ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΩΜΩΔΙΑ

Κεφάλαιο 3: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΡΧΟΥΣΑ ΚΑΣΤΑ (Μέρος 1ο)

του Παντελή Μιντεκίδη

Για την καλύτερη κατανόηση του φαινομένου της ελληνικής άρχουσας κάστας, είναι απαραίτητες μερικές γενικές παρατηρήσεις.

Από την εποχή που εμφανίστηκε στην ιστορία της ανθρώπινης κοινωνίας το κράτος, αυτό κατά κανόνα δεν λειτούργησε παρά ως μηχανισμός καθολικής εξουσίας στα χέρια της άρχουσας κοινωνικής τάξης. Η τελευταία ασκούσε την κυριαρχία της επί όλης της κοινωνίας είτε επειδή διηύθυνε ή διαχειριζόταν είτε επειδή κατείχε, είτε και τα δυο μαζί, τα κοινωνικά μέσα παραγωγής. Έτσι μπορούσε να διαθέτει ή να χρησιμοποιεί -σύμφωνα με τις βουλήσεις και επιθυμίες της που καθορίζονταν πάντα από τα συμφέροντά της- όχι μόνον τα παραγόμενα αγαθά, αλλά και τα ίδια τα μέσα παραγωγής και μέσω αυτών τις σύνολες παραγωγικές δυνάμεις, συμπεριλαμβανομένης και προεξαρχούσης της ζωντανής ανθρώπινης εργασίας.

Κάτω από ειδικές συνθήκες, μέσα από το κοινωνικοοικονομικό σύστημα και αναλόγως με τις διάφορες ευνοϊκές καταστάσεις και συνηγορούσες περιστάσεις, είναι δυνατόν το κράτος να βρεθεί στα χέρια μιας ιστορικώς διαμορφωμένης ολιγαρχίας που αναδεικνύεται και...
ισχυροποιείται στα πλαίσια του κράτους και της άρχουσας τάξης, ξεχωρίζει από την άρχουσα τάξη και αποκτάει την δυνατότητα και ευχέρεια να μονοπωλεί την κρατική μηχανή καθώς και σημαντικούς τομείς της οικονομίας, μέσω διάφορων πολιτικών καθεστώτων όπως παραδείγματος χάριν την αντιπροσωπευτική δημοκρατία ή την δικτατορία.

Στην σύγχρονη όμως Ελλάδα μία παρόμοιου τύπου ολιγαρχία-κάστα εμφανίστηκε και εγκαθιδρύθηκε εξαιτίας ιστορικών ιδιοτυπιών πριν καν αναπτυχτεί μία συγκροτημένη και συντεταγμένη άρχουσα τάξη, ποσώς μάλλον και αστική, και έτσι οι συνακόλουθες οικονομικές και εν γένει κοινωνικές εξελίξεις ελάμβαναν και συνεχίζουν να λαμβάνουν χώραν μέχρι και σήμερα υπό την εξ υπαρχής διαμορφωθείσα ολιγαρχία-κάστα.

Με την εισβολή εκ των έξω του καπιταλισμού στους προκαπιταλιστικούς κοινωνικοοικονομικούς σχηματισμούς, αρχίζει ο καπιταλισμός να λειτουργεί σε αυτές τις χώρες πάνω στην βάση των προκαπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής αναδεικνύοντας την υπεροχή του έναντι αυτών.

Παράλληλα η καπιταλιστική λειτουργία δεν μπορεί να διαρρήξει αυτομάτως τις εν γένει κοινωνικές προκαπιταλιστικές σχέσεις οι οποίες επιβιώνουν αφ ενός με την δύναμη της παράδοσης και αφ ετέρου με την συνδρομή των ίδιων των αποικιοκρατών και ιμπεριαλιστών, οι οποίοι ουδόλως επιθυμούν μία καθολική καπιταλιστική ανάπτυξη που θα οδηγούσε στην αμφισβήτηση της κυριαρχίας τους.

Έτσι η καπιταλιστική λειτουργία επηρεάζει με την σειρά της τις σύνολες κοινωνικές σχέσεις κατευθύνοντάς τες σε μία διαδικασία στρεβλής ανάπτυξης …

Στην Ελλάδα που υπήρξε εξ υπαρχής και αδιαλείπτως περιφερειακή χώρα του καπιταλιστικού κόσμου, τα πράγματα συνεχίζουν και λειτουργούν κατ’ αυτόν τον τρόπο, όθεν και το φαινόμενο της διαχρονικής κυριαρχίας της άρχουσας κάστας επί της όποιας αστικής τάξης μπόρεσε να αναδυθεί.

Η Ιαπωνία η οποία έφτασε στο μονοπωλιακό-ιμπεριαλιστικό στάδιο λειτουργώντας καπιταλιστικώς πάνω σε προκαπιταλιστικές κοινωνικές σχέσεις -οι οποίες διατηρήθηκαν με τον κοινωνικό συμβιβασμό που συντελέστηκε κάτω από το σκήπτρο του αυτοκράτορα, κατά την διάρκεια και μετά την επανάσταση (παλινόρθωση του 1867)- «επανήλθε» στον «ορθό» δρόμο, και τούτο κατά κύριον λόγο και όχι απολύτως, μέσα από μία καθολική στρατιωτική ήττα.

Παρατηρείται λοιπόν ότι, ενώ για την Ελλάδα η Μικρασιατική ήττα την καταδίκασε για πάντα να κινείται στα όρια της περιφέρειας του καπιταλιστικού κόσμου, αντιθέτως, για την Ιαπωνία η ήττα στον Ειρηνικό μετατόπισε την λειτουργία της καπιταλιστικής ανάπτυξης πάνω σε μετεξελιγμένες καθαρώς καπιταλιστικές κοινωνικές σχέσεις παραγωγής.

Υπάρχει και το παράδειγμα της Τουρκίας όπου με την νίκη στον πόλεμο της «ανεξαρτησίας» εμφανίστηκε μία «εθνική» στρατιωτικογραφειοκρατική-«αστική» τάξη η οποία δεν αναπτύχθηκε πάνω στα θεμέλια του εμπορίου και της παραγωγής, αλλά στη βάση της λεηλασίας και αρπαγής μέσω εθνοκαθάρσεων ουχί των αλλοφύλων αλλά των αλλοθρήσκων. Το γεγονός ότι ο Βενιζέλος πρότεινε ανταλλαγή πληθυσμών με θρησκευτικό κριτήριο και ακόμη περισσότερο το γεγονός ότι ο Κεμάλ το αποδέχθηκε, δεν καταδεικνύει άλλο τι, πλην του ότι στο τρελό θηριοτροφείο της Βαλκανικής και της Μικρασιατικής χερσονήσου η μόνη ευδοκίμηση των όποιων «αστικών» τάξεων, εθνών, λαών, φυλών, όπως άλλωστε και του όποιου είδους μειονοτήτων, δεν μπορούσε να ανθίσει και να δέσει καρπό παρά μόνον πάνω στην κοπριά των κουλουβάχατων της ιστορίας …

Μόνον πολύ πρόσφατα και κατόπιν μακράς θητείας στο σχολείο αρχικώς του σοσιαλισμού και στην συνέχεια του λεγόμενου υπαρκτού-παλινορθούμενου καπιταλισμού, κάποια άτυχα-τυχερά βαλκανικά έθνη ξεκαθαρίστηκαν από την κόπρο των επιβιώσεων ενός άθλιου βυζαντινό-οθωμανικού παρελθόντος και σήμερα μπορούν να αντικρίζουν το μέλλον με περισσότερη διαύγεια και να διεκδικήσουν πιο άμεσα τις προοπτικές που απορρέουν από την όποια καπιταλιστική ανάπτυξη.

Εν κατακλείδι, οι σχέσεις παραγωγής καθορίζουν γενικώς και σε τελευταία ανάλυση τις σύνολες κοινωνικές σχέσεις, αλλά όταν κανείς εξηγεί τα κοινωνικά φαινόμενα, το σωστό είναι να λαμβάνει ως πλαίσιο αναγωγών και ερμηνειών αυτές τις σύνολες κοινωνικές σχέσεις και να μην περιορίζεται αυστηρώς πάνω στις σχέσεις παραγωγής.

Η ηγεμονεύουσα άρχουσα κάστα (ruling caste) επί την ελληνική άρχουσα τάξη (ruling class) και ούσα μέρος της δεύτερης, ταυτοχρόνως ηγεμονεύει διαχρονικώς και αδιαμεσολαβήτως επί του σύνολου ελληνικού κοινωνικοοικονομικού σχηματισμού, πάντοτε συνεργαζόμενη-αντιμαχόμενη των κυρίαρχων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων από τις οποίες είναι εξαρτημένη η χώρα οικονομικώς και γεωπολιτικώς. Υπό τις σημερινές συνθήκες αυτή η άρχουσα κάστα έχει συγκροτηθεί και έχει λάβει χαρακτηριστικά μιας ωμής ληστοσυμμορίτικης οργάνωσης τύπου large scale μαφίας -που την καθιστούν φυσικώ δικαίω, a fortiori επαναστατικώ δικαίω, αμέσως και αδιαμεσολαβήτως … αντισυνταγματική, παράνομη, ποινικώς διώξιμη και καταδιώξιμη- απαρτιζόμενη κατά το κύριο μέρος της από τις ακόλουθες ενδεικτικές μόνον συνιστώσες οικονομικής βάσης και δικαιοπολιτικού-πνευματικού εποικοδομήματος:

1.      Τους κρατικοδίαιτους «καπιταλιστές» αναλήπτες κατά κύριον λόγο δημόσιων έργων από το μονοψωνιακό ελληνικό κράτος και τους συνεργαζόμενους με αυτούς μεγαλοκαπιταλιστές όπου αντί το μονοψώνιο να επιτυγχάνει μικρότερο κόστος κατασκευής δημόσιων έργων, συμβαίνει το ανήκουστο ακριβώς αντίθετο, το κόστος να δεκαπλασιάζεται.

2.      Τους αισχροκερδείς, εκβιαστές προμηθευτές του δημοσίου, μεγαλοφαρμακοβιομήχανους, εισαγωγείς οπλικών συστημάτων και άλλων συστημάτων μονοπωλιακής ή ολιγοπωλιακής εισαγόμενης υψηλής τεχνολογίας όπου το μονοψωνιακό ελληνικό κράτος αντί να αγοράζει τις προμήθειες φθηνότερα, τις αγοράζει ακριβότερα πέντε, εφτά, δέκα φορές. Τους εισαγωγείς-μονοπωλητές ενέργειας κα.

3.      Τους άπιαστους εφοπλιστές -λαθρέμπορους και μη, συνήθως τραμπς- με πολύ περιορισμένη συνεισφορά στην ελληνική οικονομία (15.000 έλληνες εργαζόμενοι σε όλον τον ελληνικό εφοπλιστικό στόλο), διότι ούτε χτίζουν ούτε διαλύουν τα πλοία τους στα ελληνικά ναυπηγία, κάτι που όντως θα αποτελούσε συνεισφορά. Μια πρόχειρη ματιά δείχνει ότι οι εφοπλιστές επενδύουν στην Ελλάδα κυρίως σε γη και ακίνητα, σε μέσα μαζικής ενημέρωσης και σε ποδοσφαιρικές ομάδες και είναι πλήρως απαλλαγμένοι από φόρους και τέλη. Αν εσύ τύχει και έχεις ένα βαρκάκι για να πηγαίνεις ψάρεμα ώστε να γλυτώσεις τον ψυχίατρο,  το κράτος της κάστας σε ξεσκίζει στους φόρους. Αντιθέτως, ένα πλοίο, παραδείγματος χάριν με ετήσια δυνατότητα εσόδων 60 εκατομμύρια δολάρια, πληρώνει 9,5 χιλιάδες δολάρια το χρόνο φόρο στο ελληνικό κράτος (sic).

4.      Τους απατεώνες καπιταλιστές των οποίων η δραστηριότητα συνίσταται σε κακέκτυπες-μαϊμού αναπαραγωγές προϊόντων όμοιων καθόλα στην εμφάνιση αλλά ουδεμία σχέση έχοντα με την λειτουργικότητα των original προϊόντων -ξεπερνώντας συχνά σε νόθευση και αυτούς τους κινέζους- εξαναγκάζοντας έτσι σε κλείσιμο τις αντίστοιχες σοβαρές καπιταλιστικές επιχειρήσεις, κατακλέβοντας τον αδαή καταναλωτή και εξωθώντας τον υποπτευμένο καταναλωτή να στραφεί στα αντίστοιχα εισαγόμενα προϊόντα από καπιταλιστικές μητροπόλεις. Φυσικά κάτι τέτοιο θα ήταν αδύνατον να συμβεί, αν υπήρχε στο ελληνικό κράτος σοβαρός ποιοτικός έλεγχος και κυρίως αξιολόγηση και στανταρτοποίηση όλων των μαζικών προϊόντων που διατίθενται στην ελληνική αγορά, κάτι που αυτό το κράτος σκοπίμως αποφεύγει να πράξει αφήνοντας την ελληνική αγορά να λειτουργεί κατά τα πρότυπα του «μπέστε σκύλοι αλέστε» και όλα αυτά με μοναδικό σκοπό το χτύπημα της υγιούς καπιταλιστικής ανάπτυξης της χώρας από την οποία θανάσιμα απειλείται η άρχουσα κάστα.

5.      Στα ίδια πρότυπα ασυδοσίας κινείται όλως ανεξέλεγκτο το διεθνικό μονοπωλιακό κεφάλαιο με τους ντόπιους ατζέντηδές του το οποίο κυριολεκτικώς αλωνίζει στις ελληνικές αγορές περισσότερο από κάθε άλλη ευρωπαϊκή αγορά, πάντα υπό τις ευλογίες του κράτους της κάστας, προκειμένου να στραγγαλιστεί κάθε ικμάδα ντόπιας καπιταλιστικής ανάπτυξης, και τούτο διότι τα διεθνή μονοπώλια αρκούνται και κάνουν την δουλειά τους λαδώνοντας ολόκληρες κυβερνήσεις χωρίς ωστόσο να διεκδικούν την συλλήβδην κατάληψη του κράτους, ότι δηλαδή θα έκανε κάθε σοβαρή ντόπια αστική τάξη. Σήμερα όμως η κάστα στην δεινή θέση που έχει περιέλθει όπου κινδυνεύει κυριολεκτικώς να κατασφαγιασθεί μέχρι τρίτης γενεάς από τα εξαχρειωμένα πλήθη και ίσως τους μικρομεσαίους καπιταλιστές που ξανακαταστρέφονται, πρόλαβε κατά την προσφιλή της μέθοδο να παραδώσει μέσω του δωσίλογου πολιτικού της συστήματος ολόκληρη την κρατική μηχανή, μαζί και το έθνος, στα χέρια αυτών των μονοπωλίων χρήματος, αντί πριν ακόμη πολλά χρόνια να είχε μετασχηματιστεί η ίδια σε ντόπια αστική τάξη εκμεταλλευόμενη και την θέση της στη Ευρωπαϊκή Ένωση, ή να είχε επαναστατικώς καταληφθεί από την όποια αστική τάξη η οποία θα την εξανάγκαζε σε βίαιη αστικοποίηση και θα την εξαΰλωνε παντελώς.

6.      Τους τοκογλύφους, τζογαδόρους, πλυντηριούχους μεγαλοτραπεζίτες, νεκροθάφτες κάθε καπιταλιστικής ανάπτυξης της Ελλάδος οι οποίοι δανείζονταν από την ΕΚΤ με 1% και δάνειζαν με 5% στο κράτος, ενώ για πιστωτικές κάρτες και καταναλωτικά δάνεια, άστα να παν, για να μην αναφερθούμε στις χρυσές εποχές Μητσοτάκη με ομόλογα ελληνικού δημοσίου στα 33%. Γιατί λοιπόν να μην είναι φιλοευρωπαίοι;
Η ΤΡΑΠΕΖΑ ΕΛΛΑΔΟΣ είναι ιδιωτική κατά 92% και αγνώστων μετόχων, άρα όχι κρατική όπως την εμφανίζουν και όπως φυσικά θα έπρεπε και υποτίθεται ότι είναι επόπτρια τράπεζα των άλλων τραπεζών, δηλαδή βάλανε τον λύκο να φυλάει τα πρόβατα. Συμφώνως προς το καταστατικό της κανένας δεν έχει δικαίωμα να την ελέγχει. Είχε το δικαίωμα της νομισματικής πολιτικής πριν εισέλθουμε στην ΟΝΕ, είχε και έχει το δικαίωμα καθορισμού των επιτοκίων, επέβλεψε όλες τις διαδικασίες για την είσοδο της Ελλάδος στην Ευρωζώνη και σήμερα εποπτεύει μαζί με την ΕΚΤ την πιστή εφαρμογή του μηχανισμού κυκλοφορίας του ευρώ. Αφού δεν ελέγχεται από την κυβέρνηση, ούτε από τον ελληνικό λαό, ας μας αποκαλύψουν τουλάχιστον τους μετόχους τους. Ποιοί είναι τέλος πάντων; Έλληνες; Ξένοι; Ποιών συμφερόντων;
Ακόμη, δεν θα πρέπει να μείνουν έξω από την κάστα όλες οι ασφαλιστικές εταιρείες που η μόνη τους δουλειά είναι να εισπράττουν ασφάλιστρα και ποτέ να μην πληρώνουν ζημίες, αφού ειδικώς στην ελληνική ασφαλιστική αγορά έχουν προσαρμοσμένες-πειραγμένες ακόμη και τις παραμέτρους των ασφαλιστικών μαθηματικών μοντέλων, κάτι το οποίο διαπράττουν σε μικρότερο βαθμό στις αγορές των ευρωπαϊκών μητροπόλεων. Έτσι γδέρνουν τα «ασφαλισμένα» ελληνικά νοικοκυριά αλλά κυρίως τις μικρομεσαίες καπιταλιστές επιχειρήσεις.

7.      Τους εκβιαστές μεγαλομεσάζοντες κάθε τομέα της πρωτογενούς παραγωγής. Παραδείγματος χάριν, όλα τα ελαιόλαδα της Πελοποννήσου τα λυμαίνονται τρεις μεσάζοντες, αν ένας μικροπαραγωγός δεν δώσει την παραγωγή του σε κάποιον από αυτούς και αποφασίσει να την συσκευάσει και να την πουλήσει λιανικώς ο ίδιος, τότε ως δια μαγείας κινητοποιείται αίφνης όλος ο αδέκαστος κρατικός διωκτικός μηχανισμός και ισοπεδώνει μέσα σε μία νύχτα τον μικροπαραγωγό, ενώ την επόμενη χρονιά έρχεται χαμογελαστός ο μεγαλομεσάζων και του λέει: ή μου το πουλάς στην μισή τιμή ή δεν σου το αγοράζω.
Τους αποκλειστικούς μεγαλοεισαγωγείς καταναλωτικών προϊόντων αλλά και μέσων παραγωγής, κα.

8.      Τους ιδιοκτήτες αλυσίδων μεγαλοσουπερμάρκετ, ξένων ή εγχωρίων αδιάφορο, που καλύπτουν όλη την χώρα και συγκεντρώνουν τεράστια ληστρικά ποσοστά από την παραγόμενη στα εργοστάσια υπεραξία και εκβιάζουν τον έλληνα καπιταλιστή μικρομεσαίο παραγωγό με μύριους τρόπους: δυσμένεια στην προώθηση, εκβιασμό στις τιμές αγοράς των προϊόντων, παραγωγή προϊόντων με δική τους ετικέτα σε ανώνυμους παραγωγούς, αλλαγή προμηθευτών με αμφισβητούμενης ποιότητας παραγωγή, εισαγωγές από τριτοκοσμικές χώρες, εμπάργκο στα προϊόντα του κα. αναγκάζοντας τους έλληνες παραγωγούς-καπιταλιστές να μετακυλύουν την χασούρα ή απώλεια κερδών στα αιώνια θύματα: τους παραγωγούς πρωτογενούς τομέα γεωργούς, κτηνοτρόφους, τους εργάτες, τους καταναλωτές.

9.      Τους γόνους-κληρονόμους κοτζαμπάσηδων («βαστάτε τούρκοι τ’ άλογα έρχεται ο Γερουλάνος» …), μεγαλοκτηματίες φεουδάρχες βουνών και ακτών και χερσονήσων και νήσων, τους τεμπελοεισοδηματίες αποθησαυριστές πλούτου, τους εκκλησιαστικούς μπιζναδόρους και κοπρίτες αγιογδύτες θεομπαίχτες καλογέρους, τους εκβιαστές απαλλοτριωτές γης από τους αφελείς ή τρομαγμένους χωρικούς που με κάτι νόμους κομμένους και ραμμένους για να εξυπηρετούν μεγαλοοικοπεδοφάγους και καταπατητές του δημοσίου έχουν κατασπαράξει τα φιλέτα της ελληνικής υπαίθρου χώρας, καθώς και άλλα παρασιτικά στοιχεία της ελληνικής μεγάλης οικοπεδοφαγιακής κάστας.

10.  Τους παντοδύναμους μεγαλοεκδότες και μεγαλοκαναλάρχες, ποίος είδε τον Κύριο και δεν εφοβήθει.

11.  Τους ιδιοκτήτες μεγάλων ποδοσφαιρικών ομάδων και εν γένει νταβατζήδων του πρωταθλητισμού και του τζόγου, τους μεγαλοπαραγωγούς των ποτών μπόμπα, τους μεγαλέμπορους ναρκωτικών και ψυχοτρόπων ουσιών (παραδείγματος χάριν, είναι όλως αξιοπερίεργο πως είναι δυνατόν μόλις κάποια παρέα πρεζονίων αποπειραθεί να βάλει στην κυκλοφορία μερικά γραμμάρια συλλαμβάνεται αμέσως και δεν ξαναβλέπει από τις εξοντωτικές ποινές το φως του ήλιου, ενώ οι τόνοι ναρκωτικών που κυκλοφορούν στην ελληνική αγορά είναι εντελώς αόρατοι από τις διωκτικές αρχές και στο επίπεδο της εισαγωγής και στο επίπεδο της διανομής και στο επίπεδο της κατανάλωσης). Οι λαθρέμποροι καυσίμων, ποτών, τσιγάρων καθώς και οι μεγαλοαρχαιοκάπηλοι κάθε άλλο παρά εγκληματίες λογίζονται, παρά είναι ακέραια συνιστώσα της κάστας, μιας κάστας που γεννιέται και ανατρέφεται από την ίδια την Πολιτεία, την δική της Πολιτεία, τους εξοπλισμούς, την δημιουργική λογιστική, την εκτεταμένη φοροδιαφυγή των μεγαλοσχημόνων, την υγεία, την παιδεία, την δημοσιογραφία, τα δημόσια έργα, τις δημόσιες υπηρεσίες, τον αθλητισμό (ποδόσφαιρο, μπάσκετ, στίβο, αναβολικά, ολυμπιακοί αγώνες κα.), τον έλεγχο των διοικήσεων των ομοσπονδιών από τα κόμματα, όλους ανεξαιρέτως τους προσοδοφόρους από κάθε έννοια τομείς της κοινωνικής και οικονομικής ζωής της χώρας, αρκεί να μην έχουν σχέση με καπιταλιστική επένδυση και παραγωγική ανάπτυξη.

Περίπου αυτή είναι η οικονομική βάση της κάστας: Ένας συνδυασμός κοινών εγκληματιών που εγκληματούν εις βάρος μιας ολόκληρης χώρας επί ένα χρονικό διάστημα … δύο αιώνων, μπροστά στον οποίο όλες μαζί οι μαφίες του κόσμου: Cosa Nostra, Camorra, Russkaya Mafiya, Mafia da Coca, Triads of China, Yakuza of Japan, … δεν φαντάζουν παρά μία παιδική χαρά.
Αυτή η μαφία όχι μόνον αρνείται να πληρώσει φόρους, σε αντίθεση με ότι κάνουν όλες οι μαφίες του κόσμου, αλλά πολύ χειρότερα, ούτε καν τους λογαριασμούς της ΔΕΗ δεν πληρώνει οι οποίοι συχνά φτάνουν σε ύψη εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ, ενώ ο άνεργος με μία καθυστέρηση πληρωμής βρίσκεται αμέσως να ζει στο παγερό σκοτάδι. Ιδού ένας ακόμη λόγος για τον οποίο η κάστα είναι κατά των ιδιωτικοποιήσεων και βάζει τους εξωνημένους συνδικαλιστοπάτρωνες μπροστά για να τις πολεμούν. Το ίδιο έπραξαν προσφάτως και με τα χαράτσια στα ακίνητα τη αρωγή του υψηλού καστανθρώπου Βενιζέλου ο οποίος αίφνης απομείωσε τα χιλιάδες τετραγωνικά των ακινήτων της κάστας σε μερικές εκατοντάδες πλαστογραφώντας πάνω στους ίδιους λογαριασμούς της ΔΕΗ (sic) και έτσι μόνον από χαράτσια γλίτωσε ο καθένας τους ποσά της τάξεως του μισού εκατομμυρίου ευρώ και βάλε τα κορόιδα που κατέχουν μια γκαρσονιερίτσα ή ένα παλιόσπιτο στο χωριό να ξεπληρώνουν τα κλεμμένα της κάστας.

Σε σύμφυση όλοι οι προηγούμενοι, υπό τον πλήρη έλεγχό τους και σε αγαστή συνεργασία με όλους τους θεσμικούς φορείς της ελληνικής δημοκρατίας (θεός φυλάξει!):

12.  Πρώτη τη Κάστα, η Αγία Φεουδαλική Εκκλησία της Ελλάδος. Θα ήταν ενδιαφέρον, παραδείγματος χάριν, αν γνωρίζαμε τα κέρδη της Ελλαδικής Εκκλησίας από τα μερίσματα και τις αγοροπωλησίες μόνον των μετοχών της Εθνικής Τράπεζας την τελευταία δεκαετία. Βλέπετε εκτός από την δημιουργική λογιστική υπάρχει και η λογιστική του Αγίου Πνεύματος, για να μην αναφερθούμε και σε άλλες όπως λογαριασμούς μητροπολιτών, ηγουμένων,  …

13.  Το πλασματικό κοινοβούλιο, της πλασματικής δημοκρατίας του πλασματικού κεφαλαίου (η ελληνική άρχουσα κάστα παγκοσμίως πρωτοπόρα και σε αυτό), το κυβερνητικό, πολιτειακό, δικαιακό, γραφειοκρατικό και κομματικό πελατειακό κατεστημένο (χωρίς ουσιώδεις ταξικές ορίζουσες, όπου η πολιτική επιλογή των πολιτών προσδιορίζει την ψευδοκοινωνική θέση τους και όχι το φυσιολογικό όπου η κοινωνική θέση προσδιορίζει την πολιτική τοποθέτηση, κάτι που συνιστά μια από τις θεμελιακές κοινωνικές ψυχασθένειες του ελληνικού λαϊδίου) το οποίο από την μια, συνεπικουρούμενο από την εκκλησιαστική ιεραρχία, συσκοτίζει την όποια underground δημοκρατία, διαμεσολαβεί στα συμβόλαια, αιχμαλωτίζει, ποδηγετεί, διαφθείρει και εκμαυλίζει τον λαό, και από την άλλη ψηφίζει νόμους που αφορούν ένα μόνον καρτέλ ή ένα μόνον άτομο, έχοντας και τον μύστακα του συμβούλιου της επικρατείας ως φερετζέ για να χαρίζει τα πρόστιμα που επιβάλει η υπηρεσία ανταγωνισμού στα καρτέλ.
Η κάστα ως κοινός εντολέας όλου του πολιτικού συστήματος, άρα και του ΣΥΡΙΖΑ και της Χρυσής Αυγής, επέβαλε σε τούτες τις κρίσιμες για την ύπαρξη «της κάστας» ώρες (αυτοί λένε «της χώρας», διότι στον νου τους «κάστα» και «χώρα» ταυτίζονται) να σηματοδοτούν ο εις τον έτερο, παραδείγματος χάριν, τάδε έφη ο ελληνικότατου ονόματος Μιχαήλ-Ηλίας ( מיכאל -  אליהו): «Όποιος βλέπει τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ κύριο Τσίπρα ως Στάλιν είναι τουλάχιστον βλαξ!» και προσοχή στην ημερομηνία 21-5-2012, που πάει να πει σ’ αυτήν την γλώσσα της κάστας την βουβή: «κι αυτός δικό μας παιδί είναι», και έτσι να κατευθύνει τον ψηφοφόρο δεξιών καταβολών, που δεν φτάνει όμως στα όρια του γιαλαντζή φασισμού των boy scouts της Χρυσής Αυγής, να ψηφίσει τον έτερο  γιαλαντζή, του σοσιαλκαπιταλισμού αυτήν την φορά, ΣΥΡΙΖΑ, όπως επίσης και αντιστρόφως, στην άνοδο της Χρυσής Αυγής δεν είναι αμέτοχο ούτε το ΚΚΕ ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ, αφού συστηματικώς πριμοδοτούν μικρές και δυσεπίμεμπτες αδικίες ή υπερβολές κατά της ΧΑ που προκαλούν συναισθηματικώς τα τηλεοπτικώς κατευθυνόμενα ζωάκια και τα στέλνουν στην αγκαλιά της αδικημένης, παραδείγματος χάριν, Κανέλλη/Δούρου – Κασιδιάρης: 0-2, με διαιτητή Παπαδάκη στο γήπεδο Κυριακού, τάχα μου με ανοιχτό μικρόφωνο, σε κλειστό χρόνο, … Έτσι ανταποδίδουν τα όμοια, άλλωστε οι δύο εφεδρείες της κάστας στον πόλεμό της με την γερμανική κεφαλαιοκρατία δεν θα πρέπει να αλληλοσπαράσσονται παρά μόνον τηλεοπτικώς, για να ρίχνουν στάχτη στα τσιμπλιασμένα μάτια του λαϊδίου, αλλά κυρίως στα μάτια των γερμανών, αφού η κάστα πάντοτε έπαιζε το παιχνίδι της εξωτερικής πολιτικής με όρους εσωτερικής πολιτικής, αλλά και πάντα η προσφιλής της γεωπολιτική ήταν να προσκολλάται στον εκάστοτε ισχυρότερο ιμπεριαλιστή και να τρώει τα αποφάγια του όπως παρασιτούν τα μικρά ψαράκια κάτω από τα δόντια του καρχαρία όταν αυτός κατασπαράζει την λεία του.
[ Μάλιστα, η επερχομένη κυβέρνηση που ετοιμάζει η κάστα, για να εκβιάσει αφενός τους γερμανούς και αφ ετέρου να αρμέγει το ημιθανές λαΐδιον, είναι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ (αριστερά), ΑΕ (δεξιά) αλλά και μια ακόμη συνιστώσα για να παίξει τον ρόλο του τεθνεώτος ΠΑΣΟΚ. Μόλις ευρέθη και αυτή η συνιστώσα και είναι το γνωστό κανίς-τεριέ της κάστας, η συνιστώσα Λοβέρδου (κεντρώα). Έτσι στο τέλος όλοι να ευθύνονται για τα εγκλήματα αλλά και κανένας δεν θα εμφανίζεται ως κύριος υπεύθυνος. Έξυπνο;
Μετά έρχεται η σειρά της Χρυσής Αυγής, πάλι όχι μόνη της αλλά με άλλες συνιστώσες που ο μάγειρας θα προετοιμάσει στο μεσοπρόθεσμο μέλλον, και το ψοφοδεές λαΐδιον θα σπεύσει πάλι να υπερψηφίσει το νέο σχήμα που θα του σερβίρει η κάστα και έχει ο μεγαλοδύναμος … ]
Λοιπόν, το προ αλλά και μετά χούντας τέκνον της κάστας, ο Κ. Καραμανλής, έζεψε κατ’ επιταγήν της κάστας την εντελώς ανώριμη από κάθε άποψη Ελλάδα στο άρμα της ΕΟΚ, παρά τις αντιδράσεις του μεγαλύτερου μέρους των ελλήνων παραγωγών-καπιταλιστών, καθώς επίσης αργότερα και το άλλο εκλεκτό τέκνον της κάστας ο Σημίτης που την έζεψε άρων-άρων με τα ταχυδακτυλουργικά κόλπα της Goldman-Cachs στο άρμα του ευρώ, (Που είναι οι εισαγγελείς της χώρας; Άγιο Παστίτσιο τρων!) αφού είχε προηγηθεί η ληστεία κάστας-Σημίτη του Χρηματιστήριου Αθηνών όπου τα λεφτά του λαού πήγαν στις εταιρείες-φούσκες της κάστας αντί για την καπιταλιστική ανάπτυξη και εντέλει πέταξαν στο εξωτερικό. Έτσι, το μεγάλο μέρος της καπιταλιστικής παραγωγής διαλύθηκε αρχικώς με την ΕΟΚ -ενώ έτριβε τα χέρια της η κάστα, αφού ότι χρειαζόταν το έπαιρνε αδασμολόγητα από την ΕΟΚ, πλήττοντας τους έλληνες καπιταλιστές ακόμη περισσότερο και εξουθενώνοντάς τους έχοντας να ανταγωνισθούν από πάνω και τα ευρωπαϊκά μονοπώλια, οδηγώντας τους έτσι στην ενσωμάτωση με την κάστα ώστε όλοι μαζί να οδηγήσουν σε απίσχναση την ελληνική κεφαλαιοκρατία. Τα υπολείμματα της καπιταλιστικής παραγωγής εντέλει διαλύθηκαν με την έλευση της ευρωζώνης του φθηνού δανικού χρήματος αλλά μόνον για τις τράπεζες. Για τον έλληνα καπιταλιστή το φθηνό χρήμα ήρθε πολύ αργά, αυτός είχε είδη ξεψυχήσει ή αποδημήσει (πέραν του γεγονότος ότι το παιχνίδι ήλεγχαν οι τραπεζικές ύαινες), διότι φθηνό ή ακριβό δάνειο ο καπιταλιστής οφείλει να το εξοφλήσει, αλλιώς κλείνει. Οι τελευταίοι καπιταλιστές (στην παραγωγή και την ανταλλαγή) που είχαν απομείνει, με την έλευση του ευρώ έσπευσαν απονενοημένως να πουληθούν στα ομοειδή διεθνή μονοπώλια, τσέπωσαν τα ευρώ και με το ζεστό χρήμα στην τσέπη έβαλαν πλώρη για άλλες αγορές, αισθανόμενοι και τυχεροί πως τα κατάφεραν και διασώθηκαν από την κάστα.
Απέμεινε λοιπόν η ελληνική οικονομία χωρίς ουσιώδεις πηγές άντλησης νέας αξίας, συνεπώς, το κράτος χωρίς φορολογητέα βάση και έτσι, τί πιο αναμενόμενο, επτώχευσε, ρίχνοντας μάλιστα οι λεχρίτες πολιτικοί και δημοσιογράφοι το φταίξιμο στους γερμανούς, στο ΔΝΤ καθώς και στον λαό, στους υπαλλήλους, στους τυφλούς, … παρασιωπώντας ότι η ίδια η κάστα παρακάλαγε γονυπετής τους πρώτους να εισβάλουν στην χώρα για να την γλυτώσουν από τον βέβαιο κατασφαγιασμό μέχρι τρίτης γενεάς που θα την περίμενε από τον εξαχρειωμένο έως εκβαρβαρισμένο λαό.
Αντιθέτως με ότι συμβαίνει με τους καπιταλιστές, η ίδια η κάστα παίρνει δάνεια τα οποία ουδέποτε εξοφλάει! Πώς γίνεται και λειτουργεί αυτό το αεικίνητο σύστημα μοναδικής ελληνικής πατέντας; Ο αλγόριθμος είναι απλούστατος:
Βήμα Πρώτον: Η κάστα βάζει το κράτος που βρίσκεται υπό τον πλήρη έλεγχό της να δανείζεται από όπου μπορεί.
Βήμα Δεύτερον: Το κράτος πληρώνει τα λεφτά στην κάστα (κρατώντας και ένα μέρος για την πάρτη του) για να κατασκευάζει συνήθως άχρηστα και άθλιας ποιότητας έργα και να κάνει άχρηστες κρατικές προμήθειες με μαμούθ κοστολογήσεις και υπερτιμολογήσεις (όθεν και η διαφθορά), να κάνει φιέστες τύπου ολυμπιακών αγώνων κα.
Βήμα Τρίτον: Τέλος, το κράτος στέλνει τον λογαριασμό στο κορόιδο τον λαό και τους μικρομεσαίους καπιταλιστές για την εξόφληση των δανικών και αν δεν έχει κάποιος να πληρώσει τότε ή του κατάσχουν το σπίτι, ή αν διαμαρτυρηθεί, τρώει ένα γερό χέρι ξύλο από τα καθάρΜΑΤα.
Δηλαδή:
Άλλος τα δανείζεται, άλλος τα τρώει και άλλος τα εξοφλάει!
Μια διαδικασία που προφανώς δεν έχει ημερομηνία λήξεως και βρίσκεται στην απόλυτη κορύφωσή της -συνεχίζοντας τον δανεισμό στις πλάτες του λαού καθόλην την διάρκεια αυτής της κατοχικής περιόδου- όπου τώρα ο δανεισμός του κράτους είναι βιαίως επιβεβλημένος από τους πρώην και νυν δανειστές προκειμένου να πάρουν τα λεφτά τους πίσω, αλλά με μια διαφορά: Τώρα τα νέα δανικά προέρχονται από προϋπολογισμούς κρατών και είναι σε cash, όχι ομολογικά κωλόχαρτα. Και ενώ τα προηγούμενα δανικά θα μπορούσε ανέτως η Ελλάς να τους τα φεσώσει -τζόγος γαρ- αυτά τα νέα της τροϊκανής «διάσωσης» αν δεν τα εξοφλήσει της κηρύσσουν με χίλιους τρόπους έναν πόλεμο και της παίρνουν το μισό Αιγαίο, την Θράκη και λίγη Μακεδονία, γιατί όχι και λίγη Ήπειρο, η Κρήτη βεβαίως δεν τους πέφτει και άσχημα. Άλλωστε η ελληνική πολιτεία της κάστας ουδέποτε εμπράκτως θεώρησε ή θεωρεί ότι οι περιοχές αυτές ανήκουν στον κύριο εθνικό κορμό (μια έννοια κενή περιεχομένου για την κάστα) και με ευκολία θα τις απεμπολούσε για νέα δανικά και αγύριστα. Δεν είναι τυχαίο ότι ο άλλοτε ποτέ κραταιός και υπερήφανος ελληνικός στρατός έχει καταντήσει ένα ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ικό ψοφίμι, χωρίς να είναι και αυτός αμέτοχος για την κατάντια του, ενώ η καριερολάγνα ηγεσία του που πάντοτε πρόσκειται στην άρχουσα κάστα και ποτέ στο έθνος, κωφεύει και εθελοτυφλεί σε τέτοιο βαθμό που σε λίγο εξ αιτίας της απάθειάς της μπροστά στον ανηλεή κατασφαγιασμό του έθνους, ο λαός δικαίως θα την θεωρεί αυτόμολη στο στρατόπεδο των δωσιλόγων και των κατακτητών, με κατάληξη να την περιποιηθεί και αυτήν δεόντως όταν θα έλθει η αγία εκείνη στιγμή … Ας γνωρίζουν όμως αυτές οι ηγεσίες την τύχη που τις επιφυλάσσει η επανάσταση: Αν πολεμήσουν πιθανότατα θα ζήσουν, αν όμως δεν πολεμήσουν σίγουρα θα πεθάνουν.
Τοιουτοτρόπως έχουν τα πράγματα με την άρχουσα κάστα, και ουδόλως άλλως.
Το δε λαΐδιον ακόμη πιστεύει ότι στην χώρα κυβερνούν οι κυβερνήσεις και νομοθετεί το κοινοβούλιο των κομμάτων ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, ΣΥΡΙΖΑ, ΑΕ, ΧΑ, ΚΚΕ και ρυθμίζει το πολίτευμα ο πρόεδρος της δημοκρατίας και η δικαιοσύνη απονέμει το δίκαιο και ο στρατός υπερασπίζεται την πατρίδα και άλλα διαλεκτά παραμύθια. Ματαίως αγωνίζεται κάποιος να δώσει στο λαΐδιον να καταλάβει ότι ο αστικός κοινοβουλευτισμός λειτουργεί μόνον in vitro, ενώ στην πραγματική ζωή, ιδίως σε περιόδους κρίσεων, όλα τα κόμματα του κοινοβουλίου είναι τυφλά υποχείρια της άρχουσας κάστας, προοριζόμενα για το κατάλληλο έργο την κατάλληλη στιγμή, έκαστο. Έκαναν μάλιστα αυτό το λαΐδιον να πιστεύει πως αυτή η παντομίμα που λέγεται ελληνικές εκλογές θα του λύσει τα προβλήματα, δοκιμάζοντας στην σειρά τα κόμματα κάθε λίγο, χωρίς να κατανοεί ο μηδαμινός εγκέφαλός του ότι, ακόμη και όλα τα κόμματα να δοκιμάσει, η κάστα θα φτιάξει άλλα νέα για να του σερβίρει και ούτω καθ’ εξής, ad infinitum, όπως επίσης και να πιστεύει ότι το σύνταγμα είναι κάτι το απαραβίαστο, ενώ στην πραγματικότητα κάθε σύνταγμα δεν είναι παρά ένα κουρελόχαρτο για την νέα κατάσταση που έρχεται να γκρεμίσει την παλαιά και να επιβάλει το νέο δικό της σύνταγμα που την εξυπηρετεί.

14.  Τα δημοσιογραφικά επιτελεία των μαζικών μέσων ενημέρωσης που αποβλακώνουν και αφελληνίζουν και κυρίως εκτουρκίζουν τους ήδη εξαμερικανισμένους εγκέ-φαλλους του λαϊδίου, και ειδικώς προωθούν ή ανακόπτουν τα ποσοστά των κομμάτων δημιουργώντας κόμματα φούσκες (ΣΥΡΙΖΑ, ΧΑ, γιατί όχι και ΠΑΣΟΚ και ΝΔ) όπως κάνουν και στο χρηματιστήριο που δημιουργούν εταιρείες φούσκες, όλα φυσικά κατά τις βουλήσεις των καναλαρχών εντολέων τους, με σπάνιες φωτεινές εξαιρέσεις όπως αυτή της εκπομπής «Ανιχνεύσεις» της ΕΤ3.
Είναι απορίας άξιον, πώς θα πολεμήσουν οι έλληνες τους τούρκους όταν οι μισές γυναίκες τους (ίσως και πολλοί από τους ίδιους …) είναι ερωτευμένες με τούρκους πασάδες! Απαθής ο δημοσιοϋπαλληλικός ελληνικός στρατός παρακολουθεί τον ύπουλο εκτουρκισμό του ελληνικού έθνους από τους θέσει και φύσει τουρκόσπορους Λαμπράκηδες, Βαρδινογιάννηδες, Μπόμπολες, Κυριακού, …, αντί σε μία νύχτα μαζί με τον λαό να τους πάρει τα κεφάλια και να απελευθερώσει την χώρα. Και εν πάσει περιπτώσει, αν η ελληνική άρχουσα κάστα έχει πάρει πια την απόφαση να «στηθούν» οι έλληνες στους τούρκους, τότε ποιός ο λόγος -εκτός από τις μίζες- να πληρώνει ο λαός τρία, τέσσερα, πέντε δισεκατομμύρια ευρώ τον χρόνο για εξοπλισμούς; Ωστόσο, αρκετοί έλληνες έχουν διαγράψει από τις συσκευές τους τα τουρκοκάναλα, άλλωστε είναι αυτά τα ίδια κανάλια που γεμίζουν τα κεφάλια των ελλήνων με ψεύδη για να τους κρατούν εν τρόμω και υπνώσει, κάτι που άριστα επιτυγχάνουν μέχρι τώρα.

15.  Τα λαμόγια της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας που τυφλώνουν και χειραγωγούν τους εργαζόμενους και μοιράζονται την εξουσία με το πολιτικό σύστημα. Παραδείγματος χάριν, μία και μόνον γενική πολιτική απεργία διαρκείας θα επαρκούσε για να προκληθεί η καταρρεύσει του άθλιου δωσίλογου πολιτικού και πολιτειακού κατεστημένου, εν τούτοις εμπαίζουν και εξαντλούν τους εργαζόμενους με εικοσιτετράωρες ή κλαδικές απεργιούλες ή στάσεις εργασίας κλπ. όλες αναποτελεσματικές, ή μάλλον της πλάκας, προκειμένου να στηρίξουν την κυβέρνηση, και καλά θα κάνουν οι εργαζόμενοι να μην συμμετέχουν σε αυτές και να πιέζουν τους συνδικαλιστοπάτρωνες για γενική πολιτική απεργία διαρκείας. Οι αριστεροί ψηφίζουν για θέσεις αιρετών στα υπηρεσιακά συμβούλια δεξιούς και στην συνέχεια οι δεύτεροι ανταποδίδουν με ρουσφέτια στους πρώτους, αφού τα συμβούλια είναι το μακρύ χέρι του κράτους, ενώ στις εκλογές για εκπροσώπους με το ίδιο εκλογικό σώμα υπερισχύουν οι «αριστεροί», αφού η κάστα τους θέλει αυτούς για απεργιακές φιέστες, για να τους στρέφουν κατά ανεπιθύμητων καπιταλιστών που δεν προσκυνούν την κάστα, για να εκδιώξουν από την χώρα κάποια επικίνδυνη για τα συμφέροντά τους καπιταλιστική επιχείρηση, δηλαδή συνδικαλισμός συμβολαίων αλά μαφία.

16.  Τους ρεμουλαδόρους της τοπικής αυτοδιοίκησης (μαφίες τοπικής εμβέλειας), ότι γίνεται στο κεντρικό κράτος γίνεται και στην τοπική αυτοδιοίκηση, στην ίδια έκταση αλλά σε μικρότερα μεγέθη, ακόμη και σε δήμους χωρίς τηλέφωνο … Και παρά τα εκατομμύρια που δαπανούν αυτοί οι δήμοι, στην πρώτη καταιγίδα πνίγονται οι κάτοικοι σαν τα ποντίκια ή στην καλύτερη περίπτωση μένουν χωρίς δρόμους, αφού αυτοί πρέπει να χαλάνε συνεχώς ώστε συνεχώς να αρμέγει η κάστα τα πρόβατά της.

17.  Τους  σφουγγοκωλάριους ανώτερους και ανώτατους κρατικούς λειτουργούς κατόχους δοτών θέσεων που διαπράττουν κάθε παρανομία, εκτελούν κάθε «συμβόλαιο» με φαινομενικώς νόμιμο τρόπο προς χάριν αυτής της οικονομικώς άρχουσας κάστας και εις βάρος των απλών πολιτών της χώρας ή ακόμη και ολόκληρου του έθνους, συνιστούν ένα ανατροφοδοτούμενο σύστημα που διαποτίζει σε βάθος όλη την δομή πολιτικής και κρατικής διαχείρισης από τον υπουργό, στον διευθυντή, στον τμηματάρχη, στον προϊστάμενο, στον υπάλληλο, στον θυρωρό κατά τέτοιο τρόπο ώστε έκαστο επίπεδο εξουσίας «ποιμένεται» από τον ανώτερό του και «ποιμαίνει» τον κατώτερό του, με τις σχετικές ρευστοποιήσεις μετά την επίτευξη του επιδιωκόμενου σκοπού.

18.  Το αστυνομικό κράτος: αστυνομία, ΜΑΤ, στρατός, δικαστήρια, φυλακές, … Παραδείγματος χάριν, ενώ στην ελληνική κοινωνία από καιρό έχει καταλυθεί κάθε συνεκτικός κοινωνικός ιστός, κάθε έννοια κοινωνικής συναίνεσης, εντούτοις η «συνεκτικότητα» της κοινωνίας επιτυγχάνεται βιαίως με την βοήθεια του αυθαίρετου διοικητικού-κρατικού μηχανισμού που σήμερα εξελίχθηκε σε ωμό εκτελεστικό όργανο άσκησης φασιστικού τύπου τρομοκρατίας υπέρ των συμφερόντων της άρχουσας κάστας και κατά των στοιχειωδέστατων δικαιωμάτων του λαού, κάτι άλλωστε που ουδέποτε δίστασε να πράξει στην διάρκεια της δισαίωνης ιστορίας της η κάστα. Το ΣΔΟΕ αμέσως ανακαλύπτει κάτι κομπιναδόρους γεωργούς, κτηνοτρόφους καθώς και μαϊμού τυφλούς και συνταξιούχους και άλλους παρόμοιους. Τους 50.000 της λίστας Λαγκάρντ των 22 δισεκατομμυρίων την έκαναν σίριαλ και εντέλει ο θησαυρός αποδείχθηκε άνθρακας, πόσο μάλλον η λίστα μιας χούφτας ελλήνων που έχουν 600 δισεκατομμύρια στις τράπεζες και άλλα 300 δισεκατομμύρια στις offshore. Ενθυμείται κανείς στην διάρκεια του βίου του αν ποτέ ανακαλύφθηκε κάποια κομπίνα της κάστας; Αν κάποιος εισαγγελέας συνέλαβε τον δημόσιο υπάλληλο που παρέλαβε τα πάντοτε κακότεχνα κατασκευαστικά έργα μαμούθ της κάστας; ΟΥΔΕΠΟΤΕ!
Ουσιώδεις ελεγκτικοί μηχανισμοί όπως ΕΟΦ, ΓΧΚ και άλλοι είναι καθαρώς γραφειοκρατικοί βάζοντας μόνον σφραγίδες και υπογραφές για να δηλώνει η κάστα οτιδήποτε της βολεύει, ενώ η Υπηρεσία Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος παρεμβαίνει αφού πάρει άδεια από τον υπουργό, μην τυχόν και πέσει κατά λάθος στα χέρια της κάποια επιχείρηση συμφερόντων της κάστας. Όταν όμως εντοπίσει -για δικούς της λόγους …- κάποιον μερακλή τσοντάκια (είναι γνωστό ότι οι νεοέλληνες από 5 έως 105 χρόνων χρησιμοποιούν το κομπιούτερ κυρίως ως σεξουαλικό βοήθημα) σπεύδει να τον συλλάβει διατυμπανίζοντας την τεράστια επιτυχία της, και φυσικά η υπηρεσία αυτή είναι εντελώς τυφλή όταν πρόκειται να εντοπίσει τα δισεκατομμύρια ευρώ που κάνουν φτερά από την χώρα κάθε χρόνο. Το σύστημα τηλεφωνικής επισύνδεσης, όπως ονομάζεται, αγοράστηκε από την Γερμανία και είναι ένας «κοριός» που έχει την δυνατότητα παρακολούθησης κινητών και σταθερών τηλεφώνων, φαξ, email, mms και sms με τεχνικές προδιαγραφές την ταυτόχρονη παρακολούθηση 800 ατόμων, ενώ μπορεί να αναβαθμιστεί το λογισμικό του και να φθάσει τα 3.000, ωστόσο, τζάμπα πήγαν τα λεφτά στους γερμανούς, διότι μόνον σε κάτι μπλόγκερ που τους αρέσει το Παστίτσιο βλέπει κανείς να εφαρμόζεται καθώς και στους 50.000 πολιτικώς ενεργούς έλληνες πολίτες, ενώ οι Offshore και οι τράπεζες αγόρασαν από την Γερμανία αμέσως και τον αντίστοιχο τοίχο προστασίας και έτσι καλά κρατάει η κοροϊδία του ελληνικού λαού.

19.  Τους δήθεν καλλιτέχνες που χρηματοδοτεί το υπουργείο πολιτισμού και άλλοι φορείς, τα λαμόγια μεγαλοπαραγωγούς ταινιών, τις διαφημιστικές μεγαλοεταιρείες, τους γκαλοπατζίδες για κατά παραγγελίαν δημοσκοπικά αποτελέσματα που ουδεμία προϋπόθεση της μαθηματικής στατιστικής εκπληρώνουν, κάτι ναφθαλινιασμένους συγγραφίσκους, φιλοσοφίσκους, ad hoc προφεσορίσκους βυζαντινολιγούρηδες από την μια και ευρωλιγούρηδες από την άλλη  που μετέρχονται κάθε μέσου για να διαστρεβλώσουν και να θάψουν ότι το Ελληνικόν και κυρίως τον περιούσιο Έλληνα Λόγο σε όλες τις Ελληνίδες εκφάνσεις του: Μυθολογική, Γλωσσική, Ιστορική, Λογική, Αισθητική, Ηθική, …, πάντα προς όφελος και ολική κατίσχυση του σκοταδο-ιουδαιοχριστιανικού οπίου ή του φραγκολεβαντίνικου εγκληματοκαθολικισμού ή του αναβιώσαντος βρομοκαλβινισμού ή άλλων μαλακοκαύλικων αμερικανόφερτων πνευματικών ρύπων και δεν έχω αναφερθεί στην ισλαμοϋπανθρωπίστικη δυσωδία που πανταχόθεν έχει αποπνίξει όχι μόνον τον Έλληνα Λόγο αλλά ολόκληρη την αυτοαποκαλούμενη «πολιτισμένη» ανθρωπότητα.
Τα πανεπιστήμια -ιδεολογικώς αφελληνισμένα, κοινωνικώς κούφια και επιστημονικώς μαύρα μεσάνυχτα- τελούν υπό τον πλήρη έλεγχο της κάστας και ως προς τις σχολές αλλά κυρίως ως προς τους καθηγητές τους οι οποίοι με το προσωπείο του τεχνοκράτη διεκπεραιώνουν κάθε βρομοδουλειά της κάστας και όσο πιο αριστερός τόσο πιο αποτελεσματικός στην διεκπεραίωση πχ του βρομοϋπουργιλικίου. Ωστόσο, έχουσι γνώσιν οι φύλακες ότι ο τεχνοκράτης είναι ένα πληρωμένο χέρι, είναι όπως πληρώνεις κάποιον εκτελεστή να κάνει μια δολοφονία, ακριβώς όπως οι τεχνοκράτες της τρόικας.
Είναι εντυπωσιακό ότι μόλις πρόσφατα δύο υπουργοί της Γερμανίας έχασαν και την θέση τους και το διδακτορικό τους δίπλωμα, κατηγορούμενοι για λογοκλοπή, δηλαδή υπήρχαν τμήματα στις διδακτορικές τους διατριβές κλεμμένα από πηγές που δεν αναφέρονταν στην βιβλιογραφία. Η κατάσταση συγκρινόμενη με την ελληνική κομπιναρία χορήγησης διδακτορικών τίτλων μόνον ένα σκασμό από γέλια θα μπορούσε να προκαλέσει. Προτείνω να αναλάβουν κάποιοι πρωτοετείς φοιτητές την διερεύνηση των διδακτορικών όλων των πολιτικών ή πανεπιστημιακών για λογοκλοπή. Μετά ταύτα, πιστεύει κανείς ότι θα υπάρξουν πολλοί που θα παραμείνουν στην θέση τους;
(Πάντως σίγουρα θα εμφανιστεί κάποιος ο οποίος θα αναλάβει να ελέγξει για λογοκλοπή τα διδακτορικά και τις master theses όλων των μελών της επιτροπής που θα επιχειρήσει να αξιολογήσει τον ίδιο ή τους συναδέλφους του. Αν μάλιστα αμφισβητήσουν την δική του έρευνα, τότε σίγουρα θα αποταθεί σε διεθνούς κύρους ιδρύματα που εξειδικεύονται σε τέτοιους ελέγχους. Θα ζητήσει κατόπιν και ποινική δίωξη κατά των υπευθύνων μελών του ΔΙΚΑΤΣΑ για να αποκαλυφθεί πως τους ενέκριναν τα διδακτορικά και τις θέσεις και κυρίως ποιά μέλη της κάστας τους εκβίασαν ή τους αντάμειψαν για να τα εγκρίνουν, και φυσικά θα έπεται συνέχεια της καζούρας που ετοιμάζουν κάποιοι στους δωσίλογους «αξιολογητές» ...)

20.  Τέλος, την κάστα υπηρετούν είτε με το αζημίωτο είτε λόγω βλακείας είτε λόγω σχιζοφρένειας κάτι αστοχαζοκωλόπαιδα που εμφανίζονται με διάφορες ταμπέλες πράσινες, κίτρινες, πορτοκαλί, με σύνορα, χωρίς σύνορα κα. όλοι καλλο-σαμαρείτες που διατείνονται ότι θα σώσουν τον πλανήτη, θα διασώσουν τα κουνούπια, τις κάργιες, θα κάνουν οικονομία στα μποφόρ του αέρα, θα κάνουν οικονομία στον ήλιο μήπως και εξαντληθούν τα καύσιμά του και θα αναγορεύσουν ως διαγαλαξιακή θεότητα την καρέτα-καρέτα, χωρίς ούτε κατ’ ελάχιστον να τους απασχολεί ο καθημερινός Γολγοθάς των εργατών, των συνταξιούχων, των νέων κα., ενώ στρέφονται μανιωδώς κατά των μοναδικών αληθινών, αγνών και ανιδιοτελών οικολόγων που είναι οι ερασιτέχνες ψαράδες και οι ερασιτέχνες κυνηγοί. Ωστόσο οι παροικούντες καλώς γνωρίζουν ότι αυτές οι οργανοσούλες -που μάλιστα πληρώνονται από το κράτος της κάστας για να προκαλούν τις καθοδηγούμενες καταστροφές τους- έχουν ως μοναδικό λόγο ύπαρξης την με κάθε τρόπο υποστήριξη της υπανάπτυξης της χώρας, δηλαδή την εξυπηρέτηση των μακροσυμφερόντων της κάστας που συνίσταται στην ύψωση ακόμη και των πλέον γελοίων προσχηματικών κολλημάτων προκειμένου να μην υπάρξει καπιταλιστική ανάπτυξη στην Ελλάδα, ή ακόμη χειρότερα, να τσακιστεί η όποια καπιταλιστική ανάπτυξη μπόρεσε στοιχειωδώς να σηκώσει κεφάλι μέσα σε μία οικονομία που πάντα την έσκιαζε η φοβέρα και την πλάκωνε η σκλαβιά του καθεστώτος της άρχουσας κάστας. Σε αυτήν τους την προσπάθεια οι μασκαράδες οικολόγοι της κουτσουλιάς βρίσκουν αρωγούς διάφορους αντιδραστικούς ευρωπαϊκούς μηχανισμούς, κυρίως την εθελοαδαέστατη περί των ελληνικών τεκταινομένων Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Περίπου αυτό είναι το δικαιοπολιτικό και πνευματικό εποικοδόμημα της κάστας: Ένας συνδυασμός ηθικών αναστημάτων μπροστά στον οποίο όλα μαζί τα λούμπεν στοιχεία, τσανακογλύφτες, τσογλάνια, τραμπούκοι, νταβατζήδες, τσιλιαδόροι, ρουφιάνοι, τσούλες και λούγκρες του life style και άλλοι άψογοι βαθμοφόροι του κοινωνικού συμβολαίου της ομερτά, δεν φαντάζουν παρά μία αρσακειάς.

Ο 20 είναι ένας ικανοποιητικός αριθμός για να σταματήσει κανείς την απαρίθμηση των δομικών συνιστωσών της  ελληνικής άρχουσας κάστας.

Για να δει κάποιος τα μούτρα αυτής της ελληνικής άρχουσας κάστας θα αρκούσαν μερικές ειδικές επισκέψεις στο Μέγαρο Μουσικής και κάποια «επίσκεψη» στο Προεδρικό Μέγαρο την ημέρα που δίνεται το Γκάρντεν Πάρτι της … Δημοκρατίας (με το συμπάθιο) όπως επίσης και μερικές περιπλεύσεις σε κάποια νησιά του Αιγαίου, ειδάλλως αυτοί οι άφατοι τύποι είναι άφαντοι.

Συνοπτικώς, με τον όρο ελληνική άρχουσα κάστα εννοούμε ένα ιστορικώς διαμορφωμένο σύστημα κοινωνικών σχέσεων το οποίο έχει ωριμάσει και καθολικώς κατισχύσει επί του ελληνικού κοινωνικοοικονομικού σχηματισμού -και επί της οικονομικής βάσης και επί του δικαιοπολιτικού και πνευματικού εποικοδομήματος της χώρας- καθ όλην την διάρκεια ύπαρξής του των τελευταίων διακοσίων χρόνων. Αυτή η κάστα χρησιμοποιώντας ως όπλο αφ ενός την καταλλήλως δομηθείσα κρατική μηχανή και αφ ετέρου το πολιτικό σύστημα διαπλοκής, αποκομίζει από το ελληνικό μονοψώνιο τεράστια και δυσανάλογα κέρδη είτε παραγωγικά μέσω εργολαβιών είτε εμπορικά μέσω προμηθειών είτε τοκογλυφικά μέσω δανεισμού στο κράτος, ενώ ταυτοχρόνως αντιμάχεται με σφοδρότητα και πάντα επιλεκτικά κάθε αύξηση και ανάπτυξη της όποιας μη ελεγχόμενης από αυτήν καπιταλιστικής παραγωγής που τολμάει να ανθήσει στην χώρα, καταστρέφοντας ακόμη και το χρηματιστήριο Αθηνών που στεκόταν εμπόδιό της, επιτρέποντας ωστόσο μια ιδιότυπη λειτουργία καπιταλιστικής ανταλλαγής και καπιταλιστικής κατανάλωσης, όχι όμως και διανομής της όποιας παραγόμενης αξίας, αφού η τελευταία ελέγχεται ασφυκτικά, εκβιαστικά μέχρι και ληστρικά από το κράτος της κάστας και προς όφελός της. Αυτό ακριβώς το «ληστρικά» είναι υπαίτιο για όλες τις οικονομικές και κοινωνικές καταστροφές της Ελλάδας τα τελευταία διακόσια χρόνια της ιστορίας της. Κανένας ευρωπαϊκός νόμος δεν εφαρμόζεται αν προηγουμένως δεν συναινέσει η κάστα, ότι δηλαδή έχει συντελέσει τις απαιτούμενες προσαρμογές, ενώ στην περίπτωση που η κάστα δεν προλαβαίνει ή δεν της συμφέρει να κάνει τις απαιτούμενες προσαρμογές, το ελληνικό κράτος σύρεται στο ευρωπαϊκό δικαστήριο όπου του επιβάλλονται πρόστιμα εκατομμυρίων ευρώ -τα οποία φυσικά πληρώνει το γνωστό υποζύγιο- ώσπου το παρανομόν μέλος της κάστας να κάνει την προσαρμογή. Τέλος, ας σημειωθεί ότι δουλειές -καμιά δουλειά δεν είναι ντροπή- όπως ναρκωτικά, ξέπλυμα χρήματος, τυχερά παίγνια, πορνεία, καύσιμα κα. δεν είναι έξω από τα ενδιαφέροντά της κάστας, για την ακρίβεια τελούν υπό τον πλήρη και άγρυπνο έλεγχό της. Και ας τολμήσει κανείς ξένος να πλησιάσει στον χώρο της, μαύρο φίδι που τον έφαγε, διότι οι οικογένειες της κάστα είναι πατριώτες, προστατεύουν καλά το κοπάδι των «τετράποδων» που τους εξασφαλίζει γάλα, κρέας και δέρματα ...
Αυτό το κομματικό κράτος τύπου Κίνας με την κάστα στην θέση του ΚΚ Κίνας (με την διαφορά ότι η παραγωγή της συγκρινόμενη με αυτήν της Κίνας είναι μηδενική), προσπαθεί να αλώσει σήμερα η γερμανική κεφαλαιοκρατία για να εισπράξει όλα τα επινίκια κέρδη για τον εαυτόν της, αντί αυτό να το είχε πράξει πριν από πολλά χρόνια ο ίδιος ο ελληνικός λαός (η μεγάλη προδοσία των Παπανδρέου και του ΠΑΣΟΚ και των πουλημένων για μια μπριζόλα πασοκόσκυλων, διπλά προδότες, μια φορά για ό,τι δεν έπραξαν τότε και μια για ό,τι έπραξαν και πράττουν τώρα) ώστε τα κέρδη να πάνε στον φυσικό δικαιούχο τους, κάτι το οποίο ακόμη και υπό τις σημερινές συνθήκες που η κάστα ευρίσκεται στην γωνία, το βρομερό νεοραγιάδικο «ελληνικό» λαΐδιον αρνείται να πράξει!

Ομιλώντας για την ελληνική άρχουσα κάστα δεν θα πρέπει να εννοεί κανείς ότι πρόκειται για ενιαία κοινωνική συλλογικότητα με ταυτιζόμενα συμφέροντα. Μια ματιά στα βοθροκανάλα ή τις κωλλοφυλλάδες τους σου δίνει να καταλάβεις τις τεράστιες διαφορές τους. Το μόνο συμφέρον που είναι κοινό και την χαρακτηρίζει καθολικώς είναι αυτό της αντιπαραγωγικής, πλιατσικο«καπιταλιστικής» πρακτικής. Κατά τα άλλα καθημερινώς αλληλοσπαράσσονται μεταξύ τους, παραδείγματος χάριν, κάποιοι (οι πολλοί) θέλουν ευρώ, ενώ κάποιοι άλλοι (οι λίγοι) θέλουν εθνικό νόμισμα.

Ακόμη πιο συνοπτικά θα μπορούσε κάποιος να ορίσει την κάστα ως «κοπανιστός αήρ». Μιας και αυτή η ουσία έχει κατακυριαρχήσει στην οικονομία και την πολιτική, ας μάθουμε και πώς κλίνεται:

Ενικός - Δυϊκός - Πληθυντικός

Ονομαστική:   ὁ ἀήρ - τώ ἀέρε - οἱ ἀέρες
Γενική:             τοῦ ἀέρος - τοῖν ἀέροιν - τῶν ἀέρων
Δοτική:            τῷ ἀέρι  - τοῖν ἀέροιν - τοῖς ἀέρσι(ν)
Αιτιατική:         τόν ἀέρα - τώ ἀέρε - τούς ἀέρας
Κλητική:           ἀήρ - ἀέρε - ἀέρες

Η δομή και λειτουργία των βασικών «οικογενειών» της ελληνικής άρχουσας κάστας, αδρομερώς παρουσιασμένη.

1. Αρχηγός (Boss): Ο επικεφαλής της οικογένειας (family), συνήθως άρχει ως δικτάτωρ. Ο αρχηγός λαμβάνει ένα μερίδιο από κάθε επιχείρηση του δικτύου που πραγματοποιεί οποιοδήποτε μέλος της οικογένειας. Ένα μεταβαλλόμενο ποσοστό κερδών αναλόγως με την γενική εγχώρια και παγκόσμια κατάσταση επενδύεται σε τίτλους πλασματικού κεφαλαίου. Σύζυγοι και κόρες σπανιότατα μόνον εμπλέκονται σε δουλειές. Σε αυτές ο αρχηγός κάνει δώρο ένα φιλανθρωπικό ίδρυμα ή ένα μουσείο, ίσα-ίσα για να παίζουν, αλλά και για προκάλυψη, ακόμη και για φορολογικούς λόγους, πάντα υπό το άγρυπνο μάτι κάποιων συμβούλων. Οι μυστικές υπηρεσίες του κράτους (ΕΥΠ) συνδέονται απευθείας με τον Αρχηγό ή τον Υπαρχηγό, το ίδιο και όλο το ανώτατο πολιτικό personnel της χώρας, ακόμη και ο πρωθυπουργός, αλλά οι συναντήσεις γίνονται μόνον με τον υπαρχηγό και τα τελευταία χρόνια πάντα κάτω από άκρα μυστικότητα, κυρίως μετά την εμφάνιση της ΕΟ 17 Νοέμβρη, η οποία παρεμπιπτόντως κάτι συνέλαβε από το φαινόμενο «κάστα» και το αποκάλεσε, αδοκίμως, «λούμπεν μεγαλοαστική τάξη» και φυσικά, ειρήσθω εν παρόδω, ιδέα δεν είχαν οι αμερικάνικες υπηρεσίες πληροφοριών γι αυτήν, χωρίς να μπορεί κανείς να ισχυριστεί το ίδιο και για την ελληνική άρχουσα κάστα ... Πάνε, πέρασαν τα ωραία χρόνια που οι πρωθυπουργοί ξημεροβραδιάζονταν στις θαλαμηγούς των αρχηγών της κάστας και τις χρησιμοποιούσαν ως γκαρσονιέρες.
[Αν και τα τελευταία καλοκαίρια στις Σποράδες όποτε δένεις το καρυδότσουφλό σου παραδίπλα από ένα συγκεκριμένο πενηντάμετρο γιότ, να σου και ο Βενιζέλος αναδύεται από την κουβέρτα, ευτυχώς όχι εν θαλάσσια περιβολή, ρίχνοντας και μια ζηλόφθονη ματιά προς το παρακείμενα δεμένο πολυτελέστερο γιότ της γνωστής Φάνης (διευκρίνιση: ουδεμία σχέση με την Fanny του Bergman). Τελευταίως ως αρχηγός του οριστικώς εκμηδενισμένου ΠΑΣΟΚ και υπό την πίεση του εβραϊκού λόμπι της Θεσσαλονίκης έπιασε δουλειά νεκροθάφτη της Χρυσής Αυγής (τόσα χρόνια στην πολιτική μάλλον ξέχασε το λίγο συνταγματικό δίκαιο που γνώριζε …) αν και πριν μερικούς μήνες, σκιζόταν να στηρίζει την ΧΑ αντιπαραθέτοντάς την με τον ΣΥΡΙΖΑ πιστεύοντας ότι θα σταματήσει να φυλλοροεί το κόμμα του προς τον δεύτερο, κάτι πουν δεν αποφεύχθηκε και έτσι γέμισε ο ΣΥΡΙΖΑ με από λαμόγια του ΠΑΣΟΚ: Όντως, η ιστορία επαναλαμβάνεται την πρώτη φορά ως τραγωδία και την δεύτερη ως κωμωδία.]

2. Υπαρχηγός (Underboss): Ο Υπαρχηγός χρήζεται συνήθως από τον Αρχηγό και είναι ο δεύτερος τη τάξη εντολέας της οικογένειας. Ο Υπαρχηγός είναι υπεύθυνος για όλους τους Καπετάνιους και λογοδοτεί στον αρχηγό. Ο Υπαρχηγός είναι πρώτος στη σειρά για να γίνει Αναπληρωτής Αρχηγός, αν κάτι συμβεί στον Αρχηγό, παραδείγματος χάριν αιφνίδιος θάνατος.

3. Σύμβουλος (Consigliere): Υπάρχουν αρκετοί σύμβουλοι και είναι διαφόρων ειδικοτήτων. Πανεπιστημιακοί, δικηγόροι, λογιστές, δημοσιογράφοι, τεχνικοί δημόσιων έργων, χρηματιστές, διπλωμάτες, γιατροί, τραπεζίτες κα. Πρόκειται συνήθως για ανθρώπους ήπιου κοινωνικού προφίλ τους οποίου η οικογένεια εμπιστεύεται και τους έχει κοντά της για μια ζωή. Χρησιμοποιούνται ως διαμεσολαβητές όταν υπάρχουν διενέξεις ή ως αντιπρόσωποι ή διερμηνευτές τεχνικών ζητημάτων σε συναντήσεις με άλλες οικογένειες. Επιδεικνύουν ιδιαίτερη φροντίδα ώστε να διατηρούν την εικόνα της οικογένειας σε απολύτως νόμιμα πλαίσια και οι ίδιοι είναι από κάθε νομική και κοινωνική άποψη άμωμοι. Συνήθως διατηρούν άμεσες έως φιλικές σχέσεις και πολλά Σαββατοκύριακα και διακοπές τα περνούν μαζί με τον Αρχηγό. Οι ίδιοι δεν δείχνουν ότι διάγουν πολυτελή βίο ούτε χρησιμοποιούν άλλα μέλη της οικογένειας, ωστόσο είναι αυτοί που εξασκούν τεράστια επιρροή στην οικογένεια. Ως άτομα υπεράνω κάθε υποψίας οι σύμβουλοι διατηρούν σχέσεις όχι όμως ιδιαιτέρως άμεσες με πολιτικούς, δικαστικούς, εκκλησιαστικούς, διπλωματικούς κα. κύκλους για τους ευνόητους λόγους. Είναι πάντοτε καλό οι σύμβουλοι να είναι μονήρεις ή να έχουν πολύ περιορισμένο συγγενικό background, ώστε υπό μίαν έννοια να αισθάνονται την οικογένεια του Αρχηγού και ως δική τους και κυρίως να είναι άνθρωποι του καθήκοντος και ουδόλως των γούστων.

4. Καπετάνιος (Capo): Ένας Καπετάνιος είναι υπεύθυνος ενός business-team (πληρώματος) το οποίο ασχολείται με μία επιχείρηση ή αλυσίδα ομοειδών επιχειρήσεων συμφερόντων της οικογένειας, παραδείγματος χάριν, εφημερίδα, ποδοσφαιρική ομάδας, τράπεζα, ξενοδοχείο, κατασκευαστική εταιρεία, διαφημιστική εταιρεία, αντιπροσωπείας αυτοκινήτων ή άλλης εταιρίας εισαγωγών. Το πλήθος των μελών ενός πληρώματος εξαρτάται από το μέγεθος της επιχείρησης και πάντοτε είναι ελάχιστο υπό την έννοια του απολύτως απαραίτητου για να διοικηθεί η επιχείρηση. Ο Καπετάνιος υπό μίαν έννοια έχει την δική του μικρότερη οικογένεια αλλά είναι υποχρεωμένος να ακολουθεί πιστότατα τους περιορισμούς και τις οδηγίες που θέτει ο Αρχηγός καθώς και να λογοδοτεί για τα πάντα στον Αρχηγό, αλλά κυρίως να πληρώνει στον Αρχηγό σημαντικό μέρος των κερδών της επιχείρησης. Οι υποψήφιοι καπετάνιοι προτείνονται από τον Υπαρχηγό που ετοιμάζει τον φάκελό τους, αλλά εκλέγονται αποκλειστικώς από τον Αρχηγό και κάλλιστα μπορεί να μην εκλεγούν συγγενείς εξ αίματος, ούτε καν ανίψια ή εγγόνια του αρχηγού.

5. Στρατιώτες (Soldati): Οι στρατιώτες είναι μέλη της οικογένειας και δεν μπορεί παρά να είναι μόνον έλληνες. Ακόμη και αν ο Αρχηγός ξαναπαντρεύτηκε μια μη ελληνίδα και απέκτησε παιδιά με αυτήν, μόνον τα παιδιά που απέκτησε με την πρώτη ελληνίδα σύζυγο λογίζονται μέλη της οικογένειας. Αυτήν την αρχή τα τελευταία χρόνια οι πολιτικές οικογένειες (τζάκια) άρχισαν να μη την πολυτηρούν, παραδείγματος χάριν, η οικογένεια Παπανδρέου. Ωστόσο τα βαριά ονόματα της κάστας δεν παρεκκλίνουν από αυτήν αρχή, άλλωστε τους Παπανδρέου η κάστα ουδέποτε τους θεώρησε σημαίνουσα οικογένεια, ούτε καν από την εποχή του γέρου. Οι Στρατιώτες της οικογένειας αρχίζουν ως Συνεργάτες οι οποίοι όμως έχουν αποδείξει εμπράκτως την αξία τους και την αφοσίωσή τους στην οικογένεια. Όταν στο οβάλ γραφείο του Αρχηγού ανοίξουν τα κιτάπια για κάποια μελανή κηλίδα της οικογένειας που συνήθως γίνεται για να αποπεμφθεί κάποιος Στρατιώτης, ο αρμόδιος Καπετάνιος ή ακόμη και οι άλλοι καπετάνιοι μπορούν να συστήσουν έναν από του φιλόδοξους Συνεργάτες για να καταλάβει την εν χηρεία θέση. Αν υπάρξουν πολλές υποψηφιότητες τον τελικό λόγο έχει φυσικά ο Αρχηγός. Οδηγοί, μπράβοι, θυρωροί, πληρώματα εξοχικών ή σκαφών κα. όλοι λογίζονται ως στρατιώτες.

6. Συνεργάτης (Associate): Ο Συνεργάτης δεν θεωρείτε μέλος της οικογένειας, είναι κάτι σαν το παιδί για τα θελήματα και κάνει οτιδήποτε το οποίο δεν πρέπει να φαίνεται ότι κάνει ένα μέλος. Μπορεί να είναι τριτοκλασάτοι δικηγόροι, αποτυχημένοι επιχειρηματίες, δημόσιοι υπάλληλοι που λαδώνονται, συνδικαλιστές για να χτυπήσουν επιχειρήσεις κάποιας αντίπαλης οικογένειας, επίορκοι αστυνομικοί ή δικαστικοί κα. Οι στρατιώτες διατηρούν ελάχιστες σχέσεις με τους Συνεργάτες και είναι πάντα τα ίδια μέλη που έρχονται σε επαφή μαζί τους. Μη έλληνες σπανιότατα έως ουδέποτε προχωρούν παραπέρα από αυτό το στάδιο στην ιεραρχία της ελληνικής άρχουσας κάστας. Οι συνεργάτες αποτελούν και τον κόμβο σύνδεσης με την παρανομία και το έγκλημα. Ενίοτε η οικογένεια είναι αναγκασμένη να προβεί σε εκτελέσεις ανθρώπων που στέκονται ανυπέρβλητα και πεισματικά εμπόδια στα συμφέροντά της. Πάντοτε την εντολή δίνει ο Αρχηγός και εκτελεστής είναι κάποιος συνεργάτης, αν και σήμερα προτιμούν να πληρώνουν εκτελεστές είτε από ντόπιες συμμορίες είτε να τους φέρνουν από το εξωτερικό για μία μόνον χρήση (for a single job).

7. Τα τελευταία έτη λόγω της πολυπλοκότητας των ζητημάτων που αφορούν την οικογένεια και για περισσότερη ασφάλεια, έχουν επινοηθεί δύο νέοι βαθμοί στην οικογενειακή ιεραρχία: ο οικογενειακός Αγγελιοφόρος (Μessenger) και ο Αρχηγός Πιάτσας (Street Boss). Αυτοί δεν είναι καθαρώς ελληνικοί βαθμοί αλλά εισήχθηκαν στις ελληνικές οικογένειες στα πρότυπα του Vincent Gigante από απογόνους της ελληνικής κάστας που «σπούδαζαν» στην Αμερική.

Αυτή η άρχουσα κάστα ποτέ δεν είχε εθνική αστική συνείδηση όπως συνέβαινε με τις άρχουσες τάξεις άλλων χωρών. Και δεν θα πρέπει να συγχέεται με ένα σπάραγμα εθνικής αστικής τάξης που μάλιστα προκειμένου να υπάρξει συνεχώς φυλλορροούσε προς την άρχουσα κάστα και έχει σήμερα αφελληνιστεί εντελώς. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, το διαβόητο μέλος της άρχουσας κάστας, ο σημερινός αρχικώς αφελληνισμένος και εν συνεχεία δωσίλογος πρωθυπουργός της Ελλάδος, Αντώνης Σαμαράς. Που να φανταζόταν η μεγάλη Ελληνίς, Πηνελόπη Δέλτα ότι ο δισέγγονός της θα κατέληγε ένας graeculus esuriens, βρομίζοντας το αίμα της υπερήφανης ευπατρίδους η οποία μάλιστα την πρώτη ημέρα που πάτησε η γερμανική μπότα Ελληνικό χώμα μην αντέχοντας την ταπείνωση του εθνικού της φρονήματος και αδυνατώντας να πάρει τα βουνά, έθεσε τέλος στην ζωή της ως Ελληνίς.

Ωστόσο, το μεταλλαγμένο σε μορφή κάστας δυσμορφικό γονίδιο της αλλοτινής εθνικής αστικής καταγωγής έφτασε σε τέτοια ελεεινή κατάντια ώστε από τις πρώτες υπογραφές που έβαλε ως πρωθυπουργός ήταν και μία έγκριση για την προμήθεια συντηρητή οίνων (sic) στον αδελφό του που εργάζεται στο Μπενάκιο ίδρυμα.

Τώρα πως κάτι ζαβά κατορθώνουν και εργάζονται σε τέτοια ιδρύματα; Δυστυχώς, δεν είναι πλέον ιδρύματα αλλά κωλλοειδή ιδρύματα, διότι μέσα στον γενικό εκπεσμό της εθνικής αστικής τάξης σε άρχουσα κάστα, εξέπεσαν και τα σπουδαία της κληροδοτήματα και έτσι οι καστοθρεμμένοι πια διαχειριστές του ιδρύματος του γέρο Μπενάκη, έκαναν και ένα παρέκταμα για να στεγάσει τα απολωλότα της οικογένειας. Αλλά τα πράγματα με την περιουσία του νεώτερου Εμμ. Μπενάκη και τον πρωθυπουργό Σαμαρά είναι πολύ ύποπτα και το ηφαίστειο δεν μπορεί πλέον να στομωθεί, οσονούπω θα εκραγεί και τότε θα γελάσει κάθε πικραμένος.

Πρωθυπουργοί της άρχουσας κάστας χωρίς αιδώ, ούτε αυτής των κυνών …

(Για περισσότερα διαβάστε την εβδομαδιαία εφημερίδα «ΤΟ ΧΩΝΙ της αντίστασης».)
Η ξετσιπωσιά φτάνει σε τέτοιο βαθμό ώστε στους αλαλαγμούς που εκφέρει στο κοινοβούλιο στρέφεται μανιωδώς κατά της άρχουσας κάστας, κατά των αναληπτών δημόσιων έργων, κατά των προμηθευτών δημοσίου, κι ας γνωρίζουν και οι πέτρες ότι αυτός είναι από τα πιο πολυχαϊδεμένα παιδιά της και ότι κάνει αποβλέπει στην διάσωση της κάστα του. Πρωθυπουργός που θα μείνει στην ιστορία ως αρλεκίνος της κωλλοτούμπας. Βλέποντάς τον οι άλλοι πολιτικοί αρχηγοί να κατακεραυνώνει την κάστα με τέτοια δριμύτητα (λες και μελετάει την σειρά των άρθρων μας …) αίφνης πήραν θάρρος και όλοι μαζί, ακόμη και ο Μιχαήλ-Ηλίας, ενορχηστρωμένοι βάζουν κατά της άρχουσας κάστας, αν όχι γιατί τους παρακολουθούν οι γερμανοί και το ΔΝΤ και τους αξιολογούν, οπωσδήποτε όμως διότι: «μωραίνει κύριος ον βούλεται απολέσαι», ω μεθερμηνευόμενον: «η φάπα γαρ εγγύς», για όλους.

συνεχίζεται....