Το Μνημόνιο σκοτώνει τη δημοκρατία

του Γιώργου Δελαστίκ

Αποκαλυπτικά τα στοιχεία του εαρινού Ευρωβαρόμετρου

Βιαιότατο πολιτικό σοκ, που υπό ομαλές συνθήκες θα προκαλούσε συναγερμό, συνιστούν τα ευρήματα για την Ελλάδα του εαρινού Ευρωβαρόμετρου, της δημοσκόπη-σης που διενεργείται για λογαριασμό της Κομισιόν δυο φορές τον χρόνο σε όλα τα κράτη-μέλη της ΕΕ.

Θανάσιμη απειλή για τη δημοκρατία στην Ελλάδα και σε μικρότερο βαθμό σε όλες σχεδόν τις χώρες της ΕΕ αποτελούν η λιτότητα και τα Μνημόνια, όπως επαναβεβαιώνουν οι απαντήσεις των Ελλήνων και των υπόλοιπων Ευρωπαίων στη σφυγμομέτρηση που έγινε τον Ιούνιο.

Το... 91%(!) των ερωτηθέντων Ελλήνων απάντησε ότι δεν έχει εμπιστοσύνη στα πολιτικά κόμματα. Το 84% των Ελλήνων απάντησε επίσης ότι δεν έχει εμπιστοσύνη...
στη Βουλή! Το ίδιο ποσοστό, το 84%, δήλωσε ότι δεν εμπιστεύεται την κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου. Επιπλέον, το 80% των ερωτηθέντων συμπατριωτών μας δήλωσε ανοιχτά ότι είναι δυσαρεστημένο από τον τρόπο λειτουργίας της δημοκρατίας στην Ελλάδα.

Τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά. Με βάση αυτά τα ευρήματα, η κοινοβουλευτική δημοκρατία με τον τρόπο που λειτουργεί στην Ελλάδα αυτά τα τελευταία χρόνια βρίσκεται σε πλήρη δυσαρμονία με τις διαθέσεις του ελληνικού λαού!

Πολιτική κρίση

Είναι βέβαιο ότι, αν βελτιωθεί η κατάσταση, οι απαντήσεις θα είναι διαφορετικές. Θα συνιστούσε πολιτική αφέλεια όμως η υποτίμηση των αλλαγών που συντελούνται στη συνείδηση των Ελλήνων και των Ευρωπαίων πολιτών απέναντι στην κοινοβουλευτική δημοκρατία και οι οποίες αποτυπώνονται στο Ευρωβαρόμετρο. Όταν το 84% δηλώνει ότι δεν εμπιστεύεται τη Βουλή, πόσοι, άραγε, θα αντιδρούσαν αν κάποιος έκλεινε τη Βουλή; Όταν το 91% διατρανώνει ότι δεν εμπιστεύεται τα πολιτικά κόμματα, πόσοι θα αντιστέκονταν σε ενδεχόμενη κατάργησή τους; Οι υποθετικές σκέψεις οδηγούν σε ανατριχιαστικά συμπεράσματα...

Θα ήταν εντελώς διαφορετικό πράγμα αν το 84% των Ελλήνων που δήλωσε ότι δεν εμπιστεύεται τη συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ εξέφραζε ταυτόχρονα έναν ανεκτό βαθμό εμπιστοσύνης στα πολιτικά κόμματα και στη Βουλή. Τότε, απλούστατα, θα άλλαζε την αντιπαθή κυβέρνηση. Όταν όμως ο λαός σε ποσοστό 91% δηλώνει ότι δεν εμπιστεύεται τα πολιτικά κόμματα, αυτό σημαίνει επί της ουσίας ότι απορρίπτει εκ των προτέρων και την όποια άλλη κυβέρνηση, πεπεισμένος ότι θα τον εξαπατήσει κι αυτή, πριν καν αναρριχηθεί στην εξουσία και δει ο κόσμος τα πεπραγμένα της! Αυτό όμως σηματοδοτεί σήψη του συστήματος στη συνείδηση των πολιτών! Η πολιτική κρίση έχει προσλάβει άκρως επικίνδυνες διαστάσεις ακόμη και για τη μορφή διακυβέρνησης των ευρωπαϊκών κοινωνιών.

Εκρηκτικό κοινωνικό υπόβαθρο

Το κοινωνικό υπόβαθρο πάνω στο οποίο αναπτύσσεται η πολιτική κρίση είναι κυριολεκτικά εκρηκτικό και προοιωνίζεται τα χειρότερα. «Κακή» χαρακτηρίζει την κατάσταση στον τομέα της απασχόλησης το απίστευτο ποσοστό του... 98% (!) των ερωτηθέντων Ελλήνων. Απαντώντας στο Ευρωβαρόμετρο, το 70% των συμπατριωτών μας δήλωσε ότι η χώρα ακολουθεί λάθος δρόμο για να βγει από την κρίση, με μόνο το 15% των Ελλήνων να πιστεύει ότι η Ελλάδα κινείται στη σωστή κατεύθυνση.

Το 67% των Ελλήνων χαρακτήρισαν «κακή έως πολύ κακή» την κατάσταση του νοικοκυριού τους. Επίσης, το 74% των ερωτηθέντων συμπατριωτών μας χαρακτήρισε «κακή» την ποιότητα ζωής που διάγει. Επιπροσθέτως, μόνο το 14% των Ελλήνων υποστηρίζει ότι του χρόνου θα είναι καλύτερη η οικονομική κατάσταση του νοικοκυριού του. Τριπλάσιο περίπου ποσοστό (38% για την ακρίβεια) αναμένει ακόμη μεγαλύτερη επιδείνωση, ενώ περίπου οι μισοί Έλληνες (48%) εκτιμούν ότι τα οικονομικά του νοικοκυριού τους θα παραμείνουν και το επόμενο έτος στα ίδια μαύρα χάλια.

«Υποχώρηση της δημοκρατίας»

Δεν έχει καθόλου άδικο, λοιπόν, ο απερχόμενος Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κάρολος Παπούλιας, ο οποίος στη δήλωσή του για τα σαράντα χρόνια της Μεταπολίτευσης, από την κατάρρευση της χούντας των συνταγματαρχών, υπογράμμισε την «υποχώρηση της δημοκρατίας που έφερε η κρίση». «Η δημοκρατία υπέστη πολλαπλά χτυπήματα», επισήμανε ο Κ. Παπούλιας, τονίζοντας με ιδιαίτερη έμφαση ότι τόσο «η ποιότητα του κοινοβουλευτισμού» όσο και «ο τρόπος λήψης αποφάσεων της εκτελεστικής εξουσίας τραυματίστηκαν βαρύτατα».

Ως έκ της θέσεώς του, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, σεβόμενος αυτές τις πτυχές του Συντάγματος που καθορίζουν τις αρμοδιότητές του, εμφανίζει μεν τη δημοκρατία να τραυματίζεται πολλαπλά και βαρύτατα, δεν αναφέρει όμως τίποτα για τους ενόχους του τραυματισμού της - τους πολιτικούς.

Δεν υποχώρησε η δημοκρατία γενικά και αόριστα εξαιτίας της «κρίσης». Τη δημοκρατία την «τραυμάτισαν πολλαπλά και βαρύτατα» οι υπουργοί των κυβερνήσεων του Γ. Παπανδρέου, του Λ. Παπαδήμου και των Α. Σαμαρά - Ευ. Βενιζέλου με τις αποφάσεις που πήραν. Κολοσσιαία πολιτική ευθύνη για τα εγκλήματα εναντίον της δημοκρατίας φέρουν επίσης οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ, του ΛΑΟΣ και της ΔΗΜΑΡ, συν κάποιοι «μνημονιακοί αποστάτες» που είχαν εκλεγεί με άλλα κόμματα και στήριξαν με την ψήφο τους αυτά τα εγκλήματα μέσα στη Βουλή, καταρρακώνοντας το κύρος της στη συνείδηση του ελληνικού λαού. Αυτοί είναι οι δράστες των εγκλημάτων κατά της δημοκρατίας και απομένει να δούμε αν θα τιμωρηθούν οι εγκληματικές, από πολιτική σκοπιά, πράξεις τους, πράγμα για το οποίο πολύ αμφιβάλλουμε.

Ολοκληρωτική νοοτροπία

Αυτό που διαπιστώσαμε αυτά τα πέντε μνημονιακά χρόνια είναι ότι όσο πιο πολύ στρέφονταν εναντίον του ελληνικού λαού οι γερμανόδουλες ελληνικές μνημονιακές κυβερνήσεις τόσο εντονότερη ολοκληρωτική νοοτροπία έδειχναν. Με όλο και πιο κραυγαλέο και απροκάλυπτο τρόπο παραβίαζαν το Σύνταγμα της Ελλάδας. Ο αυταρχισμός γινόταν στοιχείο της πολιτικής τους ταυτότητας, καθώς απομονώνονταν όλο και περισσότερο από τον ελληνικό λαό, αφού λειτουργούσαν και λειτουργούν ως όργανα των Γερμανών επικυρίαρχων και των ντόπιων συνεργατών τους.

Είναι πολύ χαρακτηριστικό το αυθόρμητο θράσος του νέου υπουργού Οικονομικών, Γκίκα Χαρδούβελη, ο οποίος αμφισβήτησε ευθέως το δικαίωμα της Δικαιοσύνης να κρίνει τη νομιμότητα ή μη των αποφάσεων της κυβέρνησης. Μιλώντας στο Γενικό Συμβούλιο του ΣΕΒ, ο Γκ. Χαρδούβελης διατύπωσε με αέρα αφενός μια αυτονόητη μπούρδα -«οι πολιτικοί αποφασίζουν για τη δημοσιονομική πολιτική»- και αφετέρου μια ύπουλη απαίτηση, που στη βαθύτερη ουσία της συνιστά συνταγματική εκτροπή: «Έχει λόγο η Δικαιοσύνη για το τι είναι δίκαιο και τι είναι άδικο, αλλά δεν μπορεί να κάνει δημοσιονομική πολιτική».

Πρόκειται για κλασική περίπτωση στρεψοδικίας. Κανένας δικαστής δεν αποπειράθηκε να χαράξει αυτός τη δημοσιονομική πολιτική της κυβέρνησης. Είναι όμως καθήκον της Δικαιοσύνης να κρίνει αν η κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου δρα τουλάχιστον στο πλαίσιο του νόμου λεηλατώντας τα εισοδή ματα των Ελλήνων - στο πλαίσιο, δηλαδή, των νόμων που η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, όχι κάποιο άλλο κόμμα, έχουν ψηφίσει στη Βουλή. Ούτε αυτό όμως ανέχονται πλέον οι υπουργοί της κυβέρνησης αυτής, δεν θέλουν να τηρούν ούτε καν τους νόμους που ψήφισαν τα κόμματά τους!

«Συνταγματική εκτροπή»

Απόλυτο δίκιο είχε ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ, Πάνος Κομμένος, ο οποίος κατηγόρησε ευθέως τον υπουργό Οικονομικών για «συνταγματική εκτροπή και αμφισβήτηση της αυτόνομης εξουσίας της Δικαιοσύνης». Σε επίκαιρη ερώτησή του προς τον πρωθυπουργό, ο Π. Κομμένος, αφού τονίζει ότι «οι δηλώσεις αυτές αποτελούν κατάλυση του Συντάγματος», συνεχίζει γράφοντας, μεταξύ άλλων: «Είτε αποδέχεται ο πρωθυπουργός ότι η δικαστική εξουσία πρέπει πλέον να λαμβάνει εντολές από την εκτελεστική εξουσία, καταλύοντας το Σύνταγμα, ή θα πρέπει να ανασκευάσει ο υπουργός Οικονομικών ή να αποπεμφθεί. Άλλη λύση δεν υπάρχει».

Φυσικά και υπάρχει άλλη λύση - να αδιαφορήσει παντελώς ο Α. Σαμαράς για τις διαμαρτυρίες περί παραβίασης του Συντάγματος και να συνεχίσει να το παραβιάζει με τον ίδιο προκλητικό τρόπο που το κάνει μέχρι τώρα! Σιγά μην τον πιάσουν τώρα οι... δημοκρατικές ευαισθησίες!

Όσο για τους αστυνομικούς, τους λιμενικούς, τους πυροσβέστες που διαμαρτύρονται γιατί η κυβέρνηση αρνείται να εφαρμόσει την απόφαση του ΣτΕ, ο πρωθυπουργός δεν έχει καμιά αναστολή να τους περιφρονήσει και αυτούς και τα αιτήματά τους, με τον ίδιο τρόπο που γράφει στα παλιά του τα παπούτσια και τις διαμαρτυρίες των στρατιωτικών.

Σε έσχατη ανάγκη, θα βάλει τους υπόλοιπους πολίτες να πληρώσουν για να δώσει κάτι σ' αυτούς που τους... δέρνουν κατ' εντολήν της κυβέρνησης!

από τα «Επίκαιρα»