Η προχειρότητα έχει τίμημα και όλα χωρίς εξαίρεση τα κόμματα
του λεγόμενου «Συνταγματικού Τόξου» καλούνται τώρα να το πληρώσουν. Μη
ξέροντας τι να κάνουν με τους ψηφοφόρους της Χρυσής Αυγής, πολύτιμους για την
εκλογική νίκη στο Β΄ γύρο των Αυτοδιοικητικών εκλογών. Την ανάγκη φιλοτιμία
ποιούμενα τα κόμματα θυμήθηκαν ξαφνικά (αλλά πόσο ειλικρινά;) ότι άλλο οι
ψηφοφόροι και άλλο η ηγεσία της ΧΑ. Ανοήτως και πάλι, για να σώσουν
τα προσχήματα, να περισώσουν τη χαμένη τους αξιοπρέπεια και να συγκαλύψουν την
απρονοησία τους, επέλεξαν (και πάλι) να ψέξουν τους ψηφοφόρους με το εξής:
έχουν και οι ψηφοφόροι ευθύνη διότι ξέρουν πλέον περί τίνος πρόκειται, ξέρουν
τι σόϊ πράγμα είναι η Χρυσή Αυγή. Το υπονοούμενο: Αν ξαναψηφίσουν ΧΑ είναι και
αυτοί ναζί, ενώ αν προσέλθουν στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ, σ’ εμάς, δηλαδή,
εξαγνίζονται και όλα καλά.
Ρωτάει ο τολμηρός και ρηξικέλευθος Ν.Μπογιόπουλος τι δεν
καταλαβαίνουν οι ψηφοφόροι της...
ΧΑ καλώντας τους να μην (ξανα)ψηφίσουν τους ναζί. Μα καταλαβαίνουν πολύ καλά αλλά δεν βλέπουν και κανένα άλλο δίπλα τους, μαχητή, να τους υπερασπιστεί. Μια κουβέντα είπε η γηραιά ακαδημαϊκός κ. Δημουλά (φοβάμαι να βγω από την πόρτα μου) και πήγαν να την ξεσκίσουν. Οι ενδιαφερόμενοι κάτοικοι δεν εξετάζουν τις προθέσεις του Κασιδιάρη, βλέπουν ότι οι δικοί του «κάτι κάνουν» και ακόμα και αν δεν το εγκρίνουν (τους ρώτησε κανείς;) δεν έχουν εναλλακτική. Κάποτε οι κομμουνιστές ήξεραν τη διαφορά προθέσεων και πράξεων και ενεργούσαν αναλόγως. Πίσω η προπαγάνδα, μπρος η πράξη. Το ερώτημα δεν είναι προς τους ψηφοφόρους της ΧΑ αλλά προς την Αριστερά τι δεν καταλαβαίνει και αφήνει έρμαιο τον κόσμο στο δηλητήριο, όπως λέει, της ηγεσίας της ΧΑ;
ΧΑ καλώντας τους να μην (ξανα)ψηφίσουν τους ναζί. Μα καταλαβαίνουν πολύ καλά αλλά δεν βλέπουν και κανένα άλλο δίπλα τους, μαχητή, να τους υπερασπιστεί. Μια κουβέντα είπε η γηραιά ακαδημαϊκός κ. Δημουλά (φοβάμαι να βγω από την πόρτα μου) και πήγαν να την ξεσκίσουν. Οι ενδιαφερόμενοι κάτοικοι δεν εξετάζουν τις προθέσεις του Κασιδιάρη, βλέπουν ότι οι δικοί του «κάτι κάνουν» και ακόμα και αν δεν το εγκρίνουν (τους ρώτησε κανείς;) δεν έχουν εναλλακτική. Κάποτε οι κομμουνιστές ήξεραν τη διαφορά προθέσεων και πράξεων και ενεργούσαν αναλόγως. Πίσω η προπαγάνδα, μπρος η πράξη. Το ερώτημα δεν είναι προς τους ψηφοφόρους της ΧΑ αλλά προς την Αριστερά τι δεν καταλαβαίνει και αφήνει έρμαιο τον κόσμο στο δηλητήριο, όπως λέει, της ηγεσίας της ΧΑ;
Ποια κολυμβήθρα του Σιλωάμ, όμως, όταν η συγκυβέρνηση της
«δεξιάς και της προόδου» τους έβαλε αστόχαστα στη φυλακή, επειδή ο, κατά
Μπαλτάκο, «μεγαλοαστός» Σαμαράς δεν καταλαβαίνει τι τρέχει στην κοινωνία.
Σάμπως καταλαβαίνουν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που έλεγαν από την πρώτη στιγμή
φασίστες τους κατοίκους του Αγίου Παντελεήμονα; Ή το ΚΚΕ που είδε τα ποσοστά
του να πέφτουν στο μισό; Γιατί άραγε; Μόνο ο γενναίος Γλέζος είπε ότι η φυλακή
ήταν λάθος και έμεινε μόνος, ο μόνος γενναίος. Εμ! Να φοβάσαι ότι θα σε πει
συνεργάτη των ναζί ο Σαμαράς και να αγνοείς τον Γλέζο κάτι δεν κάνεις καλά. Το
κλίμα ήταν στραβό από χρόνια. Από τότε που, τα ίδια στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, έλεγαν
φασίστα τον Καρατζαφέρη για να ανακαλύψουν αργότερα ότι είναι άνθρωπος του
«Συνταγματικού Τόξου» κι αυτός και ότι ο κίνδυνος ήταν η ανατέλλουσα Χρυσή
Αυγή. Προχειρότητες, αυτισμός, ανακλαστικά όπως τα σκυλάκια του Παβλόφ. Η
Σαμπιχά ακροδεξιά, και πάει λέγοντας με τον Βουδούρη και τον Καρυπίδη.
Ούτε μια στιγμή δεν σκέφτηκε η Αριστερά, ο ΣΥΡΙΖΑ, ότι η
ηγεσία της ΧΑ και ναζί είναι και ότι άλλο θέλεις, δεν υπάρχει αμφιβολία, αλλά ο κοσμάκης
έχει πραγματικό πρόβλημα, είναι εξοργισμένος, διψάει για τιμωρία, για σκληρή
τιμωρία αυτών που τον βρίζουν κτηνωδώς κατάμουτρα, τον λοιδορούν χοντρόπετσα
λέγοντάς του «μαζί τα φάγαμε». Ο ΣΥΡΙΖΑ είχε αρχικά αίσθηση της οργής του
κόσμου και γι’ αυτό κληρονόμησε ένα κομμάτι της αγανακτισμένης κοινωνίας, της
Πλατείας, όλης της Ελλάδας. Αλλά μετά προτίμησαν μερικοί να γίνουν «από νωρίς
νοικοκυραίοι» (ΙΣΚΡΑ 11-2-13) να δώσουν τόπο στην οργή, να της γυρίσουν την
πλάτη. Τώρα;
Τώρα είναι η ώρα να σκεφτούμε όλοι στην Αριστερά και να
αποφασίσουμε ότι μας χρειάζεται στρατηγική για όσα ζούμε και για όσα έρχονται,
τα πολύ δύσκολα και δυσάρεστα. Να αφήσουμε πίσω τις προκαταλήψεις και
τα παβλοφικά ανακλαστικά, να ξεφωνίζουμε «φασισμός» μόλις κάτι δεν μας αρέσει,
δεν ταιριάζει με όσα μας πότιζαν χρόνια οι επικυρίαρχοι για δικαιώματα και άλλα
χαριτωμένα, τα δικαιώματα πχ των ημίγυμνων στις εκκλησίες, το δικαίωμα να μας
χλευάζουν πάλι και πάλι με την «πρώτη φορά» που θα πάνε στο κρεβάτι ή στην
κάλπη. Και να μας λέει και υπερσυντηρητικούς από πάνω αν δεν μας αρέσει το
«σποτάκι», ο άνθρωπος με το σακίδιο, με τους άγνωστους χρηματοδότες και
πολιτικούς μέντορες. Αν οι τσίτσιδες χόρευαν στο ναό του Αγίου Πέτρου τι θα
ένιωθαν οι καθολικοί πιστοί που τις υπερασπίζονται όταν το κάνουν στους
άλλους;-ο Πάπας κάνει πολιτική και με αφήνει αδιάφορο τι θα έλεγε.
Τώρα τα πράγματα θα μπορούσε να είναι απλά αν με
θάρρος-επιτέλους- συνομολογήσουμε δημοσίως ότι οι ψηφοφόροι της ΧΑ ούτε ήταν
ούτε είναι ναζί, φασίστες, καθάρματα της κοινωνίας. Αλλά είναι απλώς
κατακαημένοι Έλληνες που λιμοκτονούν, αυτοκτονούν, απελπίζονται και κυρίως
είναι τυφλοί από οργή. Όποιος συντονιστεί με την οργή τους θα τους ανοίξει τα
μάτια. Ασφαλώς και υπάρχουν ψηφοφόροι της ΧΑ ακροδεξιοί, πρόθυμοι στη βία από
πεποίθηση ότι μόνο με ξύλο, ίσως και καμιά δολοφονία, λύνεις τα προβλήματα. Χρειάζεται
πλέον όχι μόνο τρόπος αλλά και κόπος για να μη πέσουν οριστικά στην αγκαλιά
τους οι άλλοι, οι πολλοί, οι κατακαημένοι, οι απελπισμένοι. Γιατί αργήσαμε
να τους παρηγορήσουμε, μείναμε μακριά τους. Και όσο αργούμε μπορεί να χαθούν
οριστικά. Και να αποκτήσουμε αυτό που ποτέ ως τώρα δεν είχαμε: φασιστικό
Κίνημα. Και τότε, όπως έγραφα πέρυσι, περί νοικοκυρέματος, αυτός που άφησε τον
κατακλυσμό να έρθει δεν μπορεί να παραπονιέται ότι βρέχει.
από το «iskra.gr»
Η «Χρυσή Αυγή» και η κάλπη
Reviewed by Διαχειριστής
on
Πέμπτη, Μαΐου 22, 2014
Rating:
Δεν υπάρχουν σχόλια: