Η πνευματική πλέμπα ανέκαθεν συνέδραμε το δοσιλογισμό.

«Οι Πασόκοι, σπαταλήσαμε την πρώτη τετραετία για να πηδήξουμε, την δεύτερη για να βγάλουμε λεφτά και την τρίτη για να πάμε φυλακή! Ετούτοι εδώ, οι Γαλάζιοι, θέλουν μέσα σε μια τετραετία να τα κάνουν όλα...».

Στέφανος Τζουμάκας.

__________________

του «askordoulakos»

Κάποιοι τη θυμόνταν, ως μετριότατη ηθοποιό, που είχε κάνει μια περασιά στο «Μινόρε της Αυγής». Η (υφ)υπουργοποίησή της στο Υπ. Παιδείας, η οποία είχε προκαλέσει έκπληξη στο νοήμονα πληθυσμό, καθόσον πρόσωπο άνευ πολιτικής και πνευματικής συγκρότησης, εγκαινίασε την εποχή των «πνευματικών ντενεκέδων». Από τους Λυκούργο Καλλέργη, Άννα Συνοδινού, Αιμιλία Υψηλάντη, Μάνο Κατράκη κλπ, οι οποίοι συμμετείχαν στην πολιτική, περάσαμε στην εποχή, όπου αρκούσε μια γνωριμία, ώστε κάποιος άχρηστος κι ασήμαντος «καλλιτέχνης», να θεωρείται πνευματικός άνθρωπος!

Κάπως έτσι έγινε Υφυπουργός Παιδείας κι η ...Σελήνη της «ΛΑΜΨΗΣ», κάπως έτσι ...
ανεδείχθη στα... ύπατα αξιώματα, ο τηλεοπτικός γραμματεύς της Ρούλας Κορομηλά, Σίμος Κεδίκογλου, κάπως έτσι έγιναν «καθηγητές» Πανεπιστημίου αμόρφωτοι και ασήμαντοι τύποι, όπως ο Στουρνάρας, ο Χαρδούβελης κλπ. Κάπως έτσι, εξαγοράστηκε και τέθηκε στο περιθώριο η (όποιος) αυθεντική διανόηση της Ελλάδας.

Τι αποκάλυψε λοιπόν σε συνεντευξή του, ο εν λόγω πολιτικός, πνευματικός και καλλιτεχνικός ογκόλιθος; «Αλλά μήπως ο κάθε Έλληνας δεν ήταν ένας μικρός, μικρός, μικρός Τσοχατζόπουλος;»! Το αληταριό κι ο πνευματικός κατιμάς, που επί δεκαετίες στήριζε, ψήφισε και χειροκροτούσε τους... μεγάλους, μεγάλους, μεγάλους Τσοχατζόπουλους...

Τα πνευματικά και πολιτικά σκουπίδια, που δημιούργησαν κι εγκαθίδρυσαν το πιο βρώμικο πολιτικό και κοινωνικό πλαίσιο, βάσει του οποίου ένας νέος με 10 πτυχία όφειλε να φιλήσει την κατουρημένη ποδιά της κάθε «Σελήνης», προκειμένου να βγάλει το ψωμί του κι ας άξιζε όσο 100 «Σελήνες» και Κεδίκογλου μαζί...

Αυτοί οι ίδιοι μεταμοντέρνοι ναζί, βγάζουν γλώσσα στη βαρύτατα τραυματισμένη και φτωχοποιημένη κοινωνία, την οποία οι ίδιοι οδήγησαν εδώ και με πρόστυχο τρόπο οικοδομούν δημόσιες σχέσεις με τους κατακτητές, διότι μόνο σκουπίδια κι άχρηστοι φτάνουν στο σημείο να γλείφουν τα τακούνια των εκάστοτε επικυρίαρχων.

Αλλά, μήπως ο κάθε δοσίλογος, δεν είναι μια μικρή, μικρή, μικρή «Σελήνη»;

Και μην ξεχνάμε: Να κρατήσουμε ψηλά, το πνεύμα του μετώπου!

από το «Βαθύ Κόκκινο»