Αποπροσανατολισμός.

του Γιώργου Χαραλαμπίδη

Ποια δύναμη ομαδοποιεί τους ανθρώπους;

Ίσως ενστικτωδώς αντιλαμβάνονται ότι ατομικά είναι ατελείς.

Ίσως η εμπειρία της πληρότητας μέσα σε μια μικρή ή μεγαλύτερη ομάδα.

Ίσως η διαπίστωση ότι το έργο που παράγει η ομάδα είναι ασύγκριτα ποσοτικά και ποιοτικά ανώτερο απ’ αυτό του ατόμου.

Ίσως όλα μαζί.

Άνθρωπος δεν είναι το άτομο! Είμαστε όλοι εμείς μαζί. Όπως ύλη δεν είναι ένα μοναδικό άτομο. Ούτε ωκεανός μια μοναδική σταγόνα.

Τι κινεί τις ομάδες προς τη μια ή την άλλη κατεύθυνση;

Η κίνηση είναι ζωή! Η μη κίνηση θάνατος!

Άρα η κίνηση των ανθρώπων δεν είναι κάτι προς εξήγηση. Είναι φυσικό φαινόμενο.

Η κατεύθυνση είναι κάτι που μπορεί και πρέπει να διερευνηθεί.

Οι άνθρωποι κινούνται από μόνοι τους προς όλες τις κατευθύνσεις.

Μικρές ή μεγάλες ομαδοποιήσεις προς την ίδια κατεύθυνση επιτυγχάνονται με διάφορα μέσα:

Αφήστε πολλούς ανθρώπους σ’ ένα σκοτεινό δάσος, κι ύστερα ανάψτε μια φωτιά σ’ ένα ελαφρώς υπερυψωμένο χώρο. Είναι βέβαιο, ότι σε εύλογο χρονικό διάστημα θα μαζευτούν όλοι γύρω από τη φωτιά.

Ο ευχάριστος ή ο δυσάρεστος ήχος είναι κάτι που επίσης έλκει ή απωθεί τον άνθρωπο. Σήμερα...
έχουν εφευρεθεί συσκευές υπερήχων που επιτυγχάνουν ανάλογα επιθυμητά αποτελέσματα.

Στερείστε την ανθρώπινη ομάδα από νερό και φαγητό και μετά, διαλαλήστε ότι προς την κατεύθυνση που θέλετε να τους κινήσετε, υπάρχει άφθονο κι απ’ τα δύο. Νομίζετε ότι θα σας αγνοήσουν;

Βάλτε σε αμιγείς πληθυσμούς ανδρών ή γυναικών, αντίστοιχα, μια γυναίκα ή έναν άνδρα νέους και καλλίγραμμους να ξεντυθούν. Νομίζετε ότι θα υπάρξουν πολλά βλέμματα που θα κοιτάξουν αδιάφορα;

Άρα και το προς ποια κατεύθυνση είναι κάτι που απαντιέται εύκολα. Ο άνθρωπος έλκεται ή απωθείται αφού ζει και αισθάνεται, από αναρίθμητα κίνητρα που έχουν σχέση με τις αισθήσεις του, ανάγκες του, τις συνήθειές του, την μόρφωσή του και πολλά άλλα.

Τότε τι να διερευνήσει κανείς σε ότι αφορά την ομαδοποίηση;

Δύο πράγματα:

Πρώτον τι είναι αποπροσανατολισμός!

Αν στο παραπάνω παράδειγμα του δάσους ανάψουν περισσότερες από μία φωτιές, το αποτέλεσμα σίγουρα θα είναι διαφορετικό. Το ίδιο μπορεί να συμβεί και με τον ήχο, με την όσφρηση, με όλες τις αισθήσεις αλλά και τα συναισθήματα.

Δεύτερον ποιος είναι αυτός που προσπαθεί με τα διάφορα ερεθίσματα να ομαδοποιήσει τους ανθρώπους, με τι μέσα και με ποιούς στόχους!

Όλα τα κόμματα σε περίοδο εκλογών προβάλλονται με ρυθμούς ανά δευτερόλεπτο για να ελκύσουν ψηφοφόρους! Τους είδατε ποτέ μετά τις εκλογές και μέχρι τις επόμενες;

Οι διαφημιστές χρησιμοποιούν όλα τα παραπάνω και πολύ περισσότερα που δεν τα γνωρίζει ο συνηθισμένος άνθρωπος, για να του αδειάσουν την τσέπη.

Η Αμερικανική ήπειρος «κατακτήθηκε» σε έναν αιώνα περίπου με την δημιουργία ασφυκτικής οικονομικής κατάστασης στην Ευρώπη και την διασπορά φημών για την ύπαρξη χρυσού στα δυτικά της Αμερικανικής ηπείρου (Ελντοράντο!).

Ο πραγματικός χρυσός όμως εισέρεε στις τσέπες αυτών που οργάνωναν τον στρατό, το εμπόριο, τις συγκοινωνίες, τις τράπεζες. Μετέφεραν σκλάβους από την Αφρική στα ανατολικά, σκλάβους από την Κίνα στα δυτικά. Και φυσικά έδωσαν και το πρόσταγμα: «Εξοντώστε τους Ινδιάνους!».

Ποιες ομάδες είναι πιο επιρρεπείς στον αποπροσανατολισμό;

Μα φυσικά οι νέοι, οι αμαθείς και αυτοί που έχουν μεγάλη ανάγκη.

Αλλά, εκτός από τους ταγούς της εξουσίας, υπάρχει μια μεγάλη ομάδα από ανθρώπους που αγαπούν τους νέους, που αγαπούν τους αμαθείς, που αγαπούν τους έχοντες ανάγκη και θέλουν να στέρξουν στις ανάγκες αυτές και που παρ’ όλα αυτά τους οδηγούν σε αποπροσανατολισμό. Και σύγχυση!

Πώς όμως χιλιάδες καλοπροαίρετοι άνθρωποι ξεγελιούνται; Πώς καταλήγουν έχοντας πρόθεση να προσφέρουν στον άνθρωπο, τελικά απλά να τον ετοιμάζουν σαν σφάγιο για το τραπέζι της εξουσίας;

Η απάντηση είναι απλή!

Με την εξουσία δεν μπορείς να συνδιαλλαγείς! Αν δεν κάνεις πολύ θόρυβο, θα αδιαφορήσει για σένα. Αν την ενοχλήσεις θα σε ξεγελάσει. Αν δεν ξεγελαστείς θα σε αναγκάσει. Αν επιμένεις θα σε εξοντώσει. Επειδή, η εξουσία είναι, που θέλει τον άνθρωπο αποπροσανατολισμένο. Δεμένο πισθάγκωνα στα δικά της παιχνίδια, που αυτή ελέγχει απόλυτα, εξαρτημένο από έξεις και συνήθειες που η ίδια του έχει εμφυτεύσει!

Έτσι η εκκλησία, από ποιμήν των αμνών του Θεού, έγινε ο ποιμένας των αμνών που τρέφουν την εξουσία.

Το χρήμα, ο αληθινός θεός.

Η δικαιοσύνη, ιστός αράχνης, πολύ επιλεκτικός στο ποιους θα πιάσει και ποιους όχι.

Η υγεία, κάτι που αφορά μόνο αυτούς που έχουν να πληρώσουν.

Η εκπαίδευση, σκλαβοπάζαρο.

Η τέχνη, γελωτοποιός που κάνει τους πεινασμένους να ξεχνούν την πείνα τους, και που ενώ συγκεντρώνει την προσοχή των πολλών στο θέαμα - αποχαύνωση, η εξουσία πραγματοποιεί στα παρασκήνια κλεψιές και φόνους.

Η επιστήμη, μικρός θεός που ανάλογα με το πώς συμφέρει την εξουσία, φορτώνεται τα πάντα, εκτός από την ευθύνη για σωστό μοίρασμα του πλούτου και της φτώχειας.

Τι ελευθερώνει τον άνθρωπο; Η Αλήθεια!

Το θέμα είναι τεράστιο. Επείγοντα όμως ερωτήματα που είναι θέμα ζωής και θανάτου να βρουν σύντομα απάντηση, όσο και προοπτική, είναι: « Πόσο αποπροσανατολισμένος είναι ο Έλληνας σήμερα; Ποιοι τον αποπροσανατολίζουν; Με ποιο σκοπό; Πώς μπορεί να αντισταθεί; Τι έχει να χάσει; Τι να κερδίσει;»

Είναι πολύ δύσκολο να εξηγήσεις στον αποπροσανατολισμένο οτιδήποτε. Εσύ του δείχνεις το φεγγάρι κι αυτός βλέπει το δάχτυλο. Πολύ περισσότερο όταν ένα ολόκληρο σύστημα με χρηματοδότηση και άλλα μέσα, προσπαθεί να τον κρατήσει αποπροσανατολισμένο! Ένα γερό ταρακούνημα ίσως φέρει αποτέλεσμα. Από την άλλη αν υπερβάλεις, ο αποπροσανατολισμένος θα καταπέσει σε μία κατάσταση μελαγχολίας έως κατάθλιψης. Θέλει προσοχή!

Γιατί αυτό που χρειάζεσαι, σε αντίθεση από την εξουσία, δεν είναι ένα άβουλο πλάσμα αλλά ένα συνειδητοποιημένο Άνθρωπο, ένα αποφασισμένο Πολίτη!

Πρέπει λοιπόν σε ένα άτομο που κατά 99% λειτουργεί με το συναίσθημα, να του δείξεις και να του αποδείξεις ότι η λογική, η σκέψη πάνω στις ειδήσεις που του προσφέρονται, η διερεύνηση των πληροφοριών που του παρέχονται, αναφορικά με την αλήθεια ή το ψέμα που περιέχουν, η συζήτηση με άλλους και η διερεύνηση σε βάθος, δεν είναι κάτι έξω από την ανθρώπινη φύση, αλλά η ίδια η ανθρώπινη ουσία. Κι ύστερα, να του δείξεις ότι δεν είναι μόνος σ’ αυτό το δρόμο, ότι κι άλλοι πολλοί ακολουθούν την ίδια κατεύθυνση. Κι ύστερα, να τον πείσεις ότι δεν είναι μωρό ώστε να τον κουβαλάς αγκαλιά ή να τον σέρνεις, αλλά μπορεί και μόνος. Κι ύστερα, να του δείξεις ότι το χρέος του πια, είναι να αφυπνίσει κι αυτός άλλους!  

Τις περισσότερες φορές θα σου πουν μα αυτό είναι δύσκολο και παίρνει πολύ χρόνο.

Πραγματικά, αν καταφέρεις κάποιον να σε προσέξει, δεν χρειάζεται πάνω από μια βδομάδα για να αφυπνιστεί.

Και αν κάθε βδομάδα, αφυπνίζεται και κάποιος από κάποιον άλλο, προσέξτε ξεκινώντας από έναν, πόσο αργά στη αρχή, αλλά πόσο πολλές και γρήγορα μετά, θα γίνονται οι αφυπνίσεις ανά εβδομάδα:

1, 2, 4, 8, 16, 32, 64, 128, 256, 512, 1024, 2048, 4096, 8192, 16384, 32786, 65536, 131072, 262144, 528248, 1047586,…

Θα μου πείτε αυτό προϋποθέτει κανένας να μην ολιγωρεί αλλά συνειδητά να το κάνουν όλοι: «Μα είναι καιρός για ολιγωρίες;». Θα μου πείτε υπάρχουν άνθρωποι που δεν ακούν: «Ωραία, παρακάμψτε τους!». Θα μου πείτε, μα είναι η πλειοψηφία: «Δεν το πιστεύω, ο Έλληνας απέδειξε και με το δημοψήφισμα, ότι ακούει!». Θα μου πείτε, οι νέοι είναι το πρόβλημα, δεν ακούν τίποτε: «Όχι! Είναι ψέμα, απλά θέλουν να δουν πρώτα εσύ να κάνεις τα λόγια σου πράξη! Και έχουν δίκιο!». Θα μου πείτε, μα τώρα κάνω διακοπές: «Πολύ καλά, συνέχισε, αλλά το Σεπτέμβριο ψάξε για το πού θα μεταναστεύσεις!». Θα μου πείτε, μα δεν ξεκολλάνε από την τηλεόραση: «Σωστό! Αλλά γι αυτό προτείνω να ξεκινήσουμε με κοντινούς συγγενείς και πολύ φίλους, που δεν μπορούν να μας αρνηθούν τη συζήτηση, ώστε μέσα απ’ αυτή να απεξαρτηθούν από την τηλεόραση, και κατόπιν να προχωρήσουν στα επόμενα βήματα». Μπορείτε να βρείτε χίλιες δικαιολογίες για να μην το κάνετε, αλλά όταν η φωτιά φθάσει στο σπίτι σας και την οικογένεια σας, να μην ψάξετε για βοήθεια. Όποιος αφήνει τους άλλους μόνους, ας τα βγάλει πέρα, μόνος!

Ποιος είναι ο σωστός προσανατολισμός;

Πατρίδα, είναι τα δέκα περίπου εκατομμύρια των Ελλήνων, η γλώσσα τους, η ιστορία τους, ο πολιτισμός τους, ο γεωγραφικός χώρος που κατοικούν και υπερασπίζονται με αίμα, χιλιάδες χρόνια τώρα.

Ο χώρος στον οποίο κάθε Έλληνας, κάθε Ελληνίδα, έχει δικαιώματα πατρογονικά, κληρονομικά, στα δάση, στα βουνά, στον αέρα, στο υπέδαφος, στην θάλασσα.

Αυτά τα δικαιώματα, αυτή τη κληρονομιά, ήρθε η ώρα να την υπερασπιστούμε όπως οι πρόγονοι μας και να την παραδώσουμε ακέραια στα παιδιά μας.

Μαζί με την Δημοκρατική παράδοση που εδώ γεννήθηκε!

Ολιγάρχες, Έλληνες κατά τον τύπο, αλλά όχι κατά την ουσία, προσπαθούν να πουλήσουν αυτό το χώρο, αδιαφορώντας για την παράδοση και τον πολιτισμό, έναντι «πινακίου φακής».

Το ΟΧΙ που είπαμε στις 5/7/2015, εμείς το είπαμε κι εμείς ξέρουμε γιατί το είπαμε. Δεν επιτρέπουμε σε κανέναν Έλληνα ή Ευρωπαίο να μας μεταφράζει και να μας παραφράζει.

Είναι ένα ΟΧΙ στο ξεπούλημα της Πατρίδας. Ένα όχι που όπως ορίζεται από το σύνταγμα, θα το υπερασπιστούμε με κάθε τρόπο, με κάθε μέσον.

Αυτός είναι ο σωστός προσανατολισμός!

Και χρειάζεται, όλοι οι Έλληνες με μια ψυχή, με μια καρδιά, με ένα βλέμμα, να στραφούν σ’ αυτόν! Όπως τότε! Στις 28/10/1940. Με ενθουσιασμό και αυταπάρνηση! Θα προδώσουμε τους πατεράδες και τις μανάδες μας;

ΟΧΙ! Χίλιες φορές ΟΧΙ!