Η αγωνία της κυβέρνησης να σταθεί ακόμη μια φορά «κλαρίνο» στις απαιτήσεις των δανειστών και της τρόικάς τους αποτυπώνεται στη σπουδή της να προλάβει πάλι τις επιθυμίες τους. Άλλωστε ο εκβιασμός για τη δόση των 2,8 δισ. ποτέ δεν σταμάτησε.
Ποτέ επίσης δεν υπήρξε ούτε νύξη για «χαλάρωση» του προγράμματος – αντιθέτως οι εξελίξεις στην Ιταλία δημιουργούν στους ευρωκράτες ανάγκη για επανάληψη και αύξηση των πιέσεων, ώστε να μην μείνει η παραμικρή υπόνοια ότι η Ιταλία ασκεί πίεση στο μοντέλο διαχείρισης της κρίσης.
Συνεπώς η πίεση για τις απολύσεις συνεχίζεται αυξανόμενη, με την κυβέρνηση να απεργάζεται....
όλα τα πιθανά και απίθανα σενάρια ώστε να
επενδύσει «επικοινωνιακά» τις απολύσεις – ακόμη και βαπτίζοντας «παράνομους»
τους υπό απόλυση υπαλλήλους, όπως έγραψαν το Σάββατο οι «6 Μέρες».
Κάπως έτσι οι «κλόουν» της τρόικας – και κυρίως της
ευρωζώνης και της Γερμανίας – αποδεικνύουν ότι δεν σκοπεύουν να αλλάξουν ρότα.
Η κυβέρνηση λοιπόν είναι, στην πραγματικότητα, μόνη
απέναντι:
● Στις αναπόφευκτες χιλιάδες απολύσεις από το Δημόσιο, παρά
τα όσα λέει το κόμμα του Κουβέλη.
● Στην υστέρηση εσόδων και τα νέα μέτρα, τα οποία είναι
απλώς θέμα λίγου χρόνου.
● Στις νέες μειώσεις μισθών και συντάξεων.
● Στις πολυεθνικές, οι οποίες απαιτούν μείωση του κατώτατου
μισθού στα 300 ευρώ αναδεικνύοντας το πραγματικό πρόσωπο αυτού που ο Σαμαράς
αποκαλεί «ανάπτυξη».
● Στην εξευτελιστική «ντιρεκτίβα» (ταξιδιωτική οδηγία) της
Κομισιόν προς τα στελέχη της με οδηγίες ασφαλείας για την παραμονή τους στην
Αθήνα.
● Στην ανύπαρκτη ρευστότητα σε όλο το εύρος της οικονομίας.
● Στην παγιωμένη πλέον πανευρωπαϊκή πρωτιά στην ανεργία.
● Στην αύξηση της αγανάκτησης καθώς έρχονται κατασχέσεις και
για χρέη έως 3.000 ευρώ, παρά το υποτιθέμενο «κυνήγι» των μεγαλόσχημων για να
βρεθούν έσοδα.
● Στην επιβολή της θέλησης των Τούρκων και των Αμερικανών
για τον μη καθορισμό ΑΟΖ χωρίς έγκριση της Άγκυρας και πλήρη επίβλεψη της
Ουάσιγκτον.
● Στην προ πολλού εξαντλημένη κοινωνική αντοχή, καθώς, όπως
επεσήμανε ο Σάββας Ρομπόλης, οι απώλειες εισοδήματος στην τριετία των μνημονίων
έχουν φτάσει το 40%.
Κατόπιν τούτων ένα είναι βέβαιο: η κυβέρνηση αυτή θα πετύχει
τον στόχο της.
Συνεπώς έχει απόλυτο δίκιο και ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ο
οποίος δηλώνει ότι «δεν θα χαρίσουμε σε κανέναν την επιτυχία που πρόκειται να
έχει αυτή η κυβέρνηση».
Ναι, πράγματι. Μπορεί να ρωτήσει περί αυτού και τον
προκάτοχό του στην προεδρία του ΠΑΣΟΚ – και προκάτοχο του Σαμαρά στην
πρωθυπουργία – ο οποίος, κατά την είσοδό του στο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, άκουσε
κάμποσους να του φωνάζουν «Νάτος νάτος ο πρωθυπουργός».
Ολόκληρος ο ελληνικός λαός θα τον έχει πάντα στην καρδιά
του.
Κατόπιν τούτου είναι βέβαιο ότι τελικά κανείς δεν πάει –
εντελώς – χαμένος. Ούτε καν ο... ΓΑΠ.
Γιατί, λοιπόν, να στερήσουμε την ελπίδα από τους κυρίους
Σαμαρά, Βενιζέλο και Κουβέλη; Κάποτε θα αναγνωριστεί το τιτάνιο έργο τους –
περί αυτού ας είμαστε όλοι βέβαιοι...
από το "ΠΟΝΤΙΚΙ"
Είσαι η ελπίδα τους
Reviewed by Διαχειριστής
on
Δευτέρα, Μαρτίου 04, 2013
Rating:
Δεν υπάρχουν σχόλια: