Το μούδιασμα του λαού είναι γεγονός!

του Δημήτρη Κυπριώτη

Με τις δύο Δανειακές Συμβάσεις που έχουν υπογράψει οι Μνημονιακές κυβερνήσεις Παπανδρέου και Σαμαρά, έχει στερηθεί κάθε ασυλίας, εκτός από τη δημόσια περιουσία και κάθε περιουσιακό στοιχείο του λαού. Η τελευταία μάλιστα Δανειακή Σύμβαση του ’12, στη σελίδα 59 παρ.8 αναφέρει ξεκάθαρα ότι η Χρηματοδοτική Διευκόλυνση της Ελλάδας εξαρτάται από τη συμμόρφωσή της στα μέτρα του Μνημονίου!

Η παράταση λοιπόν της Δανειακής, που προτίθεται να ζητήσει με επιστολή αύριο η κυβέρνηση από το ευρωιερατείο, προφανώς παγώνει κάθε εξαγγελία της, (προεκλογική ή προγραμματική) αφού δεν είναι σύμφωνη με τα μέτρα του μνημονίου που την ακολουθούν.

Η κυβέρνηση όμως εξακολουθεί να διαβεβαιώνει τον ελληνικό λαό σε όλους τους τόνους, ότι θα εφαρμόσει τα όσα έχει εξαγγείλει! Βέβαια αυτό μόνο με μαγικό τρόπο θα μπορούσε να το κάνει και μακάρι να το επιτύχει! Αλλά εδώ είμαστε και για λίγο ακόμη, για να μη στενοχωρούμε τους καλόπιστους, θα περιμένουμε και την Παρασκευή. Κοντός ψαλμός αλληλούια όπως λέει και λαός.

Δυστυχώς όμως, η κυβέρνηση από φόβο μην τυχόν και εγκαταλείψει το ευρώ και ...
κατηγορηθεί από το…. Ποτάμι και Σια και επειδή στερείται, όπως άλλωστε παραδέχεται η ίδια ενός εναλλακτικού σχεδίου Β, έχει οδηγηθεί σε μία διαπραγμάτευση χωρίς να έχει κάτι ουσιαστικό να παρουσιάσει.

Έτσι τα αρπακτικά κοράκια των Βρυξελλών με προεξάρχοντα τον «αιμοδιψή» υπουργό Οικονομικών της Γερμανίας Β. Σόιμπλε, περίμεναν στη γωνία για να δώσουν το «κέντρισμά» τους και να κάνουν τον πολυπράγμονα υπουργό Οικονομικών της Ελλάδας Γ. Βαρουφάκη, να μην ξέρει που πατά. Δυστυχώς για όλους το πισωγύρισμα έχει ξεκινήσει.....

Η εκλογή του νέου ΠτΔ φανερώνει καθαρά από πού θα ζητήσει στήριξη η Αριστερή κυβέρνηση και για αυτό δεν άργησε να δηλώσει και τη σύσταση «εθνικής ομάδας διαπραγμάτευσης» !!! Αλήθεια με ποιους; Με αυτούς που έφεραν τη χώρα στο σημερινό σημείο;

Μήπως λοιπόν ήρθε πλέον η ώρα των γνήσιων Πατριωτικών Δημοκρατικών Δυνάμεων με στοχευμένη στρατηγική και συγκεκριμένες πολιτικές τακτικές να εξηγήσουν στο λαό ότι υπάρχει όχι απλώς η δυνατότητα αλλά και η μοναδική ευκαιρία μιας άλλης ζωής, έξω από το μονόδρομο των Βρυξελών, τη θηλιά του χρέους και το ζουρλομανδύα του Ευρώ;