Η Χίος ξανακαίγεται

Φωτογραφία: Παναγιώτης Τζάμαρος/FosPhotos

του Γιάννη Μακριδάκη

Ό,τι απέμεινε από την περσινή τεράστια πυρκαγιά, καίγεται τώρα.

Δεν χρειαζόταν ούτε πολύ μυαλό ούτε τεράστιες ικανότητες σχεδιασμού για να προφυλαχθεί το μοναδικό μεγάλο δάσος που γλύτωσε πέρσι.

Αλλά ούτε αυτό ήθελαν να υπάρχει, ούτε αυτό κατάφεραν να προφυλάξουν οι νεοέλληνες και....
η πολιτική αγυρτεία που λυμαίνεται και μαστίζει το νησί εδώ και δεκαετίες, όπως και την Ελλάδα ολόκληρη.

Όμοιοι και ομογάλακτοι με τους αναπτυξιολάγνους εκποιητές της Ελλάδας, οι κάφροι νεοέλληνες που δεν αγάπησαν ούτε τόσο δα αυτήν την πατρίδα, συνεχίζουν να την καταστρέφουν. Την αποτελειώνουν, την παίρνουν μαζί τους στην κατάντια τους, στην αποκτήνωση και στον θάνατό τους.

Όσοι μείναμε να πονάμε τον τόπο, υποφέρουμε μαζί με τα πουλιά, τις χελώνες, τους λαγούς, τις αλεπούδες, τις ατσίδες, τα πεύκα και τις αστυφίδες. Υποφέρουμε και κλαίμε βουβά, αγανακτούμε, οργιζόμαστε, βρίζουμε, καταριόμαστε.

Οι αποικιοκράτες της ανάπτυξης είναι μια ανίκητη από τις ανθρώπινες δυνάμεις λαίλαπα. Μας διώχνουν από τη γη μας, αποψιλώνουν το νησί, τον πλανήτη ολόκληρο για να “ζουν” οι καταναλωτές, που ούτε ιδέα, ούτε βίωμα, ούτε δάκρυ έχουν για τα δάση που καταστρέφουν. Μέχρι βέβαια να φάνε ο ένας τον άλλον, με χαρτονομίσματα για σαλάτα.

Πολιτικάντηδες και παραγοντίσκοι της κακιάς ώρας, αλήτες και αμόρφωτοι, φορούν γραβάτες και μοστράρουν στα μικρόφωνα μεγαλεπίβολους σχεδιασμούς για τουρισμό, για ανάπτυξη, για εκποίηση φυσικών πόρων, με μόνιμη επωδό και άλλοθι, την εκπόνηση περιβαλλοντικών μελετών για την προστασία του περιβάλλοντος από συστημικούς “επιστήμονες”, συνεταίρους και συνενόχους στα εγκλήματα.

Ελπίζω πλέον μονάχα στον μαζικό θάνατο των καταναλωτών. Από μια ασθένεια, έναν ιό ίσως, που θα ευδοκιμεί εντός των τραπεζών, των ΑΤΜ, των πορτοφολιών και θα μεταδίδεται ταχύτατα και θανατηφόρα μέσω των χρηματοοικονομικών συναλλαγών.

ΥΓ

1. Όποιος έρθει στη Βολισσό φέτος, να ξέρει, ότι η διαδρομή μέχρι το χωριό “μου” ποτέ τα τελευταία 30 χρόνια δεν ήταν μαύρη. Έγινε τώρα, μαζί και η καρδιά όλων όσων πονάμε τον τόπο μας και μένουμε κοντά του, σε πείσμα των πολιτικών ανάπτυξης και των αλητών της νεοελληνικής κομματοκρατίας που τις εκπροσωπούν και τις προωθούν.

2. Θα πουν ότι πιάσανε τον εμπρηστή, ότι ήταν ψυχοπαθής, ότι ήταν αγρότης που έκαιγε χόρτα, ότι ήταν κτηνοτρόφος, ότι, ότι ,ότι, χίλια δυο μπορεί να ‘ταν, χίλια δυο μπορούν να πουν ότι ήταν. Η ουσία παραμένει ίδια. Αναπτυξιολάγνοι νεοέλληνες, αποικιοκράτες στην πατρίδα τους και η πολιτική αγυρτεία που τους εκπροσωπεί, κατατρώγουν με γοργούς ρυθμούς την Ελλάδα για να θρέψουν τα τομάρια τους.

από το ιστολόγιο του συγγραφέα μέσω "tvxs.gr"