Τσαντάκι πάει στην ποταμιά...

του Στάθη

Τα όρια της βλακείας είναι απέραντα και χάνονται στα θολά βάθη των οριζόντων. Και πολλοί φιλέρευνοι ιχνηλάτες κι εξερευνητές χάθηκαν στην προσπάθειά τους να τα ορίσουν.

Ανάμεσά τους και συμπαθής τις κουτόφραγκος δημοσιογράφος του «Spiegel» που ρώτησε τον κ. Σταύρο Θεοδωράκη αν «θα επιθυμούσε υπουργείο στην επόμενη κυβέρνηση». Αποστομωτικός στην απάντησή του ο γίγας Σταύρος: «Δεν με ενδιαφέρει να γίνω υπουργός. Εχω υπάρξει παρουσιαστής της πιο επιτυχημένης τηλεοπτικής εκπομπής της χώρας. Ηθελα πάντα να κάνω κάτι για την Ελλάδα, αλλά ποτέ να γίνω πολιτικός». Αφωνος ο κουτόφραγκος, κολοσσός ο γίγας. Δεν θέλει να γίνει υπουργός, υπήρξε ο πιο πετυχημένος τηλεπαρουσιαστής - ίσα και όμοια είναι ένας υπουργός με έναν επιτυχημένο τηλεπαρουσιαστή; Άλλωστε ο Σταύρος ούτε πολιτικός ήθελε να γίνει, έγινε...
όμως. Κι όχι μόνο, αλλά για χάρη της Ελλάδας έφτιαξε ένα κόμμα αν όχι καλύτερο, πάντως εφάμιλλο της καλύτερης ελληνικής τηλεοπτικής παραγωγής - της δικής του. Μάλιστα, μαθαίνω ότι ο Σταύρος δεν θέλει πλέον να τον αποκαλούν «επικεφαλής» αυτού του τηλεοπτικού προϊόντος-κόμματος (διότι δεν καταλαβαίνουν τον όρο οι μάζες), αλλά «αρχηγό».

Αυτό όμως που αποδεικνύει ότι η αλαζονεία υπερβαίνει προς το άπειρον τα όρια της μητρός της βλακείας είναι η ξινίλα που βγάζει ο κ. Θεοδωράκης και οι ομοειδείς του για οτιδήποτε το λαϊκό (που βεβαίως βαφτίζουν λαϊκίστικο). Έτσι οι ψηφοφόροι των ΑΝΕΛ είναι ψεκασμένοι, οι ψηφοφόροι του ΚΚΕ απολιθώματα, οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ φορείς των Δέκα Πληγών του Φαραώ και πάει λέγοντας.

Πρόκειται για τον απεχθή ρατσισμό και την ειδεχθή έπαρση ανθρώπων κενών, αυτής της πτωχοπροδρομικής νεοελληνικής ελίτ, αυτών των εστέτ της δεκάρας που ταλάνισαν και ταλανίζουν τη μεταπολιτευτική Ελλάδα από την εποχή του «εκσυγχρονισμού» κι ύστερα. Ανθρωποι βαθειά αμαθείς οι περισσότεροι, ή μιας παιδείας άνευ αρετής μετερχόμενοι οι υπόλοιποι, ομού μετ’ άλλων φροκάλων του νεοπλουτισμού, έχουν σχηματίσει μια κρούστα θρασύτητας που κάνει τον τιμητή κάθε λαϊκότητας - ένα διαρκές εκτελεστικό απόσπασμα εναντίον κάθε ψυχής που ψάχνει να βρει στον ήλιο μοίρα.

Με μια ορδή μετανεωτερικών κλισέ του κερατά, οι κούφιοι αυτοί επικοινωνιακοί πραιτωριανοί του συστήματος μπινελικώνουν κατά ριπάς τους μπανάλ ήρωες και τους πασέ αγίους ενός λαού πεσμένου τα πίστομα, δεμένου πισθάγκωνα, με την ψυχή στο στόμα. Αυτήν την ψυχή τού βγάζουν, την περιγελούν και τη διαπομπεύουν, ώσπου, άψυχο κουφάρι πια, να γίνει ρομπότ στη δούλεψη των Δυναστών. Πιο αισχρός ρατσισμός

και πιο ύπουλος απ’ αυτόν των ταξικών γενίτσαρων, αλλά και πιο επιβλαβής, δεν υπάρχει. Πλην όμως,

μια και μιλάμε για γίγαντες, να μην παραλείψουμε τον τιτάνα Βενιζέλο, όστις επικαλέστηκε τον Θεό (άρα του ανέθεσε το καθήκον) να μας σώσει απ’ τον ΣΥΡΙΖΑ!!! Ευτυχώς που ο κ. Κουτσούμπας είναι άθεος, αλλιώς θα έκαναν μαζί συλλείτουργο. Καθ’ ότι ο Γ. Γραμματέας του ΚΚΕ οδηγείται από τη μια λογική ανακολουθία στην άλλη, προσπαθώντας να υπηρετήσει μια παράλογη πολιτική γραμμή. «Δεν έχει σημασία αν οι εκλογές θα γίνουν νωρίτερα ή αργότερα» δήλωσε χθες στη Θεσσαλονίκη, για να προσθέσει αμέσως μετά ότι «αυτή η κυβέρνηση πρέπει να πέσει το γρηγορότερο». Πώς όμως θα πέσει η κυβέρνηση το γρηγορότερο, αν οι εκλογές γίνουν και «αργότερα»; Αλλά και να πέσει η κυβέρνηση το «γρηγορότερο», τι όφελος θα έχει ο λαός, αν στη θέση της έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ; Είναι δυνατόν να ζητά ο κ. Κουτσούμπας να ’ρθει ο ΣΥΡΙΖΑ μια ώρα αρχύτερα στην εξουσία; Τα ύστερα του κόσμου...

Ντροπή μου τώρα που προβοκάρω τον κ. Κουτσούμπα, αλλά για να κάνω τον «δικηγόρο του διαβόλου» και να μην τον προβοκάρω, ίσως ο κ. Κουτσούμπας να εννοεί ότι η κυβέρνηση δεν θα πέσει με εκλογές, αλλά με τους αγώνες του λαού. Σωστό και κάνω την αυτοκριτική μου. Διότι οι εκλογές δεν συμπεριλαμβάνονται στους αγώνες του λαού. Ούτε οι αγώνες του λαού οδηγούν σε εκλογές.

Συνοψίζοντας: δεν έχει σημασία αν οι εκλογές θα γίνουν νωρίτερα ή αργότερα, όμως η κυβέρνηση πρέπει να φύγει το νωρίτερο. Πράγμα που θα φέρει τον ΣΥΡΙΖΑ μια ώρα αρχύτερα στην εξουσία, ώστε να εξαπατηθεί για μια ακόμα φορά ο λαός και ύστερα να επιστρέψουμε στα ειωθότα.

Τέλος, πριν να φύγει κι αυτή η μέρα και να πετάξει η α-λήθεια της στη λήθη, να υπενθυμίσουμε ότι ο κ. Βενιζέλος, όπως φάνηκε εκ νέου στη Θεσσαλονίκη, είναι ο μόνος άνθρωπος επί της Γης που πιστεύει ότι το «ελληνικό δημόσιο χρέος είναι βιώσιμο». Τότε τι διάολο διαπραγματεύσεις για το χρέος ευαγγελίζεται ο Ευάγγελος;

Τα ίδια «χαράς ευαγγέλια» που ευαγγελίζονταν και τα παπαγαλάκια για τις περίφημες εξαγγελίες Σαμαρά στη Θεσσαλονίκη; Πλην όμως εκεί ο κ. Πρωθυπουργός ουδέν εξήγγειλε - εκτός ότι θα φθηνύνει δυο δεκάρες στο λίτρο το πετρέλαιο θέρμανσης, ενώ για όλα τα άλλα τα σοβαρά και τα σαξές στόρυ (όπως τα περί εξόδου απ’ το Μνημόνιο) που έλεγε, πριν αλέκτορα φωνήσαι, για νέο μνημόνιο, νέο δάνειο, για νέα μείωση μισθών και συντάξεων μίλησαν οι Βρυξέλλες.

Η ίδια ιστορία. Η ίδια κατ’ επανάληψιν εκτέλεση της Ελλάδας απ’ τα έξι βήματα.

Εχει δίκιο ο κ. Κουτσούμπας. Η κυβέρνηση αυτή πρέπει να πέσει το συντομότερο. Αρκεί στη θέση της να μην έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ και εξαπατηθούμε πάλι... Όμως, ένα μελλοντικό κυβερνητικό σχήμα Ν.Δ. - ΠΑΣΟΚ (αν μπει στη Βουλή) συν Ποτάμι (αν μπει στη Βουλή) ή συν ό,τι άλλο μπει πλην ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ, θα ήταν μια κάποια λύσις, για να μην ξεμείνουμε από βαρβάρους...

από το "enikos.gr"