Εδώ Πολυτεχνείο …… Εδώ Πολυτεχνείο…… 1967 , 2013

του Παναγιώτη Κατσιάρη*

Τον Απρίλιο του 1967 μια Χούντα σφετεριστών της εξουσίας επέβαλε στη χώρα μας ανελεύθερο καθεστώς. Η δικτατορία, με πρόσχημα δήθεν την αναγέννηση του έθνους και τη θωράκισή του από αντεθνικές ιδεολογίες, κατέλυσε τους δημοκρατικούς θεσμούς, τα πολιτικά δικαιώματα και τις ελευθερίες των πολιτών, και επιδόθηκε σε συλλήψεις, φυλακίσεις, δίκες ατόμων ή ομάδων, βασανιστήρια και έτσι ανέκοψε κάθε προσπάθεια για κοινωνική εξέλιξη και αλλαγή.

Ο αδούλωτος ελληνικός λαός τότε  δεν υπέκυψε. Αντιτάχτηκε με τη συγκρότηση αντιστασιακών και αντιδικτατορικών οργανώσεων στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Η απόφασή των φοιτητών  για κατάληψη του πολυτεχνείου ήταν αυθόρμητη, χωρίς ιδιαίτερες καθοδηγήσεις. Τους φοιτητές απ' όλες τις Σχολές του Πολυτεχνείου και των άλλων Ανώτατων Πνευματικών Ιδρυμάτων ακολούθησαν πολλοί σπουδαστές, μαθητές, οικοδόμοι και άλλοι εργαζόμενοι. 

Οι φοιτητές σ' όλη τη διάρκεια της επτάχρονης τυραννίας αποτέλεσαν την ψυχή του αγώνα για...
την κατάλυσή της. Η εξέγερση του Πολυτεχνείου ξεκίνησε από καθαρώς φοιτητικά αιτήματα και εξελίχτηκε απρόοπτα, δραματικά και απρόβλεπτα, κάτω από την επίδραση του Πανελλήνιου πόθου για Ελευθερία , Δημοκρατία και  Εθνική Ανεξαρτησία.

Ο λαός άκουσε, και ο λαός πείστηκε, και ο λαός ενθουσιάστηκε, και ο λαός κατέβηκε στους δρόμους να συμπαρασταθεί στους αγωνιστές.

Η δικτατορία τρομοκρατείται. Καταλαβαίνει πως η εξέγερση δεν είναι πια φοιτητική. Είναι γενική, λαϊκή, επικίνδυνη.

Άμεση καταστολή της Λαϊκής εξέγερσης ……Η ελληνική σημαία βάφεται με αίμα …..ο εθνικός ύμνος που λένε οι ελεύθεροι πολιορκημένοι , την ύστατη στιγμή,  διακόπτεται από την εισβολή του τανκς.

Ο φασισμός, όμως, δεν πέθανε με τη πτώση της δικτατορίας. Σήμερα αναδύεται ξανά με κοινοβουλευτικό προσωπείο. Τα πρόσωπα μόνο έχουν αλλάξει.

Η σημερινή κυβέρνηση μας οδηγεί σε φασιστική εκτροπή μέσω της άγριας καταστολής, της ποινικοποίησης της πολιτικής γνώμης και της τρομοκρατίας. Ξεπουλά τη Δημόσια περιουσία και μας παίρνει τα σπίτια. Διαλύει τη Δημόσια Υγεία και Παιδεία. Στέλνει τα παιδιά μας μετανάστες. Δολοφονεί τον λαό μας.  Αυτοί που έχουν παραδώσει «αμετάκλητα και άνευ όρων» την Εθνική Κυριαρχία της Πατρίδας μας, αυτοχαρακτηρίζονται ως πατριώτες και δημοκράτες. Τι ειρωνεία!

Το μήνυμα του Πολυτεχνείου δεν το πρόδωσαν μόνο οι ανανήψαντες τα χρόνια που ακολούθησαν. Το πρόδωσε κι ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας μας που μετέτρεψε το σύνθημα «Ψωμί-Παιδεία - Ελευθερία» σε «Εύκολο χρήμα-Αμορφωσιά-Ασυδοσία». Μια κοινωνία που δε διάβαζε, που δε διαβάζει, κι ωστόσο καυχιέται πως τα ξέρει όλα. Μια κοινωνία που δε σέβεται τους νόμους και το συνάνθρωπο.

Το «διαίρει και βασίλευε» που μας έχουν επιβάλει  , καθώς και ο κοινωνικός αυτοματισμός δημιούργησαν ένα τρόπο ζωής που αξίες όπως ηθική , αξιοπρέπεια , αλληλεγγύη, αυτοσεβασμός όχι μόνο δεν προάγονται αλλά όπου τείνουν να εμφανιστούν, στιγματίζονται και συνθλίβονται.

«Εδώ Πολυτεχνείο… Εδώ Πολυτεχνείο … Σας μιλά ο ραδιοφωνικός σταθμός των ελεύθερων αγωνιζόμενων φοιτητών , των ελεύθερων αγωνιζόμενων Ελλήνων… Καλούμε όλες τις αντιδικτατορικές αντιστασιακές δυνάμεις και όλα τα δημοκρατικά αντιδικτατορικά κόμματα ν' αγωνιστούν μαζί μας… Όλοι εδώ στον αγώνα ενάντια στη Χούντα… Ελληνικέ λαέ, έχουμε την ανάγκη σου. Όλοι ενωμένοι. Κάτω η Χούντα…»

Αντίστοιχα, ένα μεσημέρι του Ιούνη , με μια απλή υπουργική απόφαση , επιβάλουν βίαιη σιωπή του κρατικού ραδιοφώνου και μαυρίζουν ξαφνικά τις οθόνες των κρατικών καναλιών της τηλεόρασης.

Τα Ματ, νύχτα, εισβάλουν στο Ραδιομέραρο της ΕΡΤ …τα τελευταία λόγια του δημοσιογράφου ….«Αυτοί που θα σας μιλούνε σε λίγο δεν είναι αγωνιζόμενοι της ΕΡΤ ,…Τα μικρόφωνα κλείνουν ….Η φωνή της Ελληνικής Ραδιοτηλεόρασης κλείνει ….Ψυχή Βαθιά .!!!»

Άραγε δε βιώνουμε ανάλογη  κατάσταση και σήμερα; Δε ζούμε σε μια κοινωνία που δεν μπορεί ν’ αντισταθεί στη δικτατορία της φτηνής τηλεόρασης και του ίντερνετ: Στη δικτατορία της σάχλας, της χυδαιότητας και της πολύμορφης βίας που αριστοτεχνικά αλλά και επίμονα μας επιβάλουν μέσω των ιδιωτικών μέσων μαζικής επικοινωνίας;

Ίσως το νόημα του Πολυτεχνείου να το προδίδουμε κι εμείς σήμερα εδώ εάν κάνουμε απλά μια εθιμοτυπική γιορτή θεωρώντας ότι έχουμε πράξει το χρέος μας.

Οι πολιτικοί-κοινοβουλευτικοί  ηγέτες πλέον έχουν ξεθωριάσει και απαξιωθεί. Η ανάθεση της σωτηρίας μας σε τρίτους (πολιτικοί, συνδικαλιστές, τοπικοί παράγοντες ) με την σημερινή τους μορφή,  έχει αποτύχει οικτρά.

Ήρθε η ώρα πια να σηκώσουμε και εμείς το ανάστημα μας, να πάρουμε επιτέλους την ζωή στα χέρια μας, να διεκδικήσουμε τα αυτονόητα ( δικαίωμα στην μόρφωση, στην υγεία, στην εργασία).

….«Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με την βία.

Άρθρο 120 (παραγρ.4) του ισχύοντος Συντάγματος της Ελλάδας (ακροτελεύτια διάταξη).»

Ακόμη και αν φοβόμαστε, πρέπει να τολμήσουμε, να συγκρουστούμε μετωπικά με το σημερινό κατοχικό καθεστώς, να υπερασπιστούμε το σύνταγμα μας, την πατρίδα μας  χωρίς να σκεφτόμαστε τις συνέπειες.

Ο Εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας, που πρέπει να εμπνεύσουμε και να οργανώσουμε  είναι πλέον μονόδρομος.

 Άλλωστε εάν δεν αντιταχθούμε τώρα - άμεσα η προδιαγεγραμμένη κατάσταση  που μας έχουν καθορίσει οι πατριδοκάπηλοι και οι συνεργάτες τους, νομοτελειακά θα καταλήξει στην πλήρη εξαθλίωση του λαού  και της πατρίδος μας.

Το νιώθουμε ήδη στην κοινωνία μας , το βλέπουμε όλοι γύρω μας , το ζούμε αρκετοί στα σπίτια μας.

Το οφείλουμε σε εμάς, το οφείλουμε στα παιδιά  μας, το οφείλουμε στους νεκρούς που θυσιάστηκαν για μας.

Εξάλλου μην ξεχνούμε ποτέ ότι τα γεγονότα πρέπει να μας διδάσκουν και το Πολυτεχνείο με τον αγώνα του μας διδάσκει ότι ο λαός ενωμένος οργανώνεται και νικά τον οποιοδήποτε εχθρό του, όσο δυνατός και αν φαίνεται.

Ε, ΟΧΙ ΠΙΑ! Ας σηκωθούμε όρθιοι και ας φωνάξουμε ξανά:

“Θέλουμε ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ!”,

“Θέλουμε να γίνουμε αφέντες στο τόπο μας”,

“Ζητάμε ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ”,

“Ζητάμε ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ”,

“Θέλουμε να ζήσουμε με ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ,

να ζήσουμε ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ και όχι σκλάβοι”.

Νικήσαμε το φασισμό τότε, θα τον νικήσουμε και τώρα!

*Ο Παναγιώτης Κατσιάρης είναι μέλος του Οργανωτικού Γραφείου και του Ε.Σ.Σ. του Ε.Πα.Μ.