«Grexit», ή «έξωση»;

του Δάνη Παπαβασιλείου

Την ώρα που διανύουμε μια ακόμη «κρίσιμη εβδομάδα» και το δίλημμα «συμφωνία, ή καταστροφή» σαρώνει κάθε προσπάθεια σοβαρής πολιτικής αντιπαράθεσης, στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ένωσης διεξάγεται μια μεγάλη συζήτηση για το μέλλον της ίδιας της Ε.Ε.

Είναι άξιο λόγου ότι από το αποτέλεσμα αυτής της συζήτησης μπορεί να ακυρωθεί ο εκβιαστικός χαρακτήρας του διλήμματος, αφού το πιθανολογούμενο «Grexit», δεν θα είναι αποτέλεσμα «ατυχήματος», αλλά το αποτέλεσμα μιας «έξωσης»…

Όπως όλα (δηλώσεις κυβερνητικών αξιωματούχων, δημοσιεύματα, αποφάσεις κοινοτικών οργάνων) δείχνουν, οι ιθύνοντες της Ε.Ε καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι η Ευρωπαϊκή Ένωσης υπό την παρούσα μορφή δεν προχωράει. Πληθαίνουν οι φωνές που υποστηρίζουν ότι η προώθηση του εγχειρήματος της «ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης» είναι υπόθεση των λίγων και αποφασισμένων.

Στην περίπτωση αυτή, οι πολλοί και ανίκανοι να ακολουθήσουν, θα περιμένουν στον...
«προθάλαμο» ακολουθώντας προγράμματα προσαρμογής, ανάλογα των «μνημονιακών». Μέχρις ότου καταφέρουν να βρουν μια θέση στη «λέσχη των ισχυρών».

Σ΄ αυτό το «μοντέλο», αναφέρθηκε ο Γερμανός αντικαγκελάριος Ζίγκμαρ Γκάμπριελ (των Σοσιαλδημοκρατών) με άρθρο στην εφημερίδα Bild, την περασμένη Παρασκευή.

Ο Γκάμπριελ καλεί σε μία Ευρώπη «δύο ταχυτήτων», στην οποία κινητήρας θα είναι η Γαλλία και η Γερμανία καθώς «δεν μπορούν όλες οι χώρες να κάνουν τα πάντα ταυτόχρονα». Σημειώνει ακόμα ότι «μία ισχυρή ΕΕ χρειάζεται χώρες που προπορεύονται» και τονίζει: «Ορισμένες χώρες, κυρίως η Γαλλία και η Γερμανία, πρέπει να προπορεύονται. Οι υπόλοιποι μπορούν να ακολουθούν όταν είναι έτοιμοι, δεν χρειάζεται όλοι να συμμετέχουν σε όλα».

Ως παράδειγμα τομέων εμβάθυνσης ο Γερμανός αντικαγκελάριος αναφέρει την ενεργειακή, την οικονομική και τη δημοσιονομική πολιτική.

Δεν είναι τυχαίο ότι το άρθρο του Γκάμπριελ είδε το φως της δημοσιότητας λίγες ώρες πριν την άφιξη του Βρετανού πρωθυπουργού Κάμερον στο Βερολίνο, όπου συζήτησε με την καγκελάριο Μέρκελ για τη διαμόρφωση μιας ειδικής σχέσης μεταξύ Βρετανίας και Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Όπως γίνεται κατανοητό, σε μια Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως την περιγράφει ο Γερμανός αντικαγκελάριος, η Ελλάδα δεν έχει θέσει, όπως και χώρες αναλόγου μεγέθους και οικονομικής ισχύος. Όμως κάτι τέτοιο δεν συνιστά έξοδο από την Ε.Ε αφού η χώρα θα παραμένει στη «δεύτερη ταχύτητα» και θα είναι υποχρεωμένη να ακολουθεί την ίδια πολιτική. Θα είναι δηλαδή μέλος β΄ κατηγορίας, με μειωμένα δικαιώματα και αυξημένες υποχρεώσεις.

από το «imerodromos.gr»