Πέντε χρόνια προδοσίας και δωσιλογισμού είναι αρκετά

του Όθωνα Κουμαρέλλα

Δείγματα είχαμε από την αρχή, όπου ο οποιοσδήποτε εξέφραζε τη παραμικρή επιφύλαξη απέναντι στη νέα κυβέρνηση αντιμετωπίζονταν ως δήθεν συνωμότης, εμπαθής, ή και γραφικός. Όμως τώρα το πράγμα παράγινε. Δεν πρόλαβαν να ψελλίσουν δημόσια κάποιες αντιρρήσεις σχετικά με τη συμφωνία της περασμένης Παρασκευής στην ευρωομάδα, μερικοί επώνυμοι του ΣΥΡΙΖΑ και τέθηκε αμέσως ολόκληρος μηχανισμός κατασυκοφάντησης και κατάπνιξης οποιασ-δήποτε διαφορετικής γνώμης.

Όσοι προβληματίζονται, ή διαμαρτύρονται γι’ αυτό το κακόγουστο θέατρο που εξελίσσεται μπροστά στα μάτια μας, χαρακτηρίζονται αν όχι εχθροί και προβοκάτορες, τουλάχιστον βιαστικοί κι αιθεροβάμονες που επιζητούν το «σοσιαλισμό μόλις μέσα σε τρεις εβδομάδες»…..

Όχι, όσοι διαμαρτυρόμαστε και αντιδρούμε, είτε έχουμε σχέση με το ΣΥΡΙΖΑ, είτε όχι -όπως εγώ- ούτε στερούμεθα υπομονής και λογικής σκέψης, ούτε επιζητούμε το σοσιαλισμό σε τρεις βδομάδες. Εξ άλλου, ποιος το χέζει (με το συμπάθιο) το σοσιαλισμό τέτοιες ώρες!

Αυτό που ο περισσότερος κόσμος ζήτησε -και ήλπισε- ήταν λίγη αξιοπρέπεια και να...
του δοθεί η δυνατότητα να δουλέψει για να φτιάξει ξανά τη ζωή του, που την κατέστρεψαν τα μνημόνια και οι δανειακές "συμβάσεις".

Η νέα κυβέρνηση, ως αντιπολίτευση, έταξε -και δυστυχώς έπεισε-, ότι αυτό μπορεί να γίνει με «σκληρή» διαπραγμάτευση μέσα στο δοσμένο πλαίσιο της ευρωκρατίας, θεωρώντας κάθε άλλη άποψη που την προειδοποιούσε έγκαιρα, ότι αυτά δεν γίνονται χωρίς ρήξεις και ανατροπές με το καθεστώς, ως γραφική. Έχοντας αναγάγει το ευρώ ως ιερό τοτέμ, εξόρκιζε συνάμα την εκπόνηση οποιουδήποτε εναλλακτικού σχεδίου, προπαγανδίζοντας μάλιστα ότι οποιοδήποτε τέτοιο σχέδιο θα ήταν καταστροφικό, συμβάλλοντας αποφασιστικά στο να ενοχοποιείται ως ακραία, ή γραφική, οποιαδήποτε διαφορετική φωνή πρόβαλλε τα ζητήματα της εθνικής ανεξαρτησίας και της ανάγκης απεγκλωβισμού από το ευρωσύστημα.

Μήπως όλοι αυτοί οι αυτόκλητοι υπερασπιστές της κυβέρνησης, που ξεπετάχτηκαν ξαφνικά να μας κουνούν το δάκτυλο αμέσως μετά το φιάσκο στο Eurogroup, πρέπει λίγο να ψαχτούν για το που βρίσκονται όταν ζητάτε υπομονή 4 μήνες για να προετοιμαστούμε… 4 χρόνια και που βρίσκεται η προετοιμασία; Και αν χρειάζεται χρόνος για την προετοιμασία γιατί δεν απευθύνονται σ’ αυτούς που γνωρίζουν, είναι έτοιμοι και μπορούν να βοηθήσουν, αλλά στρέφονται στους Μάρδες, στους Χριστοδουλάκηδες, στη Lazard κτλ; Άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε λέει ο λαός….

Ω ποια υποκρισία η δικαιολόγηση της υποταγής με την οχύρωση πίσω από την -αυθαίρετη- διαπίστωση, ότι ο κόσμος -στη πλειοψηφία του- θέλει ευρώ. Γιατί, αναρωτιέται κάποιος, δόθηκε πότε η δυνατότητα να αναπτυχθεί ο διάλογος; Να αντιπαρατεθούν επιχειρήματα; Να μάθουν όλοι τα υπέρ και τα κατά κάθε επιλογής; Ή μήπως και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν συνέργησε στην απίθανη εκστρατεία εκφοβισμού για το τι θα συμβεί αν φύγουμε από την ευρωζώνη, καταπνίγοντας κάθε διαφορετική φωνή;

Δημιούργησαν στον κόσμο φρούδες ελπίδες, ότι μπορεί να έχει και το σκύλο χορτάτο και την πίτα ολόκληρη εντός του ευρώ, υφάρπαξαν τη ψήφο του, πήγαν ξυπόλυτοι στ’ αγκάθια και τώρα που όλο το δικό τους εθνομηδενιστικό και ευρωλιγούρικο ιδεοληπτικό κατασκεύασμα καταρρέει στη πράξη, θα περιμέναμε τουλάχιστον λίγο σεβασμό στη νοημοσύνη του κόσμου και παραδοχή της αλήθειας και όχι την προπέτεια της θριαμβολογίας και της φτηνής δικαιολογίας ότι ο «σοσιαλισμός» δεν γίνεται σε τρεις βδομάδες.

Εμμένοντας στις ιδεοληψίες τους, προσπαθούν να καταπνίξουν κάθε φωνή λογικής -και στο εσωτερικό του κόμματός τους-, ενώ με ψέματα και θεατρινισμούς προσπαθούν να κρύψουν την ανεπάρκεια και την ανικανότητα τους, για να μην πω την ηθελημένη και προμελετημένη προδοσία τους….

Πέντε χρόνια προδοσίας και δωσιλογισμού είναι αρκετά. Δεν έχει μείνει άλλη υπομονή σε αυτόν το λαό.

Όχι, δεν δίνουμε ούτε ώρα περίοδο χάριτος αυτές τις κρίσιμες στιγμές. Εξ άλλου δείξανε εξ αρχής και τις θέσεις τους και τις προθέσεις τους, φτάνοντας στη ξευτίλα της περασμένης Παρασκευής.

Έλεος πια με τους επιτηδευμένα ατημέλητους (τουτέστιν μαγκιά, κλανιά και κώλο φινιστρίνι - με το συμπάθιο ξανά) μπαρουφάκηδες, που ήρθαν να αντικαταστήσουν επάξια τους κάθε λογής… μπουμπούκους.

Θεατρινίσκοι της συμφοράς που στην αποτυχία τους και στην παράδοση της χώρας άνευ όρων, γίνονται χειρότεροι γερμανοτσολιάδες από τους προηγούμενους….

Ας παρακαλάνε να μην είναι αυτοί που θα φύγουν τελικά με ελικόπτερο (αν προλάβουν)…..