Γιατί επιτέλους δεν επαναστατεί ο λαός;

του Πέτρου Χασάπη

(Σχόλιο «ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑΣ-ΕΠΑΜ» στο τέλος του άρθρου)

Δεν νομίζουμε ότι υπάρχει έστω και ένας αναγνώστης που δεν έθεσε ο ίδιος ή δεν άκουσε το ερώτημα «γιατί δεν ξεσηκώνεται ο κόσμος;». Εξάλλου όλοι αντιλαμβανόμαστε πως όσο δεν αντιδρούμε τόσο η κατάστασή μας θα γίνεται χειρότερη. Και όμως τίποτα δεν γίνεται.

Αλλά, όσο και αν ηχεί περίεργο, αυτή τη στιγμή ο ελληνικός λαός είναι σε τέτοια κατάσταση επαναστατικότητας που δεν παίρνει άλλο. Και όμως δεν ξεσηκώνεται. Και δεν φταίει η φυλή....
μας, ούτε η ποιότητα του Έλληνα και άλλες ανοησίες που ακούγονται για να αιτιολογήσουν το φαινόμενο του καναπέ.

Κάθε λαός επαναστατεί μόνο αν συντρέξουν σωρευτικά τέσσερις (μαθηματικές θα λέγαμε) προϋποθέσεις, διαφορετικά αφανίζεται χωρίς να καταλάβει το γιατί.

Α) Πρέπει να υπάρξει ένα όραμα, μια ιδέα. Δηλαδή πρέπει να υπάρξει η πνευματική τροφή που θα καλύψει την πνευματική αναζήτηση που έχει ανάγκη ο άνθρωπος για να δράσει. Ποιο είναι αυτό το όραμα σήμερα; Μήπως ο κομμουνισμός, ο σοσιαλισμός, ο φιλελευθερισμός ή ο νεοφιλελευθερισμός; Έχουμε ξεμείνει από ιδεολογίες.

Β) Πρέπει να υπάρχει συγκεκριμένος και ορατός εχθρός. Κανένας λαός δεν ξεσηκώνεται ποτέ με αντίπαλο τον κανένα ή έναν αόρατο εχθρό (π.χ. παγκοσμιοποίηση, αγορές, δανειστές κ.λ.π.) που δεν μπορεί να τον δει. Υπάρχει άραγε ορατός εθνικός ή ταξικός εχθρός;

Γ) Θα πρέπει να υπάρξει προοπτική βελτίωσης της παρούσας θέσης. Δηλαδή ξεσηκώνεται ένας λαός, όχι για να πάει αυτοκτονικά σε χειρότερη κατάσταση, αλλά για να βελτιώσει τη ζωή του. Ποια είναι άραγε η εναλλακτική πρόταση που υπόσχεται καλυτέρευση της θέσης του λαού σήμερα;

Δ) Θα πρέπει να υπάρξει Ηγέτης ή Ηγετική Ομάδα (επαναστατική ομάδα) που θα ενσαρκώνει τις τρεις προηγούμενες προϋποθέσεις, θα εκφράσει τη λαϊκή συνισταμένη και θα τεθεί επικεφαλής της λαϊκής επανάστασης. Κανένας λαός ποτέ δεν ξεσηκώνεται μόνος του άτακτα και ασυντόνιστα. Και φυσικά ο Ηγέτης ή Ηγετική Ομάδα δεν θα γεννήσουν μόνοι τους τις προϋποθέσεις αυτές, αλλά θα εκφράσουν σε δεδομένη ιστορική στιγμή τις ήδη γεννημένες προϋποθέσεις. Όσο λοιπόν δεν ξεκαθαρίζουν και δεν σχηματοποιούνται αυτές οι προϋποθέσεις τόσο και δεν θα εμφανίζεται και ο Ηγέτης και άρα και η επανάσταση. Επομένως πρέπει να ξεκαθαρίσουν και να σχηματοποιηθούν κατ’ αρχήν οι τρεις πρώτες προϋποθέσεις και τότε θα υπάρξει αμέσως η εξέγερση και η ανατροπή.

Όμως το καθεστώς δεν είναι αφελές. Σκόπιμα με την προπαγάνδα του, μέσα από τα καθεστωτικά ΜΜΕ κ.λ.π. δημιουργεί σύγχυση και αμφιβολίες, ώστε να μην σχηματοποιούνται το όραμα και η εναλλακτική λύση, να σβήνονται εύκολα τα ίχνη του εχθρού και να μην προβάλλονται ικανά πρόσωπα με ιδέες που μπορεί εν δυνάμει να αποτελέσουν ηγέτες. Γι’ αυτό και βλέπουμε να ανακυκλώνονται με κολοσσιαίες και προκλητικές αμοιβές τα ίδια φθαρμένα υλικά.

ΥΓ. Συγκρατείστε αυτό το άρθρο, θα μας χρειαστεί σε άλλες αναλύσεις σε ότι αφορά τις προϋποθέσεις.

από το «Ας Μιλήσουμε Επιτέλους»

Σχόλιο «ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑΣ-ΕΠΑΜ»: Χωρίς να διαφωνούμε με τα κριτήρια και τις προϋποθέσεις που θέτει ο αρθρογράφος, θεωρούμε ότι κι άλλοι σημαντικοί παράγοντες παίζουν ρόλο στη δημιουργία συνθηκών επαναστατικής αλλαγής. Ας πούμε η ευελιξία του καθεστώτος να παραπλανά και να δημιουργεί φρούδες ελπίδες, ότι τελικά «μπόρα είναι και θα περάσει» κ.α. Η σημαντικότερη παράμετρος όμως είναι μια κρίσιμη μάζα του πληττόμενου πληθυσμού να ξεπεράσει τη σύγχυση και τις αμφιβολίες και να διακρίνει μέσα από τις δικές του τάξεις τις δυνατότητες που αντικειμενικά διαθέτει για να αλλάξει τη φορά των πραγμάτων. Κι εδώ πραγματικά το καθεστώς διεξάγει τη «μητέρα» όλων των μαχών σε επίπεδο ρητορικής, αλλά και έμπρακτης προπαγάνδας, όπως σωστά επισημαίνει, εξ άλλου, ο αρθρογράφος στη τελευταία παράγραφο.

Από αυτή τη σκοπιά, όντως και οι τέσσαρες προϋποθέσεις που τίθενται στο άρθρο σε γενικές γραμμές τείνουν να πληρωθούν:

- Υπάρχει το όραμα μιας ελεύθερης και πραγματικής δημοκρατικής Ελλάδας, που θα προσφέρει δικαιοσύνη, ισότητα, ελευθερία και συνάμα ευημερία για τη πλειοψηφία της κοινωνίας. Οι διάφοροι -ισμοι τίποτα δεν έχουν να προσφέρουν στη περίσταση.

- Ορατός είναι τώρα παρά ποτέ ο εχθρός, που πέρα από τους ξένους δανειστές, είναι το διεφθαρμένο και ξεπουλημένο στα ξένα συμφέροντα, προσχηματικά κοινοβουλευτικό, αλλά επί της ουσίας, απολυταρχικό καθεστώς.

- Υπάρχει, και μάλιστα διατυπωμένη με απόλυτη σαφήνεια και στη λεπτομέρειά της, η εναλλακτική πρόταση που θα καταστήσει ρεαλιστικό το όραμα της πρώτης προϋπόθεσης και θα οδηγήσει τη χώρα σε «υπήνεμα νερά», την κοινωνία στην ανασυγκρότησή της και σε ένα ανώτερο επίπεδο οικονομικής ανάπτυξης, πολιτισμού και ευημερίας, απαλλαγμένη άπαξ δια παντός από τα βάρη και τις δουλείες που μας κατατρέχουν μέχρι τώρα.

Συνεπώς, ήρθε η ώρα που η κατακερματισμένη μέχρι τώρα κοινωνία,  θα συγκροτηθεί ως Λαός και ως τέτοιος, συνειδητοποιώντας τη δική του δύναμη, θα αναδείξει μέσα από τα σπλάγχνα του την «ηγετική» ομάδα που θα τον οδηγήσει με σχέδιο και αποφασιστικότητα όχι μόνο στην εξέγερση, αλλά στην επιτυχή έκβαση της  και στη ριζική αλλαγή, καλύπτοντας έτσι και την τέταρτη προϋπόθεση που τίθεται από το άρθρο.