Βγάλτην έξω να την μετρήσουμε

του Γιάννη Λαζάρου

Το μόνο που δεν έκαναν στην Βουλή ήταν να τις “βγάλουν” έξω για να τις μετρήσουν. Τις αξιοπρέπειές τους ντε, μην ταράζεστε. Όσο πιο κοντή την έχεις τόσο περισσότερο θα ασχολούνται μαζί σου ΜΜΕ και ψηφολάγνοι. Στους καφενέδες δεν θα πλακώνονται οι οπαδοί για το κόμμα αλλά για το ποιος αρχηγός την έχει πιο κοντή. Μόνο, που μετά τα τελευταία και σ' αυτό είναι ισόπαλοι μεταξύ τους, είναι όλοι ίδιοι.

Αν θεωρεί ο κ. Τσίπρας ότι εκπροσωπεί την αξιοπρέπεια των Ελλήνων τότε τα στάνταρ του είναι λιλιπούτεια. Από την διαπραγμάτευση περάσαμε στον συμβιβασμό. “Τον έντιμο συμβιβασμό”, όπως είπε με νεύρο από το βήμα της Βουλής.

Από πότε το έντιμος έγινε επιθετικός προσδιορισμός στο ουσιαστικό συμβιβασμός; Δηλαδή...
υπάρχει και έντιμος βιασμός; Μήπως υπάρχει έντιμος ραγιαδισμός; Όταν ομιλούν οι πολιτικοί κρύβονται οι ελληνικές λέξεις από την ντροπή τους για την συμφορά που τις περιμένει κατά την στοίχισή τους από τους πολιτικούς.

Άγνωστο αν νιώθουν οι ψηφοφόροι του κυρίου Τσίπρα έντιμα εξευτελισμένοι μετά την φοβερή ομιλία του μέσα στην Βουλή. Ο ένας πόντος αξιοπρέπεια που ήταν πάνω στο τραπέζι έγινε μισός και όσο περνάει ο καιρός και το μειράκιον Αλέξης συνεχίζει να μιλάει τότε θα μείνουν στο τραπέζι το κενό και το υποδεκάμετρο.

Αλλά ο άντρας ο πολλά βαρύς που από το συνεχές αντρίκειο σκύψιμο στα Γιουρογρούπ και στις Συνόδους Κορυφής με τους δανειστές τυφλώθηκε, ήρθε να μιλήσει περί “αντρικής σχολής”. Ο κ. Σαμάρας. Ακούγοντας τον με τα σκηνοθετημένα βλέμματα και σιωπές στον λόγο του, ερχόταν ασυνείδητα ως μουσική κάλυψη του λόγου του, το σκυλάδικο της κακιάς ώρας “ο τέλειος άντρας, ο άντρας ο σωστός, ο πρόστυχος, ο τέλειος, ο γοητευτικός”. Όχι, δεν μίλησε για ανδρεία ο πρώην πρωθυπουργός κι ας ψεύδεται δικαιολογώντας την πρότασή του. Μίλησε για ανδρισμό.

Την έβγαλε κι αυτός έξω την αξιοπρέπεια του καλώντας τους απέναντι που ίσως να μην είναι φανατικοί της αντρικής σχολής να τις μετρήσουν. Όμως η σχολή που έβγαλε ο κ. Σαμαράς, έβγαλε μόνο άντρες. Κι αυτή δεν είναι άλλη από την ελληνική βουλή:

“Είμαι σε αυτά τα έδρανα από το 1977”! Πω, πω, πω, κοντά 40 χρόνια στα θρανία της διαχείρισης του λαού και της εξουσίας. Αυτό κι αν είναι αντρίκειο βιογραφικό. Όπως έχει τα ένσημα ο οικοδόμος με 40 χρόνια πηλοφόρι και κάθεται στην ουρά του ΙΚΑ για γενόσημο στα γεράματα του; Ε, ένα τέτοιο πράγμα και ο κύριος Σαμαράς με την μεγάλη του αξιοπρέπεια. Μην βροντοχτυπάς την πένα, πιάσε λίγο και την χτένα, Αντώνη που από το 1977 άλλη δουλειά δεν έκανες από το να μετράς μαζί με τους ομοϊδεάτες συναδέλφους σου τις αξιοπρέπειες σας που χωράνε στην χούφτα ενός μυρμηγκιού.

Για τους υπόλοιπους που συμμετέχουν σε αυτή την υποκουλτουριάρικη δημοκρατική φιέστα ήταν ο ρόλος του κομπάρσου που έπαιζαν σε όλη την συνεδρίαση. Για την πτέρυγα του ΚΚΕ μόνο η κατάθεση της παράτασης της δανειακής σύμβασης που δεν ήρθε στην Βουλή προς ψήφιση ήταν το αγκάθι. Όλα τα άλλα περί “έντιμου συμβιβασμού” τα περί “Συμφωνίας Ανάπτυξης”, τα αντιμνημονιακά νομοσχέδια Ανθρωπιστική Βοήθειας δεν ενόχλησαν.

Η αξιοπρέπεια ενός εκπροσώπου του ΚΚΕ δεν δίνει το δικαίωμα να ρίξουμε στο τραπέζι την πραγματική αξιοπρέπεια ενός λαού και μιας χώρας με αποδείξεις κάνοντας τους πολιτικούς αντιπάλους να μαζέψουν την γλώσσα τους τουλάχιστον. Άντε και ήρθε η δανειακή σύμβαση για ψήφιση. Και τι έγινε; Να δείξετε ποιοι βουλευτές θα πουν ΝΑΙ ή ΟΧΙ; Αντί να τους ρουφιανέψουμε να αυτορουφιανευτούν; Θεωρεί το ΚΚΕ ότι υπάρχει ένας φιλοφεντεραλιστής, φιλοευρωπαϊστής πολιτικός μέσα στην Βουλή που θα ντραπεί για το ΝΑΙ του; Εδώ δεν ντρέπεται που παίρνει 7,000 ευρώ μισθό, έχει βουλευτικό αμάξι, ατέλειες και ασυλία την στιγμή που για 2,000 ευρώ ένας Έλληνας χάνει το σπίτι του.

Το “Ποτάμι δεν γυρίζει πίσω”, έλεγε ο λαϊκός αοιδός, και το “Ποτάμι” της Ε.Ε ένα ερώτημα που μόνο μπροστά μάς πάει βρήκε να κάνει στην κυβέρνηση. “Με το λόμπι της δραχμής ή με την Ευρώπη”; Με το λόμπι των Ελλήνων, κ. Θεοδωράκη, αλλά αυτό δεν σε συμφέρει διότι δεν χρειάζεται να βγάλει έξω την αξιοπρέπειά του για να την μετρήσετε. Η δικιά του αξιοπρέπεια διαγράφεται, αν και κρυμμένη, από μίλια μακρυά. Δεν σε παίρνει λοιπόν, κ. Θεοδωράκη να μιλήσεις για λόμπι Ελλήνων παρά μόνο για τα λόμπι που ξέρεις πολύ καλά από την προπολιτική ενασχόλησή σου ότι πάντα ήταν αυτά που μετρούσαν την αξιοπρέπεια με τον παρά. Σου πέταγαν πεντοχίλιαρο και το άρπαζες, σου πετάνε 50ευρω και το αρπάζεις.

Στην γωνία πάνω-πάνω δεξιά η Χ.Α που πήρε εργολαβία την ανεξαρτησία και την εθνική κυριαρχία της Ελλάδας, να παπαγαλίζει ότι το Μνημόνιο και η δανειακή σύμβαση είναι ένα και το αυτό. Ακριβώς, κ. Μιχαλολιάκο όπως ανεξαρτησία και φασισμός δεν συζούν εντός των ελληνικών συνόρων. Ή λοιπόν η δική σου αξιοπρέπεια πρέπει να μεταναστεύσει ή να μεταναστεύσει η Ελλάδα.

Ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ απουσίαζε. Ήταν το ταξίδι στις ΗΠΑ που έβγαλε έξω την δική του αξιοπρέπεια και ζήτησε συγκυβέρνηση (G2G) με την Αμερική. Στο βήμα τον εκπροσώπησε ο βουλευτής του, πρώην βουλευτής της Ν.Δ στην Πάτρα το 1991, Νικολόπουλος. Σε εκείνο το σημείο ακριβώς η αξιοπρέπεια θυμήθηκε τον Καλαμπόκα και τον Τεμπονέρα και κοίταξε τον κ. Τσίπρα με παράπονο.

Όσο ο βουλευτής της συγκυβέρνησης ανακοίνωνε ότι οι ΑΝΕΛ θα στηρίξουν τις διαπραγματεύσεις “έντιμου συμβιβασμού” του κ. Τσίπρα, η αξιοπρέπεια μετρήθηκε με σιδερολοστό. Και βρέθηκε σε ένα προαύλιο σχολείου σκοτωμένη.-

από το «Στον Τοίχο»