Αυστηρώς ακατάλληλον δια αντιμνημονιακούς

[Απόσπασμα από το εγχειρίδιο του κάθε νεοφιλελεύθερου]

Αναδιάρθρωση χρέους: Διαδικασία απομείωσης του χρέους, που θα οδηγούσε σε χρεοκοπία τη χώρα. Δε θα πρέπει να συγχέεται με το κούρεμα χρέους, που είναι ακριβώς το ίδιο πράγμα, αλλά αποτελεί σωτηρία για τη χώρα.

Ανάπτυξη: Η αύξηση της παραγωγής προϊόντων και υπηρεσιών, η οποία με έναν μαγικό τρόπο θα έρθει με όσο το δυνατόν λιγότερες θέσεις εργασίας και όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ανεργία.

Ανασχηματισμός: Μαγικό κόλπο, με το οποίο μία αποτυχημένη, απονομιμοποιημένη κυβέρνηση μεταμορφώνεται στη στιγμή σε ελπιδοφόρα, ισχυρή κυβέρνηση.

Άνεργος: Λέξη που χρησιμοποιείται υποτιμητικά για κάποιον ο οποίος δεν καταβάλλει αρκετές προσπάθειες για να βρει δουλειά. Συνώνυμα: Τεμπέλης, Τεμπελχανάς, Ανεπρόκοπος,...
Παράσιτο.

Απλή αναλογική: Εκλογικό σύστημα που καλό θα ήταν να αποφεύγεται, καθώς είναι υπερβολικά δημοκρατικό.

Αποκρατικοποίηση: Η πώληση μίας δημόσιας επιχείρησης σε ιδιώτες, συνήθως έναντι χαμηλού ανταλλάγματος, μόνο και μόνο για να τη φορτώσουμε σε κάποιον που ίσως να ξέρει τι να την κάνει.

Βία: Απαράδεκτο φαινόμενο που καταδικάζεται απ’όπου κι αν προέρχεται. Εκτός φυσικά αν προέρχεται από αστυνομικούς και κατευθύνεται προς διαδηλωτές.

Βουλευτής: Είδος παπαγάλου που επαναλαμβάνει με στόμφο ό,τι του λένε, συνήθως «ναι» ή «όχι». Μερικοί μπορούν να σχηματίσουν ολόκληρες προτάσεις, χωρίς ωστόσο να βγάζουν νόημα.

Βουλή: Πολυτελής πριβέ καφετέρια, όπου μπορεί κανείς να πιει καφέ, να παρακολουθήσει ποδοσφαιρικούς αγώνες, να διαβάσει εφημερίδα, να περιαυτολογήσει για το μέγεθος του πέους του, και άμα του περισσέψει χρόνος να ψηφίσει και κανένα νομοσχέδιο.

ΓΑΔΑ (αρκτικόλεξο, εκ του Γαμιάδες Αστυνομικοί Δέρνουν Αβέρτα): Λούνα παρκ για υπόπτους εγκληματικών πράξεων, όπου απολαμβάνουν μοναδικές στιγμές διασκέδασης.

ΔΕΗ (αρκτικόλεξο, εκ του Δεν Έχουμε Ηθική): Ιδιαίτερα βολικός δημόσιος οργανισμός, μέσω του οποίου μπορεί να εισπράττεται κάθε πιθανός και απίθανος φόρος, με όπλο τον εκβιασμό για διακοπή ρεύματος.

Δημοκρατία: Το πολίτευμα εκείνο που ορίζει ότι οι πολίτες είναι απολύτως ελεύθεροι να ψηφίσουν τους πολιτικούς που τους υποδεικνύουν τα ΜΜΕ.

Διαφθορά: Απαράδεκτη πρακτική που εφαρμόζουν οι απερίσκεπτοι πολίτες, που εκμεταλλεύονται τους αγνούς πολιτικούς ζητώντας τους προνομιακή μεταχείριση.

ΔΝΤ (προφέρεται Δου-Νου-Του): Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Οργανισμός με πλούσιο φιλανθρωπικό έργο σε χώρες όπως η Αργεντινή, το Μαλάουι και φυσικά η Ελλάδα, οι οποίες υπό τις οδηγίες του γλίτωσαν από την καταστροφή (και αντ’αυτής οδηγήθηκαν στην εξόντωση).

Εκκλησία: Ιερός θεσμός, εξουσιοδοτημένος εκπρόσωπος του Θεού επί γης. Δεν τα βάζουμε ποτέ μαζί της, αλλιώς ο Θεός θα μας εκδικηθεί και θα ρίξει φωτιά να μας κάψει, ή θα μας μεταμορφώσει σε βατράχια.

Εκπαίδευση: Η πολυετής και επίπονη διαδικασία μετατροπής ενός ξένοιαστου, χαρούμενου παιδιού σε έναν αδιάφορο, μίζερο εργαζόμενο.

Ελληνικό DNΑ: Απολύτως μοναδική μορφή DNΑ, που απαντάται μόνο στους Έλληνες. Η ύπαρξή του εξηγεί γιατί οι Έλληνες διακρίνονται στο ποδόσφαιρο, το μπάσκετ και το τάβλι, αλλά δεν εξηγεί πώς κατάφεραν να διαλύσουν τη χώρα τους (γεγονός που θα πρέπει να αποδίδεται στους λαθρομετανάστες).

Εξεταστική Επιτροπή: Μέσο εκφοβισμού των πολιτικών για δήθεν σκάνδαλα στα οποία εμπλέκονται. Συνώνυμο: Μπαμπούλας.

Επίδομα: Αδικαιολόγητο κρατικό έξοδο, που κακομαθαίνει αυτούς που το λαμβάνουν (π.χ. πολύτεκνοι, άνεργοι) και κοπροσκυλιάζουν αντί να δουλεύουν.

Ζωή: Το χρονικό διάστημα από τη μέρα γέννησης ενός ανθρώπου μέχρι τη μέρα που παύει να πληρώνει φόρους.

Θεός: Ο Δημιουργός αυτού του κόσμου, ο Παντοδύναμος, Πανάγαθος, Παντεπόπτης, Παντελεήμων, Πανελευσινιακός, και ο βασικός συνομιλητής του Αντώνη Σαμαρά.

Θυσία: Σημαντική μείωση του βιοτικού επιπέδου, την οποία οφείλουν να υποστούν όλοι για το καλό της χώρας. Όλοι εκτός από αυτόν που τη ζητά, εννοείται.

Κοινωνικό κράτος: Το κράτος εκείνο που έχει καλές σχέσεις με τα άλλα κράτη, πηγαίνει στα πάρτυ τους και όλοι το συμπαθούν και το αγαπάνε.

Κούρεμα χρέους: Διαδικασία απομείωσης του χρέους, που αποτελεί σωτηρία για τη χώρα. Δε θα πρέπει να συγχέεται με την αναδιάρθρωση χρέους, που είναι ακριβώς το ίδιο πράγμα, αλλά θα οδηγούσε σε χρεοκοπία τη χώρα.

Κωλοτούμπα: Ακραία μεταβολή πολιτικών θέσεων. Απαραίτητη για κάθε μνημονιακό πολιτικό που σέβεται τον εαυτό του.

Λαθρομετανάστες: Απαράδεκτοι τύποι, που αντί να κάτσουν στις χώρες τους να τους θερίσουν οι βόμβες, έρχονται στην Ελλάδα και μας παίρνουν τις πιο περιζήτητες δουλειές, όπως «καθαριστής τζαμιών σε φανάρια», «μικροπωλητής ζουπηχτών παιχνιδιών της πλάκας» και «ερευνητής κάδων ανακύκλωσης μετά καροτσίου σούπερ μάρκετ».

Λαϊκισμός: Κάθε απόπειρα διαφωνίας με όσα υποστηρίζει ένας νεοφιλελεύθερος.

Μισθός: Το απαραίτητο τίμημα που πρέπει να πληρώσει ένας επιχειρηματίας για να γίνει η δουλειά του. Όσο μικρότερος ο μισθός, τόσο πιο επιτυχημένη η επιχείρηση.

ΜΜΕ (Αρκτικόλεξο, εκ του Μόνιμοι Μνημονιακοί Εταίροι): Πολύτιμοι σύμμαχοι στη μάχη κατά του λόμπι της δραχμής, των κερδοσκόπων και των πάσης φύσεως αντιφρονούντων. Πάντα εκεί όταν τους χρειάζεσαι.

Μνημονιακός: Απολύτως εχέφρων άνθρωπος, που πιστεύει ακράδαντα πως η μόνη λύση για να σωθεί μία χώρα βουτηγμένη στα χρέη είναι να αποκτήσει κι άλλα, ακόμα πιο βαριά χρέη.

Μνημόνιο: Διεθνής συμφωνία, που ορίζει ότι για να σωθεί μία χώρα πρέπει να εξοντωθούν οι πολίτες της.

Παιδί: Αδιάφορο υποείδος ανθρώπου, που δεν έχει δικαίωμα ψήφου. (συνώνυμο: Τεκμήριο διαβίωσης)

Παναγία: Υπαρκτό πρόσωπο που κάθε τόσο δακρύζει στις φωτογραφίες του ή κάνει θαύματα, δείχνοντας με αυτόν τον τρόπο τη συμπαράστασή της στις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο λαός.

Ποδήλατο: Ελεεινό και τρισάθλιο μέσο μεταφοράς με δύο τροχούς, που πρέπει να αποφεύγεται πάση θυσία, καθώς δε φορολογείται όπως τα άλλα μέσα μεταφοράς και στερεί τεράστια έσοδα από το κράτος.

Πόθεν έσχες: Εξαιρετικά χρήσιμη δήλωση που υποβάλλεται κάθε χρόνο από πολιτικά πρόσωπα, ώστε να βλέπει ο λαός πόσο δύσκολα τα βγάζουν πέρα οι πολιτικοί με τα πενιχρά τους εισοδήματα.

Πολύτεκνος: Απερίσκεπτος άνθρωπος, που έκανε υπερβολικά πολλά παιδιά και έχει το θράσος να ζητάει και επιδόματα από το κράτος για να τα θρέψει.

Πράξη νομοθετικού περιεχομένου: Νόμιμος (άρα και ηθικός) τρόπος παράκαμψης της κοινοβουλευτικής διαδικασίας, στην (σπάνια) περίπτωση που η Βουλή κάνει ναζάκια για δύσκολα νομοσχέδια.

Πρόβατο: Συμπαθές τετράποδο ζώο που χαρακτηρίζεται από το πόσο πειθήνια ακολουθεί τις εντολές που του δίνονται. Συνώνυμα: Ψηφοφόρος, βουλευτής.

Σπίτι: Πολυτέλεια που δεν μπορούν να διαθέτουν όλοι, και άρα όσοι την έχουν πρέπει να φορολογούνται βαριά, ώστε να αποκατασταθεί η κοινωνική αδικία.

Σύνταγμα: Απαρχαιωμένο σύγγραμμα του περασμένου αιώνα, που συν τοις άλλοις περιλαμβάνει κανονισμούς που εμποδίζουν την ανάπτυξη, και άρα το αγνοούμε επιδεικτικά.

Συνταξιούχος: Απερίσκεπτος και πεισματάρης άνθρωπος που αρνείται να επιτελέσει το εθνικό του καθήκον και να μας αδειάσει τη γωνιά, και επιμένει να εισπράττει τη σύνταξή του.

ΣΥΡΙΖΑ (εκ του ΣΥΡφετός Ιερόσυλων Ζαλισμένων Αριστερών): Σατανικό πολιτικό μόρφωμα, που επιθυμεί την επιστροφή της Ελλάδας στη δραχμή, την ηθική κατάρρευση της κοινωνίας και την πλήρη παράδοση της χώρας στον Εωσφόρο, τον Νταρθ Βέιντερ ή οποιοδήποτε άλλο σκοτεινό συμφέρον εξυπηρετεί.

Τεκμήριο Διαβίωσης: Οποιοδήποτε περιουσιακό στοιχείο αποδεικνύει ότι βγάζεις αρκετά λεφτά για να μπορείς να ζήσεις (π.χ. αυτοκίνητο, σπίτι, παιδί), και άρα πρέπει να φορολογηθείς ώστε να μην μπορείς.

Τράπεζα: Ευαγές ίδρυμα, του οποίου η επιβίωση είναι πολλαπλώς σημαντικότερη από την επιβίωση ενός λαού.

Φοροδιαφυγή: Το εθνικό σπορ των Ελλήνων. Είναι παράνομο, αλλά τι να κάνουμε, αφού αρέσει στα παιδιά.

Φόρος: Πρόστιμο που επιβάλλεται στους μαλάκες που για κάποιον λόγο δεν μπορούν ή δε θέλουν να φοροδιαφύγουν.

Χαράτσι: Σκληρός και άδικος φόρος, που όμως πρέπει να επιβληθεί, ακόμα κι αν τα δικαστήρια τον κρίνουν παράνομο ή φορολογεί κάτι που δεν υπάρχει.

Χρυσή Αυγή: Φασιστικό μόρφωμα που δεν έχει απολύτως καμία σχέση με τον Μιχάλη «όλοι-στα-στρατόπεδα-συγκέντρωσης» Χρυσοχοΐδη, τον Ανδρέα «ελάτε-να-ρεζιλέψουμε-τις-αλλοδαπές-ιερόδουλες» Λοβέρδο και τον Άδωνι «να-τους-πάρετε-σπίτι-σας» Γεωργιάδη.

Ψήφος: Το δικαίωμα του πολίτη να επιλέγει με ελεύθερη βούληση αυτόν που θα τον κυβερνήσει, υπό την προϋπόθεση ότι τον συμπαθούν τα ΜΜΕ.

Ψηφοφόρος: Χαμηλής νοημοσύνης άνθρωπος, με ιδιαίτερα ασθενή μνήμη και μηδενικό πολιτικό κριτήριο, από τον οποίο εξαρτάται η ποιότητα της Δημοκρατίας.

από το «Νεοφιλελεύθερο Λεξικό» δια «tvxs.gr»