Ερντογάν ο μεγαλοπρεπής και ο ατρόμητος… Σούλης

του Δημήτρη Μηλάκα

Το ευρύ κοινό  στην Ελλάδα «γνωρίζει» την Τουρκία παρακολουθώντας Σουλειμάν, Φατμαγκιούλ και ακούγοντας εδώ και δυο δεκαετίες  στα δελτία ειδήσεων για το πόσο μας συμφέρει να κάνουμε μπίζνες με τους Τούρκους των οποίων η οικονομία υπό τη στιβαρή καθοδήγηση των ισλαμιστών (χωρίς λιπαρά) του Ερντογάν, απογειώθηκε.

Με μια τέτοια – ξώφαλτση -  αντίληψη των πραγμάτων, δυσκολεύεται να αντιληφθεί κανείς τι συνέβη τις προηγούμενες  μέρες στη μεγάλη γείτονα.

Δύσκολα μπορεί να χωρέσει στο μυαλό του μέσου… τηλεθεατή/ καταναλωτή τουρκικής κουλτούρας πώς είναι δυνατό ο τηλεοπτικός Σουλεϊμάν ( ή Σούλης όπως τον αποκαλούν χαϊδευτικά Έλληνιδες θαυμάστριές του ) να διαδηλώνει, δια πυρός και σιδήρου μαζί με εκατοντάδες χιλιάδες άλλους Τούρκους για να μη γίνει  εμπορικό κέντρο ένα πάρκο στην Κωνσταντινούπολη.

Δύσκολα μπορεί να αντιληφθεί ο μέσος καταναλωτής των ελληνικών δελτίων ειδήσεων, πως ο....
αναμορφωτής, ο δημοκράτης, ο οραματιστής Ερτντογάν, συμπεριφέρεται σαν (ή χειρότερα από)  τον Σουλειμάν τον Μεγαλοπρεπή που  ως σουλτάνος αποφάσιζε διέταζε και δεν έδινε λογαριασμό σε κανένα καθότι άλλες εποχές και οι μέθοδοι της διακυβέρνησης…

Το ότι ζούμε σε άλλες εποχές από εκείνες του Σουλεϊμάν πρώτος και καλύτερος το έχει ξεχάσει απ ότι φαίνεται και ο ίδιος ο Ερντογάν ο οποίος ολοένα και περισσότερο συμπεριφέρεται σαν σουλτάνος, μεθυσμένος από τους πολιτικούς του θριάμβους. Και σα σουλτάνος φλερτάρει με τον πειρασμό της υπονόμευσης του τουρκικού κοσμικού κράτους. Μια σειρά αποφάσεών του το τελευταίο διάστημα, δείχνουν αυτήν ακριβώς την υπεροψία και την «σουλτανική αντίληψη» του …αφέντη Ερντογάν:

·Πέρασε νόμο που ρυθμίζει πολύ αυστηρά την πώληση αλκοόλ, σε μια χώρα που ο μέση κατανάλωση είναι υποδεκαπλάσια του παγκόσμιου μέσου όρου, αποκαλώντας  έμμεσα αλλά σαφέστατα “μεθύστακες” τον Κεμάλ και τον Ινονού μέσα στο κοινοβούλιο.

·Επέλεξε να ονομάσει την τρίτη γέφυρα που θεμελιώθηκε στον Βόσπορο, με το όνομα του σφαγέα των Αλεβιτών, Σελίμ Α.

·Απαγόρευσε το φιλί στο μετρό της Πόλης.

·Απαγόρευσε και έπνιξε στην καταστολή τις διαδηλώσεις της Πρωτομαγιάς

·Ξεκίνησε  την προσπάθεια της ανακατασκευής ενός μεγάλου οθωμανικού στρατοπέδου στην πλατεία Ταξίμ, το οποίο θα λειτουργεί ως εμπορικό κέντρο - σύμβολο της νεο-οθωμανικής ισχύος.  Το στρατόπεδο αυτό, καταργήθηκε και ισοπεδώθηκε από τους κεμαλιστές στα πρώτα χρόνια μετά την ίδρυση του νεο-τουρκικού κράτους, και θεωρείται ότι έχει ιδιαίτερη συμβολική βαρύτητα.

Όλα αυτά μοιάζουν ίσως λεπτομέρειες που δε δικαιολογούν την έντονη αντίδραση και κινητοποίηση μιας κοινωνίας η οποία, ας μην το λησμονούμε, ζει το όνειρο της οικονομικής ανάπτυξης και απογείωσης. Ωστόσο η Τουρκία δεν είναι ένα πράγμα:

·Είναι η Τουρκία των Τούρκων (80% του πληθυσμού)

·Είναι η  Τουρκία των Κούρδων (20%)

Πέρα από αυτή την εθνοτική διαίρεση υπάρχει μια ακόμη βαθύτερη:

·Είναι η Τουρκία των Σουνιτών (75%)

·Είναι η Τουρκία των Αλεβιτών (20%)

Με άλλα λόγια πρόκειται για την Τουρκία που το 20% του πληθυσμού της (Αλεβίτες) με υψηλό μορφωτικό/ οικονομικό επίπεδο,  κατά κανόνα δυτικής αντίληψης και νοοτροπίας, βλέπει με τρόμο την νεκρανάσταση του  οθωμανισμού που επιχειρεί ο Ερντογάν.

Από τι θα κριθεί και που θα καταλήξει αυτή η σκληρή ιδεολογική σύγκρουση στην Τουρκία;  Κανείς, προφανώς, δεν μπορεί να το προβλέψει. Αυτό ωστόσο που είναι σίγουρο είναι ότι οι εποχές των Σουλτάνων  έχουν ίσως κάποιο  χώρο  μόνο μέσα στις τηλεοπτικές σαπουνόπερες. Στην πραγματική ζωή ακόμη και οι τηλεοπτικοί σουλτάνοι είναι στο πεζοδρόμιο.

από το «ΠΟΝΤΙΚΙ»