Εκπλήρωση πόθων

του Γιάννη Μακριδάκη

Το ζητούμενο της νέας τάξης πραγμάτων ήταν να υπάρξει στην Ελλάδα μια κυβέρνηση η οποία΄θα μπορεί να εξασφαλίσει:

1. ευρεία πολιτική συναίνεση στη βάση της πλήρους αποδοχής της κατάστασης που έχει ως κύρια χαρακτηριστικά την εσωτερική υποτίμηση και την εκποίηση του δημόσιου πλούτου,

2. ευρεία κοινοβουλευτική συναίνεση προς συνταγματική νομιμοποίηση των δανειακών συμβάσεων, των μνημονίων και των εφαρμοστικών νόμων, που τελούν ακόμη υπό ακύρωση ως διεθνείς συμβάσεις μη επικυρωμένες από 180 και άνω βουλευτές

3. ευρεία κοινωνική συναίνεση για την πάταξη των υφιστάμενων επί δεκαετίες κυκλωμάτων διαπλοκής με στόχο την αποτελεσματική φορολόγηση και των εκλεκτών των προηγούμενων κυβερνήσεων.

Ο Σύριζα και η “αριστερή κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας” του Τσίπρα ήταν πρόθυμοι εξαρχής να λάβουν τον ρόλο τους, να αποδεχθούν τιμές και αξιώματα πατώντας στις στάχτες της χώρας. Συνήθως όμως σε τέτοιες στιγμές ανάμεσα στις στάχτες υπάρχουν ακόμη αναμμένα κάρβουνα που λιώνουν τις σόλες και τσουρουφλίζουν τις σάρκες όσων πατούν επί πτωμάτων. Ιδίως όταν επικαλούνται κιόλας δίχως αιδώ την τιμή και την αξιοπρέπειά τους…