Η Επιδείνωση είναι Ραγδαία σε πολλούς Τομείς

του Γιώργου Δελαστίκ

Χειροτερεύει διαρκώς η οικονομική κατάσταση των Ελλήνων και της οικονομίας της χώρας μας σε πάμπολλους τομείς. Αποκαρδιωτικά είναι τα στοιχεία για το 2012 που κάθε τόσο βλέπουν το φως της δημοσιότητας. Αυτό που αποτυπώνει πάντως με πιο χαρακτηριστικό τρόπο την προϊούσα επιδείνωση είναι η εκτίναξη των χρεών των πολιτών προς την εφορία κατά τη διάρκεια της χρονιάς που πέρασε.

Μέσα στο 2013 λοιπόν δημιουργήθηκαν νέα ληξιπρόθεσμα χρέη προς το Δημόσιο που ανέρχονται στο αστρονομικό ύψος των 13,2 δισεκατομμυρίων ευρώ! Είναι αποκαλυπτικό το γεγονός ότι τους πρώτους επτά μήνες του 2012, συμπεριλαμβανομένου δηλαδή και του Ιουλίου, τα νέα ληξιπρόθεσμα χρέη ανέρχονταν σε 3,88 δισ. ευρώ. Από τον Αύγουστο όμως αρχίζει η περίοδος κατά την οποία εκατομμύρια Έλληνες πρέπει να πληρώσουν τον φόρο εισοδήματος.

Αμέσως άρχισε η έκρηξη. Μόνο μέσα στον Αύγουστο... διπλασιάστηκε σχεδόν το ποσό των καινούργιων ληξιπρόθεσμων χρεών - από 3,88 δισ. ευρώ που ήταν στο τέλος Ιουλίου....

απογειώθηκε στα 6,87 δισ. στο τέλος Αυγούστου. Μέσα στο πεντάμηνο Αυγούστου - Δεκεμβρίου τα μέχρι τότε νέα ληξιπρόθεσμα χρέη σχεδόν... τετραπλασιάστηκαν!

Αυξήθηκαν κατά περίπου 10 (!) δισεκατομμύρια ευρώ και στις 31 Δεκεμβρίου 2012 ανήλθαν στο προαναφερθέν ποσό των 13,2 δισεκατομμυρίων ευρώ. Είναι φανερό ότι οι Έλληνες αδυνατούν να ανταποκριθούν στο διαρκώς εντεινόμενο φορολογικό τους «γδάρσιμο». Χρωστούν ολοένα και περισσότερα στην εφορία.

Προσπαθούν με διάφορες ρυθμίσεις να ανταποκριθούν, αλλά όλο και λιγότερο θα είναι σε θέση να πληρώνουν τις δόσεις χαμηλότερου ύψους, καθώς τα εισοδήματά τους διαρκώς συρρικνώνονται και η ανεργία καλπάζει με εφιαλτικούς ρυθμούς. Παράλληλα, η διαρκώς επεκτεινόμενη ανασφάλιστη εργασία σε διάφορους κλάδους που εκτιμάται δειγματοληπτικά ότι ίσως προσεγγίζει σήμερα το 36% (!) οδηγεί αφενός στην καταβαράθρωση των αμοιβών και αφετέρου στην ακόμη μεγαλύτερη οικονομική δυσπραγία των ασφαλιστικών ταμείων. Τα νέα ληξιπρόθεσμα χρέη προς το Δημόσιο προστιθέμενα στα μέχρι και το 2011 συσσωρευμένα παλιά χρέη των 43,5 δισ. ευρώ εκτίναξαν το σύνολο των χρεών προς το Δημόσιο στο νέο ύψος-ρεκόρ των 56,7 δισεκατομμυρίων!

Το ακόμη πιο τραγικό είναι ότι η ΕΕ πιέζει αφόρητα την κυβέρνηση όχι να πιάσει τους μεγάλους φοροφυγάδες που χρωστούν το σύνολο σχεδόν των 43,5 δισεκατομμυρίων, αλλά να αρχίσει αμέσως τις κατασχέσεις μισθών και συντάξεων ή καταθέσεων και περιουσιακών στοιχείων των 2,3 εκατομμυρίων Ελλήνων που είναι μικροοφειλέτες του Δημοσίου και όλοι μαζί χρωστούν συνολικά μόλις 1,1 δισεκατομμύριο! Οι ξένοι επικυρίαρχοι δηλαδή αδιαφορούν για τους εύπορους ή πλούσιους που χρωστούν τα σαράντα δισεκατομμύρια και απαιτούν ο Σαμαράς να αρπάζει τις συντάξεις των γέρων και τους μισθούς των εργαζομένων, καταδικάζοντάς τους στην πείνα! Αυτό είναι σήμερα το «ευρωπαϊκό ιδανικό» της Ευρωζώνης και της ΕΕ, όπως αποδεικνύεται στην πράξη και όχι στα λόγια.

Και ενώ το κράτος όλο και περισσότερο δυσκολεύεται να εισπράξει από τους πολίτες τους υπέρογκους φόρους που τους επιβάλλει, με τη μνημονιακή πολιτική που ακολουθεί «στραγγίζει» τον κόσμο από διαθέσιμα χρήματα και έτσι στραγγαλίζει πληθώρα οικονομικών τομέων, κάνοντας ακόμη πιο δύσκολη την ανάκαμψη της οικονομίας. Είναι αποκαλυπτική η κατάσταση της οικοδομής. Μείωση της οικοδομικής δραστηριότητας κατά 16,5% το 2009 έναντι του 2008. Νέα μείωση 23,3% το 2010 και επιπλέον καταβαράθρωση κατά 37,7% το 2011. Για το πρώτο δεκάμηνο του 2012 νέα πτώση κατά 27%, με την πιθανότητα αυτό το ποσοστό να χειροτερέψει όταν ολοκληρωθούν όλα τα στοιχεία για τη χρονιά που πέρασε.

Αυτό υποδηλώνουν τα τελευταία στοιχεία που έχουμε, του Οκτωβρίου, όταν η ιδιωτική οικοδομική δραστηριότητα μειώθηκε κατά 42,7% σε αριθμό οικοδομικών αδειών και κατά 27% σε όγκο κατασκευών. Επειδή τα μαθηματικά στις περιπτώσεις των ποσοστών δίνουν απατηλές εντυπώσεις από πρώτη ματιά, σε απλά ελληνικά οι προαναφερθέντες αριθμοί σημαίνουν ότι για να φτάσει η οικοδομική δραστηριότητα από το σημερινό της επίπεδο σε εκείνο του 2008 πρέπει να αυξηθεί σχεδόν κατά... 400%!!! Η Ελλάδα βρίσκεται σε τέτοια παρακμή που ακόμη και ο αριθμός των επιβατών που διακινούνται μέσω του αεροδρομίου της Αθήνας έχει μειωθεί κατά 25% από το 2009 ως το 2012. Τι να πει κανείς...