Λίγα λόγια για την δεξιά και την «νέα και καθαρή» δεξιά.

του Σταύρου Κατσούλη

Πολλά έχουν γραφτεί από τον υποφαινόμενο για τα γνωστά αποκόμματα της Αριστεράς (μικρά ή μεγάλα - δεν έχει ουσιαστική σημασία) που υποτίθεται ότι εργάζονται σκληρά για την σωτηρία μας - εάν βέβαια και εφ όσον - γίνει πραγματικότητα το όνειρό τους, που είναι η περίφημη "κυβέρνηση της αριστεράς". Αλλά η αλήθεια να λέγεται, δεν έχουν γραφεί πολλά για την υποτιθέμενη δεξιά, για το ίδιο θέμα. 

Ο λόγος, μέχρι πρότινος τουλάχιστον είναι προφανής: Γιατί πολύ απλά, μέχρι και λίγους μήνες πριν, η Δεξιά εκφράζονταν αποκλειστικά από το σημερινό κόμμα της Νέας Δικτατορίας που αποδείχτηκε αξιότατος συνεχιστής της καταστροφής και υποτέλειας που έφερε το ΠΑΣΟΚ και τα δεκανίκια του. Και πριν συνεχίσω θα πρέπει να πω ότι δεν έκανα λάθος στην προηγούμενη πρόταση. Πλέον δεν δύναμαι να αποκαλέσω την ΝΔ τίποτα άλλο εκτός από "Νέα Δικτατορία", ειδικά όταν το επίσημο όνομά του κόμματος αυτού τολμά ακόμη να εμπεριέχει την....
λέξη Δημοκρατία μέσα του, την ώρα που έχει καταλύσει και καταργήσει κατάφωρα κάθε πρακτική, τεχνική και ουσιαστική έννοια της. 

Επίσης, η Δεξιά μέχρι πριν την χρονική περίοδο που προανέφερα ,εκφράστηκε και μέσω του κόμματος...... της Χρυσής Αυγής (που το όνομά της επίσης αποτελεί τον τίτλο γνωστού παγανιστικού/αποκρυφιστικού/εωσφορικού/σατανιστικού ρεύματος, κάτι που δεν είναι καθόλου τυχαίο), η οποία ανέλαβε να αναχαιτίσει τον αγνό και υγιή Πατριωτισμό των Ελλήνων (όπου είχε μείνει) και να τον μετατρέψει σε καθαρό μίσος ενάντια σε κάθε τι το διαφορετικό, βασίζοντας τις προσπάθειές του στην οργή κάποιου μέρους του Λαού. Προφανώς, οι λαϊκές βάσεις της ΝΔ, και της ΧΑ δεν είναι ίδιες, ούτε σε ιδεολογία, ούτε σε κίνητρο, παρ όλη την αυταπόδεικτη ταύτιση των ηγετικών τους μορφών. Περισσότερα γι αυτήν την ταύτιση παρακάτω. Όμως, αναφέρω και τα δύο κόμματα γιατί μέχρι λίγο πριν, αυτά ήταν τα μόνα κόμματα, που στην συνείδηση του Λαού ήταν δεξιά του κέντρου.  

Οπότε, τι να πει κανείς για την Δεξιά της ΝΔ που αναδείχτηκε άξιος συνεχιστής της καταστροφής μας; Τίποτα, γιατί απλά αποδείχτηκαν προδότες όχι μόνο του ίδιου του έστω κοινοβουλευτισμού, Συντάγματος και κάθε κοινής λογικής, αλλά συνάμα και καπηλευτές αυτών των αξιών που θα μπορούσαν εν δυνάμει να αποτελέσουν μια σημαντική συνιστώσα της λύσης, που δεν είναι άλλο από την αγνή αγάπη προς την Πατρίδα. Η ΝΔ εξελίχθηκε από ένα τυπικό Δεξιό κόμμα που έπαιζε το γνωστό δικομματικό παιχνίδι που βλέπουμε στην δύση, περνώντας από έναν ακραίο νέο-φιλελεθερισμό, σε ένα κόμμα που βρίσκεται μια και μοναδική τρίχα πριν από τον ολοκληρωτισμό ενός απροκάλυπτου φασισμού. Και όλα αυτά βέβαια, χωρίς να ξεχνάει ποτέ την πρακτική της πατροπαράδοτης υποτέλειας και την εμμονή στην πολιτική μετριότητα που του παρέδωσε το πολιτικό κατεστημένο της μεταπολίτευσης στην Ελλάδα.  Τέλος, η ΝΔ απορρόφησε στην ουσία το κυβερνών και πιο "θαρραλέο" μέρος του ΠΑΣΟΚ με το οποίο και συγκυβερνά μέχρι και σήμερα, όσο ο ΣΥΡΙΖΑ και τα υπόλοιπα κατασκευάσματα-κόμματα της κεντρο-αριστεράς απορρόφησαν τα υπόλοιπα κομμάτια του. 

Σήμερα όμως, έχουμε μια εξελισσόμενη νέα κατάσταση. Βλέπουμε μια προσπάθεια νεκρανάστασης της δεξιάς του παρελθόντος, αλλά αυτήν την φορά υποτίθεται, σε "νέες και σωστές" βάσεις. Βλέπουμε για παράδειγμα το παρασκήνιο για το "καθάρισμα" της Χρυσής Αυγής. Βλέπουμε τις συνεργασίες με διάφορα πολύ γνωστά πρόσωπα της δεξιάς. Βλέπουμε συνεχώς τα σενάρια περί επιστροφής του Κ. Καραμανλή στην ΝΔ, ο οποίος "ως δια μαγείας" θα διορθώσει την κατάσταση απόλυτης σήψης που υπάρχει στον πολιτικό αυτόν χώρο. Δεν έχει σημασία να αναλύσουμε την κάθε μία προσπάθεια ξεχωριστά. Αυτό που έχει σημασία, είναι ότι όλοι τους, για χάρη του ονείρου της επιστροφής στην "παλαιά δεξιά" και εμμέσως στο παλαιό αποδεδειγμένο σύστημα ελέγχου των πληθυσμών που λέγεται δικομματισμός, χρησιμοποιούν κάθε μέσο για να το καταφέρουν. Μιλούν υποκριτικότατα κατά την γνώμη μου, στο πατριωτικό συναίσθημα και στο θρησκευτικό, ελπίζοντας ότι έτσι θα συσπειρώσουν αυτό το μέρους του Λαού που υποτίθεται ότι εκφράζουν. Και με αυτήν την πράξη τους, αποδεικνύουν κάτι ακόμα πιο σημαντικό: Ότι δεν τους ενδιαφέρει το Έθνος μας και η Πατρίδα μας, όσο τους ενδιαφέρει η παράταξή τους. Ξέρω. Η απάντηση θα είναι πάντα το γνωστό, ότι: "Αφού έτσι, μέσω της δεξιάς, πιστεύουν ότι θα διορθώσουν την κατάσταση, ο σκοπός του κόμματος είναι ο ίδιος με τον σκοπό της σωτηρίας της Πατρίδας.". 

Αλλά εδώ είναι που έχουν το λάθος. Η κατάσταση που ζούμε ως Λαός, δεν είναι απλά μια κρίση πολιτική, οικονομική ή οτιδήποτε άλλο, η οποία "διορθώνεται" - έστω μεταθέτοντας η κρύβοντας μεγάλα προβλήματα - με κάποιες "ιδεολογικές κατευθύνσεις" στην πολιτική, όπως αυτές που μάθαμε στην μεταπολίτευση που άλλωστε, είναι και αυτές που μας έφεραν ως εδώ. Όχι. Η κατάσταση κρίσης στην Ελλάδα και κατ επέκταση στον κόσμο, είναι τερματικού χαρακτήρα. Πάρτε για παράδειγμα την κατάσταση στην οικονομία, η οποία χαρακτηρίζεται με μιά και μόνο λέξη πλέον: Αποπληθωρισμός. Ή, αν θέλετε, ρίξτε μια ματιά τι γίνεται στην γεωπολιτική σκακιέρα και τον θάνατο και καταστροφή που λαμβάνει χώρα γύρω μας. Για όποιον έχει στοιχειώδη κοινή λογική, ή έστω, γνωρίζει τα βασικά της Ιστορίας, θα πρέπει να είναι φανερό, ότι η κατάσταση σήμερα οδηγεί σε πολύ χειρότερες εξελίξεις από αυτές που ζούμε σήμερα, και πιθανόν χειρότερες και από αυτές που έζησαν οι προγονοί μας. 

Η εξαφάνιση της Εθνικής μας Κυριαρχίας, η απόλυτη υποτέλεια του πολιτικού προσωπικού, η εξάρτηση μας σε ένα καταστροφικότατο νόμισμα και η εμπλοκή μας στο ολοκληρωτικό καθεστώς της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν είναι προβλήματα που θα μας τα λύσει η Δεξιά και ούτε βεβαίως και η Αριστερά. Ιστορικά, προβλήματα σαν και τα σημερινά που είναι προβλήματα αυτοδιάθεσης και εν τέλη επιβίωσης ολόκληρων Λαών, λύνονται μόνο με την αυτοπρόσωπη εμπλοκή των ίδιων των Λαών στην ίδια τους την απελευθέρωση από τον κατακτητή του ή/και τον εκμεταλλευτή τους.  Ο σκοπός που πρέπει να έχει ένα συνειδητοποιημένο και μη υποτελές πολιτικό σύστημα στην εποχή που ζούμε, δεν είναι σε καμιά περίπτωση η επικράτηση ή η υπεροχή κάποιας ιδεολογίας, ούτε και οι έμμεσες ή μετριοπαθείς κινήσεις, σαν να μην έτρεχε κάστανο και όλα ήταν μια χαρά. 

Καθώς λοιπόν ολόκληρη η ανθρωπότητα οδεύει προς μια τρομακτική παγκόσμια κρίση, το περίπτερο της Δεξιάς, που ας δεχτούμε ως υπόθεση εργασίας ότι έχει ακόμα τις θεμελιώδεις δημοκρατικές αξίες μέσα του, ασχολείται με την νεκρανάσταση του. Η δεξιά παραδοσιακά, συνήθως τουλάχιστον, δεν φημίζεται στο να οργανώνει τον Λαό. Αλλά έχει την ικανότητα τουλάχιστον να τον εμψυχώσει, για να αναλάβει αυτός την αποστολή του. Κι όμως, δεν το κάνει. Δεν το κάνει, γιατί όπως και το υπόλοιπο πολιτικό σύστημα της χώρας, ασχολείται με διαδικασίες και πράγματα που ούτε τον Λαό αφορούν, ούτε εμψυχώνουν κανέναν, ούτε έχουν την δυνατότητα να λύσουν το τεράστιο πρόβλημα της Πατρίδας. Κι αυτό, αν υποθέσουμε βέβαια ότι πράγματι κάποιοι από αυτούς ενδιαφέρονται αληθινά. 

Το πιο τραγικό της όλης υπόθεσης με την "νέα και καθαρή δεξιά", είναι το ίδιο και με αυτό που συμβαίνει με την υποτιθέμενη "καθαρή" και "παρθενογεννημένη" αριστερά: Ότι πλέον ο απλός Λαός, ΔΕΝ έχει τις υπομονές που είχε τις περασμένες δεκαετίες, και ειδικότερα τα τελευταία τέσσερα χρόνια.  Όποιες και να είναι οι πολιτικές και γεωπολιτικές εξελίξεις στο άμεσο μέλλον, η αλήθεια για τα νέα "καθαρά" κόμματα που θα κάνουν τις κινήσεις τους, είναι μία: Εάν τολμήσουν να  σπαταλήσουν παραπάνω από δύο τρεις μήνες σε άσχετα θέματα όπως είναι αυτά που διαχωρίζουν τον Λαό σε δεξιά-αριστερά ή γενικότερα η ασχολία με την ιδεολογική λοβοτομή τους, τότε το λιγότερο που θα γίνει, είναι ο αφανισμός τους. Είτε γιατί ολόκληρη η χώρα θα αφανιστεί, είτε γιατί ο Λαός θα καταλάβει ότι δεν έχει άλλη διέξοδο πλέον, είτε γιατί θα υπάρξει ένα μαζικό κίνημα σαν το Ε.ΠΑ.Μ. που θα εστιάσει επιτέλους στην λύση. 

Τελικά υπάρχει πιθανότητα σωτηρίας από τα Δεξιά; 

Ναι υπάρχει! 

Και είναι ακριβώς η ίδια με αυτήν που έχει η σημερινή Αριστερά: Δηλαδή 0%! 

Αυτό είναι το θεμελιώδες πράγμα που πρέπει να καταλάβει ο Λαός μας, πριν είναι αργά. Ότι πρέπει να παραμερίσει ή αν θέλετε να υπερβεί προσωρινά την ιδεολογία του, και να κάνει την Ιστορική και σημαντική κίνηση του, που θα του επιτρέψει στο μέλλον να έχει ξανά το δικαίωμα ως Λαός πρώτα και κύρια και όχι απλά μέσω κομμάτων, να εκφράσει την ιδεολογία του με πρακτικούς όρους. 

Όταν αποδεκατίζεται ο Λαός, όταν χάνεται το Έθνος κι όταν το Γένος των Ελλήνων βρίσκεται μπροστά στην πραγματική πιθανότητα να εξαφανιστεί, ο αγώνας δεν είναι ούτε για την ελεύθερη αγορά, ούτε για την βελτίωση του κράτους και των διαδικασιών του, ούτε για την αύξηση των επενδύσεων, ούτε χρειάζονται ατελείωτες συζητήσεις περί ιδιωτικοποιήσεων ή μη. 

Όταν λαμβάνει χώρα μια πραγματική γενοκτονία, η λύση δεν έχει να κάνει με αντιμετώπιση "ανθρωπιστικής κρίσης". 

Κι όταν η χώρα έχει μετατραπεί πλέον σε πραγματικό φέουδο, δεν αρμόζουν πλέον οι επαναστάσεις των εργατών, αλλά οι επαναστάσεις των πραγματικών σκλάβων. Με λίγα λόγια, όταν η κοινωνία μας έχει οπισθοδρομήσει πίσω στις εποχές που δεν υπήρχαν ούτε καν τυπικά δικαιώματα, η απάντηση που θα δημιουργήσει χειροπιαστή πρόοδο για τον Λαό, δεν είναι άλλη από τον τυπικό και ιστορικά αποδεδειγμένο αγώνα για την Ελευθερία και την Δημοκρατία.  

 Ήρθε και παρήλθε η ώρα να πούμε εμείς ο Λαός επιτέλους ένα μεγάλο όχι, στις λάθος λύσεις στο λάθος πρόβλημα, είτε αυτές προτείνονται από τα δεξιά, είτε από τα αριστερά. 

Ήρθε και παρήλθε η ώρα που έχουμε πλέον την πολυτέλεια να υποκρινόμαστε ότι κάπου κάπως και μαγικά, θα επιστρέψουμε σε μια κατάσταση όμοια με αυτήν του πρόσφατου παρελθόντος, είτε θέλουμε αυτή να κυβερνάται από τα αριστερά ή τα δεξιά. 

Ήρθε και παρήλθε η ώρα που θα πρέπει να πούμε σε όλες τις πλευρές του πολιτικού φάσματος: Τέρμα ως εδώ: Είτε είστε έμπρακτα και ξεκάθαρα υπερασπιστές, υπηρέτες και εκφραστές του Λαού, είτε είστε εναντίον του.