Οι Εκλογές και ο Φόβος

του Γιάννη Σιδέρη*

Όσο πλησιάζουμε προς τις ευρωεκλογές, τόσο οι Κυβερνώντες θα διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα, σε μια ακόμη προ-σπάθεια εξαπάτησης των πολιτών, ώστε να υφαρπάξουν όσες περισσότερες ψήφους μπορούν, αντλώντας τες ει δυνατόν, από μια δεξαμενή τρομοκρατημένων πολιτών!

Πρωτογενές πλεόνασμα, “σκληρή διαπραγμάτευση” με την τρόικα, μείωση ανεργίας σύμφωνα με στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, αναμονή της ανάπτυξης (έλεος πια!), τερματισμός μνημονίων, θα είναι ένα τμήμα της ατζέντας τους. Όμως η καθημερινότητα του πολίτη, δεν μπορεί να διαστρεβλωθεί. Η περιθωριοποίηση όλο και μεγαλύτερου ποσοστού του λαού είναι ένα γεγονός, που δεν είναι ικανή καμία ρητορική να αλλάξει, προσδίδοντας έστω και κάποια ψήγματα αισιοδοξίας.

Τί απομένει λοιπόν στους κυβερνώντες; Μα ο φόβος! Είναι ο μόνος τρόπος να χειραγωγήσουν...
τους πολίτες, τους οποίους φυσικά και αντιμετωπίζουν μόνο ως ψηφοφόρους.

Πώς όμως οικοδομείται ο φόβος στην κοινωνία; Και πως μπορεί να αντιμετωπιστεί; Εύλογα τα ερωτήματα.

Κατ’ αρχάς, ως προς την οικοδόμηση του φόβου, τα “όπλα” που χρησιμοποιούν είναι πλέον γνωστά.

- ΜΜΕ: Τεράστια η συμβολή τους σε αυτήν την κατεύθυνση τρομοκράτησης των πολιτών. Αρκεί να παρακολουθήσετε ένα δελτίο ειδήσεων, ιδιαίτερα στα λεγόμενα και συστημικά, για να αντιληφθούμε τον “σπόρο” του φόβου που σπέρνουν αφειδώς. Αριστοτεχνικά δομημένα, ενώ προωθούν “ειδήσεις”, συνήθως μέσω δηλώσεων “επιφανών προσωπικοτήτων” για τον μονόδρομο του προγράμματος και την διαφαινόμενη έξοδο της χώρας από την κρίση, ταυτόχρονα βομβαρδίζουν τους τηλεθεατές με φορολογικές και άλλες υποχρεώσεις, έτσι ώστε, παράλληλα με τον φόβο, να αυτοενοχοποιηθούν όσο το δυνατόν, με προφανή στόχο την αδρανοποίησή τους.

-Αστυνομοκρατία: Απαγορεύσεις κινητοποιήσεων, ρίψεις χημικών με ασήμαντες αφορμές, τραυματισμοί διαδηλωτών, συλλήψεις απλών πολιτών για χρέη στην εφορία, συνιστούν ένα μίγμα απευθείας τρομοκράτησης, ώστε να ακινητοποιηθούν οι πολίτες. Το παράδοξο είναι πως αυτές οι καθ’ όλα φασιστικές πρακτικές, διαπράττονται από τους κυβερνώντες στο όνομα της Δημοκρατίας!

-Πόλωση: Η θεωρία των δύο άκρων, η οποία αναμένεται να αναζωπυρωθεί όσο πλησιάζουμε στις εκλογές, είναι επίσης ένα μέσο αδρανοποίησης των πολιτών. Με τα μέλη της ΧΑ να είναι εν δυνάμει ένοχοι ως μέλη εγκληματικής οργάνωσης, είναι εμφανής η προσπάθεια των κυβερνώντων να ταυτίσουν όποιον αντιτίθεται στην πολιτική τους, με τους ντόπιους ναζιστές! Με λογικό άλμα το ότι όποιος δεν είναι μαζί μας είναι μ’ αυτούς, προσπαθούν να τρομοκρατήσουν τον Έλληνα πολίτη δημοκράτη, ώστε να σταθεί απέναντι στους λεγόμενους “αντιμνημονιακούς” φοβούμενος μήπως χαρακτηρισθεί “φασίστας”. Είναι η μέθοδος δημιουργίας εμφυλιακού κλίματος, με εμφανή στόχο την συντηρητικοποίησης του εκλογικού σώματος, ώστε να αυξήσουν τις πιθανότητες επιλογής τους από τους ψηφοφόρους.

-Απομόνωση της χώρας: Οποιαδήποτε προτεινόμενη λύση θέτει ως προϋπόθεση την έξοδο από την ευρωζώνη και ενδεχομένως και από την ΕΕ, ενεργοποιεί αυτομάτως την θεωρία της “αδύναμης χώρας”, η οποία δεν είναι σε θέση να σταθεί στην διεθνή πολιτική σκηνή, έξω από την “ισχυρή” ένωση των ευρωπαϊκών κρατών. Επίσης, ενεργοποιείται και το φόβητρο της γείτονος  χώρας, η οποία θα είναι ελεύθερη πλέον να προκαλέσει εις βάρος μας “θερμό επεισόδιο”, πράγμα βέβαια που μοιάζει πιθανότερο με την χώρα μας μέσα στην ΕΕ, μια και τα γεωπολιτικά παιχνίδια των ισχυρών “εταίρων” μας, δείχνουν να τους βολεύει μια “γκρίζα” ζώνη στην περιοχή μας!

-Επιστροφή στην δραχμή: Αν και φαίνεται να μειώνεται η ισχύς αυτού του επιχειρήματος, μια και τις επιπτώσεις τις οποίες οι κυβερνώντες επικαλούνταν από ενδεχόμενη έξοδο από το ευρώ ήδη τις βιώνουμε ( έλλειψη φαρμάκων, πετρελαίου, καταναλωτικών αγαθών κ.ά.), ωστόσο θα το επαναφέρουν σύντομα με μεγαλύτερη ένταση. Να περιμένουμε να ακούσουμε επιχειρήματα τραγελαφικά, όσο πλησιάζουμε προς τις εκλογές, με σκοπό την ενίσχυση του φόβου.

Όλα τα παραπάνω, συνθέτουν μια επιλογή πολιτικής, η οποία, ολοένα και περισσότερο, στρέφεται προς ακροδεξιές πρακτικές προκειμένου να παρατείνει τον χρόνο διακυβέρνησής της! Δίχως ίχνος πατριωτισμού, πλήρως παραδομένη στις επιδιώξεις των “εταίρων”, δεν διστάζει να εκφοβίζει τους Έλληνες πολίτες, αρκεί να μην απολέσει την εξουσία! Δίχως ίχνος δημοκρατικής πρακτικής, δεν διστάζουν να θέσουν τον φόβο ως κυρίαρχο συναίσθημα της κοινωνίας, προκειμένου να το εκμεταλλευτούν εκλογικά!

Πως πρέπει να αντιδράσει όμως ο λαός;

Ο λαός, πρέπει πάνω απ’ όλα, να παραμείνει νηφάλιος. Να διώξει τον φόβο από την καθημερινότητά του. Να σταθεί όρθιος στην αναμενόμενη επίθεση των κυβερνώντων. Να αρχίσει να αναζητά λύσεις, μέσα από την εμπειρία του και το ένστικτό του. Να μην εγκλωβισθεί σε επιλογές- μονόδρομους. Να αγνοήσει τους πολιτικούς που τέσσερα χρόνια τώρα “σώζουν” την χώρα, εξαθλιώνοντας τους πολίτες της. Να εμπιστευθεί την δική του δύναμη, μακριά από “ηγέτες”. Να διαφυλάξει τα όποια στοιχεία δημοκρατίας απέμειναν και να διεκδικήσει την δημοκρατία που αυτός θέλει για τον τόπο. Να μην πέσει στην παγίδα του “μην χείρον βέλτιστον” ως επιλογή. Να κοιτάξει στα μάτια τα παιδιά και να παλέψει με όλες του τις δυνάμεις, ώστε να τους διασφαλίσει ένα μέλλον αξιοπρεπές, ως οφείλει στις επόμενες γενιές.

Αυτός εξάλλου είναι ο ρόλος του σε μια χώρα κυρίαρχη! Γιατί μόνο αυτός μπορεί να την καταστήσει κυρίαρχη και μόνο αυτός είναι ικανός να διαφυλάξει την κυριαρχία της.

Ο Γιάννης Σιδέρης είναι μέλος του Ενιαίου Παλλαϊκού Μετώπου Πάτρας