Τραγικές αυταπάτες

του Δημήτρη Μηλάκα

Στον βυθό, όπου κατευθύνεται με ταχύτητα, η οικονομία της Κύπρου θα συναντήσει, δυστυχώς, το κουφάρι της ελληνικής/ κυπριακής εθνικής στρατηγικής, η οποία έχει εδώ και καιρό ναυαγήσει, έστω κι αν ελάχιστοι ασχολήθηκαν μαζί της τα χρόνια των (οικονομικών) ψευδαισθήσεων.

Αν θέλουµε να είμαστε ακριβείς, να συνειδητοποιήσουμε τι συμβαίνει και να διδαχτούμε απ’ αυτό, θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι πριν από την οικονομική καταστροφή, η οποία συντελείται εδώ και τρία χρόνια στην Ελλάδα και από το περασμένο Σαββατοκύριακο στην Κύπρο, προηγήθηκε η ολοκληρωτική ακύρωση της εθνικής στρατηγικής.

Θυµάται µήπως κανείς το «δόγμα» του ενιαίου αμυντικού χώρου μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου; ....
Εξακολουθεί να ισχύει ότι Αθήνα και Λευκωσία συναποφασίζουν, από τη στιγμή που αυτό το οποίο συναποφάσισαν τίναξε και τις δύο χώρες στον αέρα και τις μετέτρεψε σε προτεκτοράτα;

Είναι εύκολη - αλλά διόλου ωφέλιμη - τακτική να αποδώσει κανείς την καταστροφή του στους άλλους. Στην προκειμένη (ελληνική/ κυπριακή) περίπτωση με μεγάλη ευκολία επιρρίπτεται το ανάθεμα για την ελληνοκυπριακή καταστροφή στη Γερμανία. Είναι όμως υπεύθυνες οι γερμανικές κυβερνήσεις για τις πολιτικές επιλογές Αθηνών και Λευκωσίας τις δύο τελευταίες δεκαετίες;

Μήπως δεν υπήρξε η πεμπτουσία των ελληνικών / κυπριακών σχεδιασμών η τραγική ψευδαίσθηση ότι απλώς και μόνο με τη συμμετοχή τους στην Ε.Ε. θα εξασφάλιζαν τη μόνιμη ευημερία και τη διαρκή πολιτική προστασία έναντι των επιβουλών ανήσυχων γειτόνων;

Μπορεί να μην είναι η κατάλληλη στιγμή για να γίνουν λογαριασμοί και αποτιμήσεις για επιλογές του παρελθόντος. Είναι, ωστόσο, απαραίτητο Ελλάδα και Κύπρος να αντικρίσουν την πραγματικότητα κατάματα, διότι η κοινή λογική προειδοποιεί για επερχόμενα δεινά. Με δεδομένη την οικονομική καταστροφή και ολοφάνερη την απουσία εθνικής στρατηγικής, είναι η πλέον κατάλληλη στιγμή για όσους συστηματικά και με υπομονή προωθούν διευθετήσεις εις βάρος των ελληνικών συμφερόντων.

Με πιο απλά λόγια, Αθήνα και Λευκωσία βρίσκονται στη δίνη τρομακτικών γεωπολιτικών τριβών σε μια στιγμή καταφανούς οικονομικής και πολιτικής αδυναμίας τους. Και σε κάτι τέτοιες συγκυρίες γράφεται η Ιστορία. Με οδυνηρό τρόπο για τους απροετοίμαστους και τους αδύναμους.

από το "ΠΟΝΤΙΚΙ"