδες! Κι έπειτα, δεν ξέρεις καμιά φορά πώς τα φέρνει ο διάολος’’.

Έτσι κατέβηκα στις εκλογές.

Στην προεκλογική εκστρατεία τους ξέσκισα τους καργιόληδες, τους μνημονιακούς, της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και τους ρέστους, που είχαν σκύψει το κεφάλι και ψήφιζαν, χωρίς ανάσα, μέσα στο ‘’μπουρδέλο’’ -όπως αποκαλούσε ο κοσμάκης τη Βουλή- ό, τι τους έλεγε η Μέρκελ, την ώρα που οι κωλόμπατσοι βάραγαν τον κοσμάκη στις πλατείες και τους δρόμους!

Το χέρι μου πιάστηκε να μένει σηκωμένο για μέρες με τη γροθιά σφιγμένη! Αυτό το τελευταίο κάπου το είχα δει σε μια μισοσκισμένη αφίσα του Τσε ! Αλλά η υπόσχεση - υπόσχεση! Μ` αυτό το χέρι θα έσκιζα τα γαμημένα τα μνημόνια!

Οι εκλογές έγιναν κι αναπάντεχα το κομματάκι έγινε κομματάρα, πιάνοντας 17% και βάλε! Έχασα όμως την έδρα από κάποιο τσογλάνι, ψευτοεπαναστάτη που είχε κουνιάδο στην ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ και τον ‘’έσπρωξε’’ κρυφά, σε συνεννόηση με τα καθίκια της νομαρχιακής, που σε όλη την προεκλογική περίοδο με χτυπούσαν στην πλάτη.

Πιο πολύ στεναχωρήθηκα με τη γριά μου, που έκλαιγε και μουρμούραγε, με το δίκιο της, για.…’’την αχαριστία αυτουνού του κωλολαού, που με αδίκησε’’. Αλλά και η Ασπασία τα πήρε στο κρανίο! Είχε αγοράσει καινούριο φόρεμα και περίμενε να….. ‘’ανοίξει’’ το σπίτι στους φίλους. Ποιους φίλους δηλαδή, κάτι γλειφτρόνια του κερατά οι περισσότεροι !

Η επανάσταση πήρε φωτιά! Κατάλαβα πως η ιστορία είχε μέλλον και σήκωσα αμέσως το όπλο μου, έβαλα στο σημάδι τους κωλομνηνονιακούς που προσκυνούσαν όλοι μαζί τους Γερμαναράδες κι έριχνα μπαταριές αβέρτα, όπου τους έπαιρνε το μάτι μου, ακόμα και σε αφίσες.

Άκουγα πως όπου να` ναι θα ξαναγίνουν εκλογές, ότι το μνημόνιο είχε κοντά ποδάρια. ‘Ετσι άρπαξα και γω τα δικά μου ποδάρια, τα έβαλα στον ώμο, όργωσα όλα τα κωλοχώρια του κερατά κι αναγκάστηκα να σφίξω το στομάχι και να ακούω τη μαλακία του κάθε πονεμένου, που η κρίση τον βάρεσε στο κεφάλι. Το καθενός που, τα καλά χρόνια, καλοπερνούσε και τώρα, που του ήρθε ο λογαριασμός, του κακοφάνηκε κι ήθελε να ξεκινήσω εγώ την επανάσταση. Έκανα την καρδιά πέτρα και τους έσφιγγα το χέρι χαμογελαστός.

Δικαιώθηκα και ο κόπος μου ανταμείφθηκε! Σ` αυτές τις εκλογές ήρθε ο θρίαμβος! Το όνομά μου φιγουράρει στη λίστα με τους 300 της Βουλής !

Η Ασπασία μού φαίνεται σαν να ψήλωσε καμιά δεκαριά πόντους κι απολαμβάνω το χαμόγελό της, το γεμάτο αγάπη και υποσχέσεις. Είχα καιρό να δω τα μάτια της να λάμπουν έτσι! Η καημένη έχει ξεσκιστεί για χάρη μου! Δεν προλαβαίνει να σηκώνει το τηλέφωνο!

Πρώτο δράσκελο και ανέβηκα τα σκαλοπάτια του ναού της δημοκρατίας, που κάποιοι αλήτες και απολίτικοι αποκαλούσαν…… δε θέλω να πω πώς! Δεν πάει η γλώσσα μου τις βρισιές!

Τα φλας με στράβωσαν, το όργανο της τάξης κλαρίνο, με το χέρι παγωμένο να σημαδεύει τον κρόταφό του!!! Έπαθα πλάκα, αλλά γρήγορα ανέκτησα την ψυχραιμία μου! Το έχω από μικρός αυτό το προτέρημα! Προσαρμόζομαι γρήγορα στο κλίμα! Πήρα βαθιά ανάσα και δρασκέλισα το κατώφλι του….. ‘’ναού της δημοκρατίας’’! Πρώτος σταθμός το εντευκτήριο της Βουλής! Ξέρεις, έτσι λένε τον καφενέ του…. ‘’ναού’’! Μάγκα, άλλο να σου τα λέω και άλλο να τα βλέπεις! Ρε φιλάρα, σκέφτηκα, αν έτσι ήταν τα μπουρδέλα εγώ θα ξημεροβραδιαζόμουνα στις πουτάνες! Ένιωσα ντροπή που δε φορούσα γραβάτα, αλλά η γραμμή του κόμματος είναι γραμμή! Τελεία και παύλα!! Άλλωστε είπαμε! Με λένε Νώντα -έλα ντε- και η μαγκιά μου είναι ότι προσαρμόζομαι τάχιστα!!

Γι` αυτό και από τη δεύτερη μέρα που είχα αυτοκίνητο freε, κινητά free, φραπεδιές ημιfree, γραμματέα και βάλε, ένιωσα τον αέρα της ελευθερίας και της ανεξαρτησίας να γεμίζει τα πλεμόνια μου! Ξέρεις, ρε φιλάρα, τι είναι να έχεις τα μάτια του οργάνου της τάξεως, καρφωμένα πάνω σου, όχι για να σου ζητήσει τα στοιχεία σου, αλλά για να μην πάθεις κρυολόγημα; Ξέρεις τι είναι να σε σέβονται και να σε καλημερίζουν όλοι στην πολυκατοικία και στη γειτονιά, που μέχρι χτες δε σε ήξεραν οι μπινέδες; Συγγνώμη, αν καμιά φορά μου ξεφεύγει και βρίζω, αλλά ξέρεις, βασικά, παλιές κακές συνήθειες !

Κι ήρθε η μέρα της ψηφοφορίας για το πρόγραμμα που μας πρότεινε η εταίρος μας κ. Μέρκελ και ο αξιότιμος σύμμαχός μας ο κ. Σόιμπλε! Αφήστε τις μαλακίες που φωνάζουν κάποιοι απροσάρμοστοι, απ` έξω στις πλατείες, για μνημόνια! Τόσο ζώα που δεν καταλαβαίνουν ούτε την ΑΒ! Που δεν αντιλαμβάνονται ότι αν δε στηριχτεί ο πυλώνας της οικονομίας μας, οι τράπεζες, θα χρεοκοπήσουμε !

Εγώ είμαι ο Νώντας και θα τιμήσω το όνομά μου! Θα ψηφίσω ό,τι λέει ο Αρχηγός, που ξέρει! Που ξενύχτισε σε διαπραγματεύσεις, ενώ θα μπορούσε να απολαμβάνει την ησυχία του και την αγκαλιά της Περιστέρας του!! Θα σώσουμε την πατρίδα έστω κι αν.… κακοκαρδιστούν κάποιοι καλομαθημένοι συνταξιούχοι, που ξέχασαν την κατοχή! Όσο για κάτι τσογλάνια που γράφουν συνθήματα στους τοίχους, ας αφήσουν τα σπρέι και τις μπογιές κι ας κοιτάξουν να πιάσουν καμιά δουλειά! Το μεροκάματο βγαίνει με σκληρή δουλειά! Δε φτάνει που.… τους έχουμε δώσει το δικαίωμα να πάνε όποια ώρα θέλουν να βρουν δουλειά στα πέρατα της Ευρώπης, με μια ταυτότητα και μόνο, αλλά διαμαρτύρονται κι από πάνω!

Μένα με λένε Νώντα και θα τηρήσω τον αντρικό λόγο που έδωσα στο κόμμα! Στον Αρχηγό! Αυτά περί συντάγματος και Εθνικής Ανεξαρτησίας τα λέμε κι εμείς στις τηλεοράσεις, αλλά για τις γριούλες που έχουν ακόμα αναμνήσεις από την κατοχή! Σήμερα έχουν αλλάξει τα πράγματα! Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι η νέα μας πατρίδα!

Και να θυμάστε! Εμείς μπορεί να κάναμε συμβιβασμό, αλλά δε….. συμβιβαστήκαμε!

Κι αυτό το λέω γιατί το βροντοφώναξαν στα κανάλια και τα ραδιόφωνα και οι αγαπητοί μου συνάδελφοι και σύντροφοι Βαρεμένος και Τριανταφυλλίδης!

Βεβαίως και ψήφισα ‘’ναι σε όλα’’! Εμένα με λένε Νώντα κι αγαπώ την Ψωροκώσταινα!!

O Κώστας Γιαννιώτης είναι μέλος του ΕΠΑΜ