Η μέρα μετά το αύριο και τα μηνύματα των εθνικών εκλογών.

του Πέτρου Αργυρίου

30 χρόνια περίμενα αυτή τη στιγμή. Να πέσει έστω το κεφάλι του σάπιου ελληνικού συστήματος εξουσίας.

Δεν μου έφερε φυσικά αυτή η πολυπόθητη στιγμή κάποια τρελή χαρά γιατί οι παγκόσμιες συνθήκες είναι δραματικές και συνεπέστατα επιδεινούμενες.

«Η αλλαγή κεφαλής» δεν ήταν φυσικά κάποια ταινία καταστροφής: δεν ξύπνησε ο Γκοτζίλα, δεν έσκασε ξανά η Φουκοσίμα, δε βούλιαξε η Σαντορίνη. Δεν ήρθαν οι βάρβαροι. Ψιλοφύγαν.

Τώρα ξεκινά το σκληρό ματσάκι με τη Γερμανία. Σε προηγούμενες αναμετρήσεις μας γαμούσαν, αλλά ήταν νίκες Πύρρειες.

Η Γερμανική ηγεμονία, παραδοσιακά η χειρότερη για την Ευρώπη, ότι μορφή και να χει αυτή, οδηγεί τη μισή ήπειρο σε φτώχια και εξαθλίωση, ενώ συνέβαλε στο να ξαναέρθει ...
εμφύλιος στην Ευρώπη και σε καταστροφική ρήξη με τη Ρωσία με επιπτώσεις τόσο μεγάλες που μακροπρόθεσμα δεν είναι δυνατόν να εκτιμηθούν.

Η Ευρώπη έχει το πολύ δύο χρόνια να συμφιλιωθεί με τη Ρωσία, προτού αυτή, εξαναγκασμένη ήδη να αλλάξει τους διαχρονικούς της γεωπολιτικούς στόχους, δομήσει τα συμφέροντα της με την Ασία.

Για σκεφτείτε το λίγο: από κάτω μια χαοτική πλέον Μέση Ανατολή, στην άλλη άκρη του ατλαντικού η υπονομευτική Αμερική να φαντάζει -με το αζημίωτο φυσικά- ως ο γεωστρατηγικός εγγυητής της ευρωπαϊκής ακεραιότητας όταν στην πραγματικότητα είναι το ακριβώς αντίθετο, και από την άλλη πλευρά η Ρωσοκινέζικη συμμαχία με την πιθανότητα να έχει αυτή διευρυνθεί κι από άλλες χώρες των Brics και όχι μόνο.

Ναι, τότε θα μιλάμε για μια Ευρώπη περικυκλωμένη, με ούτως ή άλλως ανεπούλωτες εσωτερικές τάσεις διάσπασης.

Αλλά ας γυρίσουμε στα «δικά μας» προσποιούμενοι ως κάποιος Μέσος Έλληνας ότι η Ελλάδα βρίσκεται ενθυλακωμένη σε κάποιο παράλληλο σύμπαν όπου οι παγκόσμιες εξελίξεις δεν την επηρεάζουν, όταν στην πραγματικότητα και διαχρονικά η Ελλάδα είναι από τις πιο ευεπηρέαστες χώρες στις διεθνείς εξελίξεις.

Οι ψηφοφόροι, με φοβερή χρονική καθυστέρηση ανυπολογίστου κόστους για τους περισσότερους από εμάς, αποφάσισαν επιτέλους να ξεφορτωθούν την ηγεσία του πολιτικού σκέλους του συστήματος εξουσίας δίνοντας μας τη δυνατότητα  να αγωνιστούμε απέναντι στους καταστροφείς μας εντός και εκτός των τειχών.

Παρά ταύτα παράμετροι του εκλογικού αποτελέσματος δείχνουν την αλγεινή νοητική κατάσταση κομματιού του ελληνικού στρώματος και το πόσο εύκολα μπορεί αυτό να άγεται και να φέρεται από τους χειραγωγούς: Ας ξεκινήσουμε δικαιολογώντας κάπως το απαράδεκτα υψηλό ποσοστό αποχής καθώς η κυβέρνηση Σαμαρά απέκλεισε σκοπίμως τους νεομετανάστες και τους 18χρονους.

Τα απαράδεκτα όμως υψηλά ποσοστά της τηλεοπτικής βιτρίνας του Μπόμπολα που λέγεται «Το Ποτάμι», παρότι κάτω των μαγειρεμένων προβλέψεων των καναλαρχών, δείχνουν πως κομμάτι του ελληνικού πληθυσμού δεν το χει μάθει καθόλου καλά το μάθημα του και πως όταν κλείνουν μαγαζιά των νταβατζήδων, αυτοί σπεύδουν να στηρίξουν καινούρια παραμάγαζά τους.

Το 1,8% του γραφικού Βασίλη Λεβέντη που νεκραναστήθηκε για μερικές μόλις μέρες με ένα διαδικτυακό σποτάκι του Μητσικώστα και ένα prime time στου Μπογδάνου, μπορεί να μοιάζει με τιμητική ψήφος σε έναν πολέμιο της σαπίλας, στην ουσία είναι όμως ένας άσχημος δείκτης της δύναμης των μήντια και της επιπολαιότητας των ψηφοφόρων. Κανένα άλλοθι δεν υπάρχει για το 1,8% του Απόστολου Γκ-λέτσου, ο οποίος εδώ και καιρό δίνει πολιτικές παραστάσεις της δικής του εκδοχής χρυσαυγιτισμού, σπιλώνοντας το ΣΥΡΙΖΑ και στηρίζοντας έμμεσα τους μνημονιακούς δοσίλογους.

Όσο για το ίδιο το συνονθύλευμα επικίνδυνων ιδεολογιών και πρακτικών που ονομάζεται Χρυσή Αυγή, τρίτο κόμμα στη Βουλή πλέον παρότι έλαβε μηδενική χρηματοδότηση και η ηγεσία του βρίσκεται στη φυλακή, το υψηλό ποσοστό του απέδειξε έμπρακτα το πόσο αναποτελεσματικό είναι να αντιμετωπίζεις τη δολιότητα με δόλο, κάτι που είχαμε προβλέψει από την αρχή των τραγικών εξελίξεων που οδήγησαν την ΧΑ σε άνοδο.

Όσο άσχημα κι αν είναι τα νέα για την ανάδειξη της ΧΑ σε τρίτη πολιτική δύναμη παρά τις αντίξοες για τα στελέχη της συνθήκες, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η ΧΑ είναι και μαντατοφόρος κακών ειδήσεων για τη δογματική γερμανική ηγεσία και όχι μόνο: Αν θέλετε να διατηρηθεί κάτι από αυτήν την εμπορική ψευτοδημοκρατία σας, θα πρέπει να δώσετε περισσότερη δημοκρατία στους λαούς, ειδάλλως η Ευρώπη θα πνιγεί σε βαθύτατους εθνικισμούς: Κι αυτό το μήνυμα, το δίνουν όλο και ηχηρότερα όλοι και περισσότεροι λαοί στην Ευρώπη.

Απακαρδιωτικό ήταν και το υψηλό ποσοστό του υποτιθέμενα λαϊκού κόμματος που ονομάζεται ΚΚΕ, το οποίο επιβραβεύτηκε για την απάθεια του στα χρόνια του μνημονίου.

Όσοι ρομαντικοί επιδίωξαν ρομαντζάδα με την παλιά τους αγάπη το ΚΚΕ και νόμιζαν ότι θα μετέπειθαν τους σκληροπυρηνικούς ψηφοφόρους του να κάνουν κάτι χρήσιμο μετά από δεκαετίες αφλογιστίας και συμβολικών εκδηλώσεων, έφαγαν ηχηρό χαστούκι: δεν παίζατε εσείς με το ΚΚΕ. Το ΚΚΕ έπαιξε μαζί σας. Δεν είναι παίξε γέλασε το ΚΚΕ. Είναι σκληροπυρηνικοί και δογματικοί μέχρι το κόκκαλο και δεν δίνουν δεκάρα για τους αιρετικούς και τους άπιστους.

Το εκλογικό αποτέλεσμα διέλυσε και τις αυταπάτες του μικρού, πολύ μικρού αδερφού του ΚΚΕ. Παρά το συγκριτικό πλεονέκτημα του ότι είναι αντισταλινικό και παρά τους αστέρες που τον υποστηρίζουν ανοιχτά, το Δελαστίκ, το Χατζηστεφάνου, τον Πιτσιρίκοκο κι άλλους αναγνωρίσιμους με πολύ καλή έξωθεν μαρτυρία και όχι ασήμαντη επιρροή στην κοινή γνώμη, το 0,6 του Ανταρσύα-Μαρς δεν επιτρέπει λάθος αναγνώσεις.

Οι ψηφοφόροι επέλεξαν τον ρεφορμιστή ΣΥΡΙΖΑ και την Μήτρα του ΚΚΕ. Γιατί μπορεί ο Ανταρσύα-Μαρς να μιλάει με τον λαό, αλλά λίγο τον αφουγκράζεται, μονωμένος ως είναι στα δικά του στεγανά και προσηλωμένος στη δική του ατζέντα.

Ας σταθούμε στα στάση των μήντια τώρα. Η Όλγα Τρέμη το ΣΥΡΙΖΑ δεν τρέμει.

Πράγματι, το MEGA και τα υπόλοιπα μνημεία της ιδιωτικής αλαζονείας συμπεριφερόταν χθες στα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ σαν να ήμασταν στο 2012 και να μην ξημέρωνε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ενώ στα στελέχη των ΑΝΕΛ επιφύλαξαν ως συνήθως κακοποίηση. The show must go on και οι δήθεν δημοσιογράφοι των συστημικών καναλιών (μόνο τέτοια υπάρχουν δυστυχώς) έχουν μπει για τα καλά στο πετσί του ρόλου τους. Η Τρέμη έκοβε τον Παπαδημούλη κάθε φορά που έλεγε απαγορευμένες λέξεις όπως κανάλια- ολιγάρχες και άλλα τέτοια που προσβάλουν την ολιγαρχία των καναλιών ενώ σχεδόν όλα τα κανάλια υποδείκνυαν στο ΣΥΡΙΖΑ τη συνεργασία με το Ποτάμι, συνεχίζοντας ανάμεσα σε άλλες και τη στρατηγική της αφομοίωσης του ΣΥΡΙΖΑ από το σύστημα που ξεκίνησαν από το 2012.

Ένας ακόμη από τους πολλούς καλούς λόγους η κυβέρνηση να τιμήσει τις προεκλογικές της δεσμεύσεις περί διαγωνισμού για τις τηλεοπτικές άδειες, με άλλα λόγια για εντιμότητα και ευνομία.

Πολλοί εφημεριδάρχες από την άλλη ολοκλήρωσαν την κωλοτούμπα τους αναγνωρίζοντας την ήττα τους και σκύβοντας το κεφάλι στην καινούρια κυβέρνηση ως υποτακτικοί αυλοκόλακες των ισχυρών που πάντα είναι. Δεν χρειάζεται την κολακεία τους η νέα κυβέρνηση. Δεν χρειάζεται την απολύτως εξαρτημένη δημοσιογραφία τους. Χρειάζεται ανεξάρτητη δημοσιογραφία και σκληρή μα έντιμη κριτική χωρίς υποβόσκουσα ατζέντα.

Η Νέα Δημοκρατία δυστυχώς συγκράτησε ποσοστά βασιζόμενη στα αγύριστα μυαλά της γεροντοκρατίας και στο μεγάλο πολιτικό της σύμμαχο, τον Alzheimer.

Θετικός ήταν ο αποκλεισμός του Εθνικού Καταστροφέα, η χαμηλή πτήση του ΠΑΣΟΚ με τον πολύπειρο κυβερνήτη της θεσμοθέτησης της ανομίας και η απόλυτη εξαφάνιση της κυβερνώσας αριστεράς που έγινε από ΔΗΜΑΡ εντελώς ΡΗΜΑΔ με το αμέσως ισχυρότερα ασήμαντο κόμμα να είναι το ΛΑΟΣ.

Πολλοί ήταν αυτοί που πλήρωσαν τα εγκλήματά τους κατά του ελληνικού λαού εκλογικά, κανάλια και πρόσωπα.

Μένει να τα πληρώσουν και ποινικά.

Μην τρέφετε αυταπάτες: κερδήθηκε μοναχά μια σκληρή μάχη. Ο πόλεμος που κήρυξαν οι ελίτ κατά των κρατών και των λαών δε βαίνει καλώς. Θέλει να κερδηθούν άλλες 100 και βάλε ακόμη σκληρότητες μάχες… για να σωθεί η Ελλάδα, για να σωθεί η Ευρώπη.

Οι επόμενες μέρες είναι κρίσιμες. Όχι για τα ελληνικά πράγματα: η πόλωση μεταξύ Αμερικής- Ρωσίας τείνει να γίνει ανεξέλεγκτη και η αυτοσυγκράτηση της Ρωσίας δεν είναι ανεξάντλητη.

Υ.Σ: Δυστυχώς για την ενημέρωση σας θα είμαι μακριά από την ηλεκτρονική μου φαρέτρα μέχρι και την Κυριακή καθώς την Τετάρτη στις 8.30 το απόγευμα, θα παρουσιάζω στον πολυχώρο των εκδόσεων Anima, Φαιδριάδων 8 στην Κυψέλη το καινούριο μου μυθιστόρημα, «Το Σημάδι», ένα μυθιστόρημα που οι λιγοστοί προς το παρόν αναγνώστες του επιβεβαίωσαν την υποψία μου για το ότι πρόκειται για ένα μικρό αριστούργημα.

Επιτρέψτε μου λίγη αυτοδιαφήμιση. Ελάχιστοι άλλωστε άλλοι θα ήταν διατεθειμένοι να το κάνουν αυτό για κάποιον ο οποίος χρόνια πολεμά τα κακώς κείμενα της ελληνικής κοινωνίας από όπου κι αν αυτά προέρχονται.

Αν λοιπόν θέλετε όχι μόνο να με γνωρίσετε λογοτεχνικά αλλά και να στηρίξετε τις μοναχικές μου σκληρές προσπάθειες, το να παραγγείλετε «Το Σημάδι» απευθείας από τις εκδόσεις Anima στο 2155510304 ή μέσω mail στο info.anima@yahoo.gr στο , καθώς αυτές είναι νεότευκτες και η διανομή τους τώρα δημιουργείται, θα είναι ένα καλός και έντιμος τρόπος.

Μαζί μας θα είναι εκτός απροόπτου και η Έμμυ, η άξια κόρη ενός ήρωα της εποχής των μνημονίων, του Δημήτρη Χριστούλα.

Άλλωστε σε αυτόν και την μητέρα μου τη Βαρβάρα είναι «Το Σημάδι» είναι αφιερωμένο, αν και γράφτηκε πριν το τέλος τους.

από το «agriazwa.blogspot.com»