Η «Αγία Τράπεζα» του Σάλλα

του Δημήτρη Μηλάκα

Χορτάσαμε αυτές τις μέρες από ρεπορτάζ για τη «φιλεύσπλαχνη τράπεζα Πειραιώς η οποία διαγράφει τόκους καταναλωτικών, στεγαστικών & πιστωτικών καρτών» με μια απλή προϋπόθεση: Να μένεις σε παγκάκι ή χαρτόκουτο. Να έχεις δηλαδή εισόδημα μέχρι 6 χιλιάρικα το χρόνο…

Κοιτώντας πιο προσεκτικά την αγαθοεργία του καλού (τραπεζικού) Σαμαρείτη θα διαπιστώσει κανείς ότι πρόκειται για μια απλή λογιστική κίνηση η οποία υπαγορεύεται από την κοινή (τραπεζική) λογική: ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος. Με πιο απλά λόγια, ο φιλεύσπλαχνος τραπεζίτης διέγραψε αυτά που με κανέναν τρόπο και με καμία δύναμη δεν θα μπορούσε να πάρει.

Για να φτάσουμε όμως σ αυτήν την απροκάλυπτη κοροϊδία ενδεδυμένη μάλιστα με το...
πέπλο της αγαθοεργίας προηγήθηκαν και συνεχίζονται:

• Θαλασσοδάνεια σε γνωστούς και φίλους (πχ media)
• Αρπαγές (τράπεζες, Κύπρου, Αγροτική)
• Ανα-κεφαλαιοποιήσεις με δανεικά του δημοσίου

Αυτό το τελευταίο σημείο αξίζει την προσοχή μας: Το Δημόσιο, με δάνεια από το ευρωσύστημα ανέλαβε να πληρώσει για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών που έγινε απαραίτητη λόγω της κερδοσκοπικής και χαριστικής δανειοδοτικής πολιτικής τους προς μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα, εξαιτίας της αυθαίρετης λογικής «κουρέματος» του χρέους μέσω PSI και εξαιτίας των μνημονιακών πολιτικών, που έσπρωξαν στο «κόκκινο» εκατοντάδες χιλιάδες δανειολήπτες. Ενώ, όμως, τα κεφάλαια της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών τα έβαλε με δανεικά το Δημόσιο, οι μετοχές των τελευταίων δεν πέρασαν στα χέρια του Δημοσίου.

Κάπως έτσι, λοιπόν, οι «άγιες τράπεζες» συνεχίζουν το θεσπέσιο έργο τους με τους τραπεζίτες να εμφανίζονται οσίες και ευεργετούσες παρθένες…

από το «imerodromos.gr»