Σ’ έβρισε ο Σαρκοζί: Κι εσύ «σύντροφε» Παπανδρέου τι έκανες;

Φωτογραφία: Μενέλαος Μυρίλλας/FosPhotos

Σχόλιο της «ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑΣ-ΕΠΑΜ»: Καμιά εκ των υστέρων συγνώμη δεν λύνει το παραμικρό πρόβλημα που η πολιτική Παπανδρέου αλλά και των συνεχιστών του έχει δημιουργήσει σε βάρος του λαού και ολόκληρου του Έθνους. Είναι το ίδιο δοσίλογος και εθνοπροδότης, όπως όλη η κυβερνητική κλίκα που ξεκινά από τον πρόεδρο της δημοκρα-τίας περνάει στον τελευταίο δημόσιο λειτουργό, που εφαρμόζει στη πράξη το ειδεχθές έγκλημα γενοκτονίας του ελληνικού λαού και φτάνει στους παπαγάλους των ΜΜΕ που ξεδιάντροπα έχουν αναλάβει τον αποπροσανατολισμό και τη σπορά της σύγχυσης και του φόβου στον ελληνικό λαό. Η Δικαιοσύνη θα λάμψει ως Νέμεσις όταν -ελπίζουμε πολύ σύντομα- θα αποκατασταθεί η Δημοκρατία στη χώρα….

του Θέμη Τζήμα

 

Μόνο κάποιος ανιστόρητος ή αφελής εκπλήσσεται από τις ύβρεις του Σαρκοζί στο Γιώργο Παπανδρέου μετά την ανακοίνωση του τελευταίου περί δημοψηφίσματος. Όποιος στοιχειωδώς γνωρίζει ιστορία έχει πέσει πάνω σε αναφορές πολύ χυδαιότερων συμπεριφορών στο πλαίσιο διαπραγματεύσεων είτε επισήμων, είτε ανεπίσημων. Επίσης συνιστά βλακώδη και επικίνδυνη αφέλεια να θεωρεί κανείς ότι στις διεθνείς σχέσεις χωρά savoir vivre.

Σημαντικό σε σχέση με τη στάση Σαρκοζί και Μέρκελ είναι το μέγεθος της οργής της....
αντιδραστικής Ευρώπης εξαιτίας της μοναδικής δημοκρατικής και μη προβλέψιμης απόφασης του Γιώργου Παπανδρέου.

Οργή που πήγαζε από το γεγονός ότι εδώ και χρόνια αλλά ιδίως εν μέσω κρίσης, το διευθυντήριο της ευρωζώνης ανέχεται μια μόνο κατ’ όνομα δημοκρατία, στην οποία οι λαοί ψηφίζουν το «σωστό» για τα συμφέροντα της οικονομικής ολιγαρχίας και οι κυβερνήσεις δεν παρεκκλίνουν το ελάχιστο από τις επιταγές του μείγματος μονεταρισμού και νεοφιλελευθερισμού που κυριαρχεί.

Οποιαδήποτε άλλη επιλογή, από οποιαδήποτε κυβέρνηση οδηγεί στην ανοιχτή σύγκρουση του αντιδραστικού διευθυντηρίου μαζί της και στην προσπάθεια πραξικοπηματικής ανατροπής της. Το ίδιο καταδεικνύει άλλωστε και η αποκάλυψη για το σχεδιασμό Μπερλουσκόνι περί επιστροφής στη λιρέττα, που οδήγησε στην αντικατάστασή του από το Μάριο Μόντι.

Άρα καταρχήν έχουμε επιβεβαίωση της πλήρους στροφής της ΕΕ και της Ευρωζώνης προς όχι απλά συντηρητική αλλά ευθέως αντιδημοκρατική κατεύθυνση, όπου το κέντρο- Γερμανία και χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο- δομεί δεσμά νεοαποικιακής εξάρτησης αρχικά της περιφέρειας, με προϊούσα τάση αυτά να συμπεριλάβουν το σύνολο των κρατών- μελών. Στη θέση των κανονιοφόρων έχουν μπει απλά οι οίκοι αξιολόγησης και το μανιπουλάρισμα του δημοσίου – και ιδιωτικού- δανεισμού.

Εξάγονται όμως και άλλα κρίσιμα συμπεράσματα για τα καθ’ ημάς: πρώτον, ο Γιώργος Παπανδρέου από το 2009 είχε προσχωρήσει όπως αποδείχθηκε, στην πολιτική και στις δυνάμεις του κατεστημένου, εγκαταλείποντας κάθε προοδευτική πολιτική επιλογή και κάθε δύναμη χάρη στην οποία εξελέγη πρωθυπουργός. Αποδέχθηκε να καταστεί ο βασικός παράγοντας επιβολής της μνημονικής καταστροφής.

Ωστόσο, η ντόπια και ξένη ολιγαρχία αφού τον χρησιμοποίησαν τον πέταξαν με χυδαίο τρόπο, προκειμένου να περάσουν στις κατεξοχήν- καθότι άμεσα εξαρτημένες και εντελλόμενες - επιλογές τους: Παπαδήμος, Καρατζαφέρης, Βενιζέλος, Σαμαράς, Κουβέλης, μέχρι σήμερα.

Το μάθημα είναι σημαντικό και πολλαπλά αποδεικνυόμενο ιστορικά: όταν προσχωρείς στον αντίπαλο και στις πολιτικές του, απλά εισπράττεις μια μεγαλύτερη σφαλιάρα από αυτόν την κρίσιμη στιγμή ως αναγκαίο κακό, από το οποίο απαλλάσσεται.

Αυτή η μοίρα θα περιμένει και όποιον άλλον νομίσει ότι μπορεί να καταφέρει κεντριστικές και οπορτουνιστικές ακροβασίες από τη μια πολιτική στην άλλη.

Δεύτερον: έχει δίκιο ο Γιώργος Παπανδρέου όταν λέει ότι οι ύβρεις στην πραγματικότητα στρέφονταν – και - κατά των λαών της Ευρώπης. Αυτό όμως καταδεικνύει και την κολοσσιαία πολιτική του ευθύνη, για την οποία δεν έχει κάνει την παραμικρή αυτοκριτική: σε μια δεδομένη στιγμή και παρά τα όσα είχε έως τότε πράξει θα μπορούσε και όφειλε να καταστεί ο βασικός εκφραστής του δημοκρατικού προτάγματος στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Να ακολουθήσει τουλάχιστον το θαρραλέο παράδειγμα του παππού του- του οποίου κατά τα άλλα ούτε κατά διάνοια είναι οπαδός ο γράφων - απέναντι στον πρόεδρο Τζόνσον.

Αυτό τον καλέσαμε να πράξει ελάχιστοι μέσα από το τότε ΠΑΣΟΚ.

Τι έκανες όμως «σύντροφε» Παπανδρέου; Σύρθηκες πίσω από εξωνημένα, λούμπεν και ελεγχόμενα από τον παρασιτισμό μέλη της τότε Κοινοβουλευτικής Ομάδας. Προσχώρησες στην πραξικοπηματική «λύση» Παπαδήμου. Έδωσες μάχη υπέρ της συγκυβέρνησης με την ακροδεξιά κλίκα Σαμαρά δίδοντάς του την πρωθυπουργία. Επέβαλες τον εκλεκτό της διαπλοκής στην προεδρεία του ΠΑΣΟΚ. Με άλλα λόγια ο Σαρκοζί έβρισε στο πρόσωπό σου τους λαούς της Ευρώπης και τον ελληνικό λαό κι εσύ τον δικαίωσες: έκανες πίσω και έπραξες αυτά που απαίτησε από εσένα. Φάνηκες κατώτερος της ιστορικής αναγκαιότητας. Γι’ αυτό και μόνο οφείλεις αν μη τι άλλο μια συγγνώμη στους λαούς της Ευρώπης και στον ελληνικό λαό.

από το «tvxs.gr»