Η πολιτική ανεντιμότητα του κ. Κουτσούμπα και του ΚΚΕ

του Γιώργου Ιεροδιάκονου

Ιδιαίτερα αρνητικό αντίκτυπο προκάλεσε η τοποθέτηση του Γ.Γ. του ΚΚΕ, κ. Κουτσούμπα στα κόμματα και τους φορείς που πρεσβεύουν την έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη και την υιοθέτηση εθνικού νομίσματος. Τοποθέτηση η οποία διέφυγε της προσοχής μου όταν έλαβε χώρα, αφού προσωπικά απαξιώ να παρακολουθώ τον ξύλινο και παλαιοντολογικό λόγο του ΚΚΕ, που τίποτα καινούργιο δεν μπορεί να προσθέσει στις εκνευριστικές επαναλήψεις του.

Εν τούτοις, έστω και ετεροχρονισμένα, αφού εντελώς συμπτωματικά παρακολούθησα στο διαδίκτυο την προχθεσινή ομιλία του κ. Κουτσούμπα στη συζήτηση στην Βουλή «για τα ζητήματα διαπραγμάτευσης», διαπίστωσα έναν αξιοσημείωτα αποδομητικό λόγο, όχι μόνο κατά της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, αλλά πρωτίστως εναντίον όσων μιλάνε για εθνικό νόμισμα, υιοθετώντας μάλιστα και ανοικείους χαρακτηρισμούς σε βάρος τους, χαρακτηρίζοντάς τους «ανεγκέφαλους».

Στην ομιλία ο κ. Κουτσούμπας τόνισε τα εξής: «Άλλα κόμματα, όπως ορισμένες, όπως...
λέγονται, δυνάμεις της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, άλλοι, ακόμα και ανεγκέφαλοι, η Χρυσή Αυγή επίσης, μιλάνε για επιστροφή στη δραχμή, σε άλλο νόμισμα, στα πλαίσια φυσικά αυτού του συστήματος της καπιταλιστικής του ένωσης, της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της επιλογής τέτοιων συμμαχιών».

Δήλωση τουλάχιστον πρόστυχη και, αν μη τι άλλο, πολιτικά ανέντιμη. Άλλο πράγμα, κ. Κουτσούμπα, να επιχειρεί κάποιος να αποδομήσει με επιχειρήματα θέσεις και αντιλήψεις και άλλο να αποδίδεις στον αντίπαλό σου φανταστικές και ανύπαρκτες θέσεις, μόνο και μόνο για να έρθεις μετά να τις «αντικρούσεις». Και λέω «τους αντιπάλους σου», διότι μάλλον βασικοί αντίπαλοι του συνόλου των κομμάτων του κοινοβουλευτικού τόξου (συμπεριλαμβανομένου και του ΚΚΕ) είναι οι φορείς του εθνικού νομίσματος. Μη ξεχνάμε και μια παλαιότερη δήλωση της κ. Παπαρήγα, η οποία, μιλώντας στον τηλεοπτικό σταθμό ΑΝΤ1, τόνισε ότι «η λύση έξω από το ευρώ και δραχμή στις παρούσες συνθήκες είναι καταστροφική».

Κατ’ αρχήν, σε ποια «άλλα κόμματα» και «δυνάμεις» αναφέρεστε κ. Κουτσούμπα; Και από πού ως πού συγκαταλέγετε σ’ αυτά και την Χρυσή Αυγή; Πότε, αλήθεια, μίλησε η Χ.Α. για εθνικό νόμισμα; Με πόσο περίσσιο θράσος ταυτίζετε την Χ.Α. με κόμματα της αντικαπιταλιστικής, εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς;

Προσωπικά δεν υπήρξα ποτέ και ούτε πρόκειται να υπάρξω στο μέλλον μέλος ή υποστηρικτής κόμματος της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς. Παρά ταύτα όμως, είμαι σε θέση να γνωρίζω, όπως και όλοι οι ενημερωμένοι Έλληνες πολίτες (με εξαίρεση τον κ. Κουτσούμπα βεβαίως) ότι τα κόμματα αυτά σαφέστατα θέτουν ως στόχο την έξοδο, τόσο από την ευρωζώνη, όσο και από την Ε.Ε. Μόνο ένας ηθελημένα μύωψ, όπως ο κ. Κουτσούμπας, δεν το βλέπει αυτό.

Δεν υπήρξα ποτέ κι ούτε πρόκειται να υπάρξω στο μέλλον μέλος ή υποστηρικτής της φασιστικής Χ.Α., όμως γνωρίζω πολύ καλά πως ουδέποτε αυτό το κόμμα έθεσε θέμα επιστροφής σε εθνικό νόμισμα. Πόσο μάλλον και έξοδο από την Ε.Ε. Αν είναι δυνατόν! Μόνο ένας Κουτσούμπας θα μπορούσε να ταυτίσει τόσο εκ διαμέτρου αντίθετα πράγματα.

Προσωπικά δεν μου προκαλεί καθόλου εντύπωση που ο κ. Κουτσούμπας αποσιωπά τον βασικό εκφραστή της θέσης για αποχώρηση της Ελλάδας από Ε.Ε. και ευρωζώνη, που είναι φυσικά ο Δημ. Καζάκης και το ΕΠΑΜ. Ίσως ο χαρακτηρισμός «ανεγκέφαλοι» εκεί να απευθύνεται. Σε κάθε περίπτωση πάντως, είναι τουλάχιστον φαιδρός ένα τέτοιος χαρακτηρισμός, ειδικά όταν εκστομίζεται από αναθρεμμένους μέσα στην κομματική φορμόλη, ως παιδιά του κομματικού σωλήνα, ουσιαστικά άεργους και ανεπάγγελτους κατά έθος, πλήρως αποκομμένους από την εργατική τάξη, την οποία υποτίθεται ότι εκπροσωπούν, ως «πατερούληδες» βεβαίως, απολαμβάνοντας μάλιστα και την κομματική αντιμισθία βεβαίως-βεβαίως.

Και συνεχίζει ο κ. Κουτσούμπας: «στον αντίποδα των δύο αυτών εκδοχών (εννοεί το ευρώ ή την δραχμή) βρίσκεται η πρόταση του ΚΚΕ... Γι’ αυτό και η διαφορά μας είναι η μέρα με την νύχτα με όσους προβάλλουν τη γραμμή εξόδου από το ευρώ, ξεκομμένα, αποσπασμένα, χωρίς να λένε τι θα γίνει, χωρίς να δίνουν απάντηση και λύση στο πρόβλημα της εξουσίας, του ποιος δηλαδή θα κατέχει τα συγκεκριμένα μέσα παραγωγής, αποδεσμεύοντας τη χώρα από την Ε.Ε.»

Εδώ η πολιτική ανεντιμότητα δεν έχει όρια. Δεν είναι μόνο ότι εφευρίσκει διαφορές που δεν υπάρχουν (τουλάχιστον αναφορικά με τα υπόλοιπα κόμματα της αριστεράς, τα οποία επίσης θέτουν την γραμμή εξόδου από το ευρώ συνυφασμένα με την εργατική εξουσία επί των μέσων παραγωγής και την αποδέσμευση της χώρας από την Ε.Ε.), αλλά και με το ΕΠΑΜ, με το οποίο πράγματι υπάρχουν διαφορές (και μάλιστα θεμελιώδεις), όχι όμως σε σχέση με το ευρώ και την Ε.Ε., όπως ψευδώς διατείνεται, αλλά σε κάτι πολύ βαθύτερο.

Για εμάς η απελευθέρωση της χώρας από την Ε.Ε. και η υιοθέτηση εθνικού νομίσματος είναι βασικό πρόταγμα. Με άλλα λόγια, προτάσσεται αυτή η αναγκαιότητα ως προϋπόθεση για την θέσπιση παράλληλων ή μεθύστερων επιμέρους επαναστατικών μεταβολών.

Ισχύει όμως το ίδιο και για το ΚΚΕ; Όχι βεβαίως! Το ΚΚΕ απλά κουβαλάει αυτή την θέση από την τότε διάσταση μεταξύ ΕΟΚ και Συμφώνου της Βαρσοβίας, οπόταν, ως δορυφόρος τότε της Σοβιετικής Ένωσης, τάχθηκε βεβαίως κατά της καπιταλιστικής ΕΟΚ, αγωνιζόμενο για την υπαγωγή της χώρας μας στην αντίπερα αυτοκρατορία. Απλά, μετά την κατάρρευση του «σιδηρού παραπετάσματος», απέμεινε σύξυλο να κουβαλάει στους ώμους την πρότερή του θέση, πλην όμως, ως «αδειανό πουκάμισο» πλέον.

Το ΚΚΕ δεν θέτει θέμα αυτοκυριαρχίας, ούτε βέβαια κόπτεται για την ύπαρξη ελληνικού εθνικού κράτους. Τουναντίον, θεωρεί ιστορικά παρωχημένη την έννοια του εθνικού κράτους. Το πρόβλημα του ΚΚΕ δεν είναι με τον φεντεραλισμό στην όποια μορφή του, ούτε με τον ιμπεριαλισμό γενικά, αλλά με τον δυτικό ιμπεριαλισμό. Εξ ου και η θέση του τότε για υπαγωγή της χώρας μας στο Σύμφωνο της Βαρσοβίας.

Αντιθέτως, για εμάς η δημοκρατία (η λαοκρατία, όπως έλεγαν οι παλαιοί στο ΕΑΜ) είναι απόλυτα συνυφασμένη με το εθνικό κράτος. Ο αγώνας μας για απελευθέρωση από την Ε.Ε. και τα δεσμά της, συμπεριλαμβανομένου βέβαια και του βασικού μοχλού δουλοποίησής μας, του κατοχικού νομίσματος δηλαδή (του ευρώ), δεν έγκειται στο ότι η Ε.Ε. είναι απλά καπιταλιστική, αλλά κυρίως και εξ ορισμού ιμπεριαλιστική. Δεν υπάρχει καλός και κακός φεντεραλισμός, κύριε Κουτσούμπα. Ο φεντεραλισμός, στην όποια μορφή του, κείται στην αντίπερα της δημοκρατίας όχθη, ως ο απόλυτος εχθρός της λαϊκής χειραφέτησης. Γι’ αυτό και η πλήρης αντίθεσή μας με την ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, που είναι ακραιφνείς φεντεραλιστές του κερατά.

Όμως ο κ. Κουτσούμπας συνεχίζει το τροπάριό του: «Αλλιώς, και με άλλο νόμισμα, το Σύστημα θα εξακολουθεί να παραδέρνει στις κρίσεις του, το αστικό κράτος, αυτό που γνωρίζουμε, θα εξακολουθεί να παράγει την σαπίλα, την διαφθορά, τα σκάνδαλα, κι εσείς θα τρέχετε να τα μαζεύετε, υποτίθεται, για να ξεχνιούνται μετά από λίγο καιρό, η χώρα θα εξακολουθεί να παραμένει αλυσοδεμένη σε συμμαχίες ιμπεριαλιστικές, σε αδιέξοδα, και μια από τα ίδια για τον λαό και τη νεολαία».

Κι εδώ ερχόμαστε στην βασική μας ένσταση στην ηθελημένη μυωπία του ΚΚΕ. Δεν υπάρχει λοιπόν καμία διαφορά στο να τυπώνεις εσύ το νόμισμά σου από το να το αγοράζεις (και μάλιστα με τόκο) από μια υπερεθνική εκδοτική Αρχή. Όχι, επιμένει το ΚΚΕ, καμία διαφορά στο να ελέγχεις εσύ την οικονομία σου από το να ακολουθείς εκβιαζόμενος εξωχώριες «υποδείξεις» εκείνων που ελέγχουν την χρηματοδότηση και την ρευστότητα της οικονομίας σου. Για το ΚΚΕ το πρόβλημα ελέγχου της οικονομίας μας από ξένα κέντρα δεν μας αφορά. Δεν είναι πρόβλημα δικό μας. Απλά υφιστάμεθα τα αίτια των ενδοκαπιταλιστικών ανισοτήτων. Ωραία! Καμία αντίρρηση. Κι εσείς τι κάνετε πάνω σ’ αυτό; Περιμένετε με μοναχικούς περιπάτους, Ομόνοια-Σύνταγμα, την «βασιλεία των ουρανών επί της γης»;

Όμως η πολιτική ανεντιμότητα του Περισσού έγκειται και σε κάτι άλλο. Γιατί άραγε επέλεξε σ’ αυτή τη φάση ο κ. Κουτσούμπας την ευθεία και ανοίκεια επίθεση εναντίον των λοιπών αντιιμπεριαλιστικών δυνάμεων; Απλούστατα! Διότι το κακόγουστο θέατρο της δήθεν διαπραγμάτευσης της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με τους «εταίρους» μας, ανέδειξε με τον πλέον καταφανή τρόπο το πραγματικό πρόσωπο της Ε.Ε. Γεγονός που απελευθερώνει προοπτικά όλο και περισσότερες μάζες, που αντιλαμβάνονται πλέον ότι χωρίς ρήξη και ανατροπή με την ευρωκρατία και το κατοχικό της νόμισμα, λύση δεν υπάρχει. Και τι κάνει το ΚΚΕ; Αυτό που έκανε πάντα μετά την συνθηκολόγησή του με το καραμανλικό αστικό κατεστημένο. Επιχειρεί να συγκρατήσει φυγόκεντρες λαϊκές δυνάμεις από το να εκφραστούν μέσω υγειών δημοκρατικών-επαναστατικών δυνάμεων. Και το κάνει με τον πιο χυδαίο τρόπο. Αντί να αντιπαραθέσει τα επιχειρήματά του επί υπαρκτών προταγμάτων και θέσεων, πλαστογραφεί ασύστολα εκείνες τις θέσεις, όπως οι σατανικοί καλόγεροι του μεσαίωνα, που έβαζαν στο μάτι το βιος των χωρικών και για να το υφαρπάξουν τους κατηγορούσαν ως ειδωλολάτρες.

Νέο κυνήγι μαγισσών λοιπόν. Κι αυτή τη φορά από την «επίσημη» αριστερά.