Στα τσακίδια λοιπόν!

του Άρη Σκιαδόπουλου

Ρίχνουν το χρηματιστήριο… Ποιοι το ρίχνουν; Ε;

Μας στέλνουν μήνυμα. Θέλουν να κάτσουμε στα αυγά μας για ν΄ αυγαταίνουν τα πλούτη τους. Τους ξέρουμε καλά κι ας κρύβονται πίσω από άυλους τίτλους. Οι τίτλοι είναι άυλοι αυτοί όμως έχουν σάρκα και οστά. Λεφτά μπορεί να έχουν, αλλά απέναντι σ΄ αυτή την πατρίδα εμετρήθησαν, εζυγίσθησαν και βρέθηκαν ελλιπείς.

Σ΄ αυτό τον τόπο πλούτισαν και σε βάρος αυτού τού λαού. Μα δεν έχουν καν το φιλότιμο της ανταποδοτικότητας. Ούτε καν της ανταποδοτικότητας για την υπομονή και τη στήριξη ενός λαού κατά τα δυο τρίτα φτωχοποιημένου.

Τους ευεργέτησε πολλαπλά κι επανειλημμένα αυτός ο τόπος. Με φοροαπαλλαγές, νομοσχέδια και υπαγορευμένες τροπολογίες την… δωδεκάτη,που τους ευνοούν σκανδαλωδώς. Πάντα μας ζητούσαν το κάτι παραπάνω. Μάλιστα πολλοί απ´ αυτούς μας εξεβίαζαν απειλώντας μας...
ότι θα πάρουν τις επιχειρήσεις τους και θα πάνε σε φορολογικούς παραδείσους. Σε χώρες πιο πάνω από μας, με εργατικό δυναμικό καθημαγμένο και ανύπαρκτη εργατική προστασία.

Ας ξεκουμπιστούν λοιπόν. Να πάνε στο διάολο γιατί είναι ανίκανοι κι ασήμαντοι αυτής της πατρίδας. Απάτριδες. Ας τους στερηθεί λοιπόν το ηθικό πλεονέκτημα να δηλώνουν Έλληνες. Γιατί είναι ακριβός τίτλος να είσαι Έλληνας έστω κι αν τα τελευταία χρόνια έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους για να μισήσουμε και ν΄ απαρνηθούμε αυτόν τον τόπο.

Να πάνε στα τσακίδια και να μείνουμε εδώ εμείς, όσοι μάθαμε να τιμάμε Θερμοπύλες, Μεσολόγγια και Αρκάδια. Να μείνουμε εμείς που η θυσία είναι επιλογή μας και δεν μας την επιβάλλει, για δικά του συμφέροντα, κανένα λαμόγιο..

Μπορεί και ν΄ αποτύχουμε. Η αποτυχία όμως θα είναι αποτέλεσμα του αγώνα μας κι  όχι μια κατευθυνόμενη επιλογή των κέντρων πού είναι και οι προστάτες των απάτριδων.

Να πάρουν μαζί και τους λακέδες τους, γιατί σ αυτή τη χώρα δεν είναι ικανοί ούτε το… χαρτί υγείας να μας κρατάνε.

Είναι αυτά τα γραφικά αθύρματα που τους υπηρέτησαν καταστρατηγώντας κάθε έννοια Δικαίου, Ηθικής και Αξιοπρέπειας. Τους τρώγαμε στη μάπα από τα κανάλια, νεροκουβαλητάδες της απόλυτης έκπτωσης.

Να πάρουν μαζί και κάποιες στρας κυράτσες, αγράμματες, που μας τις πλασσάρανε ως πρότυπα. Γκομενίτσες τρίτης κατηγορίας με συνοδούς… ερασιτεχνικής κατηγορίας.

Κι ας μείνουμε εμείς, μόνοι μας. Να μετρηθούμε με την ένδεια και τον πλούτο που φέρουμε και τις παρακαταθήκες της ιστορίας μας. Να μαζέψουμε τους επαίτες μας κι εκείνους που πεθαίνουν δίχως φάρμακα, στους δρόμους και στα παγκάκια… Γιατί αυτοί είναι οι σύντροφοί μας κι απέναντι σ αυτούς οριοθετείται το χρέος μας.

Τουλάχιστον αυτοί που θα ξανάρθουν μετά από μας νάχουνε ένα παράδειγμα. Κι εμείς, να μην ντρεπόμαστε να βλέπουμε τα παιδιά μας στα μάτια.

Αυτοί με τα φράγκα τους κι εμείς με την Πατρίδα μας.

από το «Ημερόδρομος»