Η γερμανική στήριξη έχει τα όριά της

του Δημήτρη Μηλάκα

Σύμφωνοι! Σημαντική η έξωθεν στήριξη, σημαντικότερη όμως η εμπιστοσύνη του κόσμου. Αυτή που καταγράφεται στις σφυγμομετρήσεις και -πάνω απ' όλα- επισφραγίζεται με τις ψήφους στην κάλπη. Ε, απ' αυτήν την εμπιστοσύνη η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου διαθέτει, πλέον, ελάχιστη.

Το ερώτημα λοιπόν που τίθεται είναι απλό: Αρκεί η έξωθεν στήριξη της κυβέρνησης μέχρι να περατώσει τον συνταγματικώς κατοχυρωμένο βίο της; Μπορεί αυτή η έξωθεν στήριξη να παίξει καταλυτικό ρόλο και να επηρεάσει/διαμορφώσει τις εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις; Μπορούν, με πιο απλά λόγια, η Γερμανία και οι αγαπημένοι μας δανειστές να δώσουν πολιτικά μπόνους στους κυρίους Σαμαρά και Βενιζέλο, τέτοια που θα τους βοηθήσουν να βγάλουν Πρόεδρο της Δημοκρατίας από την παρούσα Βουλή χωρίς να προσφύγουν σε εκλογές;

Κατά την άποψή μας -όσο αυτή έχει κάποια σημασία- ο πειρασμός των δανειστών να...
συνεχίσουν την πριμοδότηση της παρούσας συγκυβέρνησης με στόχο την παραμονή της στην εξουσία αποκλιμακώνεται. Αυτοί, οι δανειστές, γνωρίζουν καλύτερα απ' τον καθένα ότι η κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου έδωσε πολύ περισσότερα απ' όσα οι ίδιοι είχαν ελπίσει. Γνωρίζουν, λοιπόν, οι Γερμανοί «φίλοι μας» ότι η προσφορά στήριξης σε αποτυχημένους ή εξαντλημένους πολιτικούς σχηματικούς, όπως είναι η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ, υπονομεύει πάνω απ' όλα την επιρροή του Βερολίνου και τα μακροπρόθεσμα συμφέροντά του.

Η κυρία Μέρκελ προφανώς θα δεχτεί με μεγάλη συμπάθεια και κατανόηση τον Αντώνη Σαμαρά την προσεχή Τρίτη στο Βερολίνο. Μπορούμε να φανταστούμε πως θα έχει να του προσφέρει κάποιο τελευταίο πολιτικό χάδι καθώς, όπως είπαμε, ο πρωθυπουργός (με την αμέριστη συμπαράσταση και ενεργό συμβολή του αντιπροέδρου της κυβέρνησης Ευ. Βενιζέλου) ικανοποίησε κάθε γερμανικό καπρίτσιο.

Όμως η Γερμανίδα καγκελάριος γνωρίζει -κάτι που αρνούνται να αποδεχτούν οι μαθημένοι να κυβερνούν εδώ και μισό αιώνα κομματικοί μηχανισμοί του δικομματισμού- πως το παιχνίδι (της στήριξης) έχει και αυτό τα όριά του. Κάποια στιγμή μάλιστα τελειώνει. Ή, για να το πούμε με άλλα λόγια, κάποια στιγμή στο γήπεδο μπαίνει άλλη ομάδα για να διεκδικήσει ένα καλύτερο αποτέλεσμα. Αυτό το ξέρει η κυρία Μέρκελ. Ίσως το συνειδητοποιήσει και ο κύριος Σαμαράς.

από το «ΠΟΝΤΙΚΙ»