Ήλθε η δική μας ώρα!

του Όθωνα Κουμαρέλλα

Ο κύβος ερρίφθη.

Μετά από πέντε ολόκληρους μήνες διαπραγματεύσεων με τους δανειστές, όπου η κυβέρνηση οπισθοχωρούσε βήμα το βήμα, έφτασε στο τέλος, ή να αποδεχθεί τον πιο ανέντιμο και ειδεχθή συμβιβασμό με συνέπεια να εισπράξει την κατακραυγή ακόμα και των πιο πιστών οπαδών της, ή να προχωρήσει σε μια ουσιαστική ρήξη με το ευρωσύστημα.

Αντί για κάποιο από τα παραπάνω, η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ -εγκλωβισμένη στην αθεράπευτη ευρωλαγνεία της και τον επίσης αθεράπευτο λαϊκισμό της- προτίμησε να κάνει το άλμα στο κενό ζητώντας να γίνει δημοψήφισμα για το αν ο ελληνικός λαός δέχεται την ταπείνωση και την καταστροφή του ή όχι, θέτοντας επί της ουσίας ένα ψευτοδίλημμα αφού απέναντι στους εκβιασμούς των δανειστών που μας καλεί να πούμε όχι -και θα το πούμε όπως είναι αυτονόητο- τι αντιπαραθέτει; Το κατάπτυστο Εθνικό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων όπως η ίδια το κατέθεσε τον Απρίλη στην ευρωένωση σε συνδυασμό με το επίσης κατάπτυστο κείμενο προτάσεων των 47 σελίδων που κατέθεσε η ίδια σαν αντιπρόταση στους «θεσμούς»; 

Πιστεύει έτσι ότι μπορεί να παίξει εν ου παικτοίς για ζητήματα ζωής ή θανάτου του ελληνικού λαού, αποσείοντας ταυτόχρονα τις τεράστιες ευθύνες της για τις εξελίξεις. Καλεί τον ελληνικό λαό να πει....
όχι στις προτάσεις των δανειστών. Ωραία και ο ελληνικός λαός θα πει το όχι, αφού δεν είναι δυνατό να υπογράψει τη θανατική του καταδίκη.

Όμως αυτό τι θα σημάνει; Ποια θα είναι η επόμενη ημέρα; Θα πτοηθούν οι δανειστές, ή θα τους πιάσει η δημοκρατική τους ευαισθησία;

Μισό μόλις χιλιοστό απέχουμε από ένα μεθοδευμένο πιστωτικό γεγονός και την αναταραχή που θα ακολουθήσει. Ήδη τρείς η ώρα το πρωί ξημερώματα Σαββάτου 27 Ιουνίου 2015 και οι ουρές στα ΑΤΜ των τραπεζών είναι γεγονός που μπορεί να προσλάβει χαρακτηριστικά βίαιου ban run την ερχόμενη Δευτέρα. Και τότε πάλι έρμαια των δανειστών θα είμαστε. Ήδη τρέχουν στον Ντράγκι να του ζητήσουν πρόσθετη χρηματοδότηση. Σιγά μην τους τη δώσει!!!! Και αν τους τη δώσει προσωρινά τι θα σημάνει; Ότι θα κερδίσουν λίγο χρόνο; Και λοιπόν;

Και έξω από το Πολυτεχνείο το «πάρτι» με τους μπάχαλους καλά κρατεί. Τυχαίο; Μπορεί ναι, μπορεί και όχι…..

Αντί λοιπόν να παίζει επικοινωνιακά με την ψυχολογία όλων μας, -και αυτό να το θεωρεί υψηλή πολιτική- η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ όφειλε να προχωρήσει σε λεπτομερή ενημέρωση του ελληνικού λαού, στην οριστική απόρριψη των εκβιασμών και των τελεσιγράφων και να προκαταλάβει τις εξελίξεις διαγράφοντας μονομερώς το χρέος και προχωρώντας στην ηθελημένη από την πλευρά μας έξοδο από την ευρωένωση, όπως επανειλημμένως έχουμε προτείνει. Τότε και μόνον τότε θα άξιζε τον κόπο και το δημοψήφισμα και η όποια κινητοποίηση στήριξης της κυβέρνησης. Τώρα να τα κάνουμε όλα αυτά και σε λίγες ημέρες πάλι να βρισκόμαστε εγκλωβισμένοι παρακαλώντας για έλεος τη Μέρκελ;

Γιατί βέβαια με το «ΟΧΙ» του ελληνικού λαού στα χέρια του Τσίπρα μια είναι η λογική απάντηση από τους δανειστές: «Σεβόμαστε την απόφαση του ελληνικού λαού, αλλά κι εμείς δεν μπορούμε παρά να σεβαστούμε τους δικούς μας λαούς. Δεν έχει πια πρόγραμμα, δεν έχει πια χρήμα. Πηγαίνετε στο καλό!». Και τότε πιο είναι το εναλλακτικό σχέδιο των ευρωλάγνων;

Το μυρμήγκι όταν θέλει να χαθεί βγάζει φτερό λέει ο θυμόσοφος λαός και ο Τσίπρας ξεπέρασε τον… Ίκαρο……

Τώρα έστω κι έτσι ήλθε η δική μας ώρα. Όλοι στους δρόμους και τις πλατείες να επιβάλουμε τη μόνη λύση που μπορεί να μας βγάλει από τα αδιέξοδα. Τη ρήξη και την ανατροπή με μονομερή διαγραφή του χρέους και έξοδο από το ζουρλομανδύα της ευρωένωσης.