Πόσα πράγματα δεν μαθαίνει ο ελληνικός λαός από όσα συμβαίνουν γύρω του;

του Δημήτρη Κυπριώτη

Η λιτότητα, που επέβαλαν οι θεσμοί, δηλ. η πρώην τρόικα ή τα μνημόνια των εταίρων - δανειστών στις χώρες που έχουν επιβληθεί, έχουν φέρει τα πάνω κάτω και έχουν προκαλέσει μεγάλη δυστυχία και τεράστια φτώχια στους πληθυσμούς αυτών των χωρών, παράλληλα με την εξαφάνιση κάθε παραγωγικής ανάπτυξης.

Στην Ελλάδα οι Έλληνες γνωρίζουν από πρώτο χέρι όλα τα παραπάνω, αφού από το 2010 μέχρι και σήμερα, τα πάντα που έχουν σχέση με την παραγωγή, τις εισαγωγές, το εμπόριο, ακόμα και τις υπηρεσίες ή έχουν διαλυθεί ή βρίσκονται σε πορεία αποσύνθεσης. Το τίμημα το έχουν υποστεί σχεδόν οι πάντες και το ποσοστό της φτώχειας έχει κτυπήσει προ πολλού κόκκινο.

Όμως τα πράγματα όπως προαναφέρθηκε δεν είναι σε καλλίτερη κατάσταση στις άλλες χώρες που έχουν υποστεί τον καταστροφικό αντίκτυπο της λιτότητας. Όμως η σιγή που έχει επιβληθεί στα ΜΜΕ είναι κάτι το πρωτοφανές, αφού δεν ακούγεται το παραμικρό από όσα συμβαίνουν εκεί.

Τουναντίον, είναι πολλές οι φορές που αυτά που ακούγονται είναι ευχάριστα ως μηνύματα...
που μεταδίδουν το τέλος της λιτότητας και την πορεία προς την ανάπτυξη, αφού και καλά οι πολίτες αυτών των χωρών και οι κυβερνήσεις τους ήσαν πειθαρχικοί και εφάρμοσαν στο ακέραιο τα μεταρρυθμιστικά προγράμματα που τους επιβλήθηκαν!

Αν όμως όποιος μπορεί βρει την ευκαιρία και το χρόνο για πληρέστερη ενημέρωση, τότε με έκπληξη θα διαπιστώσει, ότι η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική. Θα ανακαλύψει ότι οι καταστάσεις είναι ακριβώς οι ίδιες με όσα συμβαίνουν εδώ ή και χειρότερες ακόμη. Τόση και τέτοια είναι η παραπληροφόρηση!

Ένα πρόσφατο τέτοιο παράδειγμα είναι η Πορτογαλία. Αφού μέχρι τώρα ακούγαμε ότι τα πράγματα εκεί έχουν μπει σε κανονική ροή και η οικονομία έχει αρχίσει να αποδίδει και οι πολίτες έχουν βρει τους ρυθμούς τους.

Να όμως που μία ΜΚΟ, η καθολική Caritas,κατήγγειλε σήμερα τον καταστροφικό αντίκτυπο που έχει η πολιτική λιτότητας στην ζωή των παιδιών στην Πορτογαλία, όπου 1 στα 4 παιδιά ζει κάτω από το όριο της φτώχειας. Και ο Εουζένιο ντα Φονσέκα, πρόεδρος του παραρτήματος της φιλανθρωπικής οργάνωσης στην Πορτογαλία, αποκάλυψε επίσης και τα εξής ενδιαφέροντα:

«Η λιτότητα πλήττει ιδίως τους πιο ευάλωτους» και τόνισε ότι "η παιδική φτώχεια θέτει σε κίνδυνο την ανάπτυξη σε μεσοπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο επίπεδο την Πορτογαλία».!

«Το ποσοστό της φτώχειας στις ηλικίες κάτω των 18 ετών ανήλθε στο 25,6% το 2013 έναντι 24,4% τον προηγούμενο χρόνο, σύμφωνα με την Εθνική Στατιστική Αρχή. Σε σχέση δε με το σύνολο του πληθυσμού, το 19,5% των Πορτογάλων ζούσε σε καθεστώς φτώχειας το 2013, καθώς διέθετε ετήσιο εισόδημα κάτω των 4.937 ευρώ, έναντι 18,7% το 2012»!

Στο ίδιο μήκος κύματος, ο γενικός γραμματέας της Caritas Europe Ζόρζε Νούνιο Μαγιέρ, δήλωσε στη συνέχεια ότι: «Η κρίση δεν έχει τελειώσει, η φτώχεια και οι κοινωνικές ανισότητες συνεχίζουν να αυξάνονται στην Ευρώπη. Στην Πορτογαλία τα ποσοστά της παιδικής φτώχειας προκαλούν κυρίως ανησυχία».

Ο ίδιος δε, αναφέρθηκε και σε μια έκθεση της Caritas, σχετικά με τον αντίκτυπο των μέτρων δημοσιονομικής πειθαρχίας στις χώρες που έχουν πληγεί περισσότερο από την οικονομική κρίση, εκτός της Πορτογαλίας, όπως είναι η Ελλάδα, η Κύπρος, η Ισπανία, η Ιρλανδία, η Ιταλία και η Ρουμανία, λέγοντας ότι, μεταξύ αυτών των χωρών, η Πορτογαλία κατέγραψε τη μεγαλύτερη άνοδο στο ποσοστό των πολιτών που κινδυνεύουν από τη φτώχια και τον κοινωνικό αποκλεισμό, το οποίο ανήλθε σε 27,5% το 2013 έναντι 25,3% το 2012.

Το συμπέρασμα που βγαίνει από όλα τα παραπάνω είναι αυτό που αναφέρθηκε εισαγωγικά, ότι τα προγράμματα λιτότητας όπου εφαρμόστηκαν, αλλά και η επέλαση των «εταίρων» - δανειστών, έσπειραν την καταστροφή και αυτός είναι ένας πολύ ισχυρός λόγος για να λογοδοτήσουν όλοι αυτοί που παριστάνουν τους ισχυρούς, για όσα προκάλεσαν σε χώρες και λαούς.

Η «Νέμεσις» δεν θα αργήσει. Οι λαοί θα επιβάλλουν τελικά τη θέλησή τους για απεξάρτηση από τα χαλινάρια που με το έτσι θέλω τους φόρεσαν.