Ο Τσίπρας είναι ο Αντίχριστος

του Πέτρου Αργυρίου

Από το 2012 το λέγαν δημοσιεύματα ψεκασμένων του εξωτερικού και όχι μόνο και μεις οι «ορθολογιστές» γελούσαμε: Το γράψαν και την προηγούμενη βδομάδα: «Ο Αλέξης Τσίπρας πληρεί πολλά από τα κριτήρια για τον Αντίχριστο»

Το έχει πει κι ο ίδιος: Θα συμμαχήσω και με τον διάολο τον ίδιο.

Αυτό έκανε τρέχοντας πριν τις εκλογές σε ύποπτα αμερικάνικα ινστιτούτα. Και αυτό κάνει διαρκώς από τότε που πήρε την εξουσία.

50 αποχρώσεις της συμμαχίας με το διάολο. Το αξίζει λοιπόν το ΑΕΙ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ.

Δεν πέρασαν ώρες από τότε που έγραφα ότι επιδιώκεται να δημιουργηθεί η νέα μεταπολίτευση.

Η νέα μεταπολίτευση είναι ήδη εδώ. Τα συγχωροχάρτια δοθήκαν με τη μορφή ...
αβροτήτων και φιλοφρονήσεων.

Τα χθεσινά σοκ ήταν απανωτά: Πρώτα βγήκε ο Γιάννης ο Βαρδινογιάννης, μιας εκ των ισχυρότερων οικογενειών ολιγαρχών και στήριξε την προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ κατά της διαφθοράς.

Κάτι σαν να δηλώνει ο GW Bush ότι καταδικάζει την εισβολή στο Ιράκ και ο Κίσσινγκερ την εισβολή στην Κύπρο.

Κι ο Μπόμπολας τους νταβατζήδες και τους μεγαλοεργολάβους.

Και τα σοκ δε σταμάτησαν εδώ: το απόγευμα ο «πρωθυπουργός» συνάντησε και τον αντιπρόσωπο του Μπόμπολα Θεοδωράκη αλλά και τον νομοθέτη της ανομίας τον Ευάγγελο Βενιζέλο, ξέρετε εκείνον που ωρυόταν «Ο Σύριζα θα μας κλείσει φυλακή»

Χαιρετούρες και χαμογελάκια.

Ομάδα εθνικής συνεννόησης. Συναίνεση. Και μετά τον Αύγουστο Εθνική ομάδα διαπραγμάτευσης.

Αυτά συζήτησαν και σχεδόν συμφώνησαν.

Εθνική λαμογιάς με τον Τσίπρα το δεκάρι το καλό.

Δεν πέρασαν ώρες που έγραφα πως αν συνεχίσει έτσι ο ΣΥΡΙΖΑ, θα δικαιώσει όλους τους αντιπάλους του:

Και ο Τσίπρας έσπευσε να το επιβεβαιώσει: Δικαιωμένος ο Σαμαράς με τη ΝΔ να ανακοινώνει για το non paper Βαρουφάκη:

«Ο ΣΥΡΙΖΑ στα non papers που έδωσε σήμερα στη δημοσιότητα και αφορούν στις συνεδριάσεις του Eurogroup, παραδέχεται πλήρως ότι παρέλαβε τη χώρα με πλεονάσματα και υποστηρίζει ότι αυτά τα πλεονάσματα είναι η αφετηρία στην οποία στέκεται η κυβέρνησή του. Παραδέχεται ευθέως ότι η χώρα βρίσκεται σε ανάκαμψη και παραδέχεται ότι το χρέος της Ελλάδος είναι βιώσιμο, εφόσον δοθεί η βοήθεια χρέους που εξασφάλισε η κυβέρνηση Σαμαρά από τον Νοέμβριο του 2012.

Παραδέχεται, δηλαδή, τα επιτεύγματα και την πολιτική της προηγούμενης κυβέρνησης, που μέχρι τώρα ευθέως αμφισβητούσε.

Τον καλούμε να προχωρήσει στη διαπραγμάτευση, να χτίσει πάνω σε αυτά τα επιτεύγματα, χωρίς να θέσει σε κίνδυνο τις θυσίες του Ελληνικού λαού και την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας».

Δικαιωμένος και ο Βενιζέλος: «Είχαμε μια πολύ ενδιαφέρουσα, φιλική και ουσιαστική συζήτηση. Ο κ. Τσίπρας είχε την καλοσύνη να με ενημερώσει εις βάθος για τους χειρισμούς και σχεδιασμό επόμενων κινήσεων. Και εγώ μεταφέρω μακρά και δύσκολη εμπειρία μου από διαπραγματεύσεις σε σημείο πολύ χειρότερο από σημερινό, σήμερα στο τέλος έχουμε πετύχει πολύ σημαντικά επιτεύγματα.

Είναι πολύ σημαντικό ότι η κυβέρνηση προχώρησε σε δύο μεγάλες αλλαγές, μετά εκλογή της άλλαξε θέση σχετικά με χρέος, εγκατέλειψε θεωρίες για μείωση χρέους, πανεθνική πανευρωπαϊκή συνδιάσκεψη, και υιοθέτησε δική μας θέση, αφού ήδη έχει επιτευχθεί μια πολύ σημαντική ελάφρυνση».

Ο κ. Βενιζέλος είπε ότι έδωσε ένα σημείωμα με δηλώσεις του που είχε κάνει στο παρελθόν για να γίνει γνωστό πόσες φορές έχει πει ότι ο τόπος χρειάζεται ένα μικρό πρωτογενές πλεόνασμα για να αναπνεύσει η χώρα.

Όπως τόνισε πολύ θετικό είναι ότι η κυβέρνηση προχωρά σε αποδοχή του πλαισίου-προγράμματος: «Η δεύτερη μεγάλη αλλαγή αυτή αφορά αλλαγή αποδοχή πλαισίου προγράμματος. Έδωσα στον κ. Τσίπρα ένα αντίγραφο νόμου να δούμε πώς είναι αυτή η σύμβαση που παραπέμπει στο μνημόνιο. Άρα το αίτημα για παράταση στη δανειακή σύμβαση, είναι αίτημα που αυτόματα μπορεί να οδηγήσει σε σύγκληση Eurogroup και αποδοχής και επανέναρξης - επαναδιαπραγμάτευσης όρων.

Εμείς δεν δεχόμασταν μείωση συντάξεων, μισθών, παρεμβάσεις επί των ασφαλιστικών. Σε αυτά πρέπει να επιμείνει και θα επιμείνει η κυβέρνηση. Δεν έχουμε να χάσουμε χρόνο επί των τύπων, σε ανύπαρκτες θέσεις, ζητάμε τελικά παράταση, θα έχουμε χρόνο να ολοκληρώσουμε τη διαπραγμάτευση επί της ουσίας».

Ομάδα εθνικής συνεννόησης. Με Τσίπρα, Βενιζέλο και Μπόμπολα.

Τ' ακούς Κώστα; Κώστα Βαξεβάνη; Αν δεν έχεις πάθει εγκεφαλικό, τ’ ακούς; Σκοπεύεις να κάνεις κάτι για αυτό ή η εξουσία είναι ωραία όταν έχει αριστερό πρόσημο;

Όταν λανθασμένα έκρινα πως η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν φιλολαϊκή, αναμενόμενο ήταν να αναμένω πως απέναντι του θα έχει μια ενιαία αντιπολίτευση της διαπλοκής. Όταν όμως πλέον η αντιπολίτευση αρχίζει να μοιάζει με συμπολίτευση τότε το βέβαιο συμπέρασμα είναι πως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ριζοσπαστικό ούτε καν αστικοδημοκρατικό κόμμα: είναι εφεύρημα της ολιγαρχίας, η χρυσή εφεδρεία της με γκολ από τον πάγκο σε ένα στημένο ματς.

Δικαιωμένο λοιπόν και αυτό το παρασιτικό ΚΚΕ που εύλογα περιγράφει:

«Όταν η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ αναζητούν δικαίωση του αντιλαϊκού τους έργου στις θέσεις της σημερινής κυβέρνησης και δηλώνουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ προσεγγίζει τη δική τους πολιτική, ο λαός μπορεί να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα».

Βούτυρο στο ψωμί τους…

Δικαιωμένος και ο Σόιμπλε που χθες δήλωνε σε ομοεθνή του σκυλιά της λιτότητας  «χαλαρώστε, θα τα καταφέρουμε». Και φυσικά δεν εννοούσε χαλάρωση στις προκρούστιες πολιτικές:

Ο Τσίπρας θα φροντίσει για τη διαιώνισή τους. Απλά θα επιδιώξει να πετάξει ένα ξεροκόμματο στο λαό, να χορτάσει την πείνα του για να ξεχάσει το πως έγινε επαίτης. Εκεί που η προηγούμενη κυβέρνηση έβγαλε στο κλαρί και τζάμπα τη χώρα, την πόρνη του ο ΣΥΡΙΖΑ θα φροντίσει να της εξασφαλίσει και κανά ψίχουλο από τα γαμήσια.

Μέχρι την 21^η μέρα διακυβέρνησής του ο ΣΥΡΙΖΑ τα είχε όλα: ικανά στελέχη, πρωτόγνωρη μαζική αποδοχή ακόμη και διαδηλώσεις στήριξης του. Την 22^η σαν ηλίθιο χαρτόμουτρο πήγε και τράβηξε από 21 και κάηκε.

Θα πάρει καιρό στον κόσμο να παραδεχτεί την τόση ωμή εξαπάτησή του και τη ματαίωση των προσδοκιών του. Καλύτερα να το κάνει τώρα με το τραύμα ανοιχτό παρά να το αφήσει για αργότερα και η πληγή να γεμίσει πύον.

Η συναίνεση και η συμμαχία με το σάπιο και παραπαίον σύστημα εξουσίας δεν είναι συμβατή πλέον με την αφήγηση κάποιου μεγάλου στρατηγήματος…Στο αμέσως προηγούμενο άρθρο μου δήλωνα ότι η κυβέρνηση διολίσθαινε από τη χάραξη στρατηγικής στο σκάρφισμα τεχνασμάτων. Σήμερα δηλώνω ότι η ίδια η κυβέρνηση ήταν ένα τέχνασμα, ένας ακόμη δούρειος ίππος του διεθνούς ολοκληρωτισμού και του εγχώριου συστήματος εξουσίας, το πιο περίφημο από όλα μέχρι σήμερα. Αν δεν ήταν εξαρχής, κατάφερε κι έγινε μέσα σε 22 μέρες από την ανάληψη της εξουσίας. Αυτό και αν είναι κατόρθωμα.

Και αυτή η εικόνα είναι μη αναστρέψιμη. Κι έτσι θα παραμείνει εκτός κι αν δούμε τους Παπανδρέου, Σαμαρά, Βενιζέλο και τους ολιγάρχες φυλακή.

Αλλά δεν πρόκειται να δούμε κάτι τέτοιο...

Λυπάμαι… όχι, όχι δεν λυπάμαι: Ντρέπομαι που έσπρωξα κόσμο στην αγκαλιά του εξαιρετικά μεταμφιεσμένου ταξικού του εχθρού. Ντρέπομαι που φάνηκα και γω χρήσιμος ηλίθιος. Αν ο δον Αλέξης, ο νεαρότερος όλων, μου στείλει ένα κουτάκι σοκολατάκια με κυάνιο για να με ευχαριστήσει που στα χρόνια που το παιζε αντιπολίτευση εξόπλισα με ρητορική την παράταξη του, ευχαρίστως θα το φάω.

Αλλά και πάλι δεν πρόκειται να το βουλώσω.

Μένει να φανεί αν στελέχη της κυβέρνησης όπως ο Κατρούγκαλος, η Κωνσταντοπούλου, η Μακρή, ο Καμμένος θα κρατήσουν την νέα Ομερτά, δήθεν για το «καλό της χώρας» ή αν θα επιχειρήσουν να σπάσουν το απόστημα μέσα από τα έδρανα της βουλής, ή αν χρειαστεί και έξω από αυτά. Η αφήγηση περί κοινού καλού δεν είναι αρκετή για να δοθεί άφεση αμαρτιών: Πολλά από τα μεγαλύτερα εγκλήματα στην ιστορία της ανθρωπότητας γίναν στο όνομα του «καλού». Και αυτό που ζούμε τώρα δεν αποτελεί εξαίρεση.

Μένει να φανεί επίσης αν η νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ που στελέχη της μου την περιγράφαν ως ριζοσπαστικότατη και λυσσασμένη κατά της διαπλοκής θα θέσει θέμα αλλαγής ηγεσίας στο ΣΥΡΙΖΑ. Αν θα πέσει ηρωικά στις επάλξεις ή αν πέφτοντας από τα σύννεφα θα επιχειρήσει απλά να βρει μια μαλακή καρέκλα να ανακουφίσει τον πονεμένο της πισινό.

Όσο για μένα, το μόνο που μπορώ να σκεφτώ είναι δύο τραγούδια του Μηλιώκα: «Να δεις που κάποτε θα μας πούνε και μαλάκες»… και το «για το καλό μου, για το καλό μου, ώσπου δεν άντεξε στο τέλος το μυαλό μου».

Προτιμότερα από το «πίσω από τις λέξεις έρχεται ο Αλέξης και με πιάνει μια μελαγχολία»

από το «agriazwa.blogspot.gr»