Τι σηματοδοτεί η υπόθεση Κασιδιάρη-Μπαλτάκου;

του Δημήτρη Καζάκη

Η υπόθεση της δήθεν κρυφής καταγραφής της συνομιλίας Κασιδιάρη-Μπαλτάκου δείχνει την ολοκληρωτική κατάρρευση της κυβερνώσας συμμορίας λίγες μόνο ημέρες μετά την επιβολή και νέου μνημονίου με την μορφή πολυνομοσχεδίου σε βάρος της χώρας και του λαού της. Η ποινική δίωξη της ΧΑ που ξεκάθαρα μεθοδεύτηκε από την κυβέρνηση, εξελίσσεται σ’ ένα άκρως επικίνδυνο παιχνίδι ανασύνταξης της φασιστικής ακροδεξιάς τόσο στην κυβέρνηση, όσο και στην αντιπολίτευση.

Η εφεδρεία της υπό κατάρρευση κυβερνώσας συμμορίας

Αφού απέτυχε η επιχείρηση άλωσης των ψηφοφόρων της ΧΑ από την κυβερνώσα φασιστική ακροδεξιά του κ. Σαμαρά, το παιχνίδι αλλάζει άρδην. Το καράβι της κυβερνώσας παράταξης βουλιάζει αύτανδρο. Ο επικείμενος κίνδυνος να καταλήξει η μεν Ελιά (ΠΑΣΟΚ) με ποσοστά ανάξια λόγου και η δε ΝΔ του Σαμαρά να υστερεί έναντι του ΣΥΡΙΖΑ κατά 10-15 ποσοστιαίες μονάδες, έχει κάνει πολλούς στο εσωτερικό και στο εξωτερικό να επεξεργάζονται στην πράξη εναλλακτικά σενάρια και σχέδια.

Οι μαριονετίστες της επίσημης πολιτικής στην Ελλάδα, ιδιαίτερα αυτοί που κινούν τα νήματα....
από την Ουάσιγκτον και το Βερολίνο, ξέρουν πολύ καλά ότι η εκλογική συντριβή της κυβερνώσας συμμορίας θα είναι ολοκληρωτική χωρίς καμιά δυνατότητα ανάκαμψης. Τι επιλογές έχουν; Αφενός, να πάρουν γη και ύδωρ από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν χρειάζεται κανείς ιδιαίτερη ευφυΐα για να αντιληφθεί ότι οι ξένοι επικυρίαρχοι έχουν πάρει τις διαβεβαιώσεις που θέλουν από την ηγετική ομάδα του κ. Τσίπρα.

Λείπει όμως το αντίπαλο δέος. Το πολιτικό σύστημα δεν μπορεί να λειτουργήσει προς το συμφέρον τους, αν δεν διαθέτει αντίπαλο δέος στον ΣΥΡΙΖΑ. Ποιο είναι αυτό;

Οι εξελίξεις όλο και περισσότερο τους πείθουν ότι τα άλλοτε κόμματα δικομματικής εναλλαγής πνέουν τα λοίσθια. Τα Ποτάμια είναι για γέλια. Το ίδιο και οι εναλλακτικές της κεντροαριστεράς, ή της αντιμνημονιακής κεντροδεξιάς. Τι μένει; Η φασιστική ακροδεξιά. Ο Μπαλτάκος κάνει την αρχή. Πηδά από το καράβι που βουλιάζει για να ενισχύσει την επάνοδο της ΧΑ, της «καλής» ΧΑ, της αντιμνημονιακής ΧΑ, της «πατριωτικής» ΧΑ. Σε λίγο καιρό και ιδιαιτέρως μετά τις εκλογές θα δούμε να μεταπηδούν και άλλοι πολλοί ακόμη. Κι έτσι το πολιτικό σκηνικό ενός μελλοντικού εμφυλίου έχει στηθεί.

Η τελική πράξη του εμφυλίου

Από την μια, μία αριστερά καθεστωτική, χωρίς ίχνος πατριωτισμού, ανίκανης από φύση και θέση να διαχειριστεί την τωρινή εθνική κρίση από την σκοπιά των συμφερόντων της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού. Μία αριστερά που είναι κραυγαλέα εθνομηδενιστική σε μια περίοδο που προέχει ο αγώνας για την εθνική ανεξαρτησία και κυριαρχία. Μία αριστερά που η ηγεσία της είναι απολύτως ικανή να καλέσει το ΝΑΤΟ και την ΕΕ στο όνομα του «διεθνισμού» της για να διαφυλάξει τα σύνορα της χώρας κι έτσι να τους δώσει το δικαίωμα να γκριζάρουν με προβοκάτσια ή χωρίς μέρη της εδαφικής επικράτειάς μας.

Κι από την άλλη μια «αποκαθαρμένη» φασιστική ακροδεξιά νοσταλγός των πιο σκοτεινών χρόνων του εμφυλίου και της χούντας. Η φασιστική ακροδεξιά που κυβερνά σήμερα μετεξελίσσεται αργά και σταθερά σε αντιμνημονιακή φασιστική ακροδεξιά, ικανή να ετοιμάσει και να διεξάγει έναν νέο εμφύλιο πόλεμο στην Ελλάδα κατ’ εντολή και προς δόξα των ξένων μεγάλων αφεντικών. Όπως ακριβώς συνέβη και με τον παλιό εμφύλιο.

Εκεί καταντήσαμε. Η διωκόμενη αριστερά της μετεμφυλιακής περιόδου να έχει μετεξελιχθεί σε μια καθεστωτική δύναμη που διεκδικεί την συνέχεια ενός κράτους και μιας εξουσίας που οδήγησε τον ελληνικό λαό και την χώρα στα χειρότερα. Μια αριστερά που κάνει τα αδύνατα, δυνατά προκειμένου να παραδοθεί η σημαία ως υπέρτατο σύμβολο της εθνικής ενότητας του ελληνικού λαού, αλλά και ο πατριωτισμός του, στην πατριδοκαπηλία της φασιστικής ακροδεξιάς.

Αυτό θα είναι το τέλος του ελληνικού λαού; Μια επανάληψη ενός εμφυλίου ανάμεσα σε μια προδοτική αριστερά και σε μια φασιστική ακροδεξιά; Αυτό μας αρμόζει; Αυτό ονειρεύεται να ζήσει όποιος αυτοπροσδιορίζεται ως δεξιός, ή εκείνος που αυτοθαυμάζεται ως αριστερός; Αυτό θα είναι το μεγαλύτερο επίτευγμα της δεξιάς και της αριστεράς στην Ελλάδα; Να οδηγήσουν την χώρα σε μια νέα εμφύλια σφαγή προκειμένου οι δανειστές και τα ξένα κέντρα να προχωρήσουν στην εκποίηση της χώρας και στον εθνικό της ακρωτηριασμό χωρίς αντιστάσεις;

Εθνική πατριωτική ενότητα του λαού η μόνη λύση

Εμείς το λέγαμε από την αρχή. Όποιος επιχειρεί σε τέτοιες συνθήκες όπου προέχει το πατριωτικό και εθνικοαπελευθερωτικό καθήκον, να χωρίσει τον κόσμο, τον λαό σε δεξιούς και αριστερούς. Όποιος θέλει να επαναφέρει στο πολιτικό προσκήνιο τους ιδεολογικούς διαχωρισμούς του εμφυλίου, υπηρετεί ξένα κέντρα και δυνάμεις στην προσπάθειά τους να οδηγήσουν την χώρα και τον λαό της σε νέα αλληλοσφαγή.

Εμείς δεν θα επιτρέψουμε σε κανέναν να δρομολογήσει έναν νέο εμφύλιο. Θα μας βρουν μπροστά τους. Δεν θα επιτρέψουμε στα υποχείρια της Ουάσιγκτον και του Βερολίνου να οδηγήσουν την χώρα σε διάλυση τύπου Ουκρανίας. Ο κ. Βορίδης δήλωσε ότι βρέθηκε στην πλατεία Μέϊντεν, προφανώς για να πάρει μαθήματα. Ιδίως για την επομένη μιας αντιμνημονιακής αριστερής κυβέρνησης τύπου ΣΥΡΙΖΑ.

Η μόνη εγγύηση ότι δεν θα καταλήξουμε στις φλόγες ενός νέου εμφυλίου είναι η μαζική στράτευση στον αγώνα για την εθνική ανεξαρτησία, την λαϊκή κυριαρχία και την κοινωνική χειραφέτηση που δεν αναγνωρίζει διαχωρισμούς αριστεράς-δεξιάς, αλλά οικοδομεί την ενότητα του λαού με σκοπό την μονομερή διαγραφή του χρέους, την ανατροπή του καθεστώτος κατοχής, την έξοδο από το ευρώ και την ΕΕ προκειμένου να απελευθερωθεί η χώρα από την χειρότερη απολυταρχία που βίωσε η ίδια και η Ευρώπη από την εποχή του ναζιστικού ζυγού και φυσικά την κατάκτηση της δημοκρατίας για τον λαό μέσα από μια Συντακτική Εθνοσυνέλευση και νέο Σύνταγμα.

Τα αιτήματα αυτά ήδη αποτελούν την καθοριστική διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στον αληθινό πατριώτη αγωνιστή από την μια και στον ανοιχτό, ή κρυφό δωσίλογο που άλλοτε με την προβιά μιας εθνομηδενιστικής αριστεράς και άλλοτε με το λυκοτόμαρο της φασιστικής ακροδεξιάς ετοιμάζονται να αιματοκυλήσουν τον ελληνικό λαό με όλα τα απαραίτητα αντιμνημονιακά αξεσουάρ. Για όλους μας ήρθε η ώρα να επιλέξουμε μεριά. Δεν χωρά το δεν ξέρω, θα δω, ίσως, αργότερα. Η ενότητα οικοδομείται μέσα στον λαό και ξεκινά από την απόφαση του καθένα μας να στρατευθεί σ’ αυτήν.

Όποιος καθυστερεί σήμερα να κάνει την επιλογή του φέρνει την χώρα πιο κοντά στον πιο απόλυτο όλεθρο. Έχει τεράστια ευθύνη. Όταν η χώρα και ο λαός σου απειλείται με τον χειρότερο τρόπο, τότε δεν υπάρχει χώρος για δικαιολογίες. Μόνο ο θρασύδειλος ψάχνει για τέτοιες και χρησιμοποιεί τις ιδεοληψίες της δεξιάς ή της αριστεράς ως άλλοθι. Η σάλπιγγα ήδη μας καλεί και αλλοίμονο σε όποιον δεν ξέρει, ή φοβάται να φωνάξει «παρών».