Κρίμα στα γαλόνια σου

του Θανάση Καρτερού

Πρώτα ένας νέος άνθρωπος, πατέρας τεσσάρων παιδιών, πέθανε αβοήθητος, μετά από δυστύχημα, επειδή το ΕΚΑΒ δεν είχε να στείλει ασθενοφόρο. Ύστερα ο πρόεδρος του ΕΚΑΒ, πρώην αντιναύαρχος του πολεμικού ναυτικού -πλάκα τα γαλόνια- παραιτήθηκε. Ακριβέστερα έθεσε την παραίτησή του στη διάθεση της κυβέρνησης που τον διόρισε. Ζήτησε μάλιστα και συγνώμη για το τραγικό συμβάν από την ορφανεμένη οικογένεια του θύματος.

Να κι ένας άνθρωπος με ευαισθησία, έσπευσαν να πουν πολλοί. Παραβλέποντας το γεγονός ότι ο κύριος αντιναύαρχος, με την επιστολή της παραίτησής του, εμφάνιζε τον εαυτό του όχι μόνο αθώο του αίματος, αλλά και περίπου ως τιτάνα, που έδινε μάχες για να ξεπεραστούν οι αδυναμίες του ΕΚΑΒ. Μέχρι και στα πόδια της ιδιωτικής πρωτοβουλίας είχε προσπέσει για να εξασφαλίσει χρήματα. Ενώ στις αναμετρήσεις του με τους μανδαρίνους της γραφειοκρατίας στάθηκε επίμονος και ανυποχώρητος.

Έτσι έγραψε. Δεν έγραψε ούτε για τα λεφτά που έχουν κόψει, καταδικάζοντας ανθρώπους ...
σε θάνατο. Ούτε για το δεύτερο ασθενοφόρο που έχει η Σάμος, αλλά δεν έχει πλήρωμα -οι μεταρρυθμίσεις βλέπετε. Ούτε για την αγριότητα μιας πολιτικής η οποία καμαρώνει για τα κονδύλια που κόβει, κι όχι για τα καντήλια που ανάβει. Ούτε για τις ευθύνες των Φαρισαίων που επαίρονται γιατί κάνουν οικονομίες στην Υγεία, κρύβοντας ότι εν πολλοίς αυτές οι οικονομίες οδηγούν σε τραγωδίες.

Επ' αυτών τσιμουδιά ο αντιναύαρχος. Και σαν να μην έφτανε αυτό, μόλις ο αρμόδιος υπουργός του απάντησε ότι δεν κάνει δεκτή την παραίτησή του, αυτός ξεπαραιτήθηκε. Κάνα δυο ώρες σκάρτες κράτησε η παραίτησή του. Και ήδη ξανά προς τη δόξα τραβά, χωρίς επί της ουσίας να έχει αλλάξει τίποτε στο ΕΚΑΒ. Ετοιμάζοντας το επόμενο λάθος -ή μήπως κάτι χειρότερο;- που θα οδηγήσει στο επόμενο θύμα. Τότε ίσως πάλι να υποβάλει την παραίτησή του και ίσως γίνει δεκτή.

Τι να πεις. Κατά την κυβέρνηση και οι άνθρωποι στους οποίους εμπιστεύεται τις τύχες και τις ζωές μας. Πρέπει όμως κάποιος να ενημερώσει τον παραιτηθέντα και ξεπαραιτηθέντα, ότι ο ίδιος μεν παραιτήθηκε και ξεπαραιτήθηκε. Αλλά το θύμα της πολιτικής που υπηρετεί με τόση αυτοθυσία πέθανε οριστικά. Και δυστυχώς δεν μπορεί να ξεπεθάνει. Πράγμα που οδηγεί σε ένα πικρό σχόλιο: Κρίμα στα γαλόνια σου, κύριε αντιναύαρχε..

από την «Αυγή»