Η σιωπή των αμνών και η δική μας βλακεία

του Δημήτρη Καζάκη

Κουβέντα για το τι συζητήθηκε και τι αποφασίστηκε ερήμην του ελληνικού λαού στο Παρίσι. Ούτε λέξη, απόλυτη σιωπή, πλήρης συσκότιση. Σ' αυτό βοηθούν στο έπακρο όχι μόνο τα μέσα μαζικής εξαπά-τησης, αλλά και η στάση της αντιπολίτευσης. Ο κ. Τσίπρας στη λίμνη Κόμο σ' ένα από τα πιο πριβέ κλαμπ διεθνώς για επιχειρηματίες και πολιτικούς, πασχίζει να τον δεχτούν στους κύκλους τους οι πιο αδίσταχτοι εκπρόσωποι της παγκόσμιας αποικιοκρατίας. Χωρίς να τον δεχτούν στους κύκλους και τα σαλόνια τους, πώς θα μπορέσει ο κ. Τσίπρας να διεκδικήσει καριέρα διεθνούς statesman, όπως κάνει ο Γιώργος Παπανδρέου;

Από την άλλη ο κ. Καμμένος μάθαμε ότι μόλις γύρισε από τις δίμηνες διακοπές του με το σκάφος. Ενώ ο κ. Κουτσούμπας εντρυφεί στο ρόλο του Χαλίφη Ομάρ. Κι έτσι η παγίδα έχει στηθεί με μεγάλη μαεστρία για τον ελληνικό λαό. Όπως έγραφε κι ο Ναζίμ Χικμέτ: Τις αγελάδες τα καμιόνια / Τις μπαρκάρουν τρεις-τρεις / Ήρεμος τραμπαλίζεται / Ο λαιμός τους και βαρύς... / Μα να τους εξηγήσει δεν μπορεί / Γλώσσα καμία / Πως είν’ μεσάνυχτα / Και πως τις πάνε στα σφαγεία... 

Η πιστοποίηση της βλακείας μας

Το μόνο που μάθαμε είναι ότι η συζήτηση για τη "βιωσιμότητα" του χρέους θα γίνει στην...
Ουάσινγκτον, δηλαδή στην έδρα του ΔΝΤ. Μας το είπε o περιφερόμενος ως πρωθυπουργός της Ελλάδας, Αντώνης Σαμαράς, στην ομιλία του στην ΔΕΘ: "Μέσα στους επόμενους μήνες, η Ελλάδα θα λάβει για πρώτη φορά επίσημη πιστοποίηση ότι το χρέος της είναι βιώσιμο. Ήδη, παρά το γεγονός ότι το χρέος της χώρας παραμένει πολύ υψηλό, για πρώτη φορά σε απόλυτο αριθμό άρχισε να μειώνεται. Έστω και οριακά, πάντως μειώνεται πια. Κι όταν φανεί η αύξηση του ΑΕΠ, θα μειώνεται όλο και ταχύτερα και ως ποσοστό. Γιατί έχει χρέος διά ΑΕΠ. Όταν το ΑΕΠ μεγαλώσει με την Ανάπτυξη, το χρέος, συνολικά ως ποσοστό του ΑΕΠ θα μειώνεται."

Μάλιστα, εκτός όλων των άλλων, θα πάρουμε και πιστοποίηση. Θα είμαστε δουλοπάροικοι του χρέους με πιστοποιητικό γνησιότητας. Όπως ακριβώς τα λαχανάκια Βρυξελλών, το αγγουράκι τουρσί, ή τα εσκαργκό μπουργκινιόν, που ακούγεται ότι αρέσουν ιδιαίτερα στο pizza boy από το Χάρβαντ. Τουλάχιστον αυτό μας είπαν οι ταβερνιάρηδες της περιοχής του Costa Navarino, όπου σύχναζε με ισχυρή συνοδεία - ένεκα δημοφιλής όσο δεν παίρνει - ο πάσχων από ισχυαλγία - ξέρετε τα πολλά σκύψε, ξανασκύψε, του άφησαν κουσούρι στη μέση, ασορτί με τα υπόλοιπα κουσούρια, τον κάλο στον εγκέφαλο και την τρέλα στο μάτι - όπου σύχναζε το καλοκαίρι εις υγείαν των φορολουγουμένων, δηλαδή των κορόιδων, ο περιφερόμενος ως πρωθυπουργός.

Τι σημαίνει όμως πιστοποίηση "βιωσιμότητας"; Μήπως εννοεί αυτό που λένε καμιά φορά τα δικαστήρια "απαλλάσσεται ο κατηγορούμενος λόγω βλακείας"; Τέτοια πιστοποίηση εννοεί; Μάλλον, διότι άλλη δεν υφίσταται στη διεθνή πρακτική του κρατικού χρέους. Εκτός πάλι κι αν εφεύρουν μια τέτοια ειδικά για την Ελλάδα. Γιατί όχι; Έτσι ή αλλιώς την χώρα την έχουν ξεγράψει και τον λαό της τον αντιμετωπίζουν χειρότερα από όχλο, χειρότερα απ' ότι αντιμετώπιζαν τους "απολίτιστους ιθαγενείς", οι ευγενείς και πολιτισμένοι αποικιοκράτες της Δύσης, λίγο πριν τους δολοφονήσουν μαζικά για το καλό τους. Άλλωστε, μας έχουν τάξει προ πολλού: Ανήκωμεν εις την Δύσιν! Και ποτέ πριν στην ιστορία της Ελλάδα, αυτό το "ανήκωμεν" δεν έχει πάρει τόσο κυριολεκτικά χαρακτηριστικά. Όπως ανήκει στον κάθε κύρη το γομάρι και τα άλλα ζωντανά.

Αυτό που εννοεί ο Σαμαράς είναι ότι θα βγουν οι δανειστές και θα μας πουν ότι αφού εμείς στην Ελλάδα μπορούμε να πληρώνουμε αδιαμαρτύρητα ένα τόσο εξωφρενικά υψηλό δημόσιο χρέος, ξεπουλώντας τον τόπο μας και υποθηκεύοντας τη ζωή τη δική μας, αλλά και των γενιών που έρχονται ως καλοί δουλοπάροικοι, τότε και βέβαια το χρέος είναι "βιώσιμο". Ιδίως τώρα που βγήκαμε στις αγορές. Τι σημαίνει αυτό στην πράξη; Σημαίνει ότι δεν έχει νόημα για τους δανειστές και τους εντολοδόχους τους στην Ελλάδα, η όποια συζήτηση για ουσιαστική μείωση του χρέους. Βγάλτε το σκασμό και ξεπουλείστε ότι έχετε και δεν έχετε. Υπάρχει καλύτερη πιστοποίηση για τους δανειστές;

Αντί για μείωση θα πάρουμε πιστοποίηση! Αυτό κι αν είναι κατάκτηση. Κι όπως είπε ο εξαίρετος παλιός κωμικός Χ. Ευθυμίου στην ταινία "ένας βλάκας και μισός", όταν τον αθώωσε το δικαστήριο λόγω βλακείας: "Ήμουν, που ήμουν βλάκας, τώρα έγινα βλάκας με δίπλωμα!" Έτσι και μεις. Είμαστε, που είμαστε βλάκες που ανεχόμαστε να ζούμε σε τέτοια κατάντια, που δεχόμαστε να μας ξεπουλούν σαν υποζύγια και να μας ξεριζώνουν από τον τόπο μας, από την πατρίδα μας, τώρα - μην ανησυχείτε διόλου - θα είμαστε βλάκες με δίπλωμα! Με πιστοποίηση δηλαδή και μάλιστα διεθνή, κάτι σαν ISO, ή HACCP, για το γεγονός ότι κατόρθωσαν να μας μετατρέψουν σε ένα άριστα τυποποιημένο είδος βλάκα.

Μετά από αυτή την πιστοποίηση είναι σίγουρο ότι θα μας ανήκει μια ιδιαίτερη κατηγορία στο λήμμα της βλακείας. Μετά τον βλάκα με περικεφαλαία, ή με πατέντα, ή με λοφίο που οι παππούδες μας χρησιμοποιούσαν όταν ένας ήταν "πολύ ανόητος, χαρακτηριστικά ηλίθιος", όπως λέει στο λεξικό του ο Μπαμπινιώτης, εμείς, οι σύγχρονοι Έλληνες, αποδείξαμε ότι υπάρχει ένας ακόμη πιο βλάκας. Ο βλάκας με πιστοποίηση "βιωσιμότητας" του χρέους. 

Μετά απ' αυτό τι να ευχηθούμε; Και εις ανώτερα!

Άλλωστε για τον pizza boy και τους δικούς του, το δημόσιο χρέος μειώνεται! Ναι, βεβαίως, καλά ακούσατε. Μας διαβεβαίωσε ότι το χρέος μειώνεται, ενώ στην πραγματικότητα αυξάνεται τόσο σε απόλυτα νούμερα, όσο και σε ποσοστό του ΑΕΠ! Με βάση το τελευταίο δελτίο (Νο 74) το δημόσιο χρέος συνολικά ανήλθε σε 322,4 δις ευρώ στις 30/6/2014, όταν στις 31/3 ήταν 320,4 δις ευρώ. Στις 31/12/2013 το δημόσιο χρέος ήταν 321,5 δις ευρώ, δηλαδή το 176,6% του ΑΕΠ. Στο τέλος Ιουνίου 2014 το δημόσιο χρέος ήδη έχει υπερβεί τον ετήσιο στόχο, που είχε τεθεί από την τρόικα και βρίσκεται τουλάχιστον στο 179,0% του ΑΕΠ σε ετήσια βάση.

Όμως για τον pizza boy, το δημόσιο χρέος, έστω και οριακά, μειώνεται. Μην θυμώσετε και πείτε ότι λέει ψέματα. Όχι δεν λέει ψέματα. Δεν ξέρει καν τι σημαίνει ψέμα. Έτσι μεγάλωσε από τα γεννοφάσκια του. Δεν έμαθε ποτέ τις διαφορές. Ξέρει μόνο από ισότητες και μάλιστα ταυτότητες. Αλήθεια=ψέμα, καλό=κακό, πατρίδα=πλιάτσικο, μπεζαχτάς=δημόσιο, εξαγορά=πολιτική, εθνικοφροσύνη=δωσιλογισμός. Κι όπως όλα τα γνωστά ερπετοειδή της φύσης, έτσι και της πολιτικής ο εγκέφαλός τους λειτουργεί με εναλλαγή κλισέ. Όλα στο μυαλό τους ανάγονται στο προσωπική συμφέρον.

Ο Σαμαράς ανήκει σ' εκείνη την μεγάλη συνομοταξία των πολιτικών που γεννήθηκε μαζί με την εποχή της αγοράς και της εξαγοράς, η οποία χωρίς ιερό και όσιο ξέρει μόνο να πουλά και να ξεπουλά. Όπως είπαν κάποτε για τον Ταλλεϋράνδο: "Πούλησε τους πάντες και τα πάντα. Μόνο τη μάνα του δεν πούλησε, γιατί δεν βρήκε αγοραστή." Έτσι κι ο Σαμαράς. Μόνο για την μάνα του δεν ξέρουμε. Ίσως στον τομέα αυτό να φάνηκε πιο ικανός από τον Ταλλεϋράνδο. Δηλαδή, να βρήκε αγοραστή και για τη μάνα του.

Πάντως για όλα τα άλλα έχει βρει. Είμαι σίγουρος και για την Αμφίπολη. Δεν μπορεί το κόμμα και η κυβέρνηση που ευλόγησε όσο κανείς άλλος το ξεπούλημα των αρχαιοτήτων στη χώρα μας μέσω ιδιωτικών συλλογών και άλλων, να μην αισθάνεται ρίγη εθνικής συγκίνησης με την Αμφίπολη. Να είστε σίγουροι ότι οι κυβερνώντες αυτή τη στιγμή και ιδιαίτερα το περιβάλλον Σαμαρά συγκεντρώνει προσφορές για τα αρχαία της Αμφίπολης. Να μου το θυμηθείτε. Τα έχουν βγάλει ήδη σε πλειστηριασμό. Τι θέλετε δηλαδή; Να μην πάρουμε πιστοποίηση "βιωσιμότητας" του χρέους;

Βλαξ άνθρωπος επί παντί λόγω επτοήσθαι φιλεί, έλεγε ο Ηράκλειτος. Με άλλα λόγια, αυτός που με κάθε ευκαιρία πτοείται είναι βλαξ. Που να μας γνώριζε! Όσο θα εξακολουθούμε να ανεχόμαστε να μας κυβερνάνε κακούργοι και ληστοσυμμορίτες, όσο θα αποκαρδιωνόμαστε, θα χάνουμε το ηθικό μας και θα λέμε ότι δεν "γίνεται τίποτε", ένα είναι σίγουρο: θα γράφουμε νέες λαμπρές σελίδες συλλογικής και ατομικής βλακείας για ολόκληρη την ανθρωπότητα.

Επόμενος σταθμός; Οι εκλογές. Το ξεκαθάρισε ο Σαμαράς. Ολόκληρη η ομιλία του στην ΔΕΘ έφερε βαριά τη δυσοσμίας της προεκλογικής εξαπάτησης. Και εκεί, μην τυχόν και μας ξεφύγει, ας ακολουθήσουμε την πεπατημένη. Ας αποδείξουμε πόσο μας αξίζει το πιστοποιητικό βλακείας που ετοιμάζονται να μας απονείμουν οι δανειστές. Ας επιτρέψουμε στους επαγγελματίες της πολιτικής, σε δεξιούς και αριστερούς, σε συμπολίτευση και αντιπολίτευση να μας μεταχειρίζονται όπως πάντα. Ως τυπικό είδος βλάκα!