Κομματική ευθιξία: Το άκρον άωτον της υποκρισίας

του Άκη Κοσώνα

  

Το άκρον άωτον της υποκρισίας είναι η ευθιξία κομμάτων (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ), ΜΜΕ (καθεστωτικών, που στηρίζουν με κάθε τρόπο και μέσο τόσο ΝΔ και ΠΑΣΟΚ όσο και τη συγκυβέρνηση) και παραγόντων της δημόσιας ζωής που χλωμιάζουν στην ιδέα αλλαγής στο ηγετικό απαράτ του συστήματος, για τα υπαινικτικά μισόλογα του Π. Σκουρλέτη περί πιθανού χρηματισμού βουλευτών για την εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας από αυτή τη Βουλή. Ο εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ επικαλέστηκε δημοσίευμα της εφημερίδας Κόντρανιούζ (Κυριακή 14 Σεπτεμβρίου 2014) που έλεγε ότι σε γάμο στις Σπέτσες όπου είχαν μαζευτεί βιομήχανοι, εφοπλιστές, μέλη της πλουτοκρατίας και του λαϊφστάϊλ που παραδοσιακά αποτελεί το ντεκόρ (καλλιτεχνικό ή άλλο) των πλουσίων, βγήκε (ιδιότυπος) κουμπαράς συλλογής χρημάτων για να εξαγοραστεί η ψήφος βουλευτών έτσι ώστε να μαζευτούν οι 180, να εκλέξει Π.τ.Δ. αυτή η Βουλή και να μην πάμε σε εκλογές τώρα ή τον Φεβρουάριο αλλά μέσα στο 2016.

Σιγά το θέμα! Εδώ έχουν γραφτεί τέρατα και όργια και κανείς δεν θίχτηκε ή δεν το ανέδειξε σε πρώτο θέμα της επικαιρότητας, ηθικού μάλιστα χαρακτήρα (!), έτσι που να αναρωτιέται...
κανείς που βρέθηκε, σε ποιά ενάρετη και ανυποψίαστη κοινωνία ξύπνησε. Ναι, φυσικά δεν είναι καλό να λασπώνονται άνθρωποι (χωρίς πάντως να κατονομάζονται, ενώ το αντίθετο έχει συμβεί πολλές φορές ως τώρα) ούτε και θεσμοί, έννοιες, αρχές… Αλλά συμβαίνει. Η διασπορά ψευδών (ή μισοαληθινών) ειδήσεων είναι πάγια αντίληψη και συμπεριφορά πολλών ΜΜΕ έτσι που να προσδιορίζεται και η συμπεριφορά του (και εκλογικού) κοινού στη βάση αυτών των ειδήσεων και της πανικολογίας. Για παράδειγμα το Βήμα που κατά τεκμήριο διαθέτει στην ευρύτερη κοινωνία μεγαλύτερο βαθμό επιρροής από την Κόντρανιουζ είχε κάνει αφιέρωμα προ διετίας (Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου 2012) στο «Πραξικόπημα που δεν έγινε». Πρωτοσέλιδο, πρώτο θέμα, λεπτομέρειες μέσα, που όμως δεν έλεγαν τίποτα συγκεκριμένο για «γεγονότα του Νοεμβρίου 2011» που …θα οδηγούσαν σε πραξικόπημα! Κάτι περίεργα συγκεχυμένα πράγματα που όμως έφτιαχναν κλίμα ανασφάλειας, κλίμα συνάδον με την αναγκαιότητα να μαζευτούμε περί την θαλπωρή των μνημονιακών πολιτικών και των δεσμεύσεων που αναλάμβανε σωρηδόν η χώρα με αντάλλαγμα σημαντικό μέρος της εθνικής κυριαρχίας. Σήμερα μιλούν για λάσπη. Μερικοί βάζουν και γουρουνάκια να παίζουν ξένοιαστα σε λάσπη στις ανάλογες φωτογραφίες των άρθρων προκειμένου να εικονογραφήσουν το σχετικό κείμενο κάνοντας το πιο τραβηχτικό και γλαφυρό.   

Η τρομοκρατία της σύνθεσης κατά φαντασία πραξικοπήματος το 2011 τι εικονογράφηση θέλει και πως αντιμετωπίζεται;        

Η τρομοκρατία της καταστροφής της Ελλάδας (ανάλογη με εκείνη της Μικρασιατικής του 1922) αν ψηφίζαμε οτιδήποτε άλλο πλην ΝΔ και ΠΑΣΟΚ στις διπλές εκλογές του 2012 τι εικονογράφηση θέλει και πως αντιμετωπίζεται;

                                                                                

Προφανώς είναι και αυτά υποβάθμιση της δημόσιας ζωής. Είναι υπονόμευση αρχών και αξιών. Είναι άλωση της καθημερινότητας του ανυπεράσπιστου πολίτη. Ή μήπως όχι;

Αλλά για να σκεφτούμε: η πολιτική ζωή της χώρας δεν ξέρει τίποτα από εξαγορές; Και τότε πως αναδείχτηκαν ή έπεσαν κυβερνήσεις τα τελευταία εξήντα (για να μην πάμε πιο μακριά) χρόνια; Πως κερδήθηκαν εκλογές στη βάση της αποστασίας του 65; Μήπως βρέθηκαν αποδεικτικά στοιχεία για τότε, για τις κυβερνήσεις των αποστατών; Προφανώς όχι. Γιατί οι εξαγορές (αν γίνονται…) δεν παραπέμπουν σε αποδεικτικά στοιχεία ούτε σε δελτία παροχής υπηρεσιών. Αλλά αυτά φαίνεται δεν τα ξέρει η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ που κυβερνούν τη χώρα αδιαλείπτως από τον Αύγουστο του 1974 και μετά. Ούτε οι εκφραστές τους σε μέσα ενημέρωσης, ούτε οι συνεργάτες τους opinion makers. Τα ξέρει όμως το εκλογικό σώμα που συχνά υπέστη τον ηθικό εκβιασμό ψηφίστε μας αλλιώς θα έρθουν οι προδότες, οι χρηματισμένοι, οι αποστάτες κ.λ.π. Και ψήφισαν σε αυτή τη βάση. Γι΄ αυτό και σήμερα οι μόνοι που δεν εκπλήσσονται από σχετικά δημοσιεύματα και καταγγελίες είναι οι πολίτες,. Οι υπόλοιποι, όσοι τουλάχιστον ενέχονται στο ευρύτερο σύστημα πάγιας και διαρκούς διακυβέρνησης ενοχλούνται, ανησυχούν, εξεγείρονται. Ποιος ξέρει, μπορεί και να έχουν δίκιο που ανησυχούν.

από το «tvxs.gr»