Απεργούμε για να νικήσουμε, όχι για να πεθάνουμε !!

 «Στρατιώτη μου, τη μάχη θα κερδίσει, 

όποιος πολύ το λαχταρά να ζήσει. 

Όποιος στη μάχη πάει για να  πεθάνει, 

στρατιώτη μου για πόλεμο δεν κάνει»

 Ιάκωβος Καμπανέλλης - Παραμύθι χωρίς όνομα

Εκ των πραγμάτων και των συνθηκών έχει παρέλθει η εποχή των συμβολικών αγώνων, των συμβολικών απεργιών για την τιμή των όπλων, για το ονόρε!

Σήμερα οφείλουμε να προστατέψουμε τους εαυτούς μας, τις οικογένειες μας, την κοινωνία από τη συντριπτική επίθεση που δέχονται. Η άμυνα είναι το πρώτο βήμα και η προϋπόθεση πριν από το σχηματισμό του οράματος και την πάλη για την υλοποίησή του.

Δεν υπάρχουν λοιπόν περιθώρια για άστοχες κινήσεις, χωρίς σαφή προσανατολισμό, χωρίς...
προοπτική, στην τύχη και στο βρόντο. Δεν υπάρχουν περιθώρια για να συρθούμε πίσω από γνωστά συνδικαλιστικά τερτίπια, αδρανείς και άβουλοι, χωρίς σκέψη, χωρίς ευθύνη, χωρίς πρωτοβουλία.

Προϋπόθεση για μια επιτυχή και ίσως και πραγματικά νικηφόρα απεργία είναι η ουσιαστική συμμετοχή στη συνδιαμόρφωση όλου του πλαισίου και καθ' όλη τη διάρκεια του.

Αυτό δεν σημαίνει πως μπορούμε να ορίσουμε και να προδιαγράψουμε απόλυτα τις εξελίξεις, καθώς μας ενδιαφέρει η όσο το δυνατό πλατύτερη συμπόρευση σε όλο το φάσμα της κοινωνίας, όπου τα υποκείμενα και οι συλλογικότητες είναι ετερόκλητες, με διάφορες υφές.

Όμως μπορεί να τεθεί ένα πλαίσιο βασικών αρχών, όπου σκοπός δεν θα είναι να εξοντωθούν οικονομικά οι εργαζόμενοι τραβώντας επ' αόριστον μια στείρα απεργία ή σπαταλώντας δυνάμεις σε ανούσιες 24ωρες, αλλά να οργανώσουν έτσι τους αγώνες τους που να είναι παράλληλα αποδοτικοί και όσο το δυνατόν ασφαλείς. Όχι στη λογική της αυτοθυσίας, ναι στη λογική του σκληρού μεν αλλά και έξυπνου, αποδοτικού αγώνα με στόχευση μια νίκη! Και αυτός ο αγώνας αναμφίβολα θα έχει διάρκεια και δεν θα είναι εύκολος.

Δυο βασικοί άξονες ενός τέτοιου ποιοτικού πλαισίου μπορεί να είναι οι λειτουργικές καταλήψεις ή ότι άλλο αντίστοιχο αφ' ενός και αφ' ετέρου ο καθορισμός των στόχων και των τρόπων με το νου προσανατολισμένο σε ολόκληρη την κοινωνική συνθήκη και όχι μόνο σε στενά κλαδικά πλαίσια.

Ευτυχώς φαίνεται αυτά τα δυο να εμπεδώνονται σταδιακά στους εργασιακούς και κοινωνικούς χώρους που βρίσκονται σε κατάσταση εγρήγορσης, αλλά μένει να το δούμε και στην πράξη.

Διαβάστε σχετικά τα πολύ ενδιαφέροντα:

Λειτουργική κατάληψη στο 7ο Δημοτικό και Νηπιαγωγείο Παλλήνης

Μια σκέψη σχετικά με την απεργία των καθηγητών

Οι φοιτητές του ΕΜΠ προς τους μαθητές

Παίρνουμε τον αγώνα στα χέρια μας!

Ανοιχτά σχολεία - Κέντρα αγώνα

Λειτουργικές Καταλήψεις Διαρκείας

Κλείσιμο εδώ και τώρα όλων των εφοριών μέχρι να πέσει η χούντα

από το "Κεράσια και Κρίνοι"